Βασικό άξονα της μελέτης αυτής αποτελεί η πεποίθηση πως η θεατρικότητα δεν περιορίζεται στα πλαίσια του προσχεδιασμένου θεατρικού χώρου, αλλά συναντάται κατά μεγάλο ποσοστό και ποικιλοτρόπως στη δημόσια σφαίρα. Ως πεδίο πειραματισμού πάνω στο θέμα σκηνή και πόλη ορίστηκε η πλατεία Ρήγα Φεραίου, όχι μονάχα επειδή αποτελεί κόμβο του αστικού δικτύου, αλλά και επειδή φιλοξενεί το υπό κατεδάφιση ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βόλου. Σε επίπεδο σχεδιασμού, δημιουργήθηκε μία υπερυψωμένη πλατεία πάνω από το υπάρχον πάρκο με σημεία στήριξης τα κομμάτια στα οποία τα εν λόγω εδάφη συναντώνται. Η αιώρηση αυτή έγινε σε ελαφρά επικλινές έδαφος με μεγαλύτερο ύψος στην πλευρά της πόλης και μικρότερο στην πλευρά της θάλασσας, σε έναν άξονα που ένωνε νοητά τα δύο αυτά στοιχεία. Η κίνηση αυτή στάθηκε κρίσιμη για την επίτευξη ευκολότερης επικοινωνίας πάρκου και θάλασσας, παρακάμπτοντας τον κεντρικό δρόμο που τα διαχώριζε, ενώ ταυτόχρονα εξυπηρετούσε την παροχή θέασης προς τη θάλασσα. Οι λόφοι που δημιουργήθηκαν στο πάρκο από τις ανοδικές κινήσεις του εδάφους χρησιμοποιήθηκαν για τη στέγαση του προγράμματος. Η θεατρικότητα προσεγγίστηκε σε δύο κλίμακες. Την μεγάλη κλίμακα του κτιρίου, στην οποία εδράστηκε η θεατρική σκηνή, και τη μικρή κλίμακα των folly, θηκών θεατρικότητας που βρέθηκαν διάχυτα στο δημόσιο χώρο προκαλώντας τον περιπλανώμενο να εισέλθει, να τα χρησιμοποιήσει ή απλώς να περάσει από μέσα τους.
Επιβλέπουσα: Γαβρήλου Έβελυν
Αριθμός Αναφοράς: 700
Θα μπορούσε το σχολικό κτίριο να αποτελεί μια συνολική εμπειρία μάθησης; Στην παρούσα διπλωματική εργασία γίνεται μια προσπάθεια για την ενίσχυση τόσο του εκπαιδευτικού ρόλου (μετάδοση γνώσεων) όσο και του παιδαγωγικού χαρακτήρα του σχολικού κτιρίου μέσα από μια σειρά παρεμβάσεων, με άξονα τη χωρική διάχυση της μάθησης. Το συγκεκριμένο εγχείρημα αφορά υφιστάμενα σχολικά, στα οποία θα μπορούν να εφαρμοστούν οι παρεμβάσεις. Το εύρος των σχολείων και κατά συνέπεια των βαθμίδων εκπαίδευσης περιορίζεται στα δημοτικά σχολεία. Αφορμή για την έναρξη της μελέτης υφιστάμενων δημοτικών σχολείων αποτέλεσε η πόλη της Καλαμάτας.
Στο πρώτο μέρος διεξάγεται μια έρευνα σε τρία επίπεδα. Αρχικά γίνεται προσέγγιση της πόλης, όσον αφορά τους χώρους και τις χρήσεις που παρέχει, εστιάζοντας κυρίως στους εκπαιδευτικούς της χώρους. Στη συνέχεια μελετώνται τα σχολικά της κτίρια. Για την καλύτερη διαχείριση του πλήθους των σχολείων, ταξινομούνται σε πέντε κατηγορίες με βάση κοινά τους χαρακτηριστικά. Τέλος, γίνεται προσέγγιση των ανθρώπων που κινούνται σε αυτά καθημερινά, παιδιών και δασκάλων, ακολουθώντας τη μέθοδο των ερωτηματολογίων. Στόχος της δράσης είναι να αποκαλυφθεί η συνολική σχολική πραγματικότητα, μέσω της οποίας προκύπτουν οι βάσεις για το σχεδιασμό.
Στο δεύτερο μέρος δημιουργείται ένα συντακτικό παρεμβάσεων. Οι παρεμβάσεις διακρίνονται σε τρείς κατηγορίες που αφορούν τη δομή του σχολικού κτιρίου, τη λειτουργία του και συγκεκριμένα της τάξης, καθώς και τον εξοπλισμό του. Τέλος, γίνεται εφαρμογή των παρεμβάσεων αυτών σε τέσσερα σχολεία-παραδείγματα. Η συνολική προσέγγιση εστιάζει στη διεύρυνση του πεδίου μάθησης, καθώς και στην ποικιλία ερεθισμάτων και εμπειριών που θα βιώνουν καθημερινά τα παιδιά στο σχολικό κτίριο.
Επιβλέπουσα: Λυκουριώτη Ίρις
Αριθμός Αναφοράς: 711
Χιλιάδες χρόνια πριν, η ανάγκη των ανθρώπων, να ερμηνεύσουν πως δημιουργήθηκε ο κόσμος, η γη, ο ουρανός, η θάλασσα, το συμπάν, αλλά και να εξηγήσουν διάφορα φυσικά φαινόμενα, οδήγησαν στη δημιουργία της μυθολογίας. Η πορεία της συγκεκριμένης διπλωματικής εργασίας ξεκινάει με το ενδιαφέρον που παρουσιάζει το Πήλιο, το οποίο δε θα μπορούσε να λείπει από τον μαγευτικό κόσμο της Ελληνικής Μυθολογίας. Με στόχο την αποτύπωση των αισθήσεων που προκαλούν οι τέσσερις βασικότεροι μύθοι της περιοχής, δημιουργήθηκαν τέσσερις σημειακές κατασκευές κατά μήκος τμήματος του "μονοπατιού των κενταύρων", στην Πορταριά.
Το μονοπάτι, συνολικής απόστασης περίπου μισού χιλιομέτρου, επιλέχθηκε εξ' αιτίας της τοποθεσίας του και της παραμυθένιας μορφολογίας του. Ύστερα από συνεχείς επισκέψεις και μελέτη, οριστικοποιήθηκαν τα ακριβή σημεία που αρμόζουν στις κατασκευές-παρεμβάσεις και θα συγκροτήσουν σε συνεργασία με το μονοπάτι ένα είδος μη συμβατικού μουσείου.
Λίγα μέτρα λοιπόν μετά την έναρξη του περιπάτου, θα συναντήσει κανείς την Αργώ, κατασκευή βασισμένη στην Αργοναυτική εκστρατία που οργανώθηκε και ξεκίνησε από τον Ιάσονα στο Πήλιο. Η κατασκευή είναι υπερυψομένη από το επίπεδο διάβασης με ταυτόχρονη θέα στον Παγασητικό Κόλπο αλλά και το μονοπάτι.
Στη συνέχεια, η Θέτις, τοποθετείται σε ειδυλλιακό σημείο δίπλα στο νερό όπως ταιρίαζει σε μία Νηρηίδα. Πρόκειται για μια κατασκευή αποτελούμενη από κάθετα και οριζόντια ξύλα, με τα οριζόντια να κινούνται, επιτρέποντας το παιχνίδι αλλά και την ξεκούραση καθώς μπορεί να μετατραπεί σε κάθισμα. Η συνεχής μεταβολή θυμίζει τις μεταμορφώσεις τις Νηρηίδας για να ξεφύγει από τον Πηλέα.
Σειρά έχουν οι Κένταυροι, με έμφαση στο στοιχείο του κινδύνου, καθώς και στη μυθολογία ήταν βίαια πλάσματα που αντιπροσώπευαν την αρνητική όψη της φύσης. Σε σημείο όπου το μονοπάτι στενεύει σημαντικά, τοποθετείται η κατασκευή από ξύλα πάνω από τον περιπατητή, περιορίζοντας ακόμη περισσότερο τη διάβασή του.
Στο τέλος του περιπάτου, όπου το περιβάλλον είναι εμφανώς πιο γαλήνιο, βρίσκεται ο Χείρων, μία κατασκευή-κάθισμα που θυμίζει τη σπηλιά του ξεχωριστού κενταύρου και θεραπευτή Χείρωνα.
Επιβλέπουσα: Τροβά Βάσω
Αριθμός Αναφοράς: 693
Το τοπίο, η σχέση με τη θάλασσα, η παραθαλάσσια συνθήκη, η απόλαυση και η σωματική εμπειρία αποτελούν έννοιες που μας απασχόλησαν και διαμόρφωσαν την πορεία και διαμόρφωση της πρότασης μας. Προτείνουμε ένα δίκτυο ελάχιστων παρεμβάσεων στον Παγασητικό, με το όραμα να αποτελέσει ένα ζωντανό και δυναμικό δίκτυο με δυνατότητες εξάπλωσης. Επιλέγουμε τον Παγασητικό σαν σημείο αφετηρίας, καθώς συγκεντρώνει πολλές από τις ποιότητες και τα χαρακτηριστικά που μας ενδιαφέρουν. Είναι μια περιοχή μεποικιλόμορφο τοπίο και συχνές εναλλαγές βλάστησης και μορφολογίας,με ποικίλα δίκτυα μονοπατιών, θάλασσας, οδικά, διάφορες δραστηριότητες και με πλούσια ποικιλία δραστηριοτήτων και ταυτοτήτων.
Οι κατασκευές που προτείνουμε τοποθετούνται κατά μήκος της ακτογραμμής του Παγασητικού και η επιλογή των σημείων γίνεται βάση πληροφοριών και παρατηρήσεων που συλλέχθηκαν σχετικά με τις δραστηριότητες, τα υποκείμενα και τις εκδηλώσεις που εντοπίστηκαν στην περιοχή. Αυτές οι κατασκευές θα λειτουργούν είτε ως καταφύγια για περιπατητές, ποδηλάτες, κωπηλάτες, αναρριχητές κτλ, είτε ως σημεία προώθησης τοπικών προϊόντων από παραγωγούς και συνεταιρισμούς που δραστηριοποιούνται στην περιοχή. Στόχος είναι να έρθουν σε επαφή οι επισκέπτες με τον ντόπιο πληθυσμό σε μια συνθήκη που θα επωφελεί και τις δυο πλευρές. Οι κατασκευές είναι ελάχιστες, απλές, λειτουργικές, προσβάσιμες από ακτή και θάλασσα καιμε επιφάνειες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ποικιλοτρόπως, ώστε να μπορεί να υποδεχτεί μια ποικιλία χρηστών και δραστηριοτήτων. Η λογική είναι ότι προσαρμόζονται στο τοπίο αφήνοντας τα λιγότερα δυνατά σημάδια, ακολουθώντας την μορφολογία, τη βλάστηση, τον προσανατολισμό και προσφέροντας σκίαση, προστασία και καδραρίσματα της θέας. Η λογική είναι να κατασκευαστούν κάποιες μονάδες αρχικά και ενδεικτικά, και ανάλογα με τις ανάγκες και την ανατροφοδότηση που θα συγκεντρώνεται από τους χρήστες στη διαδικτυακή πλατφόρμα επικοινωνίας, που δημιουργούμε υποστηρικτικά, να μπορεί το δίκτυο να βελτιώνεται, να ενδυναμώνεται και να επεκτείνεται συνεχώς.
Επιβλέποντες: Γαβρήλου Έβελυν, Κοτιώνης Ζήσης
Αριθμός Αναφοράς: 662
Η παρούσα Διπλωματική Εργασία αφορά στον σχεδιασμό ενός Πολυχώρου Πολιτισμού, Εκπαίδευσης και Αναψυχής στην περιοχή του Αϊ – Γιάννη Δέτη στο νησί της Πάρου, που αποτελεί τον αγαπημένο τόπο του φοιτητή. Η έλλειψη ενός Υπερτοπικού Κέντρου Πολιτισμού στο νησί και η ανάγκη ανάδειξης της σημαντικής πολιτιστικής δράσης των Παριανών, οδήγησαν στην ιδέα της επανασχεδίασης του «πυρήνα» των υποδομών του Περιβαλλοντικού και Πολιτιστικού Πάρκου Πάρου, στην ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και ιστορίας χερσόνησο του Αϊ – Γιάννη Δέτη. Πρόθεση είναι να δημιουργηθεί εκεί ένα σύγχρονο συγκρότημα, το οποίο θα επιχειρεί να «ενισχύσει» προγραμματικά, αλλά και να «συνδιαλέγεται» με την κυρίαρχη υπάρχουσα υπαίθρια υποδομή του Θεάτρου που ενσωματώνεται στο μοναδικό γεωλογικό τοπίο – βράχια του Αϊ - Γιάννη. Μέσα από εκδηλώσεις πολιτισμού, εκπαιδευτικές δράσεις και χρήσεις αναψυχής, όπως για παράδειγμα εκθεσιακό χώρο, μικρό Γεωλογικό Μουσείο, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, εκπαιδευτικά εργαστήρια, αναψυκτήριο, χώρο εστίασης κ.ά., φιλοδοξεί να αποτελέσει τοπόσημο για την Πάρο και έναν δημόσιο πολιτισμικό πόλο έλξης. Έναν «πυκνωτή πλήθους» ενεργό όλο τον χρόνο και για όλες τις ηλικίες, τόσο για τους ντόπιους όσο και για τους εγχώριους και ξένους επισκέπτες. Σκοπός είναι η προώθηση εναλλακτικών μορφών τουρισμού, όπως ο σύγχρονος ποιοτικός πολιτιστικός τουρισμός κ.ά. Πρόκειται για μία ήπια παρέμβαση με προσεγμένη κλίμακα, που σέβεται το περιβάλλον και ενσωματώνεται πλήρως στο φυσικό τοπίο και στο ανάγλυφο του εδάφους. Η όλη Σύνθεση συνιστά μια ημι-υπόσκαφη πλατφόρμα, που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια μικρογραφία Κυκλαδίτικου οικιστικού πυρήνα, καθώς ανεξάρτητες γραμμικές κτηριακές υποδομές ενώνονται κάτω από μία ενιαία βατή και φυτεμένη πλάκα που διαθέτει οπές, η οποία δημιουργεί περάσματα, υπαίθριους, ημι-υπαίθριους και κλειστούς χώρους. Ακολουθεί τις βασικές συνθετικές αρχές της Κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής με μία σύγχρονη οπτική και αποτελείται από τα πετρώματα της περιοχής που συνθέτουν τα λίθινα φέροντα τοιχία, τις λιθοδομές, τις κολόνες, και τις πεζούλες, από οπλισμένο σκυρόδεμα που συνιστά την ενιαία πλάκα, τα δοκάρια και τα δάπεδα, καθώς και από τα προϊόντα της εκσκαφής.
Επιβλέπων: Μανωλίδης Κωνσταντίνος
Αριθμός Αναφοράς: 671
Η συγκεκριμένη διπλωματική εξετάζει τη νησιωτική θερινή κατοίκηση. Εστιάζει σε ένα οικόπεδο έξι στρεμμάτων λίγο έξω από το Πατητήρι της Αλοννήσου. Πρόκειται για ένα οικόπεδο με έντονη υψομετρική διακύμανση της τάξης των εικοσιπέντε μέτρων.
Η κινητήρια αρχή του τρόπου σύνθεσης ήταν η πραγματοποίηση μιας μελέτης που δε διαταράσσει και δεν εισβάλλει στο περιβάλλον που προϋπάρχει. Η δόμηση γίνεται υπόσκαφη αποκαλύπτοντας όμως τη μορφή της στην πλαγία του Πατητηριού. Επιπλέον, αποσκοπώντας στο σεβασμό του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής, η τοιχοποιία έγινε με τη παραδοσιακή μέθοδο λιθοδομής. Με χρήση πέτρας από το απέναντι νησί, την Περιστέρα, σε συνδυασμό με στοιχεία σκυροδέματος και λιθορριπής σε συρματοκιβώτια από την ίδια πάλι πέτρα, όπου είναι απαραίτητο για τη συγκράτηση του επικλινούς εδάφους, δημιουργήθηκε ένα συγκρότημα που δε ξενίζει με τη μορφολογία του. Προκύπτουν έτσι ένα δημόσιο κτήριο και δέκα μονάδες κατοίκησης, η κάθε μια με τη δικία της καλλιεργήσιμη έκταση φέρνουν σε άμεση επαφή τον άνθρωπο με το περιβάλλον του. Ο κάθε κάτοικος, καλείται να παράγει τα λαχανικά που καταναλώνει σε ένα διάλογο με τη φύση γύρω του, με τη βοήθεια δεξαμενών συγκέντρωσης όμβριων υδάτων που συλλέγουν ποσότητα ικανή να καλύψει τις ανάγκες της έκτασης αυτής για ολόκληρη τη θερινή περίοδο.
Το συγκρότημα κατοικιών δημιουργεί έναν μικρόκοσμο που λειτουργεί ως μέρος απόδρασης από το τεχνητό περιβάλλον για τον σύγχρονο άνθρωπο. Ο τελευταίος, μέσα από την εμπειρία αυτής της κατοίκησης, έρχεται σε επαφή με το πέτρινο υπέδαφος και την καλλιεργήσιμη γη, θυμίζοντάς του τον πρωταρχικό του ρόλο. Είναι κομμάτι της φύσης και όχι κυρίαρχος της. Επομένως οφείλει να σέβεται αυτή και τις ιδιαίτερες ισορροπίες της, συνυπάρχοντας αρμονικά μαζί της.
Επιβλέπων: Καναρέλης Θεοκλής
Αριθμός Αναφοράς: 694
Η πρότασή μου αφορά το σχεδιασμό συνεταιριστικού ελαιώνα στο χωριό Γόννοι της Λάρισας. Στην περιοχή υπάρχουν αρκετές καλλιέργειες με ελιές αλλά από την έρευνα που πραγματοποίησα εντοπίστηκαν διάφορα προβλήματα στην παραγωγή και τη διάθεση του προϊόντος. Στόχος της εργασίας είναι να βοηθήσει να λυθούν τα προβλήματα αυτά και ταυτόχρονα να προτείνει έναν διαφορετικό τρόπο οργάνωσης της παραγωγής με συλλογικό τρόπο. Η συλλογική διαχείριση δεν αφορά όμως μόνο την παραγωγή αλλά συνολικά τη λειτουργία του συνεταιρισμού και γι αυτό απαιτείται εργατικός έλεγχος και στο κομμάτι της διοίκησης. Τελευταίος στόχος είναι το εγχείρημα αυτό να αποτελέσει ένα διαφορετικό πρότυπο συνεργασίας των ανθρώπων και να εμπνεύσει για τις αξίες της ισότητας και της δημοκρατίας. Για το λόγο αυτό απαιτείται ένα πρόγραμμα που θα περιέχει εξώστρεφες δράσεις και θα προσελκύει επισκέπτες. Έτσι τα κτίρια που σχεδιάζω αφορούν την παραγωγή και την διοίκηση αλλά και εμπορικές χρήσεις. Τα δύο πρώτα κομμάτια αποτελούν τους βασικούς πόλους του συνεταιρισμού με καθημερινή χρήση και συγκεκριμένη λειτουργία. Τα βιομηχανικά κτίρια αφορούν την αποθήκευση, την ωρίμανση, την επεξεργασία και την τυποποίηση των προϊόντων. Στο διοικητικό τμήμα εκτός από τα γραφεία υπάρχουν εργαστήρια και αναγνωστήριο. Οι χώροι που αφορούν τις εμπορικές χρήσεις ρέουν ανάμεσα στους δύο παραπάνω πώλους χωρίς να εμποδίζουν την αυτοτελή λειτουργία τους. Οι χρήσεις που εντάσσονται εκεί μπορεί να είναι καθορισμένες ή και να μεταβάλλονται κάποια συγκεκριμένη στιγμή. Έτσι υπάρχει μουσείο ελιάς, κυλικείο και εστιατόριο, αμφιθέατρο, καταστήματα και στοά που μπορεί να φιλοξενήσει διάφορες χρήσεις. Η κίνηση των οχημάτων γίνεται περιμετρικά του οικοπέδου με εισόδους από την πλευρά του χωριού και της εθνικής οδού στη μπροστινή όψη και για τα φορτηγά οχήματα στο πίσω μέρος. Η φύτευση που τοποθετείται δίνει έχει αναφορά στο προϊόν του συνεταιρισμού και παράλληλα κατευθύνει τη ροή των ανθρώπων και των δραστηριοτήτων στο οικόπεδο.
Επιβλέπουσα: Λυκουριώτη Ίρις
Αριθμός Αναφοράς: 674
Η πρόταση αφορά το σχεδιασμό νέου κτιρίου Λυκείου στην Επέκταση Νέας Πολιτείας Ευόσμου στη Θεσσαλονίκη με χωρητικότητα 345 μαθητών. Βασική αρχή του σχεδιασμού είναι η δημιουργία ενός χώρου φιλικού και οικείου στο μαθητή με την παράλληλη επαναδιαπραγμάτευση της δομής μίας τάξης. Το κτίριο είναι διώροφο συν ένα υπόγειο. Συνολικά, δομείται ως μια σύνθεση ανισοϋψών μικρών επικαλυπτόμενων όγκων που ορίζουν με τις μετακινήσεις τους τους εσωτερικούς χώρους ενώ εξωτερικά ορίζουν αυλές στο ισόγειο και δώματα στον όροφο για εκπαιδευτικές χρήσεις και χρήσεις διαλείμματος. Ως όψη, το κτίριο έχει μία λεία βάση ανισοϋψή πάνω στην οποία επικάθονται όγκοι με αδρές επιφάνειες στα ενώματα των οποίων βρίσκονται τα ανοίγματα φτιάχνοντας, έτσι, ένα μονολιθικό αποτέλεσμα.
Πέραν των 15 διδακτικών αιθουσών διαμορφώνονται άλλα 7 εργαστήρια, ένας χώρος πολλαπλών χρήσεων, μία βιβλιοθήκη, κυλικείο, γραφεία και χώροι που συμπληρώνουν τη λειτουργεία του λυκείου. Οι διδακτικές αίθουσες σχεδιάστικαν σε κάτοψη Γ με έναν προθάλαμο, φιλοξενούν εξοπλισμό κινητό και σταθερό που προσφέρει ευελιξία στη διαδικασία της μάθησης και έχουν όλες πρόσβαση σε υπαίθριο χώρο για μάθημα. Στην μεγάλη αυλή υπάρχει ένα γήπεδο καλαθοσφαίρισης και ένας χώρος με σταθερό εξοπλισμό γυμναστικής ενώ διάσπαρτα βρίσκουμε επαρκή ιθαγενή φύτευση και σημεία ξεκούρασης. Ειδική μέριμνα υπήρξε και για την βιοκλιματικότητα του κτιρίου την οποία βοηθούν τα αίθρια, τα διαμπερή ανοίγματα, τα προσαρμοζόμενα σκίαστρα και οι απολήξεις των κλιμακοστασίων που λειτουργούν ως πύργοι αερισμού. Τέλος, κυρίαρχα ως υλικά είναι η πατητή τσιμεντοκονία σε αδρή και λεία υφή καθώς και το μέταλλο σε χάλκινο χρωματισμό.
Επιβλέποντες: Μητρούλιας Γεώργιος, Φιλιππιτζής Δημήτρης
Αριθμός Αναφοράς: 666