Το θέμα της διπλωματικής εργασίας αφορά στον σχεδιασμό ενός μουσείου design στη Νέα παραλία της Θεσσαλονίκης. Η πρόταση έγινε για την στέγαση μίας αξιόλογης υπάρχουσας συλλογής που συγκεντρώθηκε με ιδιωτική πρωτοβουλία του κ. Στέργιου Δελιαλή, αλλά παραμένει δώδεκα χρόνια χωρίς στέγη. Η συλλογή σήμερα περιλαμβάνει περισσότερα από 3.500 αντικείμενα design και 6.000 βιβλία που αναφέρονται στον βιομηχανικό σχεδιασμό του 20ού αιώνα.

 Το οικόπεδο που επιλέχθηκε είναι ένας τριγωνικός χώρος πρασίνου που ανήκει στο Δήμο και είναι απόληξη της Νέας Παραλίας.  Βρίσκεται σε μία περιοχή με σημαντικά δημόσια κτίρια πολιτισμικού ενδιαφέροντος και είναι δίπλα στο ξενοδοχείο Macedonia Palace. Για την κάλυψη του οικοπέδου δόθηκε σημασία στη διατήρηση της χρήσης πρασίνου στο μεγαλύτερο μέρος της έκτασής του και επιχειρήθηκε ένας συνδυασμός της φύσης με το δομημένο περιβάλλον. Η αρχιτεκτονική σύνθεση του κτιρίου ξεκίνησε με βάση τα τοπογραφικά χαρακτηριστικά και την ανάγνωση των γειτονικών οικοπέδων. Ο σχεδιασμός του κτιρίου κινήθηκε με βάση δύο βασικούς άξονες- χαράξεις. Η ροή της κίνησης στο μουσείο πραγματοποιήθηκε με βάση τη λογική του βυθίσματος και της σταδιακής ανέλιξης γύρω από ένα κεντρικό μεγάλο αίθριο χώρο. Το βασικό concept της ογκοπλασίας του μουσείου ακολούθησε τη λογική του «εκθέματος πάνω σε βάθρο».

 Κατασκευαστικά οι δύο πρώτοι όροφοι που αντιπροσωπεύουν τη βάση αποτελούν μία βαριά κατασκευή από μπετόν και ο τρίτος υπερυψωμένος όροφος αποτελείται από μία πιο ελαφριά μεταλλική κατασκευή. Οι βασικές χρήσεις του μουσείου περιλαμβάνουν : μόνιμη και περιοδική έκθεση, αμφιθέατρο με φουαγιέ, ψηφιακές προβολές, βιβλιοθήκη και café-restaurant καθώς και χώρο workshop με υπαίθριο εκθεσιακό χώρο. Η διαμόρφωση χώρου workshop έγινε με σκοπό να δώσει μία ταυτότητα διαδραστικού χαρακτήρα στο μουσείο και να ερεθίσει το ενδιαφέρον της νεολαίας για το αντικείμενο του design, παράγοντας ένα χώρο μελέτης και συστηματικής προσέγγισης νέων προϊόντων σχεδιασμού στη Θεσσαλονίκη.

Επιβλέποντες: Γαβρήλου Έβελυν, Τριανταφυλλίδης Γεώργιος

Αριθμός Αναφοράς: 261

 Η εργασία τοποθετείται πάνω σε δυο άξονες. Της ακοής και της όρασης. Και οι δυο τέμνονται στην εμπειρία της κίνησης στο χώρο. Αφορά ένα stage πάνω στο οποίο θα λάβει μέρος μια οπτικό-ακουστικη παράσταση-δράση.
 Ο σχεδιασμός έχει ως κεντρικό άξονα την ιδιοτητα του ανθρώπινου εγκεφάλου να αντιλαμβάνεται το σημείο που βρίσκεται μια ηχητική πηγή στο χώρο, από τρεις παραμέτρους: το pan, το delay και το pitch.
Η παράσταση θα δοθεί από τρία μέλη-μουσικούς. Ο καθένας θα πάρει τη θέση του πάνω στη σκηνή, ανάλογα με το όργανο που θα παίξει. Πιο αναλυτικά με το ηχόχρωμα που παράγει από την κατασκευή του το όργανο, δηλαδή τις παραπάνω τρεις παραμέτρους. Οι κινήσεις θα είναι και αυτές σε συνάρτηση με τον ήχο αφού αλλάζει θέση η ηχητική πηγή.
 Η μουσική θα είναι στο μεγαλύτερο μέρος της αυτοσχεδιαστική, δηλαδή θα συνθέτεται στιγμιαία ενώπιων του ακροατηρίου. Επίσης το τι θα παίξει ο μουσικός θα καθορίζει και την κίνηση του πάνω στο stage.
 Το stage σχεδιάστηκε να αποτελεί ένα αντικείμενο στο χώρο, που θα φιλοξενήσει όλη την παραπάνω δράση. Σκοπός και στοίχημα του σχεδιασμού είναι το αντικείμενο όχι μόνο να μπορεί να πληρεί την παραπάνω προϋπόθεση αλλά και να σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε η επέμβαση στο χώρο να είναι στο όριο μιας επέμβασης που θα γινόταν αυτοσκοπός και θα συναγωνιζόταν αυτό που θα έπρεπε να υποστηρίζει, την ίδια την παράσταση.
 

Επιβλέπων: Κοτιώνης Ζήσης

Αριθμός Αναφοράς: 258

Ο Ναυτικός Όμιλος Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε το 1931 και είναι από τα παλαιότερα ναυταθλητικά σωματεία της χώρας.Bρίσκεται πάνω στο θαλάσσιο μέτωπο στο ύψος του ορίου του πολεοδομικού συγκροτήματος του δήμου καλαμαριάς με το δήμο Θεσσαλονίκης.
Η θέση του ομίλου αναφέρεται σε μια έκταση αστικής γής που ορίζεται βόρεια απο μία υποβαθμισμένη κατάσταση ακτογραμμής, συνέχεια του ανατολικού θαλάσσιου μετώπου της πόλης, γνωστού και ως νέα παραλία, νότια απο το στρατόπεδο κόδρα και ανατολικά από έναν ανεπαρκή για της αυξημένες κυκλοφοριακές ανάγκες της περιοχής οδικό άξονα.

Οι στόχοι της πρότασης ανασχεδιασμού και αναδιαμόρφωσης των εγκαταστάσεων του Ναυτικού ομίλου Θεσσαλονίκης είναι :
• Να επαναπροσδιοριστεί ο δημόσιος χαρακτήρας της περιοχής
• Να αναδειχθεί η ιδιομορφία της
• Να αξιοποιηθεί και να επαναπροσδιοριστεί η σχέση του χώρου με τη θάλασσα και το υγρό στοιχείο
• Να αναδειχθεί ο πλούτος και η ποικιλία αυτής της επαφής
• Να αναδειχθεί ο ναυτικός όμιλος σε προορισμό 24ωρης λειτουργίας με χρήσεις αθλητισμού, αναψυχής, πολιτισμού και εργασίας

Απαιτήσεις σε χώρους
Μετά την απαλλοτρίωση των εγκαταστάσεων του Ναυτικού ομίλου Θεσσαλονίκης προβλέπεται ο εκ νέου σχεδιασμός του συνολικού χώρου. Σε αυτόν εντάσσονται νέες εγκαταστάσεις που θα περιέχουν :
• Αποθήκες 900τ.μ.για σκάφη τύπου cruiser, yawi, ανοιχτό καταμαράν, korsar, pirate, vaurien, λέμβος κλασσικής κωπηλασίας ατομική, δίκωπος, οκτάκωπος, βάρκα, σκάφος αγώνων, κρις-κραφτ και αποθήκες για την τοποθέτηση ιστίων και άλλων περιφερειακών αντικειμένων ιστιοπλοΐας και κωπηλασίας όπως σκοινιά, κουπιά, μηχανές κ.α.
• Αίθουσες διδασκαλίας και σεμιναρίων για τους ιστιοπλόους οι οποίες θα έχουν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν και ως αίθουσες μοντελισμού της ώρες προπόνησης των αθλητών. Οι αίθουσες είναι 36τ.μ. και χωρητικότητας 18 ατόμων έκαστη, διαθέτουν χώρο βιντεοπροβολών και αποθηκευτικά ντουλάπια.
• Ιατρείο για τη παροχή πρώτων βοηθειών στους αθλητές
• Αίθουσα καθηγητών
• Κλειστό γυμναστήριο επιφάνειας 110τ.μ. για την προετοιμασία των αθλητών πριν από την προπόνηση
• Οκταπλό προσομοιωτή κωπηλασίας σε χώρο διπλού ύψους και επιφάνειας 250τ.μ.
• Αποδυτήρια ανδρών-γυναικών με τις αναγκαίες εξυπηρετήσεις (ντους, ιματιοθήκες) 25 ατόμων έκαστο, καθώς και χώρο w.c.
.• Χώρο φιλοξενίας των αθλητών ,με έξι υπνοδωμάτια δύο έως τεσσάρων ατόμων έκαστο
• Εκθεσιακός χώρος σκαφών 900τ.μ.
• Χώρο εισόδου με stand πληροφοριών και βιβλίων
• Χώρο καφέ-εστιατορίου ,χωρητικότητας 160 ατόμων που θα εξυπηρετεί ταυτόχρονα τον αθλητικό σύλλογο αλλά και το κοινό της Θεσσαλονίκης καθώς και εντευκτήριο αθλητών και μελών στο δεύτερο όροφο
• Χώρο κουζίνας, βοηθητικά δωμάτια και δωμάτια ψυγείων για την αποθήκευση των τροφίμων.
• Γραφεία διοίκησης συνολικής επιφάνειας 200τ.μ. για τη στέγαση του λογιστηρίου και του αρχείου του ομίλου, του χώρου του διευθυντή καθώς και γραφείο παροχής πληροφοριών
• Υπόγειο παρκινγκ 50 θέσεων καθώς και εξωτερικό 20 θέσεων
• Χώροι λεβητοστασίων
• Τρία κλιμακοστάσια για την μεταφορά και εξυπηρέτηση των χρηστών, των εμπορευμάτων και των εκθεμάτων
• Μαρίνα επιφάνειας 2000τ.μ. με δυνατότητα φιλοξενίας 50 έως 120 σκαφών (ανάλογα με το μέγεθος των σκαφών)

Η πρόταση ανασχεδιασμού και επαναπροσδιορισμού του χώρου εστιάζει στη δημιουργία επαρκέστερων κτιριακών και υπαίθριων υποδομών. Η αποθήκευση σκαφών , οι παράκτιες και θαλάσσιες διαμορφώσεις , τα υπόστεγα (ως χώροι μετάβασης από τις εγκαταστάσεις στη θάλασσα αποτέλεσαν σημεία ιδιαίτερης εστίασης καθώς καλούνται να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες 800 μελών φίλων της θάλασσας αλλά και των πολιτών της Θεσσαλονίκης γενικότερα.

Επιβλέπων: Τριανταφυλλίδης Γεώργιος

Αριθμός Αναφοράς: 306

 Εργαστήρι, σύμφωνα με την κλασσική έννοια της λέξεως, είναι ένας στεγασμένος χώρος, καλλιτεχνικής ή χειρωνακτικής εργασίας.
Στον χώρο αυτό, περιέχονται τα εργαλεία και τα υλικά που θα χρησιμοποιήσει μια ομάδα ανθρώπων, με σκοπό την δημιουργία ή/και την μάθηση.

 Τα τελευταία χρόνια, με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, όσον αφορά την επικοινωνία (κινητή τηλεφωνία , internet) και τις μετακινήσεις (αυτοκίνητο), το «εργαστήρι» αρχίζει να αφορά όλο και λιγότερο κάποιον συγκεκριμένο χώρο, αλλά εστιάζει περισσότερο στον άνθρωπο, στους συμμετέχοντες δηλαδή του εργαστηριού, στην αλληλεπίδρασή μεταξύ τους, και στην ίδια τη διαδικασία της μάθησης.

 Παράλληλα, αρχίζει να αποκτά έναν πιο άμεσο χαρακτήρα, που βασίζεται στην απότομη εναλλαγή περιβάλλοντος, προγράμματος, κοινωνικού κύκλου, και εν τέλει βιωμάτων. Έτσι, παρατηρούμε την τέλεση εργαστηρίων σε απομονωμένα χωριά, σε μοναστήρια, σε παλιές αποθήκες, ή και στην ύπαιθρο, σε χώρους που δεν ήταν αρχικά σχεδιασμένοι να υποδεχτούν μια τέτοια δραστηριότητα.
Ένα από τα επακόλουθα αυτού του εναλλακτικού τρόπου/τόπου μάθησης και διαβίωσης, είναι η συμμετοχή ανθρώπων, που δεν είχαν σχέση εξ’ αρχής με το εργαστήρι καθ’ αυτό, αλλά ενσωματώνονται στην πορεία μέσω του ρόλου που παίζουν στην κοινότητα.

 Προσπαθώντας λοιπόν να αποδώσουμε έναν σύγχρονο ορισμό στη λέξη «εργαστήρι» θα λέγαμε ότι είναι η σύσταση - δημιουργία μιας ομάδας - κοινότητας με κεντρικό άξονα το θέμα του εκάστοτε εργαστηρίου. Η κοινότητα αυτή αποτελείται πολλές φορές από άτομα πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, τόσο κοινωνικά, όσο και ακαδημαϊκά, και πραγματώνεται σε περιβάλλοντα που προτείνουν έναν εναλλακτικό τρόπο αντίληψης της καθημερινότητας. Τα οφέλη που αντλούνται από ένα τέτοιο είδος εργαστηρίου, δεν απορρέουν μόνο από τα μαθήματα καθ’ αυτά, αλλά και από τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ συμμετεχόντων και τρίτων.

 Στα πλαίσια αυτής της ερμηνείας, επιχειρείται στην παρούσα διπλωματική εργασία, ο σχεδιασμός ενός χώρου φιλοξενίας, που θα παρέχει όχι μόνο τις εγκαταστάσεις φιλοξενίας και εργαστηριών, αλλά παράλληλα θα αποτελεί και ο ίδιος, μέσω του σχεδιασμού του, μια βάση για την προώθηση και ανάπτυξη των διαπροσωπικών σχέσεων.

Επιβλέποντες: Φιλιππιτζής Δημήτρης, Τσαγκρασούλης Aριστείδης

Αριθμός Αναφοράς: 303

 Μέσα στο σκηνικό της παραλίας οι λουόμενοι παίζουν τους ρόλους ενός θεατρικού. Εδώ το σώμα πρωταγωνιστεί και σκηνοθετεί τον εαυτό του. Εγκαθίσταμαι, ντύνομαι και γδύνομαι, αθλούμαι, μαυρίζω, χαλαρώνω, παίζω. Και ακόμη: κάθομαι, ξαπλώνω, σηκώνομαι, μπαίνω-βγαίνω, στήνω, διπλώνω - ξεδιπλώνω, ανοίγω - κλείνω. Ο λουόμενος χρησιμοποιεί τον εξοπλισμό του για να παίξει τον ρόλο του.

 Σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε ένα σύστημα ανοιχτής και κλειστής διαμονής για την παραλία που βασίζεται σε τέσσερα σημεία:
1. συγκέντρωση του βασικού εξοπλισμού
2. επιμήκης ανάπτυξη
3. δίπλωμα/ξεδίπλωμα εξοπλισμού
4. όρθια/καθιστή/ξαπλωτή στάση σώματος

 Η βασική οικοσκευή αποτελείται από μία τσάντα - ένα χώρο αποθήκευσης και μεταφοράς - από όπου ξεδιπλώνουν ένα κάθισμα για την ανοιχτή διαμονή και ένα κατάλυμα για την κλειστή. Στο χώρο που δημιουργείται ανάμεσά τους τοποθετείται η καμπίνα αλλαγής αμφίεσης. Αυτή προκύπτει από μια σειρά απλών κινήσεων μετατροπής ενός καπέλου σε χώρο προορισμένο για το γυμνό σώμα. Από το ίδιο καπέλο μπορεί να προκύψει και μία επιπλέον σκίαση του καθιστού λουόμενου.

 Το storyboard που γράφτηκε και από το οποίο ξεκίνησε ο σχεδιασμός των οικοσκευών δεν είναι παρά η σκηνοθεσία των δράσεων και ενεργημάτων κατά τη χρήση τους σε μία ολοήμερη διαμονή στην παραλία.

Επιβλέπων: Κοτιώνης Ζήσης

Αριθμός Αναφοράς: 299

Για το σχεδιασμό ενός οινοποιείου η Νεμέα επιλέχθηκε ως ο πλέον οινοπαραγωγικός τόπος, καθώς εκεί βρίσκεται ο μεγαλύτερος αμπελώνας της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Εκτός από τις αμπελοκαλλιέργειες, οι εικοσιπέντε αιώνες ιστορίας έχουν αφήσει ένα σημαντικό αρχαιολογικό χώρο, στοιχεία του οποίου επηρεάζουν τη σύνθεση, συνδέοντας την αρχαία πλευρά της περιοχής των αγώνων με τη σύγχρονη του κρασιού.

Προτείνεται ένα οινοποιείο στο νοτιοδυτικό άκρο της κοιλάδας, στην κορυφή του αμπελώνα, σε σημείο που επιβλέπει και θεωρητικά και πρακτικά την καλλιέργεια. Χαρακτηριστικό στοιχείο του κτιρίου οι οριζόντιες γραμμές που θέτουν το όριο ανάμεσα στην καλλιεργημένη έκταση της κοιλάδας και την άγρια βλάστηση του βουνού. Η γραμμικότητα του κτιρίου παραπέμπει στους δρόμους που συνδέουν τα οινοποιεία-στάσεις του δικτύου «δρόμοι του κρασιού».

Αναπτύσσεται σε 3 στάθμες, εκμεταλλευόμενο το επικλινές έδαφος: η πρώτη για την είσοδο των στέμφυλων, η δεύτερη για την έξοδο του κρασιού και η ενδιάμεση για τους επισκέπτες.
Την πορεία του κρασιού ακολουθεί και ο επισκέπτης προχωρώντας σε παράλληλο διάδρομο που χωρίζεται από την οινοπαραγωγή με διάφανη υάλινη επιφάνεια, παρέχοντάς του τη δυνατότητα να παρακολουθεί χωρίς όμως να επεμβαίνει, διατηρώντας σε κάθε περίπτωση ασφαλή την ποιότητα του τελικού προϊόντος. Η κάβα, είναι ο μοναδικός χώρος του οινοποιείου που συμπίπτει η πορεία του επισκέπτη με την οινοπαραγωγική διαδικασία.

Έναυσμα για την προκειμένη μελέτη αποτέλεσε η μυστική δίοδος στον αρχαιολογικό χώρο της Νεμέας που συνέδεε το στάδιο με το αποδυτήριο. Στοές και ως προς τις δύο κατευθύνσεις εντάσσονται στο σχεδιασμό συνδέοντας διαφορετικούς χώρους. Δύο δίοδοι τέμνουν το κτίριο κάθετα και καταλήγουν στην υπόσκαφη μακρόστενη κάβα και δύο οριζόντιες το διαπερνούν ως διάδρομοι κίνησης.

Το οινοποιείο αποτελεί προσωρινή στάση στη διαδρομή του σταφυλιού από το αμπέλι στο τραπέζι.

Επιβλέπων: Παπαδόπουλος Λόης-Θεολόγος

Αριθμός Αναφοράς: 315

 Η μελέτη αφορά την έκταση στην είσοδο του Βόλου, δίπλα στο πεδίον του Άρεως  του πανεπιστημίου  Θεσσαλίας, αντικείμενο της διπλωματικής αποτελεί η εκμετάλλευση του χώρου προς όφελος της φοιτητικής κοινότητας του Πανεπιστημίου προτείνοντας μία ολοκληρωμένη πρόταση διαμόρφωσης του χώρου αυτού τοποθετώντας μία φοιτητική εστία 130 δωματίων, ένα κτίριο που φιλοξενεί εστιατόριο  335 θέσεων, studentunionκαθώς και ένα κτίριο με αμφιθέατρο 360 θέσεων και κατάστημα φοιτητών. Ταυτόχρονα η εξωτερική διαμόρφωση που συνδέει αυτούς τους χώρους, αποτελεί ένα χώρο συνεύρεσης και συνάντησης των φοιτητών.  Η βασική χάραξη του οικοπέδου χωρίζει την περιοχή σε δύο μικρότερες πλευρές, την ανατολική πλευρά που είναι πιο προστατευμένη (ιδιωτικός χώρος) και θα φιλοξενήσει το κτίριο της φοιτητικής εστίας , και της δυτικής που είναι πρόσωπο στην Λ.Αθηνών και θα φιλοξενήσει τα κτίρια του εστιατορίου, των καταστημάτων και του αμφιθεάτρου. Επίσης η χάραξη των δαπέδων του εξωτερικού χώρου μας δίνει την αίσθηση της κίνησης (circulation) του χώρου. Το ανάγλυφο των δαπέδων γραμμικό ενισχύοντας την αίσθηση της κατεύθυνσης. Τέλος η φύτευση ακολουθεί με την σειρά της αλλά και ενισχύει την κίνηση μέσα στον χώρο. Ο Κραυσίδωνας ένα φυσικό όριο της πόλης του Βόλου δεν θα μπορούσε να μείνει εκτός της συνθετικής μας προσέγγισης, και έτσι δημιουργούμε μια διαδρομή παράλληλα με το χείμαρρο αναβαθμίζοντας έτσι και την εικόνα της περιοχής.

Επιβλέπων: Καναρέλης Θεοκλής

Αριθμός Αναφοράς: 272

Η εργασία αυτή είναι μια πρόταση για τις πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις του τμήματος Μηχανικών Η/Υ Τηλεπικοινωνιών και Δικτύων στο βόλο.

Η μελέτη αφορά το τριγωνικό οικόπεδο που ορίζεται από τις οδούς Αλαμάνας, Σέκερη και Λεωφόρο Αθηνών, χώρος στον οποίο προβλέπεται, με βάση το Ρυθμιστικό σχέδιο, η επέκταση των εγκαταστάσεων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Το οικόπεδο βρίσκεται στα όρια του πολεοδομικού συγκροτήματος του Βόλου και σήμερα, σε ένα κομμάτι του είναι εγκατεστημένο το φυτώριο του δήμου Βόλου και τον υπόλοιπο χώρο καταλαμβάνουν εγκαταλελειμμένα βιοτεχνικά κτίρια.

Το τμήμα Μηχανικών Η/Υ Τηλεπικοινωνιών και Δικτύων, είναι πενταετούς φοίτησης και χωρίζεται σε δύο κύκλους σπουδών, για τους οποίους απαιτείται συγκεκριμένος αριθμός αιθουσών διδασκαλίας (περίπου 30).
Το κτιριολογικό πρόγραμμα περιλαμβάνει ακόμα: Αμφιθέατρο, αμφιθεατρικές αίθουσες παραδόσεων, γραφεία και βοηθητικοί χώροι για 40 διδάσκοντες, μια μικρή βιβλιοθήκη, γραμματεία, κυλικείο, υπόγειο χώρο στάθμευσης και χώρους υγιεινής.

Επιβλέπων: Τριανταφυλλίδης Γεώργιος

Αριθμός Αναφοράς: 304