Η Αιξωνή είναι ένας από τους συνοικισμούς της Άνω Γλυφάδας. Οριοθετείται  δυτικά από τη λεωφόρο Βουλιαγμένης και συνορεύει στα νότια με την Άνω Βούλα. Πρόκειται για μια περιοχή με έντονο ανάγλυφο εδάφους, καθώς βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλαγιά του Υμηττού, και με αρκετά υψηλή αξία γης, λόγω της γειτνίασης με το βουνό και της απρόσκοπτης θέας στο Σαρωνικό. Αρχιτεκτονικά έχει συνδεθεί με το έργο του Πικιώνη κατά τη δεκαετία του ’50 αλλά και με το γλυπτό θέατρο της Αιξωνής που σχεδιάστηκε από την αρχιτέκτονα και γλύπτρια Νέλλα Γκόλαντα. Στη συνέχεια, το 2017 δημοσιεύθηκε ένα ΦΕΚ που οριοθετεί και χαρακτηρίζει μια ιαματική πηγή στη περιοχή.

 Με αφορμή τα παραπάνω, η παρούσα εργασία πραγματεύεται τον σχεδιασμό μιας μονάδας ιαματικών λουτρών και εγκαταστάσεων φιλοξενίας, που προσφέρει υπηρεσίες σε τόσο σε επισκέπτες όσο και σε φιλοξενούμενους του ξενοδοχείου. Αποτελεί ένα χώρο χαλάρωσης και υδροθεραπευτηρίου που κάποιος μπορεί να επισκεφθεί για μερικές ώρες ή κάποιες μέρες. Η βασική συνθετική ιδέα προέκυψε από την απότομη κλίση του εδάφους, τη θέα και τον προσανατολισμό του οικοπέδου.

 Η σύνθεση αποτελείται από δυο κύριους  όγκους, ένας για την ξενοδοχειακή μονάδα κι ένας ημιυπόσκαφος για τις εγκαταστάσεις των λουτρών. Το δώμα των εγκαταστάσεων των λουτρών  λειτουργεί ως πλατεία για την περιοχή έχοντας απρόσκοπτη θεά στην πόλη της Γλυφάδας και τη θάλασσα.

 Το επίπεδο της υποδοχής βρίσκεται στο επίπεδο των δωμάτων, στην άκρη της πλατείας . Από εκει οι επισκέπτες μπορούν να κατευθυνθούν προς το χώρο φιλοξενίας ή προς τους χώρους των λουτρών. Στη μονάδα των λουτρών υπάρχουν ιδιωτικές και κοινόχρηστες  δεξαμενές με ιαματικό νερό σε διάφορες θερμοκρασίες. Στον εξωτερικό χώρο βρίσκεται μια μεγάλη κοινόχρηστη δεξαμενή που αποτελεί το κέντρο της σύνθεσης. Επιπλέον, στον όγκο των λουτρών σχεδιάστηκαν αίθουσες μασάζ, γυμναστηρίου και εστιατορίου. Ο όγκος του ξενοδοχείου χωρίστηκε σε δυο ζώνες, το βασικό κτίριο κι ανεξάρτητα δωμάτια δυο ορόφων. Στο βασικό κτίριο στον κάτω όροφο βρίσκονται οι χώροι εστίασης και οι βοηθητικοί χώροι.

Επιβλέπων: Πανηγύρης Κωστής

Αριθμός Αναφοράς: 875

 Η διπλωματική εργασία, με πεδίο έρευνας την πόλη του Βόλου, ξεκινά με τη δημιουργία ενός Οδηγού Επιβίωσης για την πόλη του Βόλου, όπου καταγράφονται πρακτικές αλληλεγγύης και δομές προστασίας, υπηρεσίες στέγασης, ιατρικής περίθαλψης, κοινωνικές υπηρεσίες, υπηρεσίες ρουχισμού, απεξάρτησης, ψυχολογικής υποστήριξης καθώς και οι γραμμές SOS. Στη συνέχεια μέσα από την εξερεύνηση για άστεγους πληθυσμούς στη πόλη μας και τους χώρους όπου οι ίδιοι προτιμούν κατά την περίοδο της άστεγης ζωής τους, έγινε μια περιπλάνηση στα εγκαταλελειμμένα κτίρια, ως πιθανά μέρη κατοίκησης. Ως περιοχή μελέτης επιλέχθηκε η Μεταμόρφωση και στη συνέχεια έγινε η χαρτογράφηση των σημείων αυτών, με εύρημα της έρευνας ένα παράδειγμα αστέγου να κατοικεί σε εγκαταλελειμμένη κατοικία. Έτσι μέσα από συνειδητή επιλογή, οδηγήθηκα στην επανάχρηση συγκεκριμένων εγκαταλελειμμένων κτιρίων κομβικών σημείων με στόχο την επανακατοίκηση.  Ο άστεγος αποτελεί ενεργό υποκείμενο του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού με στόχο την ασφαλή διαβίωση, που θα εκτείνεται στο δημόσιο χώρο και θα αποτελεί αστικό μηχανισμό των αστέγων μέσα στη πόλη. Πρόκειται για ένα δίκτυο κατοίκησης σε εγκαταλελειμμένα κτίρια με σχεδιαστική επέμβαση αλλά και με την ένταξη στον περιβάλλοντα χώρο τους με μικροκατοικίες που θα χρησιμοποιούνται από ευάλωτες ομάδες.

Επιβλέπουσα: Βυζοβίτη Σοφία

Αριθμός Αναφοράς: 894

 Η παρούσα διπλωματική εργασία αφορά το πως έφτιαξα το σπίτι μου στη Θεσσαλονίκη.

 Παραθέτω με λεπτομέρεια όλα τα στάδια της εύρεσης, του σχεδιασμού και της κατασκευής της οικίας μου.

 Με  δεδομένο τις οικονομικές δυσκολίες και την δυσμενή οικονομική κατάσταση της Ελλάδας μου ήταν ασύμφορο να νοικιάσω ένα διαμέρισμα. Μετά από αναζήτηση βρήκα τον χώρο που θα μετασχηματίσω και θα με στεγάσει.

 Ποιο συγκεκριμένα ο χώρος που βρήκα και ξεκίνησα να φτιάχνω είναι μια παλιά ισόγεια αποθήκη στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης. Διαθέτει πρόσοψη τζαμαρίας και μεταλλικά ρολά. Αποτελείτε από έναν ενιαίο χώρο, με ένα μικρό πατάρι. Οι διαστάσεις του είναι 1.90 επί 8 και 4 μετρά ύψος. Σε αυτήν την αποθήκη, με προσωπική εργασία κατάφερα να εγκαταστήσω ρεύμα, νερό, αποχέτευση και ιντερνέτ. Σχεδίασα και κατασκεύασα την σκάλα, το μπάνιο, την κουζίνα και το δωμάτιο μου. Επίσης γιατί ο χώρος ήταν πολύ μικρός σχεδίασα και μια κινούμενη ντουλάπα που ανάλογα την θέση τις δημιουργεί τον χώρο του μπάνιου ή της κουζίνας αντίστοιχα.

 Στην εργασία πέρα από τα στάδια σχεδιασμού και της τεχνικής υλοποίησης, παραθέτω παράλληλα όλα τα βιωματικά στοιχεία της διαδικασίας αυτής. Στον βιωματικό χαρακτήρα που επιθυμώ να έχει η εργασία μου, δεν παραλείπω να αναφέρω τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστράφηκα κατά την διάρκεια αυτής της πορείας. Συμπληρωματικό υλικό της παρακάτω εργασίας είναι και τα Βίντεο τύπου vlogαπό λήψεις της διαδικασίας υλοποίησης.

Επιβλέπουσα: Παπαδημητρίου Μαρία

Αριθμός Αναφοράς: 870

 Η παρούσα διπλωματική εργασία παρουσιάζει μια πιθανή προσέγγιση σχεδιασμού ενός Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, της ευρύτερης περιοχής του πόταμου Αλιάκμονα. Η πρόταση βασίζεται στο ήδη υπάρχων Ιστορικό-Λαογραφικό & Φυσικής Ιστορίας Μουσείο που βρίσκεται στην πόλη της Κοζάνης. Η επιλογή του θέματος προέκυψε από την επιθυμία ανάδειξης και αξιοποίησης της φυσικής ομορφιάς και πλούτου της περιοχής του Αλιάκμονα, καθώς αποτελεί μια από τις πλουσιότερες υδάτινες πηγές της Δυτικής Μακεδονίας, και έναν από τους σημαντικότερους βιοτόπους της χώρας. Το Μουσείο τοποθετήθηκε στην περιοχή της τεχνητής λίμνης Πολυφύτου, την οποία διαπερνά ο ποταμός Αλιάκμονας, σε μια ιδιαίτερη όχθη του, με τη μοναδική θέα των πλημμυρισμένων πλατανιών.  Η τοποθεσία είναι άμεσα προσβάσιμη από την κεντρική περιφερική οδό. Ο σχεδιασμός επηρεάστηκε και καθοδηγήθηκε από τον περιβάλλοντα χώρο και τις ιδιαιτερότητές του, και αναπτύχτηκε σε δύο επίπεδα. Το πρώτο αφορά τον χώρο-κτίριο του μουσείου, και το δεύτερο έχει να κάνει με την παραλίμνια διαδρομή που καταλήγει στην κυκλική προβλήτα.  Έτσι ο χώρος αποκτά ένα δημόσιο χαρακτήρα που μπορεί να φιλοξενήσει τους κατοίκους της περιοχής και να προσελκύσει επισκέπτες, με σκοπό να γνωρίσουν καλύτερα τον τόπο και τη φυσική του ιστορία, τόσο με τα εκθέματα και τις λειτουργίες του μουσείου, όσο με την περιπατητική διαδρομή εξερευνώντας το δάσος και απολαμβάνοντας το τοπίο.

Επιβλέπων: Μανωλίδης Κωνσταντίνος

Αριθμός Αναφοράς: 866

 Η παρούσα διπλωματική εργασία, μελετά την σχεδίαση ενός  οικοδομικό έργου, στη περιοχή του Κεδρηνού λόφου, το γνωστό σήμερα δάσος του Σέιχ Σού, βορειοανατολικά της πόλης της Θεσσαλονίκης. Αφορά την ανακατασκευή ενός παλιού αναψυκτήριου που κάποτε ήταν σπίτι δασοφύλακα. Στοχεύει στη διαμόρφωση ενός συγκροτήματος κτιρίων με χώρο για απονομή υποτροφιών σε μαθητές καλλιτεχνικών σχολών, εκθεσιακό χώρο έργων τέχνης, αλλά και διαμονής επισκεπτών .

 Η χιλιομετρική του απόσταση και η γεωγραφική του εγγύτητα στα δυο ανώτατα  εκπαιδευτικά  ιδρύματα της πόλης, το καθιστούν μια ιδανική επιλογή. Επίσης μπορεί να αποτελέσει πόλο έλξης για φιλότεχνους επισκέπτες της πόλης, που θα θελήσουν να θαυμάσουν τα  έργα τέχνης, ενώ θα συνδυάσουν την επίσκεψή τους, με μια βόλτα στο καταπράσινο δάσος της Θεσσαλονίκη, με την πανέμορφη θέα της πόλης που προσφέρει.

 Η κτιριακή δομή του Project αποτελείται από δυο βασικά δομικά στοιχεία, το οπλισμένο σκυρόδεμα και το μέταλλο. Ο κύριος όγκος των κτιρίων αποτελείται από οπλισμένο σκυρόδεμα και επίχρισμα τούβλου. Εξωτερικά τοποθετούνται στοές φτιαγμένες από μέταλλο γυαλί και πλέγμα, οι οποίες συμβάλουν στη σύνδεση των κτιρίων μεταξύ τους. Το οπτικό αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας τοποθετεί το έργο στο περιβάλλον του, με σεβασμό, προσαρμόζοντάς το σε αυτό, αναφορικά με την χρωματική παλέτα.

 Στους χώρους του συγκροτήματος θα τελούνται  διαγωνισμοί, παρουσιάσεις εκθέσεων, ομιλίες, προβολές ενώ θα υπάρχει και η δυνατότητα  διαμονής επισκεπτών. Οι  δράσεις  αυτές  θα λαμβάνουν  χώρα μέσα σε ένα συγκρότημα κτιρίων που θα  επικοινωνούν  μεταξύ τους  με στοές, ενώ οι τζαμαρίες των χώρων έχουν τοποθετηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να δίνουν την αίσθηση της συνέχειας με τον  εξωτερικό χώρο. Στον εξωτερικό περιβάλλοντα χώρο υπάρχουν πολλά σημεία  πρασίνου, ώστε να επιτευχθεί μία όσο δυνατόν οπτική συνέχεια του συγκροτήματος με το φυσικό περιβάλλον του δάσους.

 Ο σκοπός της ιδέας αυτής του συγκροτήματος, είναι να δώσουμε στους φοιτητές την δυνατότητα να διακριθούν μέσα από τους διαγωνισμούς και τις εκθέσεις που θα τελούνται στους χώρους του, με απώτερο στόχο την διεθνή προβολή της εργασίας τους, πράγμα που θα συμβάλει στην επαγγελματική τους αποκατάσταση και στην ένταξή  τους στον επαγγελματικό στίβο προσφέροντάς τους ευκαιρίες για εργασία.

Επιβλέπων: Αδαμάκης Kώστας

Αριθμός Αναφοράς: 905

 Η παρούσα διπλωματική εργασία ¨Συν-κατοίκιση - επέμβαση σε μια εγκαταλλελημένη ξενοδοχειακή μονάδα στο κέντρο της πόλης της Λάρισας  είναι το αποτέλεσμα μιας έρευνας που στην διαδρομή της με γέμισε γνώσεις, εμπειρίες και καινούργιους φίλους.

 Η έρευνά μου στο κέντρο της Λάρισας μαρτυρά την παλιά αίγλη με τα μεγαλοπρεπή ξενοδοχεία που κρύβονται μέσα στον ιστό της πόλης.

 Άλλα  σε λειτουργεία ακόμα να προσπαθούν να ανταπεξέλθουν στα σημεία των καρών και άλλα κρυμμένα καλά πίσω από της εγκατάλειψή τους, να περιμένουν την στιγμή που θα επαναλειτουργήσουν. Τα χρόνια που πέρασαν απέδειξαν πως τα μεγαλοπρεπή αυτά κτήρια με τα πολυάριθμα σε πολλές περιπτώσεις δωμάτια είναι ασύμφορα να τα διαχειριστούν πλέον οι ιδιοκτήτες τους οι οποίοι στα περισσότερα είναι πέραν των δυο ατόμων.

 Το υπο μελέτη κτήριο βρίσκεται στο κέντρο της Λάρισας και είναι χρόνια σε αναμονή. Είναι προσαρμοσμένο στο μακρόστενο οικόπεδο κρύβοντας μέσα του μια δυναμικότητα και ενέργεια.

 Η σημερινή κοινωνία επαναπροσδιορίζει την έννοια της κανονικότητας στην διαμονή. Τα δεδομένα και οι ανάγκες έχουν αλλάξει και ο αρχιτέκτονας καλείται όσο ποτέ άλλωτε να δώσει λύση στις νέες ανάγκες που προκύπτουν με γοργούς ρυθμούς.

 Ενισχύεται η φιλοσοφία της συν κατοίκισης προσδοκώντας σε μια κοινωνία που ενισχύεται το αίσθημα της συνεργασίας για ένα κοινό στόχο, την εξέλιξη του ανθρώπου σε όλα τα επίπεδα. Η συνεργασία είναι μια ικανότητα που στην Ελλάδα ίσως έχει παραμεριστεί δίνοντας προτεραιότητα στην αυτονομία. Μια ατομικότητα που καλλιεργήθηκε σε τέτοιο βαθμό με τα εμφανή αποτελέσματα της σημερινής κοινωνίας.

 Η πρόταση στο υπο μελέτη κτήριο δίνει αρχικά νέα πνοή στο εγκαταλλελημένο κτήριο, με σεβασμό στην μικτή χρήση του και ενδυναμώνοντας τις νέες παροχές με ευέλικτους και λειτουργικούς χώρους, οι οποίοι προσαρμόζονται και βοηθούν σε μια ευχάριστη διαμονή του ενοίκου.

Επιβλέπουσα: Γαβρήλου Έβελυν

Αριθμός Αναφοράς: 848

 Όπως στα φανταστικά παραμύθια, έτσι και στο φυσικό κόσμο του βυθού, υπάρχει υπερβολή και ακραίες διαφορές μεγεθών. Τα μικρά ασπόνδυλα ζώα, τα γνωστά «σαλιγκάρια» που απασχολούν την έρευνα (γαστερόποδα και δίθυρα μαλάκια), φέρουν όστρακα που από 5 χιλιοστά μπορεί να φτάνουν και το 1 μέτρο περίπου. Εάν χάσουν το κέλυφός τους, ψάχνουν ένα άλλο. Επειδή πολλές φορές μάλιστα αυτό τραυματίζεται, αλλάζει μορφή και αποτελεί πλέον ένα «απομεινάρι» - όστρακο.

 Η θραυσματοποίηση ενός οστράκου σε συνδυασμό με το σεισμό του 2017 που έπληξε τον παραδοσιακό οικισμό Βρίσα, της Λέσβου, είναι που βασικά διαμόρφωσαν την πορεία της έρευνας και τελικά το σχεδιασμό στην παρούσα διπλωματική εργασία. Συγκεκριμένα, το χωριό ερημώθηκε και οι περισσότεροι κάτοικοι μετακόμισαν σε ξενοδοχεία του κοντινού παραθεριστικού -και πρόσφάτως τουριστικά ανεπτυγμένου- οικισμού, στα Βατερά. Σε ένα από τα σεισμόπληκτα σπίτια βρέθηκαν όστρακα προερχόμενα από την παραλία αυτή, ενώ η ευρύτερη περιοχή (Πολιχνίτου) έχει ανασύρει απολιθώματα οστράκων ως παλαιοντολογικά ευρήματα. Ο τόπος όπου εστιάζουμε και η νήσος Λέσβου, χαρακτηρίζονται εξίσου: από τη μία για τα ερείπιά τους ως ίχνη του παρελθόντος (πύργοι, κάστρα), για την ανταλλαγή πληθυσμών (προσφυγιά) και από την άλλη για το υποδειγματικό κλίμα ευφορίας. Έτσι, αφού έγινε αντιστοιχία μεταξύ κατεστραμμένων οστράκων – κατεστραμμένων κατοικιών, ακολούθησε η σύνθεση των αποτελεσμάτων.

 Επιλογή και σκοπός ήταν σε αμφιθεατρικό, κομβικό σημείο Βατερών-Βρίσας, να σχεδιαστούν χώροι προσωρινής διαμονής (καταφύγια) και ελεύθεροι χώροι ευεξίας ως τουριστικά θέλγητρα αλλά και ως προσωρινή λύση στις πρακτικές και ψυχικές ανάγκες που δημιούργησε ο σεισμός, στους Βρισαγώτες.

 Ο κτιριακός σχεδιασμός, προκύπτει μέσω της προσεγγιστικής αποτύπωσης σπασμένων οστράκων και ακολουθεί ορισμένες βασικές αρχές ως προς αυτά: τη διατήρηση των πραγματικών αναλογιών τους, το σεβασμό απέναντι στην οργανική φύση ενός κελύφους, την προσαρμοστική τους θέση σε σχέση με το έδαφος και την ανάδειξη της θραυσματικότητας. Ο σχεδιασμός του περιβάλλοντος χώρου, υιοθετεί κι αυτός στοιχεία από τα όστρακα (σπειροειδείς διατάξεις) σέβεται το φυσικό τοπίο και τους επισκέπτες προσφέροντας ευελιξία στις αναβάσεις διατηρώντας το κεκλιμένο εδάφος (ερπισμός μαλακίων) Σε σχέση με τον οικισμό της Βρίσα, ο «αναμνηστικός σχεδιασμός» διατηρεί τα καμπύλα δρομάκια και το χαμηλό κτίσιμο και ενσωματώνει στη διακόσμησή του στοιχεία από τα παραδοσιακό αυτό χωριό.

 Στην ουσία, η παρούσα εργασία συνθέτει σχεδιαστικά γνωρίσματα από δύο διαφορετικούς κόσμους (τον ανθρώπινο και το μικρόκοσμο του σαλιγκαριού) με κοινό την καταστροφή της κατοικίας τους, για να δημιουργήσει ένα νέο Όλο…

Επιβλέπουσα: Γιαννίση Φοίβη

Αριθμός Αναφοράς: 896

 Η παρούσα διπλωματική εργασία είναι επηρεασμένη από σύγχρονα θέματα στον τομέα της αρχιτεκτονικής, όπως το έξυπνο κτίριο, το βιοφιλικό σχεδιασμό και την ανθεκτικότητα, οπότε έχει ως κύριο στόχο το σχεδιασμό ενός κτιρίου ανθεκτικού ως προς τους ανθρώπους, την κοινωνία και την πόλη. Το οικόπεδο στο οποίο βασίζεται η πρόταση βρίσκεται στο κέντρο του Βόλου, στις οδούς Δημητριάδος και Φιλελλήνων. Η συγκεκριμένη τοποθεσία είναι μελετημένη στρατηγικά, αφού ένας από τους στόχους του κτιρίου είναι η σταδιακή πεζοδρόμηση του κέντρου.Λόγω αυτού εντείνεται η ανάγκη δημιουργίας χώρων στάθμευσης στην πόλη και έτσι σχεδιάστηκαν έξι επίπεδα πάρκινγκ κάτω από το έδαφος. Πρωταρχικό μου μέλημα κατά τη διάρκεια εκπόνησης της διπλωματικής μου εργασίας ήταν ο σχεδιασμός ενός ανοικτού κτιρίου το οποίο θα δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες ή επισκέπτες να δράσουν ελεύθερα προς όλες τις κατευθύνσεις, να επιλέξουν οποιαδήποτε δραστηριότητα επιθυμούν και να αλληλοεπιδράσουν άμεσα με τη φύση. Στο ισόγειο φιλοξενούνται οι δημόσιες υπηρεσίες και η ενοικίαση ηλεκτρικών ποδηλάτων και πατινιών, στον πρώτο όροφο υπάρχει ένας ανοικτός εκθεσιακός χώρος και ένα αμφιθέατρο, στο δεύτερο όροφο φιλοξενούνται οι χώροι μελέτης, οι βιβλιοθήκες και μια κοινόχρηστη κουζίνα καθώς επίσης σε αυτούς τους ορόφους υπάρχουν κάποιοι βοηθητικοί ημιώροφοι. Στον τελευταίο όροφο υπάρχει ο βασικός πράσινος χώρος του κτιρίου σε συνδυασμό με εργαστήρια κηπουρικής. Το κτίριο περιλαμβάνει ποικίλους πράσινους χώρους καθώς εξυπηρετούν την καλαισθησία του κτιρίου, την ενδυνάμωση της ψυχολογίας των χρηστών αλλά και την αποφυγή της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Άλλος ένας σημαντικός στόχος της διπλωματικής ήταν η ελευθερία κινήσεων σε όλα τα επίπεδα χωρίς την αναγκαστική είσοδο σε κάθε όροφο ξεχωριστά. Με τον σχεδιασμό μια ράμπας περιμετρικά από το κτίριο ο χρήστης έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει αυτό το κτίριο σαν ένα κάθετο περίπατο μέσα στην πόλη, με τελικό στόχο την απόλαυση πανοραμικής θέας μέσα στη φύση.

Επιβλέπων: Remy Nicolas

Αριθμός Αναφοράς: 847