Τα χωρο-ηχητικά περιβάλλοντα εντάσσονται μέσα στο πλαίσιο της ακουστικής τοπογραφίας και της χωροποίησης δεδομένων. Δημιουργούνται τεχνητά τοπία που φαίνεται άλλοτε να μιμούνται αντίστοιχους φυσικούς χώρους όπως πεδιάδες ή επιφάνειες ωκεανών και άλλοτε, εξαιτίας της αλλαγής της κλίμακας στην οποία εντάσσονται, μικρο-τοπία που δεν είναι ορατά με γυμνό μάτι. Αποτελούν ένα είδος χαρτογραφίας του ήχου. Βασίζονται σε αναλύσεις ηχητικών δεδομένων φυσικών περιοχών, μουσικών συνθέσεων, ή πειραμάτων διαμόρφωσης μιας ηχητικής πηγής (ενός μουσικού οργάνου) προς τέτοιες κατευθύνσεις που ενδεχομένως επιφέρουν δραστικές μετατροπές στην απεικόνισή της. Η στρατηγική που χρησιμοποιείται εδώ ξεκινά με την αποτύπωση του ήχου σε μία δυσδιάστατη επιφάνεια της οποίας το μήκος και το πλάτος (δύο χωρικά μεγέθη) αντικαθίστανται από τον χρόνο (διάρκεια) και την συχνότητα (δύο από τις ιδιότητες του ήχου). Στη συνέχεια με βάση τα δεδομένα της έντασης του ήχου καθ’ όλο το φάσμα των συχνοτήτων του και το εύρος της διάρκειάς του, εξωθούνται (extrude) ώστε η επιφάνεια να αποκτήσει την τρίτη χωρική της διάσταση. Με διαφορετικές προσεγγίσεις, έπειτα, στην διαμόρφωση αυτών των επιφανειών παράγονται μία σειρά επιφανειών, αντικειμένων και κελυφών όπου ο ήχος γίνεται απτός και προσπελάσιμος.

Επιβλέπων: Τζιρτζιλάκης Γιώργος

Αριθμός Αναφοράς: 246

   Στην εν λόγω διπλωματική εργασία προσεγγίζεται τόσο σε αρχιτεκτονικό όσο και σε πολεοδομικό επίπεδο, ο παραδοσιακός οικισμός του Φισκάρδου στην Κεφαλονιά. Αρχικά, γίνεται μια σύντομη αναφορά στην αρχιτεκτονική και, κατ’επέκταση, πολιτιστική κληρονομιά του ελλαδικού χώρου αλλά και της ευρωπαϊκής κοινότητας, καθώς και στο ισχύον εθνικό και ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο προστασίας. Στη συνέχεια, παρουσιάζεται μια συνοπτική εικόνα της οικιστικής ανάπτυξης του Φισκάρδου, από την ίδρυσή του έως τις μέρες μας, καθώς επίσης και του αρχιτεκτονικού χαρακτήρα της περιοχής, ενταγμένου στο γενικότερο πλαίσιο της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας του νησιού. Ακολουθεί μια αναφορά στην ισχύουσα νομοθεσία, όσον αφορά το Φισκάρδο αλλά και τους παραδοσιακούς οικισμούς γενικότερα, καθώς και των δημόσιων φορέων προστασίας τους. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται σε δύο μελέτες που εκπονήθηκαν για τον οικισμό του Φισκάρδου από δημόσιους φορείς αλλά δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Ακολουθεί η ανάλυση της υφιστάμενης κατάστασης, η οποία προέκυψε μετά από πρωτογενή έρευνα, και η επισήμανση των προβλημάτων που εντοπίστηκαν. Στο τελευταίο μέρος προτείνεται ένα στρατηγικό πλαίσιο για τη βιώσιμη διαχείριση και προστασία του οικισμού, καθώς και συγκεκριμένες προτάσεις όσον αφορά την προστασία του τοπίου, τον καθορισμό όρων δόμησης, την μαζική κήρυξη διατηρητέων καθώς και σε άλλα πεδία.

Επιβλέπουσα: Ταράνη Παρασκευή

Αριθμός Αναφοράς: 216