Η Κυψέλη αποτελεί μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της Αθήνας παρουσιάζοντας μεγάλη ποικιλομορφία στα κοινωνικά στρώματα, τις εθνικότητες και τις πρακτικές κατοίκησης. Η συμβατική γειτονιά της Κυψέλης αποτελεί μια ωδή στην μεταπολεμική πολυκατοικία, με αυτή να δεσπόζει αισθητικά παραμελημένη υποσκιάζοντας τις λιγοστές πλέον μονοκατοικίες, θραύσματα μιας παλαιότερης εποχής. Ο ακάλυπτος αρθρώνεται στο κέντρο κάθε οικοδομικού τετραγώνου λειτουργώντας ως ένας δίαυλος επικοινωνίας και διασποράς ήχων μεταξύ των κατοίκων των πολυκατοικιών μετατρέποντας τους σε παθητικούς ωτακουστές. Οι παλαιότεροι κάτοικοι των υψηλότερων ορόφων προτιμούν την ασφάλεια και την ιδιωτικότητα του διαμερίσματος τους σε αντιδιαστολή με τους μετανάστες, κατοίκους των ισόγειων και των υπογείων, οι οποίοι εξασκούν πιο εξωστρεφείς πρακτικές κατοίκησης αξιοποιώντας τους λιγοστούς κοινόχρηστους χώρους της δομής, καθήμενοι στα σκαλιά της εξώπορτας και αφήνοντας τις πόρτες των διαμερισμάτων τους ανοιχτές.
Η προκειμένη διπλωματική εργασία ορμώμενη από την απουσία κοινόχρηστων χώρων στο πλαίσιο του οικοδομικού τετραγώνου επιχειρεί να προτείνει μια λύση ενεργοποίησης του ακαλύπτου και του σχηματισμού μιας μικροκοινότητας κατοίκων που τον περιβάλει, δίνοντας έμφαση σε δομές κοινοτικού χαρακτήρα οι οποίες έρχονται να αντικαταστήσουν τις ισόγειες και υπόγειες κατοικίες. Οι στοές που διανοίγονται στη στάθμη του δρόμου λειτουργούν ως διαμπερή ανοίγματα στην συμπαγή δομή της πολυκατοικίας και εξασφαλίζουν μια ομαλή σύνδεση του νεοσύστατου κοινόχρηστου χώρου με την σφαίρα του δημοσίου, αναιρώντας τα υφιστάμενα όρια του ακαλύπτου. Συνοψίζοντας, η ερευνητική ομάδα "Πλιάκα" επιχειρεί μέσω αυτής της εργασίας να επαναπροσδιορίσει την χωρική υπόσταση του ακαλύπτου και να την ενσωματώσει στην σφαίρα των χρηστικών χώρων προσφέροντας στους κατοίκους έδαφος για συνύπαρξη, πειραματισμούς και ελευθερία.
Επιβλέποντες: Γαβρήλου Έβελυν, Ψυχούλης Αλέξανδρος
Αριθμός Αναφοράς: 945
Στην παρούσα διπλωματική εργασία προσεγγίζεται η έννοια της συλλογικής κατοίκησης, σε ένα σύγχρονο μοντέλο κοινωνικής κατοικίας. Αφορά την αποκατάσταση-επανάχρηση των προσφυγικών block στη περιοχή του Αγίου Νικολάου, της Καισαριανής, καθώς και την ανάπλαση όλης της περιοχής που τα ενσωματώνει.
Η Καισαριανή γνώρισε την πρώτη ανάπτυξη μετά την Μικρασιατική καταστροφή όπου υποδέχθηκε μεγάλο μέρος του προσφυγικού ρεύματος που εισέρρεε προς την Ελλάδα. Σταδιακά οι πρόσφυγες μεταφέρθηκαν από τις πρόχειρες κατοικίες σε νέες πολυκατοικίες βασισμένες στις αρχές του μοντερνισμού, που αποτέλεσαν και χαρακτηριστικό δείγμα οικιστικών συγκροτημάτων µε κτίρια περισσότερων νοικοκυριών που συνυπάρχουν.
Ύστερα από ανεπαρκείς ενέργειες ανάπτυξης, ο υπαίθριος χώρος χρίζει ακόμα διαφορετικής μεταχείρισης και αναβάθμισης ενώ τα προσφυγικά σύνολα κατοικιών μοιάζουν παράταιρα σε σχέση με το νεόδμητο και πυκνοκατοικημένο περιβάλλον που τα περικλείει. Οι νέες πολυκατοικίες που οικοδομούνται στην περιοχή για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών κατοίκισης έχουν φέρει ως επακόλουθο την αλλοίωση της ομοιογένειας, και τελικά της ταυτότητας του οικισμού.
Η πρόταση στοχεύει στην εξυπηρέτηση ενός ομοιογενούς πληθυσμιακού συνόλου (που σχετίζεται με τον χώρο του Πανεπιστημίου), τη δημιουργία κοινότητας, και την εξέλιξη των παλαιών δομών, ώστε να απαντούν σε ένα σύγχρονο μοντέλο συλλογικής κατοίκησης.
Συγκεκριμένα, περιλαμβάνει τη δημιουργία νέων διαδρομών για την καλύτερη σύνδεση των επιλεγμένων συγκροτημάτων με τον αστικό ιστό, την αναδιαμόρφωση των εσωτερικών κοινών αυλών, την αποκατάσταση και επανάχρηση όσο το δυνατόν περισσότερων προσφυγικών block. Oι προτεινόμενες προσθήκες και διαμορφώσεις, θα εξυπηρετούν τους κατοίκους των πολυκατοικιών προσφέροντας τους περισσότερους χώρους για συνάντηση, από κοινού εκμετάλλευση, ενώ παράλληλα θα προσκαλούν τους επισκέπτες σε κοινές δραστηριότητες που θα αναπτύσσονται στην περιοχή. Οι νέες συνθήκες λειτουργίας στα συγκροτήματα συμβάλλουν στον επαναπροσδιορισμό των σχέσεων των ανθρώπων μεταξύ τους, όπως επίσης με την κατοικία και τον υπαίθριο χώρο στην πόλη.
Επιβλέπων: Καναρέλης Θεοκλής
Αριθμός Αναφοράς: 941
Τη στιγμή που o συλλογικός χαρακτήρας της θρησκείας, τα τελετουργικά αλλά και η προσωπική πίστη υποχωρούν, μια νέα «γοητεία του θανάτου» αναδύεται μέσω μιας «εκκοσμικευμένης εσχατολογίας» (Davis 2005). Η αυξανόμενη θεσμοθέτηση της οικολογικής ηθικής με την ανάδειξη της ανακύκλωσης σε αυταπόδεικτο «καλό», μεταμορφώνουν στη γενική νοοτροπία το σώμα του νεκρού από «μίασμα» σε δυνάμει «δώρο» για τους ζώντες οργανισμούς και την κοινωνία.
Σε αυτό το πλαίσιο και λαμβάνοντας επιπλέον υπόψιν τα νέα αφηγήματα της υλικότητας και της εμμένειας για τις σχέσεις ανθρώπινου και μη ανθρώπινου επιχειρούμε να περιγράψουμε σύγχρονα σενάρια συλλογικών πρακτικών «πάνω από το νεκρό σώμα» καθώς και τους χώρους που θα τα υποδεχτούν. Παρεμβαίνουμε με τη λογική της παρείσφρησης, στην περιοχή του Ελαιώνα της Αθήνας, περιοχή που βρίσκεται αθέατη δίπλα στο κέντρο της πόλης και συγκεντρώνει όλες τις απωθημένες χρήσεις της. Το σενάριό μας εκτυλίσσεται σε 2 οικόπεδα επί της οδού Αγίου Πολυκάρπου τα οποία συνδέουμε μέσω εσωτερικής διαδρομής. Στο πρώτο οικόπεδο εισαγόμαστε μέσω μιας στοάς που λειτουργεί ως πύλη. Σταδιακά, προχωρώντας από έξω προς τα μέσα, βρίσκουμε τις χρήσεις της αγοράς-παζαριού, του αστικού λαχανόκηπου και της πλατείας παιχνιδιού. Η πορεία καταλήγει σε ξέφωτο-λιβάδι ανάμεσα στις αποθήκες και τα εγκαταλελειμμένα της περιοχής. Στο τέλος του λιβαδιού βρίσκεται η αρχή της εσωτερικής διαδρομής («φαράγγι») που οδηγεί στο δεύτερο οικόπεδο. Βασικό πρόγραμμα του δεύτερου οικοπέδου είναι η αφενός η ταφή του νεκρού(στα πρότυπα της μεθόδου της φυσικής ταφής) και αφετέρου το επικήδειο γεύμα. Για τον σκοπό αυτό τοποθετούμε εκεί υπαίθριες κουζίνες που μπορούν να επενδυθούν με ελαφριές κατασκευές και μικροαντικείμενα. Η περιοχή απευθύνεται εξίσου στους οικείους του νεκρού, τους κατοίκους της περιοχής και τους επισκέπτες από πιο μακρινά σημεία της πόλης
Επιβλέπων: Πανηγύρης Κωστής
Αριθμός Αναφοράς: 938
Τα τελευταία τέσσερα έτη στην πόλη του Βόλου λειτουργεί ένα νέο Τμήμα. Αυτό του Πολιτισμού, Νέων Μέσων και Βιομηχανιών (ΤΠΔΜΒ). Οι φοιτητές του, δεν έχουν ένα συγκεκριμένο χώρο και επομένως κάθε χρόνο φιλοξενούνται από αίθουσες που συνήθως ανήκουν σε άλλα Τμήματα. Έτσι εμφανίστηκε η ιδέα για τον σχεδιασμό ενός χώρου που θα αντιπροσώπευε αυτή την ομάδα φοιτητών, όλες τις ώρες που αυτή θα το χρειαστεί για διδασκαλία αλλά ταυτόχρονα, να είναι μια επέμβαση μέσα στο σύστημα μιας πόλης που θα αλλάξει τις δυνατότητες του χώρου.
Έμπνευση για τον τρόπο σχεδιασμού αποτέλεσαν καθημερινές εικόνες μέσα σε μια πόλη και έτσι διαμορφώθηκε ένα μοτίβο εικόνων και μια βάση πάνω στις εφήμερες εγκαταστασεις. Είναι αναγκαίες αλλά δεν μένει απαρατήρητη η ευκολία που αυτές μπορούν να έχουν αν πρόκειται να συναρμολογηθούν ή να μεταφερθούν ακόμα και από τους ίδιους τους φοιτητές.
Έτσι, από την προσέγγιση των υλικών στη διαδικασία του σχεδιασμού ενός σκελετού συτήματος ικριωμάτων, ακολούθησαν μονάδες συγκεκριμένων χρήσεων. Έπειτα, συνδυασμός αυτών των μονάδων και τέλος η εφαρμογή και εγκατασταση σε συγκεκριμένα σημεία της πόλης του Βόλου κάθε φορά. Αυτή η κίνηση, ενισχύει τον ρόλο και την ταυτότητα του Τμήματος και αποτελεί σημαντικό σημείο για την επικοινωνία των μελών του και των πολιτών καθώς γίνονται μέρος ενός εύπλαστου κελύφους που κάθε φορά μεταβάλλεται και να έχει τη δική του ταυτότητα μέσα στο χώρο που βρίσκεται.
Επιβλέπων: Μητρούλιας Γεώργιος
Αριθμός Αναφοράς: 960
Η παρούσα διπλωματική εργασία αναφέρεται στην σχεδιαστική προσέγγιση ενός νέου κτιρίου μικτών χρήσεων σε ένα οικόπεδο πολλών ετών ανεκμετάλλευτο στο κέντρο της πόλης της Λάρισας.Το κτίριο που αναλύεται, βρίσκεται σε οικόπεδο συνολικού εμβαδού 2069 τ.μ., στο Ο.Τ. 811Α επί των οδών Ασκληπιού & Ηπείρου. Πρόκειται για κτίριο πέντε επιπέδων, στο οποίο περιλαμβάνονται καταστήματα, γραφειακοί χώροι, κατοικίες και υπόγειο με χώρο στάθμευσης και αποθήκες. Το γενικό σχήμα του οικοπέδου και οι απαιτήσεις για την πραγματοποίηση ενός σύνθετου κτηριολογικού προγράμματος με ποικίλες χρήσεις, ήταν βασικά στοιχεία στα οποία στηρίχθηκε η επίλυση του κτιρίου. Δεδομένης της ανάγκης διαχωρισμού των διαφορετικών λειτουργιών που στεγάζονται στο κτίριο οδηγηθήκαμε σε ένα κτίριο που αναπτύσσει τις λειτουργίες του καθ’ ύψος και δύο κλιμακοστάσια που εξασφαλίζουν ανεξάρτητη είσοδο στους χώρους γραφείων και κατοικιών. Η μελέτη επικεντρώνεται στις χωρικές συνθήκες που έχουν δημιουργήσει τα κτίρια μικτών χρήσεων, καθώς και στις σύγχρονες ανάγκες κατοίκησης του αστικού χώρου.
Επιβλέπων: Πανηγύρης Κωστής
Αριθμός Αναφοράς: 967
Η παρούσα διπλωματική εργασία με τίτλο «Υβριδικά Μονοπάτια: Σπηλιές μετάβασης προς την Μονεμβασιά» εξετάζει την μετάβαση από το αστικό τοπίο στο ιστορικό χωριό της Μονεμβασιάς. Στόχος της διπλωματικής εργασίας είναι η ανάλυση, ο εντοπισμός προβλημάτων και έπειτα η πρόταση τροποποίησης του δρόμου στο νησί μαζί με την προσθήκη μιας παράλληλης διαδρομής κάτω από τον δρόμο. Σκοπός αυτής της εργασίας είναι η ανάπτυξη και επαναφορά του υπάρχοντα συνδετικού δρόμου ως ένα ζωντανό οργανικό στοιχείο στο νησί της Μονεμβασιάς.
Στο πρώτο μέρος ασχοληθήκαμε με την αναζήτηση αρχειακού υλικού, την βιβλιογραφική και επιτόπια έρευνα. Αφού συλλέξαμε έναν επαρκή όγκο πληροφοριών επικεντρώσαμε την έρευνα μας γύρω από τον συνδετικό δρόμο μεταξύ των χωριών Γέφυρα και Μονεμβασιά. Το αφιλόξενο περιβάλλον του δρόμου για τους πεζούς και τους ποδηλάτες, μας ώθησε στην επανασχεδίαση του δρόμου. Η νέα διαδρομή, παρέμεινε απλή, σταματήσαμε την κυκλοφορία των αυτοκινήτων, δημιουργήσαμε έναν πλακόστρωτο δρόμο ήπιας κυκλοφορίας και εντάξαμε έναν συρμό για την μεταφορά επισκεπτών και προϊόντων.
Στο δεύτερο μέρος της πρότασης μας προσθέσαμε μία παράλληλη διαδρομή κάτω από το έδαφος. Πιο συγκεκριμένα στα τελευταία 300 μέτρα του δρόμου, κοντά στην πύλη, αναπτύξαμε μία πολιτιστική διαδρομή η οποία φιλοξενεί 5 σπηλιές με διάφορες λειτουργίες ανάλογα τις ανάγκες των επισκεπτών. Η πρόσβαση στις σπηλιές γίνεται μέσω μίας ράμπας η οποία δίνει την δυνατότητα στον ταξιδιώτη να περιηγηθεί στους χώρους αλλά και να διασχίσει τα βράχια μέσα από μικρά μονοπάτια για να βρεθεί κοντά στην θάλασσα.
Οι χρήσεις της παρέμβασης μας θέλαμε να έχουν άμεση σχέση με το νησί, αφού η διαδρομή μας έχει σκοπό να προετοιμάσει των περπατητή για την μετέπειτα επίσκεψη του στην καστροπολιτεία. Πιο ειδικά, οι σπηλιές περιλαμβάνουν μια μόνιμη έκθεση με θέμα το νησί και την ιστορία του, δύο αίθουσες προβολών, μια ενιαία κουζίνα, έναν χώρο ξεκούρασης αλλά και δημόσιες τουαλέτες, τουαλέτα ΑΜΕΑ και ανελκυστήρα.
Όλη σχεδίαση έγινε με γνώμονα την διατήρηση του τοπίου, την αφαίρεση των αστικών γραμμών και την αναβάθμιση του συνδετικού δρόμου στο νησί.
Επιβλέπων: Στυλίδης Ιορδάνης
Αριθμός Αναφοράς: 939
Η διπλωματική μου εργασία αφορά την δημιουργία μιας πανεπιστημιακής μονάδας, μιας φιλοσοφικής σχολής, ενός πανεπιστημίου φιλοσοφίας που θα τοποθετείται δίπλα στην πολυτεχνική σχολή στο οικόπεδο πίσω από τα ΚΤΕΛ. Πρόκειται για μια σχολή που θα καλύπτει ένα ευρύ φάσμα γνωστικών αντικειμένων και θα φέρνει τους φοιτητές σε επαφή με όλες τις πτυχές των ανθρωπιστικών επιστημών καλλιεργώντας μια πολυεπίπεδη και διεξοδική επαφή με την επιστήμη της φιλοσοφίας και τις συναφείς σε αυτήν επιστήμες. Η παρούσα εργασία, όντας ένα προσωπικό προϊόν έρευνας , είναι μια σχολή φιλοσοφίας όπως την φαντάζομαι εγώ προσωπικά , όπως θα ήθελα να είναι εγώ , όπως την ονειρεύτηκα και την οραματίστηκα, μια σχολή που δεν περιορίζεται μεμονωμένα στην φιλοσοφία αλλά επεκτείνεται καλύπτοντας και το συναφές γνωστικό αντικείμενο της φιλολογίας . Η σχολή θα περιλαμβάνει αίθουσες διδασκαλίας, αμφιθέατρο, γραφεία καθηγητών.
Η σχολή, όσο αναφορά το πρόγραμμα σπουδών της θα περιλαμβάνει τους εξής δυο τομείς. Τομέα φιλολογίας, τομέα φιλοσοφίας.
Βασικός επιστημονικός στόχος του τομέα φιλολογίας είναι να φέρει τους φοιτητές και τις φοιτήτριες σε επαφή με όλες τις πτυχές και τις εκφάνσεις της λογοτεχνίας από την μελέτη της αρχαίας ελληνικής και λατινικής γραμματείας έως την εμβάθυνση στην μεσαιωνική και την σύγχρονη ευρωπαϊκή και νεοελληνική λογοτεχνία καθώς και να τους μυήσει στην συστηματική ανάλυση της γλώσσας αποσκοπώντας τελικά στην πληρέστερη πνευματική τους ολοκλήρωση.
Αποστολή του τομέα φιλοσοφίας είναι η μελέτη και η έρευνα της φιλοσοφίας, τόσο στην συστηματική όσο και στην ιστορική της διάσταση, με έμφαση στην οντολογία και την μεταφυσική, την γνωσιοθεωρία και την φιλοσοφία της επιστήμης, την πρακτική φιλοσοφία και την ηθική, την κοινωνική και πολιτική φιλοσοφία, την αισθητική και την φιλοσοφία της τέχνης, την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, την νεοελληνική φιλοσοφία καθώς και την νεότερη και σύγχρονη φιλοσοφία.
Επιβλέπων: Καναρέλης Θεοκλής
Αριθμός Αναφοράς: 959
Πως θα μπορούσαν να εξασφαλιστούν ομάδες τυποποιημένων και μαζικά κατασκευασμένων κατοικιών, οι οποίες να συσπειρώνουν τους φοιτητές σε ομάδες αλλά και να τους εντάσσουν πλήρως στη ζωή της πόλης; Ίσως αν οι κατοικίες αναπτύσσονταν, σαν παράσιτα, στους κοινούς - δημόσιους χώρους του Βόλου να μπορούσε να προκύψει μια τέτοια κατάσταση. Στη διπλωματική αυτή, γίνεται λοιπόν προσπάθεια, για σχεδιασμό κατασκευών, που μετατρέπουν τις φοιτητικές κατοικίες σε αναπόσπαστο κομμάτι των δημόσιων χώρων που ήδη υπάρχουν στην πόλη. Επιχειρείται λοιπόν, να "μπολιαστεί" το κοινό έδαφος της πόλης με στόχο, τόσο τη βελτίωση των χαρακτηριστικών του, όσο και την παραγωγή ποιοτικής στέγασης για τους φοιτητές. Σε πρώτη φάση γίνεται μια σειρά από πειραματισμούς με τη χρήση σκίτσου, όπου τα παράσιτα εποικίζουν διάφορες πιθανές τοποθεσίες. Εδώ είναι που προκύπτουν και οι τρείς τυπολογίες που τελικά επιλύθηκαν. Η επιφάνεια, η γραμμή και το σημείο - πύργος. Στη συνέχεια γίνεται μια πιο διεξοδική ανάλυση των χαρακτηριστικών κάποιων από τους δημόσιους χώρους που φαίνεται να παρουσιάζουν περισσότερο ενδιαφέρον, όπως επίσης και η δημιουργία ενός χάρτη της πόλης όπου το κοινό έδαφος της πόλης χωρίζεται σε λευκό (δηλαδή ενεργό και προσβάσιμο από όλους) και σε μαύρο (δηλαδή ανενεργό, εγκαταλελειμμένο, κλειστό). Σε τελικό στάδιο, η ανάλυση των χαρακτηριστικών κάθε ενός από τους τρεις δημόσιους χώρους που επιλέγονται, οδηγούν πλέον, σε διαστασιολογημένες προτάσεις. Στα αξονομετρικά σχέδια και τις τομές εικονογραφείται μια κατάσταση στην οποία μπρουταλιστικά κτίρια πατάνε πάνω στο κοινό έδαφος της πόλης, μόνο και μόνο για να το πολλαπλασιάσουν προς τα πάνω. Απεικονίζονται λοιπόν, κατασκευές, αναπόσπαστο στοιχείο των οποίων είναι οι φοιτητικές κατοικίες, που γίνονται ένα σώμα με τους δημόσιους χώρους της πόλης.
Επιβλέπων: Πανηγύρης Κωστής
Αριθμός Αναφοράς: 933