[Ανάλυση, Σύνθεση, Αξιολόγηση]

Σε ένα ενεργό εργαστήρι (Design Studio) μέσα από σχεδιασμούς και ανασχεδιασμούς, διαλύσεις, αμφισβητήσεις αλλά και συνθέσεις, διαγράμματα και αφηγήσεις, θεωρητικές αλλά και τεχνικές προσεγγίσεις και ερμηνείες δίνονται τα συνθετικά εφόδια γύρω από τη συγκρότηση ενός δημοσίου κτιρίου με μουσειακό ρόλο.  Σε αυτό οι σπουδαστές/ριες/x πειραματίζονται, δοκιμάζουν και δοκιμάζονται, παραξενεύουν και να παραξενεύοται προσεγγίζοντας την επιστημονική γνώση αλλά και τη γνώση του εαυτού τους και των Άλλων μέσα από τη δημιουργία, την ισότητα, την αμφισβήτηση αλλά και κυρίως την ελεύθερη δράση.  Βασικός στόχος του μαθήματος είναι η ανάδυση απρόβλεπτων, πολυπαραγοντικών και πλουραλιστικών προτάσεων καλλιεργώντας δεξιότητες, τεχνολογική γνώση, αλλά και την φαντασία, την ποιητική και καλλιτεχνική πλευρά, όσων συμμετέχουν, σε όρια που πιθανότατα αγνοούσαν.

Με το τέλος του μαθήματος  οι φοιτητές /-ριες θα είναι σε θέση:

 

·        Να επιλέξουν και οργανώσουν το θέμα και το κτιριολογικό πρόγραμμα ενός δημόσιου κτιρίου με μουσειακό ρόλο σύμφωνα με τις σύγχρονες κοινωνικές, τεχνολογικές και πολιτιστικές απαιτήσεις και εξελίξεις.

·        Να γνωρίζουν βασική βιβλιογραφία γύρω από το θέμα «κτίριο-πρόγραμμα».

·        Να εισαχθούν στον μουσειολογικό και μουσειογραφικό σχεδιασμό, τις κινήσεις, την ατμόσφαιρα και τις εξελίξεις των κτιρίων με μουσειακό χαρακτήρα.

·        Να ασχοληθούν με κατασκευαστικά ζητήματα: δομικό σύστημα, παραμετροποίηση φερόντα οργανισμού, βιοκλιματικές προσεγγίσεις και υλικά.  

·        Να σχεδιάσουν τρισδιάστατα μοντέλα, μακέτες, απεικονίσεις και διαγράμματα των προτάσεών τους.

Οι γνώσεις, οι ικανότητες και οι δεξιότητες που οι φοιτητές αποκτούν με την ολοκλήρωση του μαθήματος σύμφωνα με την ταξινόμηση Bloom συνοψίζονται σε:

Μνήμη,  Κατανόηση, Ερμηνεία και εφαρμογή, Ανάλυση, Αξιολόγηση, Δημιουργικότητα βασισμένη εκφραστικά μέσα κάθε σπουδαστή/τριας αλλά και τις γνώσεις και τα εφόδια που έλαβε. Καθώς επίσης: Προγραμματισμός - διαχείριση χρόνου, Συναισθηματική εμπλοκή αλλά και Παροχή κινήτρων με στόχο το μάθημα να γίνει κομμάτι της ζωής τους, να βρουν σε αυτό προσωπικές διεξόδους και να διοχετεύσουν τα ταλέντα τους.

 

Το μάθημα οργανώνεται σε δέκα χαρακτηριστικές ενότητες-παραμέτρους που αποτελούν ουσιαστικά μικρές ασκήσεις για τους σπουδαστές/τριες:

#1 Μουσείο, πρόγραμμα και περιβάλλον. #Contectualism #Συνάφειες

#2 Τοπολογίες. # Post-functionalism

#3 Περιεχόμενο & πρόγραμμα. #Function #Λειτουργία

#4 Πρόγραμμα και τυπολογία. #Τυπολογίες

#5 Συμβάντα και δράσεις. #Αφηγήσεις

#6 Ατμόσφαιρες και υφές. #Yλικό και άυλο

#7 Σενάρια & κινήσεις. #Κυκλοφορίες

#8 Πρόγραμμα, κατασκευαστικά και δομικά συστήματα Ι #Κατασκευή

#9 Πρόγραμμα, κατασκευαστικά και δομικά συστήματα ΙI #Κελύφη #Βιοκλιματικά χαρακτηριστικά

#10 Συν-θέσεις

Βασικό ζητούμενο του μαθήματος είναι η διαδικασία συγκρότησης, επεξεργασίας και απόκτησης συνείδησης γύρω από τα “πως” ενός πρότζεκτ χωρίς δεδομένο κτιριολογικό πρόγραμμα αλλά σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον -πολιτιστικό, κοινωνικό, φυσικό-. Οι ανάγκες που αναγνωρίζονται, οι αναγνώσεις και οι ερμηνείες, οι μετατροπές, ο εμπλουτισμός και οι αμφισβητήσεις του κατά τη διαδικασία διαμόρφωσής του είναι κάποια από τα βασικά στάδια της σχεδιαστικής διαδικασίας.

Εκπαιδευτικές αρχές του μαθήματος:

- Σύνδεση θεωρίας πράξης.

- Ερμηνεία και κριτική σκέψη, με τη διαλεκτική χρήση διαφορετικών κειμένων.

- Ισότητα, μεταξύ των συμμετεχόντων στο μάθημα.

- Ανοικτότητα, εύκολη και ισότιμη πρόσβαση.

- Προσωποκεντρική διδασκαλία,  με γνώμονα κάθε σπουδαστή/τρια και την ιδιοσυγκρασία του/της.

- Ασκήσεις, με αφετηρία την αίθουσα και έχουν σαν στόχο την κατανόηση και την ερμηνεία.

-Διατμηματική προσέγγιση, πλουραλιστική γνώση.

- Τρόπος εργασίας -  workflows, εισαγωγή σε επαγγελματικές ροές εργασίας.

-Πολυεπίπεδηπροσέγγιση: Project based learning, Problem  based learning, Performance.

-Συνδυασμένη μορφή εκπαίδευσης: ψηφιακής πλατφόρμας τηλεκπαίδευσης και φυσική συνύπαρξη δασκάλου και σπουδαστών/τριων στην αίθουσα.

-Ελεύθερη έκφραση.

-«Συνοδεία», η σημασία της υποστήριξη σε όλα τα στάδια της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

- Ομάδα βασισμένη στην έννοια της κοινό-τητας [Community based group].

Οι φοιτητές και φοιτήτριες εκπονούν μία ομαδική ή ατομική εργασία η οποία αξιολογείται με βάση τα:

·        Τη δημιουργική διαδικασία στη διάρκεια των δέκα ενοτήτων (ποσοστό 60%)

·        Την τελική παρουσίαση: σχέδια, μακέτες και ψηφιακό μοντέλο, απεικονίσεις και διαγράμματα της συνθετικής πρότασης (ποσοστό 40%).

Fuller, R. Buckminster. Utopia or oblivion: the prospects for humanity. R. Buckminster Fuller, 1963.

Böhme, Gernot, Ólafur Elíasson, and Juhani Pallasmaa. Architectural atmospheres: On the experience and politics of architecture. Walter de Gruyter, 2014.

Colomina, Beatriz. "Architectureproduction." this is not architecture. Routledge, 2005. 227-2

Eisenman, Peter. "Post-functionalism." Oppositions 6 (1976): 19-21.

Eisenman, Peter. Peter Eisenman: diagram diaries. Thames & Hudson, 1999.

Forty, Adrian, and Adrian Forty. Words and buildings: A vocabulary of modern architecture. Vol. 268. London: Thames & Hudson, 2000

Hill, Jonathan. Immaterial architecture. Routledge, 2006.

Hill, Richard, and Dick Hill. “Purpose, function, use” in Designs and their consequences: architecture and aesthetics. Yale University Press, 1999.

Hill, Richard, and Dick Hill. Designs and their consequences: architecture and aesthetics. Yale University Press, 1999.

Hillier, Bill. Space is the machine: a configurational theory of architecture. Space Syntax, 2007.

Hooper-GreenhillEilean, Το μουσείο και οι πρόδρομοι του. ΠΙΟΠ, 2012.

Lefebvre, Henri, and Donald Nicholson-Smith.The production of space. Blackwell: Oxford, 1991.

MalrauxAndré,Το φανταστικό μουσείο. Πλέθρον, 2008.

Λέφας, Παύλος. Αρχιτεκτονική και κατοίκηση. Από τον Heidegger στον Koolhaas. Πλέθρον, 2008.

Sullivan, Louis H. The tall office building artistically considered. 1922.

Schumacher, Thomas. "Contextualism: Urban Ideals and Deformations'(1971)." Theorising a New Agenda for Architecture (New York, ny: Princeton Architectural Press, 1996), P 301.

Tschumi, Bernard; Young, Robert. The Manhattan Transcripts. 1994.

Tschumi, Bernard. Architecture and disjunction. MIT press, 1996.

Zumthor, P., & Galbraith, I. (2006). Atmospheres: architectural environments, surrounding objects. Basel: Birkhäuser,2006.

Ventury, Robert. Hπολυπλοκότητακαιηαντίφαση.Kατσούλης,1997.