Πώς στοιχειοθετείται σήμερα ο όρος διακοπές; Διακοπές είναι γενικός όρος. Εδώ και αιώνες αναφέρεται στη χρονική περίοδο κατά την οποία το άτομο σταματάει να εργάζεται. Αντιστρόφως, ο τουρισμός είναι ειδικός ορός. Από τις αρχές του 19ου αιώνα αποτελεί μια δραστηριότητα διακοπών που πληροί με τρόπο ειδικό ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Αντίθετα με ό,τι παραδέχεται η σύγχρονη τυπολογία της αναψυχής, ανάγοντας τον τουρισμό σε γενική έννοια και τις διακοπές σε ειδική έννοια. (Urbain 2000, 19)
Θέτοντας ως βάση τον κοινωνικό τουρισμό, τη βιωσιμότητα και την ουσιαστική ενίσχυση της τοπικής κοινότητας θα προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε τον τρόπο με τον οποίο συντελούνται οι διακοπές σε σημεία ιαματικού ενδιαφέροντος του χθες, του σήμερα και ενός οραματικού αύριο. Οι παροχές για κοινωνικό τουρισμό αποτελούν σήμερα, για τις αναπτυγμένες χώρες, υποχρέωση του κράτους. Απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη του κοινωνικού τουρισμού είναι η ύπαρξη ενός ενεργού Κοινωνικού Κράτους και η δημιουργία/ συντήρηση της κατάλληλης υποδομής και ανoδομής.
Ως αντικείμενο έρευνας και σχεδιαστικής πρότασης επιλέγεται το δημόσιο τουριστικό συγκρότημα στα Λουτρά της Κύθνου, αποτελούμενο από το ξενοδοχείο Ξενία, το υδροθεραπευτήριο και δύο ιαματικές πηγές.
Τα Λουτρά είναι παραθαλάσσιος παραδοσιακός οικισμός της Κύθνου στο Νομό Κυκλάδων, βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νησιού και οφείλει το όνομά του στις θερμές πηγές, οι οποίες ήταν γνωστές από τη ρωμαϊκή περίοδο για τις ευεργετικές τους ιδιότητες.
Στόχος της εργασίας είναι η πρόταση ενός λειτουργικού υδροθεραπευτικού συγκροτήματος, με λουτρικές και ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις. Τόσο ο αρχιτεκτονικός όσο και ο προγραμματικός άξονας κινούνται γύρω από την ανάπτυξη ενός οικονομικού και ενεργειακού οικοσυστήματος που λειτουργεί προς όφελος των πολιτών, ενώ παράλληλα αποτελεί ένα ουσιαστικό βήμα ανάπτυξης της τοπικής αυτονομίας.
Επιβλέπουσα: Λυκουριώτη Ίρις
Αριθμός Αναφοράς: 988
Η ζωή στην πόλη της Αθήνας και το πυκνοδομημένο οικοδομικό τετράγωνο με τον κυρίαρχο τον ρόλο της πολυκατοικίας να καταλαμβάνει σχεδόν ολοκληρωτικά κάθε του πλευρά, χωρίς περιθώρια κενού, ελεύθερου, κοινού χώρου. Τι θα μπορούσε να συμβάλλει στην αποσυμφόρηση του διατηρώντας όλο το προγραμματικό και λειτουργικό του περιεχόμενο και προσφέροντας στους κατοίκους περισσότερα από ένα τυπικό μπαλκόνι εκτόνωσης; Η διπλωματική εργασία εστιάζει στη σημασία της αυλής και του κήπου και πως αυτά θα συμπεριληφθούν ξανά στην κατοίκηση εντός του πυκνού αστικού ιστού. Έννοιες προερχόμενες από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, κυρίως όμως λειτουργικοί χώροι επαφής και συσχετισμών, αποτελούν στοιχείο αναφοράς για την εκπόνηση, υπηρετώνταςτην ανάγκη για περισσότερο πράσινο, την ανεπάρκεια ανοικτών χώρων, προβλήματα διαχρονικά της πόλης που η πρόσφατη υγειονομική συνθήκη επανάφερε εμφατικά. Η αδυναμία ύπαρξης ενός τέτοιου κοινού χώρου αναφοράς και αλληλεπίδρασης, προορισμού ή στόχου, εγείρει ερωτήματα για το αν αποτελεί έναν από τους λόγους που σε συνθήκες αστικής πύκνωσης η επαφή μεταξύ συγκατοίκων αφέθηκε στην τυχαιότητα και τη διακριτική ευχέρεια. Προσεγγίζοντας το οικοδομικό τετράγωνο ως σύνολο, η μελέτη οραματίζεται πιθανές απαντήσεις σε ζητήματα του ευρύτερου αστικού βίου και ένα νέο μοντέλο οικιστικής ανάπτυξης. Αναζητά, ερευνά και προτείνει μέσα απο μια πολύπλευρη διαδικασία, ένα τρόπο μετασχηματισμού του τετραγώνου σε κοινότητα, εντός του Βοτανικού, αμφισβητώντας πολιτειακή βούληση και νομοθετήματα που αναθεωρήθηκαν κατ΄ επανάληψηγια να αγκαλιάσει μια πράσινη ανασύνθεση του τρόπου πολυκατοίκησης. Επιπρόσθετα φιλοδοξεί να αξιοποιήσει επαρκώς ή να αποδώσει ουσιαστικό ρόλο στα άλλοτε τρωτά του οικοδομικού τετραγώνου ενώ παράλληλα προτρέπει την πόλη και το δημόσιο βίο να εισχωρήσει, εξασφαλίζοντας περισσότερο ελεύθερο χώρο και προάγοντας τη δημιουργία και τη διαφύλαξη ενός κοινόχρηστου πράσινου θύλακα. Στο επίπεδο της οριζόντιας ιδιοκτησίας ανακαλύπτει ξανά τον ιδιόκτητο κήπο, επαναφέροντας το αρχέγονο της επαφής με την φύση και το χώμα και την αποσυμφόρηση που αυτή εμπεριέχει, συντελώντας τελικά σε μια πιο ποιοτική αστική συνθήκη διαβίωσης.
Επιβλέπων: Πανηγύρης Κωστής
Αριθμός Αναφοράς: 987
Στόχος της μελέτης μου είναι η διερεύνηση του τρόπου που ένα εγκαταλελειμμένο συγκρότημα βιομηχανικών-βιοτεχνικών δραστηριοτήτων στο εσωτερικό της πόλης του Βόλου, μπορεί να μετατραπεί/μετασχηματιστεί σε πεδίο-πυρήνα νέας ενεργής κοινωνικής διασταύρωσης λειτουργιών-υπηρεσιών. Η σημαντική νέα πρόταση στηρίζεται στην παρατήρηση πως ο σχεδιασμός ενοικιαζόμενων χώρων διαμονής ορισμένου χρόνου δεν επιτρέπει την εξατομίκευση (ελευθερία χειρισμών-συμπεριφορών) του χώρου. Πρόθεσή μου είναι η δημιουργία υβριδικών ευέλικτων-εύπλαστων χώρων όπου θα ενθαρρύνεται η αλληλεπίδραση μεταξύ των επισκεπτών-προσωρινών κατοίκων, με τους κατοίκους-εργαζομένους σε χώρους σχεδιασμένους για εργασία. Με προϋπόθεση την διατήρηση-αποκατάσταση των υφιστάμενων συστάδων κτιρίων, μελετήθηκε η επανάχρησή τους και η ουσιαστική σύνθεσή τους με τις υπάρχουσες ελεύθερες περιοχές - κενά του οικοπέδου. Η μελέτη μου και η σχεδιασμένη πρόταση είναι καθοριστική στην αναβάθμιση της ταυτότητας της πόλης. Επικεντρώνεται στην επανάχρηση και την ενεργοποίηση του ανενεργού βιομηχανικού χώρου-οικοπέδου και την ένταξη του στον αστικό ιστό, καθώς θα περιέχει, πλέον, νέες χρήσεις, συμβατές και απαραίτητες για την πόλη. Ζητήματα χώρου-σχέσεων όπως η συνδεσιμότητα, η βιωσιμότητα, η ενεργειακή-διατροφική αυτονομία που μπορεί να αναπτυχθεί σε αυτό και πολλά άλλα υπολείμματα της βιομηχανικής ιστορίας. Διαμορφώνοντας τον πυρήνα της πρότασης, καθώς επιδιώκεται η μετάβαση από την πολιτική αδράνεια στην ερευνητική-σχεδιαστική δράση. Το κέντρο ως χώρος ολοκληρωμένου σχεδιασμού προτείνεται να ενσωματωθεί στις νέες προσεγγίσεις του τοπικού-υπερτοπικού παραδείγματος συλλογικών σχέσεων αναζωπυρώνοντας τη ζωή στο μέχρι πρότινος εγκαταλελειμμένο βιομηχανικό συγκρότημα.
Επιβλέπων: Remy Nicolas
Αριθμός Αναφοράς: 993
Στην παρούσα διπλωματική εργασία με τίτλο «Ανοιχτό σωφρονιστικό κατάστημα ανηλίκων Βόλου» παρουσιάζεται ο σχεδιασμός μιας φυλακής ανηλίκων «ανοιχτού» τύπου. Το υπάρχον κατάστημα κράτησης ανηλίκων είναι «κλειστό» και εντοπίζεται στη πόλη του Βόλου, στη περιοχή Χιλιαδούς.
Η αρχιτεκτονική της «ανοιχτής» φυλακής χαρακτηρίζεται από μειωμένα επίπεδα ασφαλείας, ελεύθερα αναπτυσσόμενη κτιριακή οργάνωση, διαβαθμίσεις ιδιωτικότητας και ενίσχυση της κίνησης. Η δομή απαρτίζεται από τα κτήρια της διαμονής, των υπαλλήλων και των κοινόχρηστων λειτουργιών. Οι προγραμματικές λειτουργίες περιλαμβάνουν τη τραπεζαρία, το αμφιθέατρο, το γυμναστήριο, τη βιβλιοθήκη, τις αίθουσες διδασκαλίας και το ιερό.
Η νέα σωφρονιστική τυπολογία εφαρμόζεται στις Βόρειες Ευρωπαϊκές χώρες και στην Αμερική και αποδεικνύεται αποτελεσματική, καθώς επιφέρει επιτυχή σωφρονισμό, με ομαλή και σε μεγάλο ποσοστό μόνιμη επανένταξη των ατόμων στην κοινωνία.
Όσον αφορά τους κρατούμενους είναι ανήλικοι, ίδιου φύλου και με παραβατικότητα διαφορετικού βαθμού.
Μέσω αυτής της πρότασης επιχειρείται η ενσωμάτωση μίας σύγχρονης τυπολογίας φυλακής στη χώρα μας, στοχεύοντας στη βελτιστοποίηση του σωφρονισμού των ανηλίκων και την επανένταξή τους στη κοινωνία.
Επιβλέπων: Μανωλίδης Κωνσταντίνος
Αριθμός Αναφοράς: 991
Σκοπός της εργασίας είναι η τακτική θεωρητική και σχεδιαστική διερεύνηση και απάντηση στο ερώτημα «Πώς μπορεί να σχεδιαστεί μια ολοκληρωμένη-λειτουργική μικρο-κατοικία ώστε να παραχθεί με βιομηχανική μέθοδο εν-σειρά».
Κάθε κατοικία είναι συνήθως προσαρμοσμένη ή χρειάζεται να ακολουθεί ακριβώς τις ανάγκες ή επιθυμίες του/της κατοίκου της. Η προτεινόμενη κατασκευή, αποτέλεσμα μελέτης, τεχνικής διαπραγμάτευσης και σχεδιαστικών οικονομικών-οικολογικών επιλογών μπορεί να παραχθεί μαζικά, σε επιμέρους διακριτά τμήματα και στη συνέχεια να συναρμολογηθεί με απλή τεχνική εν σειρά διαδικασία. Η αυξομείωση του ύψους της, οι εναλλακτικοί τρόποι παροχής και αποθήκευσης νερού και ενέργειας (αέριο, ηλεκτρισμός) όπως μελετήθηκαν και σχεδιάστηκαν παρέχουν αυτονομία για ένα διάστημα 8-10 ημερών και επιτρέπουν την τοποθέτησή της σε ήπιες κλίσεις εδάφους, διαφορετικά τοπία-τόπους, προστατεύοντας τον/την κάτοικο από υπερβολικές συνθήκες καιρού. Η πλήρης και ακριβής σχεδιαστική πρόταση-τοποθέτηση συσκευών, συστημάτων, αποθηκευτικών χώρων, μηχανισμών, επιτρέπουν την πρόσκαιρη άνετη διαμονή πρόσθετων ατόμων.
Η μελέτη απέδωσε ως αποτέλεσμα την ολοκληρωμένη κριτική περιγραφή της ιδέας για την δυνατή σύνθεση ολοκληρωμένων άρτιων μορφών όπου συνδυάζονται οι επινοήσεις του σύγχρονου τεχνικού πολιτισμού στην βιομηχανική παραγωγή μονάδων κατοίκησης, με περιορισμένο, οικολογικά επαρκές, κόστος και προτυπο-ποιημένη, ευέλικτη σε παραλλαγές κατασκευή. Εξετάστηκαν και περιεγράφηκαν οι τεχνικές-αισθητικές τακτικές σύνθεσης όλων των επιμέρους στοιχείων που συναπαρτίζουν την ολοκληρωμένη μονάδα κατοίκησης.
Επιβλέπων: Στυλίδης Ιορδάνης
Αριθμός Αναφοράς: 998
Η Βιβλιοθήκη είναι ένας τόπος μελέτης και ανακάλυψης. Αποτελεί επίσης πολύ σημαντικό κομμάτι στην εκπαιδευτική διαδικασία αφού πολλοί μαθητές και φοιτητές την επισκέπτονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα για να διαβάσουν η για αναζήτηση γνωσιακού υλικού. Είναι ακόμη ένας τόπος ανταλλαγής ιδεών και διεύρυνσης των πνευματικών οριζόντων.
Στην πόλη του Βόλου λειτουργούν 5 βιβλιοθήκες. Για την καλύτερη εξυπηρέτηση των αναγνωστών όμως και λόγω της δημιουργίας του νέου κτιρίου των ηλεκτρολόγων μηχανικών και μηχανικών υπολογιστών θεωρείται σκόπιμο η ανέγερση και άλλου κτιρίου που θα στεγάζει την πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη.
Το νέο αυτό κτίριο θα βρίσκεται λίγο έξω από την πόλη του Βόλου σε μία ήσυχη γειτονιά και κοντά στα πανεπιστημιακά ιδρύματα για την διευκόλυνση των φοιτητών. Το κτίριο θα είναι διώροφο με δύο εισόδους. Το κεντρικό αρχιτεκτονικό στοιχείο του κτιρίου μπορεί να θεωρηθεί η μεγάλη σκάλα, η οποία βρίσκεται κοντά στην είσοδο. Αυτή πέρα από τον ρόλο την ένωσης των δύο επιπέδων του κτιρίου προσφέρεται, χάρη του μεγάλου πλάτους της, ως χώρος συνάντησης - συνάθροισης των φοιτητών (σαν άτυπο στέκι) οποίοι μπορεί να κάθονται να συνομιλούν η να διαβάζουν. Επίσης το κτίριο θα διαθέτει στο ισόγειο, χώρο έκθεσης, αναγνωστήρια, κυλικείο και καταστήματα. Τέλος αξίζει να σημειωθεί πως το κτίριο έχει έντονη επιρροή από το κτίριο ζυθοποιίας ΦΙΞ των Αθηνών που σχεδίασε και υλοποίησε ο αρχιτέκτονας Τάκης Ζενέτος.
Επιβλέπων: Καναρέλης Θεοκλής
Αριθμός Αναφοράς: 994
Η ραγδαία αστικοποίηση των περασμένων δεκαετιών και η αύξηση του δομημένου περιβάλλοντος άλλαξαν τη σχέση της πόλης με το φυσικό περιβάλλον. Η οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων υποβάθμισε τον ρόλο των ελεύθερων δημόσιων χώρων, με αποτέλεσμα η ζωή στις πόλεις να είναι πλέον αποκομμένη από αυτό. Το γεγονός αυτό έγινε ακόμα πιο αντιληπτό με την επέλαση της πανδημίας του covid-19, όπου ο περιορισμένος χρόνος εκτός κατοικίας ανέδειξε την σημασία τέτοιων χώρων και ποσοτικά και ποιοτικά.
Παρόλο που η δημιουργία πράσινων χώρων στον πυκνά δομημένο αστικό ιστό παρουσιάζεται δύσκολη, δεν είναι λίγα τα σημεία και τα κτίρια που ρημάζουν αναξιοποίητα, στερώντας τη δυνατότητα να καλύψουν χρήσεις και λειτουργίες που ικανοποιούν τις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας. Στη παρούσα κατάσταση, εκμεταλλευόμαστε την ευκαιρία να αξιοποιήσουμε το παραμελημένο και φθαρμένο από το χρόνο οικόπεδο του βιομηχανικού συγκροτήματος της Α.Θ.Ο.Ε. στο Βόλο.
Συνεπώς, η πρότασή μας απορρέει από την ανάγκη δημιουργίας ενός πράσινου, δημόσιου χώρου στον αστικό ιστό ο οποίος να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των σύγχρονων ρυθμών ζωής. Η επέμβαση που προτείνεται, θέτει ως στόχο τη δημιουργία ενός σύγχρονου αστικού πάρκου, ανοιχτού προς την πόλη, αναβαθμίζοντας τόσο την ίδια την πόλη όσο και τις ζωές των κατοίκων της. Επιδιώκει να αναπαράγει μια ενεργό φύση, ένα ενεργό έδαφος που θα αναγεννήσει έναν ερημωμένο χώρο, με πρωταγωνιστή την περιοδικότητα της φύσης σε διάλογο με τα ίχνη του παρελθόντος που οδήγησαν στην παρακμή της.
Επιβλέπων: Μητρούλιας Γεώργιος
Αριθμός Αναφοράς: 996
Η δημιουργία ενός κήπου μελισσών μέσα στο αστικό ιστό θα έφερνε σε μία άμεση συνύπαρξη την κοινωνία των ανθρώπων με αυτή των μελισσών. Σκοπός της ύπαρξης αυτού, θα ήταν να ευαισθητοποιήσει και να ενημερώσει τον άνθρωπο για την αξία του μικρού εντόμου τόσο για τον ίδιο, όσο και για τον πλανήτη στον οποίο κατοικεί. Μέσα από μία ειδικά διαμορφωμένη διαδρομή, που σχετίζεται με την ενημέρωση και την αξία της ισορροπίας μεταξύ του ανθρώπινου είδους με το γένος Apis Mellifera, οι μέλισσες, από ένα απλό έντομο που συνήθως αποτελεί «απειλή» για τον άνθρωπο, θα μπορέσει να μετατραπεί σε ένα από τα πιο σημαντικά πλάσματα για αυτόν.
Ο Κήπος των Μελισσών τοποθετείται νότια της Νέας Παραλίας Θεσσαλονίκης, στο όριο του δήμου Θεσσαλονίκης και Καλαμαριάς. Η επιλογή του συγκεκριμένου οικοπέδου γίνεται λόγω της κομβικής θέσης του, καθώς αποτελεί ήδη πέρασμα και συνέχεια των δύο παραλιακών μετώπων των δύο δήμων.
Ο σχεδιασμός του Κήπου των Μελισσών αφορά τόσο τον άνθρωπο όσο και τη μέλισσα. Η δημιουργία ειδικά διαμορφωμένων τμημάτων του κήπου, περιορίζουν τη μέλισσα σε συγκεκριμένο τμήμα του κήπου. Με αυτό το τρόπο, ο επισκέπτης μπορεί να είναι είτε εξωτερικός παρατηρητής του κόσμου των μελισσών, είτε να εισέλθει σε αυτόν. Εσωτερικά του Κήπου, δημιουργείται ένα μονοπάτι που κατά μήκος του υπάρχουν ειδικά κατασκευασμένες αρχιτεκτονικές δομές με σκοπό την ενημέρωση και παρατήρηση των μελισσών.
Επιβλέπων: Μητρούλιας Γεώργιος
Αριθμός Αναφοράς: 990