Η παρούσα διπλωματική εργασία ασχολείται με τη σχεδίαση μίας σειράς εγκαταστάσεων παιχνιδιού για παιδιά όλων των ηλικιών, απόρροια της μελέτης του τρόπου που παίζουν τα παιδιά καθώς και των αναγκών τους με βάση την ηλικία τους. Οι κατασκευές αυτές σχεδιάστηκαν έτσι ώστε να λειτουργούν ως υπόβαθρο πλήθους μη προκαθορισμένων δραστηριοτήτων που παρέχουν προκλήσεις και ρίσκο και στις οποίες το κάθε παιδί μπορεί να επιλέξει ελεύθερα το πώς θα παίξει.

 Η διερεύνηση της κίνησης μέσα από τη χρήση του διαγράμματος, ο πειραματισμός με τις δυνατότητες των σχεδιαστικών προγραμμάτων και οι κατασκευαστικές δοκιμές που γίνονταν κατά τη διάρκεια αυτής της διερεύνησης καθόρισαν την πορεία του project και οδήγησαν στο σχεδιασμό των τελικών αντικειμένων.¬

 Τα vertebrae (σπόνδυλοι), αρχιτεκτονικά αντικείμενα- εγκαταστάσεις παιχνιδιού, είναι ένα σύνολο οκτάεδρων μονάδων, όμοιων τοπολογικά, που γίνονται υποδοχείς ενεργημάτων όλων των ηλικιών. Τα vertebrae, μπορούν να τοποθετηθούν ελεύθερα σε οποιονδήποτε υπαίθριο χώρο, μόνα τους ή σε ομάδες, δημιουργώντας διαφορετικές, κάθε φορά, χωρικές καταστάσεις και ποιότητες, καθιστώντας το παιχνίδι ένα μεταβαλλόμενο πείραμα.

 Και όπως η κίνηση του κάθε παιδιού είναι μοναδική, έτσι και τα διαφορετικής γεωμετρίας και μεγέθους vertebrae, συνδυαζόμενα με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά, δίνουν στην εκάστοτε εγκατάσταση παιχνιδιού έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα και μία μορφή μοναδική.

Επιβλέποντες: Βροντίση Μαρία, Γαβρήλου Έβελυν, Λυκουριώτη Ίρις

Αριθμός Αναφοράς: 285

Warhol’s dream

ΠΕΡΙΛΗΨΗΚΕΙΜΕΝΟΥ

To be really rich, I believe, is to have one space. One big empty space.

Empty space is never-wasted space.

When I look at things, I always see the space they occupy.

I always want the space to reappear, to make a comeback, because it’s lost space when there’s something in it.

I believe in living in one room

One empty room with just a bed, a tray and a suitcase

Suitcase space is so efficient. A suitcase full of everything you need

One spoon

One fork

One plate

One shirt

One underwear

One sock

One shoe

Αποτέλεσμα της μελέτης αυτής είναι ένα αντικείμενο,  ο στόχος ωστόσο είναι ο χώρος.

Ένας τεράστιος άδειος χώρος. Η φιλοσοφία του Warholγια τον χώρο την οποία αναλύει στο κεφάλαιο “Atmosphere” του βιβλίου του:  “THEPhilosophyofAndyWarhol(FromAtoBandBackAgain)”, σκιαγραφεί μια ιδανική εικόνα που έχει στο μυαλό του για το πώς θα ήθελε να είναι ο χώρος. Άδειος, απαλλαγμένος από περιττά αντικείμενα και ο ιδιοκτήτης του απαλλαγμένος από περιττές ανάγκες.

Χαρακτηρίζει πραγματικά πλούσιο αυτόν που του ανήκει ένας χώρος, ένας τεράστιος, άδειος χώρος.

Ερμηνεύει ως  χαμένο χώρο όχι τον κενό αλλά αυτόν που περιλαμβάνει κάτι.

Στη συνέχεια θίγει την έννοια της κατάληψης του χώρου και μιλά για τους διαφορετικούς τρόπους που καταλαμβάνει κάποιος έναν χώρο, καταλήγοντας στην άποψή του για το ότι θα έπρεπε όλοι να κατοικούμε σε ένα δωμάτιο. Σε ένα μεγάλο άδειο δωμάτιο, με ένα κρεβάτι, ένα δίσκο και μια βαλίτσα γεμάτη με όσα χρειαζόμαστε.

Στόχος αυτής της μελέτης, λοιπόν, είναι ο χώρος και η μικρότερη δυνατή παραβίασή του. Είναι η προσπάθεια να επιτευχθεί η μαγική επανεμφάνισή του, μέσω ενός αντικειμένου που καταλαμβάνει στοιχειώδη χώρο και μεταβάλλεται  ανάλογα με την ανάγκη που δημιουργείται.

Βάση του αντικειμένου αυτού αποτελεί η κύρια ανάγκη του ύπνου και αυτό του δίνει την πρώτη του μορφή, αυτή του κρεβατιού, της κλινομονάδας, του κατ’ εξοχήν ατομικού χώρου. Γύρω από τον στοιχειώδη χώρο του σώματος, λοιπόν, ξεδιπλώνονται λειτουργίες που ικανοποιούν βασικές ανάγκες. Λειτουργίες που υποστηρίζονται από ένα κρεβάτι, έναν δίσκο και μια βαλίτσα.

Απαντήσεις σε ερωτήματα όπως  ποια είναι η υπόσταση του κατοικήσιμου, από τι προσδιορίζεται, πότε πραγματικά κατοικούμε έναν χώρο, πότε τον οικειοποιούμαστε, μπορεί να μας δώσουν  μια νέα αντίληψη του χώρου, πιο γενική, πιο καθαρή, απαλλαγμένη από τις σταθερές και τα δεδομένα που υπακούμε πολλές φορές χωρίς δεύτερη σκέψη.

Επιβλέπων: Ψυχούλης Αλέξανδρος

Αριθμός Αναφοράς: 312

 Σκοπός αυτής της διπλωματικής εργασίας είναι η ανάδειξη ορισμένων σχεδιαστικών αρχών και συστημάτων βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής και του τρόπου ένταξής τους στη μαζική οικοδομική δραστηριότητα. Στόχος μας η εφαρμογή του ενεργειακού σχεδιασμού μέσα από την ίδια τη συνθετική διαδικασία, τόσο σε επίπεδο κτιριακό όσο και χωροταξικής διαμόρφωσης. Βασική μας επιδίωξη ο σχεδιασμός ενός οικισμού που θα πληρεί τις βασικές προϋποθέσεις για μόνιμη κατοίκηση και η υλοποίησή του θα στηρίζεται στις αρχές της αειφόρου ανάπτυξης. Αυτό επιτυγχάνεται μέσα από την εκμετάλλευση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τη χρήση ως επί το πλείστον φυσικών τοπικών υλών, αλλά και διαδικασίες όπως συλλογή βρόχινου νερού, βιολογικός καθαρισμός, ανακύκλωση κ.τ.λ. Τέλος τοποθετώντας το παραπάνω εγχείρημα σε υφιστάμενη περιοχή, επιθυμούμε να δώσουμε λύσεις σε προβλήματα, τόσο κοινωνικά (με τις υποδομές που προτείνουμε) όσο και περιβαλλοντικά (με τις στρατηγικές που ακολουθούμε).

Επιβλέποντες: Τσαγκρασούλης Aριστείδης, Φιλιππιτζής Δημήτρης, Αδαμάκης Kώστας

Αριθμός Αναφοράς: 288

Η εργασία αφορά το σχεδιασμό σιδηροδρομικού σταθμού και λιμανιού στο Βόλο. Η κατασκευή εκτός από την ενοποίηση των σταθμών μέσων μεταφοράς, αφορά και την ανασύνθεση της προβλήτας στην όποια χωροθετούνται (στην υπάρχουσα εμπορική προβλήτα του λιμανιού). Ο χώρος αξιοποιείται προς όφελος της πόλης φιλοξενώντας ποικίλες δημόσιες δραστηριότητες όπως ξενοδοχείο, συνεδριακό κέντρο, γραφεία.
Σημαντικό ρόλο στη σύνθεση παίζει η πλατεία που λειτουργεί σαν σημείο τομής του μπλοκ πράσινου του δημαρχείου και του χώρου που γεννιέται στα παλιά από την απομάκρυνση του σταθμού, αλλά και της παραλίας του βόλου, της οποίας αποτελεί φυσική συνέχεια. Η πλατεία χωρίζει οριζόντια το κτίριο σε δυο ζώνες, την πρώτη που αφορά τους σταθμούς και τη δεύτερη (λιγότερο δημόσια) με το συνεδριακό κέντρο και τους γραφειακούς χώρους, ενώ τέλος το ξενοδοχείο τοποθετείται γύρω από το σημείο στρέψης της (εκεί όπου στρέφεται για να μετατραπεί σε δώμα).
Στη διάρκεια της μελέτης έγινε έρευνα πάνω σε διάφορους συγχρόνους και νεόδμητους ευρωπαϊκούς σταθμούς που τείνουν να συνδυάζουν διάφορα μέσα μεταφοράς (τρένο, πλοίο, μετρό, προαστιακό, κτλ) με σκοπό την μείωση του χρόνου ταξιδίου και την εξυπηρέτηση των επιβατών. Επιπλέον -όσον αφορά στην πόλη του Bόλου- προσφέρει την ενοποίηση οδικά του κέντρου με την περιοχή των παλαιών και δημιουργεί χώρο πράσινου και δυνατότητες ανάπτυξης προς τα δυτικά. Κατά τη διάρκεια αυτής της μελέτης, κρίθηκε επίσης προτιμότερο η γραμμή των τρένων να χαραχθεί υπογείως.
Μορφολογικά και δομικά, ο σχεδιασμός εντάσσει οργανικούς πυλώνες μέσα σε έναν ορθογωνικό, παραλληλόγραμμο όγκο, οι οποίοι τον τέμνουν, χωρίς να τον αποδομούν. Εξυπηρετούν την κίνηση και τον φωτισμό, σε άλλες περιπτώσεις δραστηριότητες (εκθεσιακοί χώροι στις πλατείες, αμφιθέατρα), αλλά αποτελούν ταυτόχρονα και τη βασική στατική δομή του.

Επιβλέποντες: Τριανταφυλλίδης Γεώργιος, Δασκαλάκης Κωνσταντίνος

Αριθμός Αναφοράς: 300

 Η συγκεκριμένη διπλωματική εργασία αφορά την ανάπλαση του θαλάσσιου μετώπου στο κέντρο του νησιού της Σαλαμίνας. Κρατώντας τις υπάρχουσες χρήσεις (ιχθυαγορά, παιδική χαρά, αναψυκτήριο, καρνάγιο και χώρος δημοτικών εκδηλώσεων) και προσθέτοντας κάποιες ακόμα (κινηματογράφος, πάρκο περιπάτου, μουσείο μικρών σκαφών) επιχειρείται ουσιαστικά μια επαναδιαπραγμάτευση του ορίου της ακτογραμμής και της μετάβασης από την πόλη στην θάλασσα. Στόχος, επομένως της διπλωματικής αυτής είναι η δημιουργία μιας διαμπερούς σχέσης ανάμεσα στο «φυσικό» και το «τεχνητό» - τη θάλασσα και την πόλη αντίστοιχα και η ενεργοποίηση της παράκτιας ζώνης καθιστώντας την ως τον πλέον ζωντανό και ζωτικό υπαίθριο δημόσιο χώρο της πόλης. Ανακαλώντας αποσπάσματα και ίχνη των ακτογραμμών του 1971, του 1984 και του σήμερα (όπως έχουν αποτυπωθεί από αεροφωτογραφίες της εκάστοτε περιόδου, δημιουργείται μια διαδρομή πάνω στην παράκτια ζώνη, η οποία φιλοξενεί τις χρήσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Επιβλέπουσα: Τροβά Βάσω

Αριθμός Αναφοράς: 289

Επιβλέποντες: Κολώνας Βασίλης, Παπαδόπουλος Σπύρος

Αριθμός Αναφοράς: 279

 Θέμα της διπλωματικής εργασίας είναι ο σχεδιασμός του νέου ‘Αρχαιολογικού Μουσείου Φιλίππων’ στην έδρα του ομώνυμου δήμου, τις Κρηνίδες Καβάλας. Με μνημεία χαρακτηριστικά της ελληνικής, ρωμαϊκής και παλαιοχριστιανικής περιόδου ο αρχαιολογικός χώρος των Φιλίππων είναι από τους σημαντικότερους στην Ελλάδα. Το αρχαίο θέατρο και τα άλλα αρχιτεκτονικά σύνολα που διατηρούνται καθώς και το Φεστιβάλ Φιλίππων Καβάλας καθιστούν την περιοχή δημοφιλή και άρα υψηλά επισκέψιμη. Τα ευρήματα των ανασκαφών φυλάσσονται στο Μουσείο Φιλίππων και κάποια από αυτά εκτίθενται όμως το ίδιο το κτίριο λόγω του πλήθους των ευρημάτων που έρχονται στο φώς συνεχώς από τις ανασκαφικές εργασίες και άλλων προβλημάτων αδυνατεί να ανταποκριθεί πλέον στην ανάγκη αυτή.
 Κύριος στόχος για αυτήν την εργασία ήταν καταρχήν ο σχεδιασμός ενός λιτού και λειτουργικού μουσείου με όλες τις απαραίτητες υποδομές που θα εναρμονίζεται με τον περιβάλλοντα χώρο του. Επιπλέον μέσω του ίδιου του σχεδιασμού και του κτιριολογικού προγράμματος η δημιουργία ενός κέντρου ευρύτερου πολιτιστικού ενδιαφέροντος που θα συγκεντρώνει επιπλέον δραστηριότητες. Το οικόπεδο στο οποίο εφαρμόζεται η πρόταση είναι μια ευρύτερη περιοχή με διάφορες χρήσεις και ορίζεται από τον αρχαιολογική περιοχή, το χωριό και τον κεντρικό δρόμο και είναι ουσιαστικά η είσοδος του επισκέπτη στον αρχαιολογικό χώρο. Αφορμή για την σύλληψη του μουσείου στάθηκε καταρχήν η εγγύτητα του με το αρχαίο θέατρο η ανάγνωση των μερών του οποίου έγινε υπό το πρίσμα της κίνησης του επισκέπτη. Η ίδια η μορφή του οικοπέδου επίσης μαζί με τους γύρω άξονες και τα σημεία πρόσβασης σε αυτό λειτούργησαν ως οδηγός για τη χάραξη της βασικής μορφής.
 Έτσι, το μουσείο αποτελείται από δύο επίπεδα με την κύρια έκθεση, τις περιοδικές εκθέσεις, το πωλητήριο και το καφέ να βρίσκονται στο πάνω επίπεδο και στο δεύτερο που είναι ημιυπόγειο να συγκεντρώνονται κάποιες βοηθητικές λειτουργίες- παραλαβή, αποθήκες, εργαστήρια, γραφεία- ενώ ένα μέρος του- που επικοινωνεί με το πάνω επίπεδο-έχει και χώρους για το κοινό-βιβλιοθήκη/αρχείο και αμφιθέατρο. Ο σκελετός του κτιρίου αποτελείται από πλάκες μπετό και έναν κάνναβο κολονών ενώ οι τοίχοι επενδύονται με πλάκες μαρμάρου skra tavernitis. Το κτίριο υψώνεται από το έδαφος 1,5μ. για να προσφέρει φως στο κάτω επίπεδο μέσω περιμετρικού διαδρόμου ενώ ο φωτισμός του χώρου έκθεσης γίνεται από σχισμές στην οροφή και από άνοιγμα στην ανατολική όψη. Ο χώρος της μόνιμης έκθεσης ύψους 5μ. χωρίζεται από τοίχους 0,8εκ. και περιμετρικούς και διαγώνιους διάδρομους διέλευσης σε τέσσερις αίθουσες με χρονολογική θεματική. Την είσοδο του κτιρίου και τον περιβάλλοντα χώρο του ορίζει κυκλική μικρή πλατεία στρωμένη με λίθους στην οποία εκτίθενται υπαίθρια σε βάσεις ευρήματα. Στα αριστερά της υπάρχει χαμηλή δεξαμενή με νερό και βάσεις, μεγάλο κάθισμα ενώ το τοπίο συμπληρώνουν στοιβαγμένοι ντόπιοι μεγάλοι λίθοι . Τέλος γίνεται ένας ανασχεδιασμός του χώρου με τις πρασιές γύρω από το σημείο εφαρμογής και προστίθενται σημεία για στάθμευση.

Επιβλέπων: Τριανταφυλλίδης Γεώργιος

Αριθμός Αναφοράς: 297

 Η περιοχή της Ευαγγελίστριας αποτελεί ένα γνωστό κεντρικό τόπο της πόλης μου, της Θεσσαλονίκης. Η περιοχή περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό διάσπαρτων λειτουργιών ασύνδετων μεταξύ τους και με τον ευρύτερο χώρο αλλά και μη συμβατών με τη θέση και το χαρακτήρα της. Περιλαμβάνει ακόμα σημερινούς χώρους πολιτιστικής μνήμης που μαρτυρούν τη διαχρονικότητα στην κατοίκησή της. Παρά τα τόσο ενδιαφέροντα στοιχεία και χαρακτηριστικά της η περιοχή παραμένει δυσπρόσιτη, μη ελκυστική, νησίδα στον πολεοδομικό ιστό.
Τα κυρίαρχα στοιχεία του τόπου αντιστοιχούν σε επιφάνειες: οριζόντιες (στάση, μνήματα) και κατακόρυφες (κίνηση, τείχος) και συνδιαλέγονται μέσω της κίνησης: Κατασκευάζω πορείες, ενσωματώνοντας στάσεις και περάσματα, διαμορφώνοντας σχέσεις:
Η κεντρική ιδέα – μέσα από τις έννοιες στάση, κίνηση, πέρασμα - είναι,
_να δοθούν νέες χρήσεις στην περιοχή
_να αναδειχθούν οι χαρακτήρες των ενοτήτων
_να γίνουν σημειακές επεμβάσεις (περίπτερα)
_να δημιουργηθεί δίκτυο διαδρομών
_να διανοιχτούν περάσματα
_να ορισθούν τόποι συνάντησης

Επιδίωξη μου ήταν να γίνει πάρκο περισυλλογής και όχι μόνο αναψυχής, Να αναδειχθεί η περιοχή και να αποκαλυφθεί με περάσματα, συνδέσεις- διαχωρισμούς, χωρίς να χαθεί η ιδιαιτερότητά της, να μην «προδοθούν τα μυστικά της».
Διατηρείται η ατμόσφαιρα κάθε υποπεριοχής, έτσι υπάρχουν χώροι: εσωστρεφείς- εξωστρεφείς (σημεία που κρύβω ή που αποκαλύπτω), σκοτεινοί- φωτεινοί, ήσυχοι- θορυβώδεις, έρημοι- πολυσύχναστοι, δαιδαλώδεις- γραμμικοί. Τα κοιμητήρια αντιμετωπίστηκαν ως πολιτισμικά στοιχεία της πόλης, ως ένδειξη πολιτισμού και σεβασμού στην ιστορία.
Επιλέχτηκαν σημεία επικέντρωσης και σηματοδοτήθηκαν τα περάσματα του τείχους. Δόθηκαν νέες χρήσεις στα υπάρχοντα κτίρια και καταργήθηκαν κάποια από αυτά, αραιώνοντας τους χώρους και αναστρέφοντας την αναλογία κτιστού- άκτιστου.

Επιβλέποντες: Φύγκα Δήμητρα, Δάλλας Αλέξης

Αριθμός Αναφοράς: 273