Arch.Uth Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Arch.Uth UTH.gr English

 Οι στοές της Θεσσαλονίκης, δημιούργημαεμπορικών και καταναλωτικών συνθηκών, καλούνται να επαναπροσδιορίσουν το σκοπό τους στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης. Με αφορμή την εξαγορά της κεντρικής αγοράς τροφίμων -Στοά Μοδιάνο- από ιδιωτική εταιρία, αυτή η διπλωματική εργασία έχει σκοπό να προτείνει εναλλακτικά είδη εμπορίου που μπορούν να στεγαστούν στην εν λόγω στοά αλλά και σε όλο το σύμπλεγμα στοών στην περιοχή της Βαλαωρίτου, οι οποίες είναι πλέον εγκαταλελειμμένες. Με έμπνευση τη διαγώνιο του Ντίνου Χριστιανόπουλου, η εργασία αυτή προσπαθεί να φέρει τον κόσμο των εκδόσεων και της τέχνης στην επιφάνεια ώστε να αλληλοεπιδρά με την καθημερινότητα, σχεδιάζοντας κατασκευές/παρεμβάσεις και να δώσει ζωή αλλά και νέες χρήσεις στις εγκαταλελειμμένες στοές. Το project αυτό επικεντρώνεται στα περάσματα των στοών, που από τη δημιουργία τους έως και σήμερα θεωρούνται χώροι μετάβασης στα εκάστοτε καταστήματα άλλα και πλευρά θέασης, έτσι ώστε να δημιουργήσει μία νέα συνθήκη λειτουργίας και να έρθει να “ζωντανέψει” αυτούς τους “νεκρούς” από την εγκατάλειψη χώρους. Παρέχοντας στέγη σε καλλιτέχνες αλλά και σε εκδηλώσεις, βασισμένα πάνω στην ιδεολογία της διαγώνιου. Έτσι, με τέσσερις διαφορετικές εφήμερες κατασκευές που έρχονται να δημιουργήσουν την νέα συνθήκη χρήσης στα περάσματα των στοών. Και βασιζόμενες πάνω στο μοντέλο επιχείρησης των στοών (εμπόριο/ ψυχαγωγία), τέσσερις κατασκευές ίδιων διαστάσεων, οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους, δημιουργούν συνθέσεις ανάλογα με την χρήση που θέλει ο κύριος χρήστης να παραλάβει.

Επιβλέπουσα: Τροβά Βάσω

Αριθμός Αναφοράς: 863

 

 Τα Studiolo, ήταν μικρά δωμάτια-ησυχαστήρια στα ανάκτορα των ιταλών ευγενών της εποχής της πρώιμης Αναγέννησης που σχεδιάστηκαν για περισυλλογή, μελέτη και απομόνωση.

 Σε αυτή τη διπλωματική εργασία, επιχειρείται η συλλογή ενός οπτικού υλικού και η δημιουργία μιας νέας γλώσσας σχεδιασμού και αναπαράστασης με σκοπό την επαναπροσέγγιση των χώρων εκείνων σήμερα. Μια χωρική αναλογία των συμπτωμάτων της ακούσιας απομόνωσης και της νέας εργασιακής συνθήκης όπως αυτή διαμορφώνεται στην Πανδημία.

 Διερευνάται έτσι μια νέα αυτόνομη δομή, ένα είδος «ανοιχτού» και ταυτόχρονα ιδιωτικού δωματίου, που μεταφέρεται και τοποθετείται, μετασχηματίζοντας το κέλυφος που το φιλοξενεί και εξυπηρετώντας τις ανάγκες του σύγχρονου κατοίκου.

Επιβλέπων: Τζιρτζιλάκης Γιώργος

Αριθμός Αναφοράς: 749

 

 Τα Studiolo, ήταν μικρά δωμάτια-ησυχαστήρια στα ανάκτορα των ιταλών ευγενών της εποχής της πρώιμης Αναγέννησης που σχεδιάστηκαν για περισυλλογή, μελέτη και απομόνωση.

 Σε αυτή τη διπλωματική εργασία, επιχειρείται η συλλογή ενός οπτικού υλικού και η δημιουργία μιας νέας γλώσσας σχεδιασμού και αναπαράστασης με σκοπό την επαναπροσέγγιση των χώρων εκείνων σήμερα. Μια χωρική αναλογία των συμπτωμάτων της ακούσιας απομόνωσης και της νέας εργασιακής συνθήκης όπως αυτή διαμορφώνεται στην Πανδημία.

 Διερευνάται έτσι μια νέα αυτόνομη δομή, ένα είδος «ανοιχτού» και ταυτόχρονα ιδιωτικού δωματίου, που μεταφέρεται και τοποθετείται, μετασχηματίζοντας το κέλυφος που το φιλοξενεί και εξυπηρετώντας τις ανάγκες του σύγχρονου κατοίκου.

Επιβλέπων: Τζιρτζιλάκης Γιώργος

Αριθμός Αναφοράς: 849

 

Επιβλέπων: - do not delete

Αριθμός Αναφοράς: 916

 

 Το αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτελεί απόρροια σκέψεων γύρω από την έννοια του θεάτρου ως μορφή τέχνης, τον κοινωνικό της αντίκτυπο αλλά και την αλληλεπίδραση της θεατρικής λειτουργίας με την κτιριακή τυπολογία που τη στεγάζει. Σκοπός είναι ο σχεδιασμός ενός προσφιλούς υπαίθριου τόπου με επίκεντρο το νέο κτίριο παραστατικών τεχνών στην πόλη του Βόλου μέσω του οποίου το κοινό θα παρασυρθεί και θα βρεθεί αντιμέτωπο με τη φαντασιακή του πραγματικότητα, το θέατρο.

 Η αρχιτεκτονική σύνθεση σχεδιάστηκε βάσει τριών συνισταμένων. Γενικότερα βασίστηκε στη μελέτη της ύπαρξης της καμπύλης στην πόλη και πως αυτή εμφανίζεται με σχήματα στον αστικό ιστό, τη σχέση μεταξύ της νέας κτιριακής δομής και της υπάρχουσας αστικής κατάστασης κυρίως με το κτίριο του Δημαρχείου που γειτονεύουν αλλά και ειδικότερα βάσει μίας αφήγησης υποθετικών κινήσεων με πρωταγωνιστές το κοινό αλλά και τους ανθρώπους που υποστηρίζουν το θεατρικό μηχανισμό.

 Για το νέο θεατρικό συγκρότημα στο οποίο περιλαμβάνεται ο βασικός κορμός της κατασκευής που στεγάζει τη μεγάλη αίθουσα παραστάσεων και μία μικρότερη αίθουσα μουσικής αλλά και ένα υπαίθριο θερινό θέατρο δίπλα, στοχεύεται η δημιουργία ενός χώρου ο οποίος θα αποτελεί φυσική προέκταση της υπαίθριας σκηνής που τον περιβάλλει ώστε ο περιπατητής να νιώσει οικειότητα με το θεατρικό χώρο και την τέχνη. Το αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο των καμπυλόμορφων στοιχείων που χρησιμοποιείται για την πραγματοποίηση του σχεδιαστικού οράματος στοχεύει στην ενίσχυση της κεντρικής ιδέας πλάθοντας μία ρέουσα διαδρομή όπου κατά τη διάσχισή της ο περιπατητής θα συναντιέται με θεατρικές στιγμές και θα μετουσιώνεται σε θεατή.

Επιβλέπων: Μανωλίδης Κωνσταντίνος

Αριθμός Αναφοράς: 918

 

 Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας έχει εδραιωθεί στην πανεπιστημιακή κοινότητα, με τις διακρίσεις του ,το διδακτικό προσωπικό που διαθέτει και το επίπεδο των αποφοίτων του. Ο όγκος των φοιτητών και οι ανάγκες τους, έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειψη κατάλληλων χώρων και υποδομών για να στεγάσουν το πλήθος αυτό. Στο μέλλον προβλέπεται να μεταφερθούν τα Τμήματα των Πολιτικών Μηχανικών και Μηχανολόγων Μηχανικών σε νέα κτίρια και στη θέση αυτών να μετακομίσει το Τμήμα των Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Με αυτή την αλλαγή, προκύπτει ένα ανεκμετάλλευτο κτίσμα, το οποίο θα μπορούσε να καλύψει τις ελλείψεις της Πανεπιστημιακής κοινότητας, μία εκ των οποίων είναι και η διαμονή των διδασκόντων που έχουν ως μόνιμη κατοικία τους κάποια άλλη πόλη. Έτσι, αναγνωρίσαμε τις ανάγκες του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ,μελετήσαμε τα μειονεκτήματα του κτιρίου και καταλήξαμε στον σχεδιασμό, διατηρώντας την λογική «κτίριο μέσα σε κτίριο», αφαιρώντας όλα τα στοιχεία που το έκαναν δυσλειτουργικό και προσθέτοντας φύτευση και διαπερατότητες. Με τον τρόπο αυτό, το κτίριο «αναπνέει» και δημιουργείται μια αίσθηση στεγασμένης «πλατείας», που συνήθως τη συναντάς εκτός του αστικού ιστού. Στόχος μας είναι η διατήρηση τόσο της μνήμης του κτιρίου Παπαρήγα, κρατώντας τον μεταλλικό σκελετό, όσο και της μνήμης του σημερινού κτιρίου, επεμβαίνοντας κυρίως στο εσωτερικό του. Τέλος προσθέσαμε, ένα πλέγμα φύτευσης που σχεδιάστηκε και τοποθετήθηκε σε διάφορα σημεία περιμετρικά του στεγάστρου, με σκοπό να ιδιωτικοποιηθούν οι κατοικίες των διδασκόντων και να δημιουργηθεί ‘παιχνίδι’ μεταξύ του φωτός και των σκιών.

Επιβλέπων: Μητρούλιας Γεώργιος

Αριθμός Αναφοράς: 872

 

 Η εργασία μου προσεγγίζει στοχαστικά και συνθετικά το μοντέλο οργάνωσης της κατοίκησης των Οικολογικών Χωριών. Ακολουθεί τη διαδικασία σχεδιασμού τους εστιάζοντας στο συγκεκριμένο χωρικά και κοινωνικά παράδειγμα. Ακολουθεί και επαληθεύει την ανάλυση των εννοιών που διέπουν την ύπαρξή της, αλλά και των πολιτικών αρχών συλλογικής κατοίκησης που διαμορφώνουν το μοντέλο της. Η τακτική υιοθέτηση και η εφαρμογή του θεωρητικού πλαισίου, πραγματοποιήθηκε μέσω της εκτεταμένης βιβλιογραφικής έρευνας, όπου κατανοήθηκαν κείμενα, άρθρα, βιβλία και πηγές από το διαδίκτυο.

 Οι σύγχρονες συγκεντρωτικές σε χώρο και χρόνο κοινωνίες άρχισαν να αντιλαμβάνονται την ανάγκη για ριζική αλλαγή στον τρόπο και την κλίμακα-μέγεθος της συλλογικής ζωής, την πολιτική-αισθητική δραστηριοποίηση του/της ανθρώπου και την σχέση του/της με το περιβάλλον. Τα υπερσυμφορημένα σύγχρονα αστικά κέντρα του «δυτικού κόσμου» άλλαξαν βίαια τους ρυθμούς της καθημερινότητας των ανθρώπων και την ποιότητα της ζωή τους. Η αποκοπή του ανθρώπου από τη φύση, το έντονο ενδιαφέρον για την εξέλιξη και τις εφαρμογές  της τεχνολογίας, η πολιτική-προσωπική αποξένωση, η ανακάλυψη, παραγωγή και χρήση νέων σύγχρονων υλικών για τις κατασκευές και πλήθος άλλων παραγόντων του τεχνικού και πολιτικού πολιτισμού αποδεικνύουν τον τρόπο που ο σύγχρονος άνθρωπος προσπαθεί, εκ νέου, να νοηματοδοτήσει την οργάνωση της  συλλογικής τακτικής της ζωή του.


 Παρουσιάζω την έρευνα, την μελέτη και τον σχεδιασμό κτηριακού συγκροτήματος και συμπλέγματος καλλιεργειών περιορισμένης παραγωγής και επεξεργασίας προϊόντων στη νήσο Μήλο, στην τοποθεσία «Ακρωτήρι Προβατά». Με σκοπό την χρήση τους για σύντομες καλοκαιρινές διακοπές αλλά και διακοπές σε κάθε εποχή, μερική ή ολοκληρωμένη εργασιακή δραστηριότητα «ψηφιακών εργατών», αγροτοοικονομίας και ιδιαίτερα της περιβαλλοντικής ισορροπίας.

Επιβλέπων: Στυλίδης Ιορδάνης

Αριθμός Αναφοράς: 882

 

 Η τουριστική  δραστηριότητα σε πολλές περιοχές έχει οδηγήσει σε αλλοίωση της αυθεντικότητας τους. Λόγω του τεράστιου αριθμού τουριστών που υποδέχονται, καθώς πολλές περιοχές προβάλλονται ως "ελκυστικές" τοποθεσίας μέσω της βιομηχανίας του τουρισμού και ανάγονται σε προϊόντα καταναλωτισμού, δημιουργείται ταυτόχρονα η ανάγκη για την ανοικοδόμηση επιπλέον δομών που να καλύπτουν τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες τους. Αυτό έχει οδηγήσει στον σχεδιασμό και την κατασκευή πανομοιότυπων καταλυμάτων και χώρων αναψυχής και επίσης στην ανεξέλεγκτη διασπορά τους στο τοπίο. Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται την μελέτη και τον σχεδιασμό δομών εφήμερης κατοίκησης και διημέρευσης στο Κριαρίτσι, χρησιμοποιώντας τις ήδη υλοποιημένες χαράξεις-υποδομές ενός παραθεριστικού οικισμού που θα πραγματοποιούνταν στην χερσόνησο της Σιθωνίας στην Χαλκιδική. Πρόκειται για ένα είδος οικισμού – κατασκήνωσης, ακολουθώντας ως πρότυπο μορφολογικά το αρχέτυπο της στάνης, με γνώμονα την κυρίαρχη παρουσία της στο χώρο και την κατασκευαστική της αξία στο χρόνο. Το σχεδιαστικό υπόβαθρο βασίζεται στην διαμόρφωση πλατφορμών που εντάσσονται στο τοπίο της υπαίθρου με σκοπό την συνδιάλεξη των ιδιωτικών και δημόσιων χώρων των παραθεριστών αλλά και των επισκεπτών-λουόμενων.  Η χωροταξική αναζήτηση των γραμμικών και οργανικών διαδρομών του ανάγλυφου της υπαίθρου υλοποιείται στις πλαγιές αλλά και κατά μήκος του ρέματος ως διαδρομή με στάσεις που συνδέει τον Ιταμό (βουνό) με την παραλία. Σημαντικά στοιχεία της σύνθεσης του οικισμού αποτελούν οι δεξαμενές και τα δίκτυα συλλογής και διάθεσης νερού με σκοπό την δημιουργία ενός, κατά το δυνατό, αυτόνομου συστήματος ύδρευσης για την περιοχή με τις μονάδες κατοίκησης, την περιοχή των κατασκηνωτών και του αγροτουρισμού, όπως επίσης και οι κοινόχρηστοι χώροι συνάντησης, διημέρευσης και αναψυχής. Σκοπός του σχεδιασμού είναι η προσαρμογή των προτεινόμενων δομών με το ελάχιστο δυνατό αποτύπωμα στο τοπίο. Η αειφορική διαχείριση των όμβριων και των γκρίζων νερών για καλλιέργεια αποσκοπούν στη δημιουργία ενός εναλλακτικού μοντέλου τουρισμού που αναδιαμορφώνει τον εκκρεμή σχεδιασμό της περιοχής επαναπροσδιορίζοντας την τυπική κατασκήνωση που έχει "κατακλύσει" την παραλία με τον χωρίς όρια πολλαπλασιασμό της.

Επιβλέποντες: Πανηγύρης Κωστής, Κουζούπη Ασπασία

Αριθμός Αναφοράς: 879