J. N. L. Durand, Recueil et parallèle des édifices de tout genre anciens et modernes,Paris: 1799-1801.

[Ανάλυση, Σύνθεση]

Στα πλαίσια του μαθήματος Μεθοδολογίες του σχεδιασμού διερευνώνται διαφορετικές διαδικασίες αρχιτεκτονικού σχεδιασμού είτε μέσα από την κατανόηση του έργου συγκεκριμένων αρχιτεκτόνων είτε μέσα από την διερεύνηση συγκεκριμένων ή ειδικών πλαισίων και εννοιολογικών προσεγγίσεων.

Με την ολοκλήρωση του μαθήματος οι  φοιτητές και φοιτήτριες θα:

• Είναι σε θέση να κατανοήσουν διαφορετικές μεθοδολογίες αρχιτεκτονικού σχεδιασμού.
• Έχουν οξύνει την κριτική τους ικανότητα στην ιστορία και θεωρία των μεθόδων αρχιτεκτονικού σχεδιασμού.
• Έχουν εξοικειωθεί με τη λογική επαγωγή και την λογική παραγωγή, ως μεθόδους επιστημονικής λογικής σκέψης.
• Μπορούν να κατανοήσουν τη διαλεκτική σχέση της τυπολογίας και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών, του κανόνα και της διαίσθησης, της επιστημονικής και του καλλιτεχνικής διάστασης, καθώς και άλλων αντινομιών που εμπεριέχονται στις διαφορετικές μεθοδολογίες του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού.
• Έχουν την ικανότητα να αναγνωρίζουν διαφορετικές σχεδιαστικές διαδικασίες και δομές στα αρχιτεκτονικά έργα.
• Είναι σε θέση να διατυπώσουν τις σκέψεις-θέσεις τους πάνω σε γενικά και ειδικά θέματα μεθοδολογίας του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού με τη μορφή δοκιμίου ή/και αναπαραστάσεων (π.χ. με διαγράμματα, σχέδια, κολλάζ, μακέτες).

Στόχος του μαθήματος είναι η μελέτη και εξοικείωση με την έννοια της μεθοδολογίας στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. Στη σειρά μαθημάτων θα μελετηθούν διαφορετικές διαδικασίες, τεχνικές, λογικές κατασκευές και εργαλεία σχεδιασμού. Οι διαφορετικές μέθοδοι σχεδιασμού θα προσεγγιστούν ιστορικά, θεωρητικά, αλλά και πρακτικά. Η μελέτη αυτή των ιδεών, των λογικών αρχών, των πρακτικών αλλά και θεωρητικών διαδικασιών που μπορεί να ακολουθεί ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός, έχει ως στόχο την συνειδητοποίηση και τον αναστοχασμό των φοιτητών/-τριών ως προς την ίδια την αρχιτεκτονική πρακτική. Ο στόχος του μαθήματος Μεθοδολογίες του Σχεδιασμού είναι να κατανοηθεί η πολυπλοκότητα της αρχιτεκτονικής ως δυναμικής μεθόδου ανάλυσης και σύνθεσης του ανθρώπινου περιβάλλοντος.

Το μάθημα βασίζεται σε παρουσιάσεις φωτεινών εικόνων και οπτικοακουστικού υλικού, με παράλληλη ενεργή συζήτηση στην τάξη. Τα θέματα που καλύπτουν οι παρουσιάσεις είναι: η γέννηση του γνωστικού πεδίου του αρχιτέκτονα, η βιομηχανική επανάσταση (arts & crafts), το Bauhaus, τα αναπαραστατικά εργαλεία, η τυποποίηση και η ελάχιστη διαβίωση, η συλλογική κατοίκηση, η οργανική πόλη, ουτοπική σκέψη και πραγματισμός, τοπικό και διεθνές (οικουμενικότητα αρχιτεκτονικής), η αναρχιτεκτονική του GordonMatta-Clark, το αναστοχαστικό μοντέρνο.

Οι φοιτητές/-τριες θα επιλέξουν σε συνεργασία με τη διδάσκουσα ένα θέμα εργασίας, πάνω στην οποία θα γίνει η αξιολόγηση. Η εργασία αυτή μπορεί να αφορά έργα αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας ή και επιμέρους έννοιες/μεθοδολογικά εργαλεία, με στόχο την κατανόηση επιμέρους μεθόδων αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Οι εργασίες μπορεί να είναι ατομικές ή ομαδικές (έως δύο άτομα).

• Alberti, LeonBattista, On the Art of Building [De re aedificatoria], J. Ryckwert, R. Tavernor& N. Leach(μτφρ.), Καίμπριτζ/Λονδίνο: MITPress, 1988.
• Banham, Reyner, Theory and Design in the First Machine Age, London: Architectural Press, 1960.
• Botar, O. & Wünsche, I. (επ.), Biocentrism and Modernism, Oxford/N.Y.: Ashgate, 2016 (2011).
• Colomina, Beatriz, Privacy and publicity: modern architecture as mass media, Cambridge, MA: MIT Press, 1994.
• Collins, Peter, Changing Ideals in Modern Architecture 1750 – 1950, Λονδίνο: Faber and Faber, 1965.
• Doxiadis, C. A,Ekistics: An Introduction to the Science of Human Settlements,London: Hutchinson, 1969.
• Evans, Robin, The Projective Cast, Architecture and Its Three Geometries, Cambridge, MA: MIT Press, 1995.
• Forgacs, Eva, Bauhaus, ιδέες και πραγματικότητα, Αθήνα: Νησίδες, 1999.
• Goodman, Nelson, Γλώσσες της τέχνης, Π. Βλαγκόπουλος (μτφρ.), Αθήνα: Εκκρεμές, 2005.
• Gropius, Walter. The new architecture and the Bauhaus, London: Faber, 1965.
• Howard, Ebenezer. Garden Cities of To-morrow. London: Swan Sonnenschein & Co., 1902.
• Koolhaas, Rem, Delirious New York: A Retroactive Manifesto for Manhattan, New York: The Monacelli Press, 1994.
• Le Corbusier, Για μια αρχιτεκτονική, Π. Τουρνικιώτης(μτφρ.), Αθήνα: Εκκρεμές, 2004.
• Pérez-Gómez, Alberto & Louis Pelletier, Architectural Representation and the Perspective Hinge, Cambridge, MA: MIT Press, 1997.
• Palladio, Andrea,The four books of architecture, Adolf K. Placzek (intro.), New York: Dover, 1965.
• Sadler, Simon, The situationist city, Cambridge, MA: MIT Press, 1988.
• Smithson, Alison & Peter (επ.), The emergence of Team 10 out of C.I.A.M.: documents, Λονδίνο: Architectural Association, 1982.
• Steadman, Philip, The evolution of designs: biological analogy in architecture and the applied arts, New York: Routledge, 2008.
• Vidler, Anthony, The architectural uncanny : essays in the modern unhomely, Cambridge, MA: MIT Press, 1992.
• Vitruvius, Pollio, De architectura = Περίαρχιτεκτονικής, Π. Λέφας(μτφρ.), Θ.Τάσιος(προλ.), A. Corso(εισ.), Αθήνα: Πλέθρον, 2000(τ.1), 2009(τ.2).
• Wigley, Marc (ed.), Cutting Matta-Clark: The Anarchitecture Investigation, Lars Müller Publishers/Columbia GSAAP, 2018.