Arch.Uth Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Arch.Uth UTH.gr English

Η «ψαροκαλύβα» στη σκιά του Άθω, επιδιώκει να στηρίξει βιοποριστικά τους απομείναντες παράκτιους ψαράδες του νησιού, που καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι με την πραγματικότητα της υπεραλίευσης, τον ανταγωνισμό της βιομηχανικής αλιείας αλλά και με τις οριστικές παύσεις των αλιευτικών δραστηριοτήτων. Η «ψαροκαλύβα» στη σκιά του Άθω, μέσα στα πλαίσια του αλιευτικού τουρισμού, φιλοξενεί άτομα που αγαπούν τη θάλασσα και τη ζωή της ψαροσύνης. Η «ψαροκαλύβα» στη σκιά του Άθω, προσπαθεί να πειραματιστεί και να επαναπροσδιορίσει με όρους της ελάχιστης κατοίκησης τους χώρους που παραθερίζουμε και κοινωνικοποιούμαστε, είναι ένας χώρος ανοιχτός όμως οριοθετημένος ταυτόχρονα, όπου μέσα του πραγματοποιούνται συνεργατικές πρακτικές και προεργασίες ψαρευτικών εξορμήσεων. Η «ψαροκαλύβα» στη σκιά του Άθω λοιπόν, προσκαλεί όλους όσους επιθυμούν να βιώσουν την καθημερινότητα των ντόπιων ψαράδων, να μάθουν παραδοσιακές τεχνικές αλίευσης, μυστικά της θάλασσας και να γευτούν συλλογικές ψαριές των Σποράδων.

Επιβλέπων: Κοτιώνης Ζήσης

Αριθμός Αναφοράς: 906

 

 Με αφορμή τα γεγονότα που μεταμόρφωσαν πολιτικά την ελληνική κοινωνία, όπως η οικονομική παρακμή, ο περιορισμός της ελευθερίας -λόγω covid- και η μεταμόρφωση του κράτους δικαίου σε μηχανισμό βιο-πολιτικού ελέγχου, επιχειρούμε να αναθεωρήσουμε ορισμένες σημαντικές πολιτικές ιδέες για τον χώρο, τον χρόνο και τις σχέσεις τους με ένα «Whatifχειρισμό ανανέωσης του κτιριακού δυναμικού της πόλης του Βόλου. Η διπλωματική εργασία περιέχει τη μελέτη και το σχεδιασμό κτιρίου διαμερισμάτων και χώρων εργασίας, για τους/τις κατοίκους των διπλανών οικοδομικών τετραγώνων που, τότε, θα λειτουργήσουν ως ολοκληρωμένο asfoundμουσειακό απόθεμα. Η μελέτη γίνεται στη περιοχή των Παλαιών στην πόλη του Βόλου και στα οικοδομικά τετράγωνα μεταξύ των οδών Λαχανά – Μητροπολίτου Γρηγορίου και Λήμνου - Βότση. Στόχος είναι η αναβάθμιση της κοινωνικής ζωής των κατοίκων της περιοχής, με προοπτικές την ενίσχυση του υπαίθριου χώρου και τη διάσωση της πολιτισμικής, εθνογραφικής-λαϊκής αρχιτεκτονικής.

Επιβλέπων: Στυλίδης Ιορδάνης

Αριθμός Αναφοράς: 911

 

 Ο Δήμος Περιστερίου είναι ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους δήμους της χώρας. Έχει αποδείξεις ύπαρξης από την αρχαιότητα όμως γνώρισε την πρώτη ανάπτυξη μετά την Μικρασιατική καταστροφή με την έλευση μεγάλου αριθμού προσφύγων. Σταδιακά οι πρόσφυγες μεταφέρθηκαν από τις πρόχειρες κατοικίες σε νέες πολυκατοικίες βασισμένες στις αρχές του μοντερνισμού. Οι προσφυγικές πολυκατοικίες της Ευαγγελίστριας ήταν οι τελευταίες που ανεργήθηκαν τη δεκαετία του ΄70. Ύστερα από ανεπαρκείς ενέργειες ανάπτυξης, ο υπαίθριος χώρος χρίζει ακόμα διαφορετικής μεταχείρησης και αναβάθμισης ενώ τα διαμερίσματα χαρακτηρίζονται από έλλειψη εξωτερικού χώρου. Η ελεύθερη πρόσβαση περαστικών στα ισόγεια, κάθιστά τις εισόδους των κτιρίων επικύνδυνα σημεία για τους κατοίκους. Η πρόταση της ανάπλασης αφορά την δημιουργία νέων διαδρομών για την καλύτερη σύνδεση του συγκροτήματος με τον αστικό ιστό αλλά και μεταξύ των μπλοκ στο εσωτερικό του. Στόχος είναι οι νέες προσθήκες σε οριζόντιο και κάθετο επίπεδο να εξυπηρετούν τους κατοίκους των πολυκατοικιών προσφέροντας τους περισσότερους χώρους για συναντήσεις και εκμετάλλευση και παράλληλα να προσκαλλούν τους επισκέπτες σε δραστηριότητες που παράγονται στο συγκρότημα. Οι νέοι χώροι στις εισόδους αφορούν τους κατοίκους όλων των ηλικιών και ο σχεδιασμός τους επαναφέρει της σχέση του σπιτιού και της ιδιωτικής αυλής που είναι χαρακτηριστικό της ελληνική κατοίκησης. Η δημιουργία πλατείας με πρόσβαση από την λεωφόρο και δημόσιου κτιρίου σε αυτήν ευνοεί τη σχέση με την πόλη και οι προσθήκες δημοσίου χαρακτήρα για ψυχαγωγία στον υπαίθριο χώρο του πάρκου προσδίδουν κινητικότητα και αίσθηση ζωτικότητας στην καθημερινότητα του συγκροτήματος. Οι νέες συνθήκες λειτουργίας στο συγκρότημα συμβάλλουν στον επαναπροσδιορισμό των σχέσεων των ανθρώπων μεταξύ τους αλλά και με τον υπαίθριο χώρο στην πόλης.

Επιβλέπων: Μητρούλιας Γεώργιος

Αριθμός Αναφοράς: 895

 

 Η παρούσα διπλωματική εργασία βασίστηκε σε μία ερευνητική προσέγγιση, η οποία υπήρξε έμπνευση αλλά και αφορμή σχεδιασμού, μέσα από τον άμεσο ή έμμεσο συσχετισμό διαφόρων εννοιών.

 Εφαλτήριο αποτέλεσε η ανακάλυψη του Σανατορίου Καραμάνη, ως εύρημα, στα Χάνια Πηλίου, κατά τη διάρκεια ενός περιπάτου στην περιοχή. Η μοναδική τοποθεσία του, το φυσικό και εδαφικό τοπίο που το περιβάλλει, οι ατμόσφαιρες που εγείρονται, όπως και τα δομικά του χαρακτηριστικά αποτέλεσαν σημαντικό επίκεντρο ενδιαφέροντος.

 Ειδικότερα, από τα κατασκευαστικά στοιχεία του ξεχώρισε η μεγάλη ταράτσα, μία μεγάλη «κατοικήσιμη» πλατφόρμα ως συνέχεια του εδάφους, με μία εντυπωσιακή θέα προς το θαλασσινό και φυσικό τοπίο και με έντονο τον κοινωνικό της χαρακτήρα. Τα παραπάνω οδήγησαν σε μία μελέτη όρων, εννοιών και καταστάσεων, στην οποία συμπεριλήφθηκε ο τρόπος με τον οποίο μία πλατφόρμα επαναπροσδιορίζει τον τρόπο με τον οποίο το έδαφος μπορεί να γίνει κατοικήσιμο.

 Για να δοθεί μία υπόσταση στη μελέτη αυτή, πραγματοποιήθηκε  μία πρακτική μεθοδολογία μέσω πειραμάτων, που αποτέλεσε, στη συνέχεια, έμπνευση των παραγόμενων σχεδιαστικών αποτελεσμάτων, τα οποία σχημάτισαν το πεδίο δημιουργίας μας.

 Σε αυτό το πλαίσιο, ενσωματώθηκε και η ανθρώπινη παρουσία ως μέρος του προγράμματος του δικτύου δομών, που πέρα από το χρηστικό και μορφολογικό ρόλο των κατασκευαστικών στοιχείων, παρείχε μία ελευθερία στην αντίληψη του χωρικού περιεχομένου κάθε δομής.

 Η τοποθέτηση των δομών αυτών σε σημεία άμεσης επαφής και συνέχισης του εδάφους, τις κατέστησε ευρήματα σε μία περιπατητική διαδρομή ανακάλυψης τους στο λόφο της Γορίτσας. Δημιουργήθηκαν, έτσι, τελικά, ορισμένες τυπολογίες τοποθέτησης, αντιστοιχισμένες στη μορφή και τα στοιχεία κάθε δομής, που να ανταποκρίνονται στα συγκεκριμένα τοπικά χαρακτηριστικά.

Επιβλέπουσα: Γαβρήλου Έβελυν

Αριθμός Αναφοράς: 885

 

 Η συγκεκριμένη διπλωματική εργασία ασχολείται με την επανάχρηση και την αποκατάσταση του εργοστασίου ΒΟΤΡΥΣ στα Σεπόλια Αττικής. Σήμερα αποτελούν μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της Αθήνας, στην οποία ανεγέρθηκαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα μια σειρά από βιομηχανίες, καθώς την εποχή εκείνη η περιοχή βρίσκονταν εκτός του πολεοδομικού ιστού. Ένα από αυτά ήταν και το οινοποιείο ΒΟΤΡΥΣ, το οποίο δημιουργήθηκε με σκοπό να απορροφήσει και αξιοποιήσει το πλεόνασμα της σταφίδας που προέκυπτε, ως συνέπεια της σταφιδικής κρίσης. Λειτουργούσε αδιάκοπα μέχρι και τα μέσα τις δεκαετίας του 1980, όταν και έκλεισε. Έκτοτε, έχει αφεθεί στη φθορά του χρόνου, με αρκετά έκδηλα τα αποτελέσματα της μακροχρόνιας εγκατάλειψης.

 Η νέα χρήση που μελετάμε και προτείνουμε για το συγκεκριμένο βιομηχανικό συγκρότημα είναι η συστέγαση ενός γηροκομείου με ένα ορφανοτροφείο. Η συνύπαρξη, των δύο αυτών κοινωνικών δομών θα βασίζεται στις ευεργετικές ιδιότητες που έχουν κατά καιρούς υποστηρίξει μελέτες επιστημόνων από μια τέτοιου είδους αλληλεπίδραση. Αν και φαίνονται αρκετά αντικρουόμενες οι δύο κοινωνικές ομάδες, λόγω του μεγάλου ηλικιακού χάσματος που υπάρχει μεταξύ τους και των διαφορετικών κατά συνέπεια αναγκών της κάθε μίας, ωστόσο τόσο τα παιδιά, όσο και οι ηλικιωμένοι κυριαρχούνται από αρνητικά συναισθήματα, όπως είναι η μοναξιά, η εγκατάλειψη και η έλλειψη της οικογενειακής θαλπωρής. Έτσι, και οι δύο έχουν μεγάλη ανάγκη να νιώσουν την αγάπη, την στοργή και το αίσθημα ότι έχουν αρκετούς ανθρώπους να αλληλεπιδράσουν μαζί τους.

 Λόγω, όμως, των διαφορετικών αναγκών που έχει η κάθε κοινωνική ομάδα, κρίθηκε απαραίτητο, οι δύο κοινωνικές δομές να είναι πλήρως αυτόνομες, με αρκετούς υπαίθριους και εσωτερικούς χώρους, στους οποίους θα λαμβάνουν χώρα οι κοινές δραστηριότητες. Τέλος, να σημειωθεί ότι ιδιαίτερη βαρύτητα έχει δοθεί στη συγκεκριμένη εργασία, τόσο στους τρόπους αποκατάστασης των υπαρχόντων κτηρίων και ανέγερσης των καινούργιων προσθηκών με σεβασμό στα ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του εργοστασίου, όσο και στη προσπάθεια ένταξης στον σχεδιασμό βιοκλιματικών παραμέτρων.

Επιβλέπων: Αδαμάκης Kώστας

Αριθμός Αναφοράς: 903

 

 Στοχασμοί επάνω στο γυναικείο σώμα οδήγησαν σε οργανωμένες καταγραφές λέξεων, σκέψεων, εικόνων και δράσεων, σε μια επίμονη και αργή διαδικασία συνάθροισης και επιτέλεσης.

 Η πρόσθεση υλικού στο σώμα, συνθήκη παροδικής αναδιαμόρφωσης.

 Η ύλη επεξεργάζεται και μετατρέπεται σε ένα υλικό που θα πρωταγωνιστήσει στην πραγματικότητα της τελικής εικόνας. Επανασχεδιάζοντας τον εαυτό μου λοιπόν.

 Σε μια διεργασία αυτογνωσίας και σκέψης για το γυναικείο φύλο, τη φύση, κατασκευάζονται αντικείμενα ερμηνευτικής προβολής τους, σαν ένα είδος βιογραφικού, με το σώμα δείκτη της φόρμας, το πρώτο καλούπι όλων.

 Η ενσωμάτωση της φύσης ως ζωντανή ή ως απομεινάρι-ίχνος αποτέλεσε συνθετικό κομμάτι του τρόπου μεθοδολογίας των κατασκευών. Σε μια επιδίωξη προσωπικής συμφιλίωσης με τη φθορά που συναντάται γύρω, αναζητήθηκαν μορφές και κατασκευάστηκαν αντικείμενα.  Αντικείμενα στο μεταίχμιο της χρηστικότητας και της τέχνης, της πρακτικής και της αφήγησης.

Επιβλέπων: Ψυχούλης Αλέξανδρος

Αριθμός Αναφοράς: 901

 

 Με εναρκτήρια αφορμή την παρατήρηση του αστικού ιστού στην πόλη της Κατερίνης, έτσι όπως αυτός έχει σχηματιστεί λόγω της δυναμικής και άναρχης ανάπτυξης της, η παρούσα διπλωματική εστιάζει σε όλους εκείνους τους χώρους που μοιάζουν με υπολείμματα του σχεδιασμού και προτείνει την αντιμετώπιση τους ως ευκαιρίες με πολλές σχεδιαστικές προοπτικές. Λαμβάνοντας υπόψη την υπάρχουσα αξία του ανεκμετάλλευτου χώρου στην πόλη, τον υπολειπόμενο χώρο, εξετάστηκαν και εν τέλη σχεδιάστηκαν εναλλακτικοί τύποι αξιοποίησης του. Μέσα από την αναζήτηση της ταυτότητας των χώρων που ανακαλύφθηκαν και της γοητείας που προσφέρει η θέα της πόλης από ψηλά, γεννήθηκε η ανάγκη για τη δημιουργία χώρων, οι οποίοι θα μετέτρεπαν τον δρόμο σε είσοδο για την άνοδο στη στάθμη του ονειρικού.

 Η διαδικασία εκπόνησης της παρούσας διπλωματικής οργανώθηκε σε τρείς θεματικές ενότητες. Στο πρώτο μέρος πραγματοποιήθηκε θεωρητική έρευνα, ώστε να εντοπιστούν και να κατανοηθούν μερικές από τις ταυτότητες του χώρου σαν συνθήκη. Το δεύτερο μέρος αφορά την ανάλυση των δημόσιων χώρων της Κατερίνης μέσα από το πρίσμα των λειτουργών της. Στο τρίτο και τελευταίο μέρος, με στόχο τη δημιουργία τόπων πύκνωσης, σχεδιάστηκαν χώροι που υψώνονται πάνω από την πόλη, όχι ως ανταγωνιστές της ζωής του δρόμου, αλλά σαν διέξοδοι που θα λειτουργούν σε συνεργασία με αυτόν και οι οποίοι θα είναι ικανοί να παραλάβουν μέρος της δημόσιας ενέργειας. Οι χώροι αυτοί οργανώθηκαν σε τρεις προγραμματικούς τύπους, η Παράσταση, το Χωράφι και η Πτήση, παρέχοντας διαφορετικές δραστηριότητες και άλλα κίνητρα στους λειτουργούς τους. Ο σχεδιασμός τους ωστόσο, έχει κοινή κατεύθυνση, την άνοδο προς τα πάνω, τη θέαση της πόλης, την είσοδο στο φαντασιακό, την επαφή με τον ορίζοντα, τη δημιουργία συνύπαρξης.

Επιβλέπουσα: Γαβρήλου Έβελυν

Αριθμός Αναφοράς: 899

 

 Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται τη δημιουργία ενός πράσινου επιχειρηματικού και πολιτιστικού κέντρου σε μία πρώην βιομηχανική περιοχή της Θεσσαλονίκης. Ένα φαρδύ κομμάτι τσιμεντένιας επιφάνειας και ορισμένες αποθήκες λιμενικών εγκαταστάσεων χωρίζουν την περιοχή από το θαλάσσιο μέτωπο. Στην περιοχή κυριαρχούν οι καθαρές χαράξεις, η αίσθηση της εγκατάλειψης και η κίνηση των επαγγελματικών πλοίων και άλλων μέσων μεταφοράς.

 Το κτιριολογικό πρόγραμμα περιλαμβάνει χώρους γραφείων, εκθεσιακούς χώρους, εργαστήρια, μουσεία, χώρους πολιτισμού, κέντρα άθλησης/υγείας/ευεξίας, εμπορικά καταστήματα, ξενοδοχεία και εστιατόρια/καφέ/μπαρ. Σκοπός της αρχιτεκτονικής μελέτης είναι η δημιουργία ενός επιχειρηματικού και πολιτιστικού κέντρου με έντονο το στοιχείο του πρασίνου, στο οποίο θα στεγάζονται διάφορες υποδομές και εγκαταστάσεις. Οι εγκαταστάσεις αυτές γεφυρώνονται μεταξύ τους με στόχο τη δημιουργία ενός ενιαίου δικτύου που απευθύνεται  σε όλη την κοινότητα της πόλης.

 Κεντρική ιδέα της σύνθεσης είναι η διάρθρωση τεσσάρων ξεχωριστών θεματικών περιοχών κατά μήκος μιας γραμμικής πορείας πεζών που διασχίζει ολόκληρο το οικόπεδο. Επιλέγεται καθαρή χάραξη των περιοχών, των διαδρομών αλλά και των κτιρίων με λιτά περιγράμματα, χωρίς περιττά στοιχεία. Ο υπαίθριος χώρος οργανώνεται με επιφάνειες πρασίνου και νερού, ενώ περιμετρικά ακολουθείται η ίδια στρατηγική.

Επιβλέπων: Πανηγύρης Κωστής

Αριθμός Αναφοράς: 887