Γενικές ικανότητες (βάσει παραρτήματος διπλώματος): Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών, Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις, Λήψη αποφάσεων, Αυτόνομη εργασία, Ομαδική εργασία, Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών, Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα, Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον, Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου, Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής, Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης.
συνεργατες:Έφη Δημητρακοπούλου, υπ. διδ. ΠΘ
[Ανάλυση, Σύνθεση]
• Η ανάπτυξη της επινοητικότητας και της δεξιότητας στον σχεδιασμό και την κατασκευή αντικειμένων μικρής κλίμακας
• Αναγνώριση πεδίων δράσης της αρχιτεκτονικής στη διαμόρφωση οικείων περιβαλλόντων και το σχεδιασμό αντικειμένων της οικοσκευής
• Αναγνώριση πεδίων δράσης της αρχιτεκτονικής στον υπαίθριο χώρο και στην αγροτική ζωή
• Η εξοικείωση με εργαλεία και τεχνικά μέσα κατασκευής αντικειμένων μικρής κλίμακας
• Η επιχειρησιακή ενεργοποίηση των φοιτητών για την επικοινωνία και την προώθηση ενός σχεδιασμένου προϊόντος στη δημόσια επικράτεια.
• Σχεδιασμός και υλοποίηση πρότυπων φορμάτ επικοινωνίας και εντύπων οδηγιών χρήσης και κατασκευής (manuals)
• Αναγνώριση του κοινωνικού ρόλου του σχεδιαστικού και του χρηστικού υποκειμένου
• Εξοικείωση με τεχνικές επανάχρησης υλικών και τεχνικές συναρμογής (assemblage)
• Εξοικείωση με τεχνικές και μεθόδους D.I.Y(DoItYourself).
H πρακτική κατοίκησης της υπαίθρου όχι μόνο παράγει ένα βιωμένο χώρο και χρόνο στο επίπεδο της καθημερινότητας, αλλά μέσα στη διαχρονική της εξέλιξη συμμετέχει στις μακροχρόνιες δυναμικές μετεξελίξεις του τόπου. Ή ακόμα στη συγκρότηση μετασχηματιζόμενων «γεωγραφιών», στις οποίες μπορεί να εντάσσονται και νέοι τόποι και νέες κατασκευές τόπου. Μέσα από την σύνδεση με το φυσικό τοπίο και την ύπαιθρο παρήχθησαν πρακτικές διαβίωσης και εργώδεις μέθοδοι συνοδευόμενες από ένα σύνολο αντικειμένων που συνετέλεσαν στην επιτέλεση πολλαπλών δραστηριοτήτων. Αυτός ο εκρηγνυόμενος μηχανισμός εγκαταστάσεων στην ύπαιθρο και αυτά τα υλικά χαρακτηριστικά υπαγορεύουν στον διαμένων στην ύπαιθρο τη δικαιοδοσία ως προς την παρουσία και ως προς την παρέμβασή του στο περιβάλλον ασκώντας μια εξουσία και επανασχεδιάζοντας το ίδιο το τοπίο. Τα αντικείμενα και οι κατασκευές της υπαίθριας ζωής αποτελούν πια προϊόντα του βιομηχανικού κόσμου και αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο της καθημερινότητας της «έξω» ζωής. Τα αντικείμενα πέρα από τον ουδέτερο χαρακτήρα τους αποτελούν και τον κοινωνικό δεσμό μεταξύ των ανθρώπων και ταυτόχρονα τη σχέση μεταξύ ανθρώπων με το τοπίο (Bruno Latour). Η πραγμάτωση των νοημάτων (δηλαδή η πολλαπλή σημασιοδότηση του υλικού πολιτισμού) μπορεί να γίνει κατανοητή μέσα από την εξέταση του "κύκλου ζωής" ή της "βιογραφίας" των αντικειμένων, μέσα δηλαδή από τη διαδοχή στιγμών όπως η παραγωγή, η ανταλλαγή και η κατανάλωση εντός συγκεκριμένου κοινωνικού πλαισίου (Gosden & Marshall).
Μεθοδολογία:
Το εργαστήριο θα αναπτυχθεί σε 3 φάσεις:
Α_ΣΥΛΛΟΓΗ/ Καταγραφή της σχέσης των πρακτικών της καθημερινότητας με τα αντικείμενα του υλικού υπαίθριου κόσμου. Πώς χρησιμοποιούνται τα αντικείμενα στην καθημερινή πρακτική και πώς μπορούν να διορθωθούν, επισκευαστούν, μετασχηματιστούν υπηρετώντας τα αρχικά ή νέα προγράμματα χρήσης. Οι φοιτητές καλούνται να δημιουργήσουν αρχείο συλλογής αντικειμένων και να συντάξουν αναλογικούς και ψηφιακούς καταλόγους εξοπλισμού μιας υπαίθριας δραστηριότητας αναζητώντας το περιεχόμενό τους στη Θεσσαλία ως πεδίο υπαίθριων δραστηριοτήτων, το περιαστικό του Βόλου και το Πήλιο σαν περιοχή έρευνας.
Β_ΣΥΝΑΡΜΟΓΗ/ Για την επίτευξη αυτής της συλλογής ως βασικό εργαλείο επιλέγεται η μέθοδος της συναρμογής/συνάρθρωσης/συνάθροισης (assemblage). Μετά την καταγραφή και τη συλλογή ανασυντάσσονται τα ευρήματά σε χρήσεις των υλικών του υπαίθριου κόσμου που δεν ήταν προβλέψιμες από το αρχικό τους πρόγραμμα. Η μεθοδολογία του σχεδιασμού μοιάζει με τη λογική των συνταγών μαγειρικής: Προσδιορίζονται τα υλικά προς χρήση, οι ποσότητές τους και με το συνδυασμό τους προκύπτουν οι νέες δομές/οικοσκευές. Η βιώσιμη (sustainable) μεθοδολογία σχεδιασμού που προτείνεται είναι ανοικτή σε ερμηνείες και στη δημιουργία νέων “συνταγών” για την παραγωγή οικιακών δομών/οικοσκευών υπαίθριου χώρου.
Γ_ΜΕΤΑΣΚΕΥΗ/ Η τελευταία φάση της εργασίας περιλαμβάνει την ανά-, μετά-, επί-, κατά- σκευή ενός αντικειμένου, προϊόν της παραπάνω διερεύνησης. Αποτελεί τη θεωρητική προσέγγιση της σύγχρονης υπαίθριας ζωής και τη διενέργεια ενός εργαστηρίου παραγωγής χρηστικών αντικειμένων/ οικοσκευής υπαίθριας διαμονής, με έναν πρωτότυπο και καινοτόμο τρόπο από ερευνητική, καλλιτεχνική όσο και από την άποψη του σύγχρονου σχεδιασμού. Ζητείται η κατασκευή αντικειμένου καθημερινής πρακτικής με την χρησιμοποίηση και μετασκευή ήδη υπαρχόντων αντικειμένων, εξαρτημάτων, σκευών από τον υπαίθριο κόσμο. Ο σχεδιασμός είναι μέρος της κατασκευαστικής διαδικασίας και δεν προηγείται αυτής. Για την συλλογή και την κατασκευή γίνεται χρήση των κατασκευαστικών συνταγών της παραπάνω διαδικασίας όπως και του εργαστηρίου κατασκευών του ΤΑΜ.
BrunoLabour, Ουδέποτε Υπήρξαμε Μοντέρνοι, εκδ. Σύναλμα
Ζήσης Κοτιώνης, Ο Αναξίμανδρος στη Φουκουσίμα, εκδ. Καστανιώτη
Ζήσης Κοτιώνης,Ιστορίες της αρχιτεκτονικής, εκδ. Εκκρεμές
Chris Gosden and Yvonne Marshall, The Cultural Biography of Objects, Published by: Taylor & Francis