Επιβλέπουσα: Ουδατζή Κυριακή

Αριθμός Αναφοράς: 3

Επιβλέπουσα: Τροβά Βάσω

Αριθμός Αναφοράς: 4

 Πρόκειται για μια προσπάθεια προσέγγισης του κατεξοχήν δημόσιου χώρου του οικοδομικού τετραγώνου, του ακάλυπτου. Η προσέγγιση βασίζεται σε θεωρητική αναζήτηση που προηγήθηκε και είχε στόχο τη διερεύνηση της αντίληψης, συμπεριφοράς και δράσης των ατόμων στο χώρο του ακαλύπτου σε υπάρχον οικοδομικό τετράγωνο. Ο ακάλυπτος, παρότι θα μπορούσε να είναι βιώσιμος και αξιοποιήσιμος ως χώρος κοινής δράσης, λόγω της κλίμακάς του και των ευνοϊκών κλιματολογικών συνθηκών που επικρατούν στον ελληνικό χώρο, αποτελεί ένα δύσχρηστο, παρεξηγημένο χώρο.
 Το παραπάνω συμπέρασμα οδήγησε στη δημιουργία ενός νομικού πλαισίου, αντί του άρθρου 13 του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού του 2000, περί ενεργού οικοδομικού τετραγώνου, η εφαρμογή του οποίου προτείνεται σε υπάρχον οικοδομικό τετράγωνο.
 Η πρόταση αποβλέπει στην άρση των δυσμενών επιπτώσεων που δημιουργεί η μεμονωμένη μελέτη κάθε οικοπέδου, στην αξιοποίηση του ακάλυπτου χώρου των οικοπέδων και στην εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών των κατοίκων του οικοδομικού τετραγώνου, στην ανάπλαση του οικοδομικού τετραγώνου, ιδίως με την ενοποίηση των ακάλυπτων χώ¬ρων των οικοπέδων του, τη διάνοιξη, στο ισόγειο των κτιρίων, προσβάσεων από τους κοινόχρη¬στους χώρους στον ενοποιημένο ακάλυπτο χώρο του τετραγώνου, τη δημιουργία χώρων και εγκαταστάσεων κοινής χρήσης για την εξυπηρέ¬τηση των κατοίκων του, την αναμόρφωση του δώματος και των όψεων των κτιρίων και γενικά με επεμβά¬σεις που συμβάλλουν στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των κατοίκων.
 Το προτεινόμενο άρθρο ορίζει τρεις βαθμούς επέμβασης, λειτουργώντας ο καθένας ως εξέλιξη του άλλου, επιτρέποντας έτσι την επιλογή της καταλληλότερης επέμβασης. Ακόμα, προβλέπεται η παροχή οικονομικών κινήτρων για την υλοποίηση των προβλεπόμενων διατάξεων.
 Για την εφαρμογή του νομικού πλαισίου επιλέγεται ο ακάλυπτος χώρος που βρίσκεται στο εσωτερικό ενός ορθογώνιου οικοδομικού τετραγώνου στο Βόλο σε μικρή απόσταση από το κέντρο της πόλης και προκύπτει από ακάλυπτους διαφορετικών πολυκατοικιών, καθώς αποτελεί τυπική περίπτωση τέτοιας μορφής χώρου σε οικοδομικό τετράγωνο ελληνικής πόλης.
 

Επιβλέπων: Αντονάς Αριστείδης

Αριθμός Αναφοράς: 2

   Οι τσιγγάνοι επιμένουν στη διατήρηση της ‘διαφορετικότητάς’ τους μέσα από ήθη, έθιμα, τελετουργικές οργανώσεις και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες, παρά τη συνύπαρξή τους με την ευρύτερη κοινωνία. Όλα αυτά, ορίζουν ιδιαίτερου τύπου κοινωνικές συμπεριφορές, αλλά και χωρικές δομές, τις οποίες μελέτησα στο ερευνητικό μου θέμα, με τίτλο ‘Μορφές κατοίκησης των Τσιγγάνων της Θεσσαλίας’. Με αφορμή αυτή την έρευνα, σχεδίασα ένα πρότυπο κατοικίας που προορίζεται για τσιγγάνους εγκατεστημένους μόνιμα σε κάποια περιοχή. Η κατοικία αυτή, αποτελεί τη δική μου πρόταση σε κάποιον ιδιώτη τσιγγάνο που με επισκέφτηκε ως πελάτης, ή διαφορετικά, μπορεί να αποτελέσει το πρότυπο στο οποίο θα βασιστεί το κράτος, για να οργανώσει έναν οικισμό που θα παραχωρήσει σε άστεγους τσιγγάνους.

   Στην κατοικία έχει προβλεφτεί η διαμονή δύο οικογενειών μαζί, όπως και συνηθίζεται. Υπάρχουν τρία κτίσματα, το ένα είναι η αποθήκη -κοινή για όλους-, το άλλο είναι η κυρίως κατοικία -για την οικογένεια του ιδιοκτήτη- και το τελευταίο είναι ένα διώροφο κτίσμα που προορίζεται για το νεόνυμφο ζευγάρι.

Η συνθετική πορεία του θέματος βασίστηκε στα πρότυπα και τις ήδη υπάρχουσες συνθήκες των κατοικιών που μελέτησα. Σκοπός της κατασκευής είναι, η κατοικία να μπορεί να ‘μαζεύεται’ και να ‘απλώνεται’, ανάλογα με την εποχή και αυτό γιατί οι τσιγγάνοι έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με την ύπαιθρο -επιδιώκουν συνεχή επαφή- και τους καλοκαιρινούς μήνες όλες σχεδόν οι καθημερινές δραστηριότητες εκτελούνται σε αυτή.

   Επίσης, έχουν προβλεφτεί ειδικές κατασκευές που θα διευκόλυναν την καθημερινότητα τους. Αυτές είναι οι έξεις: α) το σύστημα πλυσίματος των ρούχων, β) η κουζίνα διπλής όψης, γ) τα εσωτερικά διαχωριστικά, δ) ο αποθηκευτικός τοίχος, ε) τα διαχωριστικά πάνελ και τέλος ζ) η κινητή περίφραξη. Κάθε μία από αυτές, έχει μελετηθεί σε μικρότερη κλίμακα, ώστε να γίνει πιο σαφής η λειτουργία της.

   Τέλος, προτείνεται μια μορφή οργάνωσης οικισμού, αποτελούμενου από πρότυπα σε παράθεση, σε οριζόντια και κάθετη διάταξη, τέτοια ώστε, να δημιουργούνται γειτονιές με κοινούς χώρους για την ανάπτυξη των καθημερινών δραστηριοτήτων.

Επιβλέπουσα: Γιαννίση Φοίβη

Αριθμός Αναφοράς: 1