Arch.Uth Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Arch.Uth UTH.gr English
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΧΝΗΣ 19ΟΥ - 20ΟΥ ΑΙΩΝΑ ΜΕ ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ
ΘΚ0312, ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗ, ΕΙΔΙΚΟΥ ΥΠΟΒΑΘΡΟΥ
Υποχρεωτικό στο 4ο εξαμ., ECTS: 4
Γενικές ικανότητες (βάσει παραρτήματος διπλώματος): Εργασία σε διεθνές περιβάλλον, Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον, Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών, Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα, Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής, Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης.

 

ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Στη διάρκεια του  του μαθήματος οι φοιτητές/ριες αντιλαμβάνονται τις συνέχειες και τις ασυνέχειες της αρχιτεκτονικής του 19ου-20ου αι. παρακολουθώντας τη διαδοχή των διαφόρων καλλιτεχνικών κινημάτων και τη σύνδεσή τους με την κοινωνική και οικονομική ιστορία αφενός και με τις αισθητικές θεωρίες και την τεχνολογία αφετέρου.

Συνειδητοποιούν την εξάρτηση του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού από τις ανωτέρω παραμέτρους και αντιλαμβάνονται μέσω επικαιροποιημένων παραδειγμάτων τη διαχρονικότητα των συνθετικών αρχών ,την εξάρτησή τους από τα συμβολικά συστήματα και της ανάγκες αναπαράστασης της κάθε περιόδου και, τέλος, την εκάστοτε σχέση μεταξύ τύπου και μορφής.

 Ενισχύοντας τη γνώση τους στα πεδία αυτά είναι σε θέση να υποστηρίξουν με πιο στέρεα επιχειρήματα και συγκεκριμένες θεωρητικές αρχές τις σχεδιαστικές τους προτάσεις στα μαθήματα γενικής και ειδικής σύνθεσης.

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

 

Tο μάθημα έχει ως αντικείμενο την εξέλιξη των διαφόρων αρχιτεκτονικών κινημάτων σ’ ένα ευρύτερο πλαίσιο θεώρησης της Δυτικής τέχνης, από τις αρχές του 19ου αιώνα ως τη δεκαετία 1970-1980. Hαρχιτεκτονική εξετάζεται μέσα από την πολιτική και κοινωνική ιστορία της κάθε περιόδου και την παράλληλη εξέλιξη της τεχνολογίας.

Με αφετηρία τον 19ο αιώνα, το μάθημα εισάγει την εμφάνιση του νεοκλασικισμού, του εκλεκτισμού και των αναβιώσεων των ιστορικών μορφών και του Art Nouveau. Θα μελετηθούν οι διάφορες «σχολές», οι σημαντικοί αρχιτέκτονες και τα αντιπροσωπευτικά κτίρια της κάθε περιόδου. Οι μετασχηματισμοί στη μορφολογία της πόλης του 19ου αιώνα, που προκαλούνται από τις δημογραφικές και κοινωνικές αλλαγές και οφείλονται στη βιομηχανική επανάσταση, στους νέους τύπους κτιρίων και την εξέλιξη της αστικής κατοικίας, θα αποτελέσουν ουσιαστικό μέρος του μαθήματος.

Προχωρώντας στον 20ό αιώνα, το μάθημα επικεντρώνεται στις αρχές και τις επιπτώσεις του μοντέρνου κινήματος και εξετάζει τα επιτεύγματα σημαντικών σχολών και αρχιτεκτόνων, όπως το Bauhaus, De Stijl, Esprit Nouveau, Le Corbusier, Fr. Lloyd Wright, Mies Van der Rohe. Θα συζητηθούν διαφορετικές εθνικές ή περιφερειακές εκδόσεις του μοντέρνου, ενώ ιδιαίτερη αναφορά θα γίνει στο Art Déco, το διεθνές στυλ και την «επιστροφή στην τάξη», μέσω της δημόσιας αρχιτεκτονικής των ευρωπαϊκών ολοκληρωτικών καθεστώτων στα τέλη της δεκαετίας του 1930.

Τέλος, θα εξεταστεί η αρχιτεκτονική παραγωγή της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου (1945-1970) με έμφαση στην ανασυγκρότηση των πόλεων, στη βαθμιαία παρακμή των εργαλείων σχεδιασμού του μοντέρνου» του μοντερνισμού και την ανάδυση ενός κριτικού ρεζιοναλισμού.

Ένας διάλογος με άλλες μορφές τέχνης θα υπογραμμίσει τη στενή σχέση μεταξύ των καλλιτεχνικών κινημάτων και της αρχιτεκτονικής κάθε περιόδου (συμβολισμός -Art Nouveau, κυβισμός-Le Corbusier) κλπ.

 

Το μάθημα οργανώνεται σε εβδομαδιαίες διαλέξεις  που συνοδεύονται από παρουσιάσεις οπτικοακουστικού υλικού (ppt. Video)  

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

J. L. Cohen, HΑρχιτεκτονική μετά του 1889, με το βλέμμα στο μέλλον, UniversityStudioPress, Θεσσαλονίκη 2019.

Kenneth Frampton, Μοντέρνα Αρχιτεκτονική, Iστορία και Κριτική, Θεμέλιο, Αθήνα, 2009 (2η έκδοση)