Το θέμα αυτής της διπλωματικής εργασίας πραγματεύεται την ιδέα της υπόγειας κατοίκησης, καταρχήν θεωρητικά με την έννοια του απόκρυφου, του αθέατου και μυστικιστικού και κατά δεύτερον στην πράξη με την έννοια του ανεκμετάλλευτου χώρου. Υπό το πρίσμα των δύο αυτών εννοιών μορφή ενός ρακοσυλλέκτη εμφανίζεται ως ο κατασκευαστής ‐ δημιουργός μιας υπόγειας κατοικίας εξαπλωμένης και κατακερματισμένης σε μονάδες κατοίκησης παραπλεύρως των επισκέψιμων φρεατίων μέσα στο δίκτυο όμβριων υδάτων της πόλης του Βόλου.
Η υπόγεια αυτή κατοικία του Συλλέκτη αποκαλύπτεται και παρουσιάζεται ως αρχαιολογικό εύρημα από μια ακόμα φαντασιακή μορφή, αυτή του Ερευνητή. Ουσιαστικά όλη η παρουσίαση συγκεντρώνει την αποτύπωση, την καταγραφή και την μελέτη του ευρήματος αυτού από τον Ερευνητή, ο οποίος κατά τη διάρκεια της έρευνας του παθαίνει εμμονή με αυτό.
Μέσα από αυτό φαντασιακό ανθρώπινο δίπολο του Συλλέκτη και του Ερευνητή, καθώς και της ζωής του καθενός, παρουσιάζονται οι ψυχοσυνθετικές ιδιότητες ενός συλλέκτη, οι μέθοδοι αποθήκευσης και ταξινόμησης, και αποκαλύπτεται βαθύτερα πώς η έρευνα για την συλλεκτική πρακτική του πρώτου [Συλλέκτη] οδηγεί τον δεύτερο [Ερευνητή] σε εμμονή για συλλεκτική δραστηριότητα.
Επιβλέπων: Αντονάς Αριστείδης
Αριθμός Αναφοράς: 204
Η παρούσα διπλωματική εργασία προσπαθεί να συνεισφέρει με το δικό της τρόπο στο διάλογο για την ελληνική πόλη τον 21ο αιώνα. Η παρέμβαση στον σύγχρονο αστικό ιστό, η διαχείριση της μνήμης στην πόλη, οι τάσεις ανάπτυξης, η ποιότητα ζωής των κατοίκων της είναι κάποια από τα ερωτήματα στα οποία προσπαθεί να δώσει απάντηση. Πεδίο εφαρμογής και έρευνας επιλέγεται η πόλη του Βόλου και συγκεκριμένα η περιοχή των «Παλαιών». Τα Παλαιά είναι μια ζώνη με έντονο ιστορικό φορτίο (οθωμανικό κάστρο) που αναπτύσσεται ραγδαία την τελευταία δεκαετία. Η περιοχή αν και βρίσκεται στα όρια του σημερινού κέντρου της πόλης είναι αποκομμένη από αυτό λόγω της φυσικής της θέσης αλλά και συγκεκριμένων λειτουργιών που αναπτύχθηκαν στα όρια της (Σιδηροδρομικός Σταθμός, Εμπορικό Λιμάνι). Ακόμη μέσα στην ίδια περιοχή η ποιότητα ζωής διαφέρει από το βόρειο στο νότιο τμήμα της με το τελευταίο να είναι υπερβολικά υποβαθμισμένο λόγω των δραστηριοτήτων στο Εμπορικό Λιμάνι.
Η πρόταση προσπαθεί να δώσει μια λύση απαντώντας στις παραπάνω προβληματικές, σε μια κατεύθυνση αναβάθμισης της περιοχής σε ένα υπερτοπικό κέντρο με νέα και «παλιά» τοπόσημα, αναβαθμισμένη ποιότητα ζωής και νέες χρήσεις.
Ο νέος ιστός προκύπτει από τη σύνδεση κομματιού του μεσαιωνικού ιστού του κάστρου με τον υπάρχοντα και την επέκταση του στο νότιο τμήμα της περιοχής. Για τις χαράξεις δεν επιλέγεται μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδος αλλά τα «ίχνη» και τα χαρακτηριστικά όλων, με τα όρια ιδιοκτησιών. Δηλαδή η ρυμοτομία αποτελεί το όριο του δημόσιου από το ιδιωτικό. Έτσι δημιουργείται ένα σύγχρονο λεξιλόγιο που αναμιγνύει την πολυπλοκότητα του παρελθόντος με την κανονικότητα του σήμερα. Η χωροθέτηση των λειτουργιών αλλάζει επίσης, σε μια κατεύθυνση δημιουργίας νέων δημόσιων χώρων, επέκτασης των λειτουργικών και πολιτιστικών υποδομών της πόλης, αναβάθμισης της ποιότητας ζωής των κατοίκων.
Επιβλέπων: Παπαδόπουλος Λόης-Θεολόγος
Αριθμός Αναφοράς: 252
Ο Thomas Bernhard, Αυστριακός συγγραφέας, γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου του 1931 Το 1943 μπήκε εσωτερικός σε οικοτροφείο του Ζάλτσμπουργκ της Αυστρίας. Η εθνικοσοσιαλιστική του διεύθυνση στην αρχή και αργότερα η καθολική που τη διαδέχτηκε του προκαλούσε αηδία και προβλήματα. Έρχεται σε επαφή με τη μουσική και παρακολουθεί ιδιαίτερα μαθήματα. Το 1947 αφήνει το σχολείο και το 1949, η χρονιά που προσβλήθηκε από φυματίωση. Ως και το 1950 ήταν σε σανατόριο και τότε αρχίζει να γράφει. Τα χρόνια εκείνα χάνει δύο πρόσωπα που αγάπησε περισσότερο, τον παππού τ και τη μητέρα του. Από το 1965 ζει αποτραβηγμένος στο αγρόκτημά του στο Όλσντορφ της Αυστρίας. Η μεγάλη πορεία της λογοτεχνικής του δημιουργίας αρχίζει τότε. Πεθαίνει εκεί από συγκοπή καρδιάς. Στη διαθήκη του απαγορεύει στο αυστριακό κράτος να εκμεταλλευτεί με οποιοδήποτε τρόπο το έργο του.
Ο Thomas Bernhard θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της εποχής μας, ανήκει στη γενιά της λογοτεχνίας που αρχίζει να δημοσιεύει μετά τον πόλεμο και με την ιδιόρρυθμη γραφή του προσδιορίζει κατά ένα μεγάλο μέρος και τις κατευθύνσεις της νεότερης γενιάς των Αυστριακών συγγραφέων. Ο Bernhard έγραψε ποιήματα, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα, ο θεατρολόγος Μάρτιν Έσσλινγκ τον παραλληλίζει με τον Σάμουελ Μπέκετ.
Επίσης ασχολήθηκε με τη μουσική και εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Στα έργα του παρουσιάζεται αμέτοχος αλλά εξασκημένος παρατηρητής.
Η ΔΙΟΡΘΩΣΗ είναι το μυθιστόρημα του Τhomas Bernhard σε μετάφραση του Βασίλη Τομανά από τις εκδόσεις Εξάντας, 1998. Γράφτηκε το 1975 έχοντας κλείσει μια δεκαετία αποτραβηγμένος στο αγρόκτημά του. Η διόρθωση πραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις, τη συμπεριφορά ορισμένων ανθρώπων σε κάποιες καταστάσεις, αδυναμίες κατανόησης και επικοινωνίας αλλά και την πραγματική φιλία μεταξύ τριών ατόμων που καταφέρνει να υπερπηδήσει τα στερεότυπα της συγκεκριμένης εποχής. Μια σχέση ζωής που τελειώνει με το θάνατο.
Η Διόρθωση είναι μια συρραφή των χειρογράφων του Ρόιτχαμερ ( ήρωας του μυθιστορήματος ). Στα χειρόγραφα πέρα από τις διαπροσωπικές σχέσεις και τα δίπολα αρχής-τέλους, θανάτου-ζωής φαίνεται να απασχολούν το συγγραφέα και οι έννοιες της
ουτοπίας, των ορίων ανάμεσα στην αρχιτεκτονική και την οικοδομική καθώς και τις σχέσεις ανάμεσα στο τόπο και στην κατοίκηση. Ο Ρόιτχαμερ οικοδομεί στο δάσος Κομπερνάουσερ της Αυστρίας, ένα σπίτι για την αδερφή του με τη μορδή του κώνου.
Η διπλωματική εργασία είναι η μεταφορά των χειρογράφων του Ρόιτχαμερ για τον ιδεατό κώνο-κατοικία σε αρχιτεκτονικό οικοδόμημα.
Επιβλέπων: Κοτιώνης Ζήσης
Αριθμός Αναφοράς: 232
Η διπλωματική εργασία ασχολείται με την κατασκευή ενός Κέντρου Έρευνας, Μελέτης και Εφαρμογής Ειδικών Κατασκευών στην πόλη του Βόλου. Το κέντρο έρευνας που προτείνουμε έχει ως στόχο την προώθηση της μελέτης ειδικών κατασκευών, να διευκολύνει και να παροτρύνει τους νέους ερευνητές να πραγματοποιήσουν τις δικές τους ιδέες γύρω από τις κατασκευές καθώς και να βελτιστοποιήσει την σχέση του σχεδιαστή με τον τρόπο παραγωγής ενός αντικειμένου. Ο τρόπος με τον οποίο πραγματοποιούνται οι προαναφερθέντες στόχοι γίνεται με την θέσπιση προγραμμάτων έρευνας, με την διοργάνωση εργαστηρίων με θέμα την κατασκευή και τα υλικά, και τέλος με την διοργάνωση εκθέσεων.
Η περιοχή που επιλέχθηκε είναι το οικόπεδο απέναντι από την Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Στο οικόπεδο αυτό υπάρχει ένα εγκαταλελειμενο βιομηχανικό κτήριο (κτίριο Πλατανιώτη) του 1965 που παλαιότερα είχε χρήση μηχανουργείου. Ο κυριότερος λόγος που επιλέχθηκε η συγκεκριμένη τοποθεσία είναι η κομβική του θέση.
Το οικοδομικό τετράγωνο στο οποίο βρίσκεται το οικόπεδο μας ορίζεται από το χείμαρο Κρασίδωνα και τους δύο κύριους δρόμους εισόδου της πόλης . Έτσι η πρόσβαση στο οικόπεδο γίνεται εύκολα από τους επισκέπτες του χώρου. Η κομβική του θέση τονίζεται περαιτέρω από το γεγονός ότι βρίσκεται στο σημείο συνάντησης τεσσάρων περιοχών (Νεάπολης στα Βορειοδυτικά, Νέας Ιωνίας στα βόρεια, Δήμου Βόλου στα βορειοδυτικά και περιοχής Παλαιών στα Ανατολικά).
Μέσα από την έρευνα μας σε παρεμφερη Κέντρα Έρευνας δημιουργούνται κάποιες βασικές και δευτερεύουσες ανάγκες χώρων/λειτουργιών. Έτσι ορίσαμε τρεις ενότητες χώρων για την κάλυψη των αναγκών του Κέντρου Έρευνας. Η ενότητα Εργαστηρίου όπου θα μελετώνται, κατασκευάζονται και θα συναρμολογούνται οι κατασκευές, η ενότητα Γραφείων όπου θα βρίσκονται τα γραφεία των ερευνητών με τις δευτερεύουσες χρήσεις τους και η ενότητα της Φιλοξενίας με κοιτώνες για ανάπαυση 20-25 ατόμων.
Μετά από την μελέτη που κάναμε για άλλα ερευνητικά κέντρα οργανώσαμε τα διαφορετικά προγράμματα έρευνας τα οποία ορίσαμε σε κάποια συγκεκριμένα χρονικά πλαίσια που σε συνδυασμό με το κτιριολογικό μας και τα σενάρια των χρηστών μας βοήθησαν στην εύρεση διαφόρων συνθετικών ιδεών. Στην συνέχεια προσπαθήσαμε να χωροθετήσουμε τις τρεις διαφορετικές ενότητες στο οικόπεδο μας, δίνοντας έμφαση στις προσβάσεις και τις θεάσεις που δημιουργούνταν
Στην τελική μας ιδέα σε ένα πρώτο στάδιο προσπαθήσαμε να τοποθετήσουμε τις ενότητες του Εργαστηρίου και των Γραφείων έτσι ώστε να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους σε διάφορα επίπεδα. Σε θεωρητικό επίπεδο η παρατήρηση της πρακτικής δίνει την θέση της στην γνώση και στην συνέχεια στην θεωρία και στην συζήτηση. Αυτό πρακτικά επιτυγχάνεται με την δημιουργία μιας γέφυρας συνένωσης του Εργαστηρίου με την ενότητα των Γραφείων, όπου η προέκταση της γέφυρας προς το χώρο του Εργαστηρίου δημιουργεί μια οπτική-παρατήρηση προς την Κεντρική Αίθουσα (μελέτη-συναρμολόγηση-πρακτική) ,στην συνέχεια κινούμαστε στον χώρο του αναγνωστηρίου (γνώση) και καταλήγουμε στον χώρο συνεδριάσεων (θεωρία-συζήτηση-παρουσίαση). Αντίστοιχα, στο ισόγειο, έχουμε την εφαρμογή της πρακτικής με άμεσο τρόπο στην Κεντρική Αίθουσα και μια νοητή γραμμή σύνδεσης κάτω από την γέφυρα (με τις εισόδους Γραφείων και Εργαστήριου απέναντι η μια στην άλλη) των δυο ενοτήτων με την θεωρία-παρουσίαση-συνέδρια που λαμβάνουν χώρα στο Αμφιθέατρο.
Ένα δεύτερο στοιχείο της τελικής ιδέας μας είναι η χρήση των Τοίχων ως ‘’πολυχρηστικά εργαλεία’’ όρια-φέροντες οργανισμοί-αξονες κινήσεων. Η τοποθέτηση των δυο τοίχων παράλληλα από την Ενότητα του Εργαστηρίου δημιουργεί μια ‘’δυνατή’’ κίνηση ανάμεσα στο Εργαστήριο και στην Ενότητα των γραφείων (διαμπερής κίνηση). Στον ένα τοίχο ‘’ακουμπούν’’ οι βοηθητικές χρήσεις της ενότητας των Γραφείων (Αμφιθέατρο,συνεργάτες,αίθουσα συνεδριάσεων,χώρος εκτυπώσεων κλπ) και στον δεύτερο τοίχο εισέρχονται οι βασικές λειτουργίες (τα γραφεία των ερευνητών) με μια πιο ανοικτή και ευέλικτη διάταξη στους χώρους. Ο διάδρομος που δημιουργείται από τους δυο αυτόυς τοίχους είναι ο άξονας κίνησης της ενότητας των Γραφείων. Ο τρίτος τοίχος (στην ενότητα Φιλοξενίας) λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο. Η πλευρά που βλέπει προς την μικρή πλατεία λειτουργεί ως όριο που οδηγεί τον επισκέπτη προς αυτήν ενώ ταυτόχρονα αποκόπτει τον επισκέπτη μη επιτρέποντας του να εισέλθει στην ιδιωτική ζώνη (κοιτώνες φιλοξενίας). Επιπλέον λειτουργεί ως τοιχος θέασης και λαμβάνει κάποιες διαδραστικές χρήσεις. Η τοποθέτηση του κλιμακοστασίου προς την πλευρά της πλατείας γίνεται έτσι ώστε να αυξηθούν τα σημεία θέασης και η κίνηση. Η διάσπαση του τοίχου σε τρία μέρη αυξάνει τα σημεία θέασης. Η σχέση θεατή και θεάμενου μεταβάλλεται ως προς την θέση του, όταν ο ίδιος περπατάει στον χώρο της πλατείας βλέπει όσους κινούται στον τοίχο και το ίδιο συμβαίνει αντίστροφα. Τέλος στον τοίχο έχουν τοποθετηθεί ανοίγματα στα οποία μπορούν να τοποθετηθουν μικρά εκθέματα και ενημερωτικές αφίσες.
Επιβλέπουσα: Βροντίση Μαρία
Αριθμός Αναφοράς: 230
Το θέμα της διπλωματικής εργασίας αφορά στη κατασκευή κτιριακών εγκαταστάσεων κωπηλασίας – ιστιοπλοΐας και την διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου της Ακτής του Ναυτικού Ομίλου Βόλου (Ακτή Ν.Ο.Β.) στην περιοχή Άναυρος, όπου και θα διεξαχθούν οι Μεσογειακοί Αγώνες του 2013. Το τελικό προϊόν της εργασίας είναι βασισμένο στην παροχή ενός χώρου ο οποίος θα εξυπηρετεί τις αυξημένες ανάγκες των αγώνων σε κτιριακές εγκαταστάσεις, ενώ με το πέρας τους, θα παραδοθεί στην τοπική αυτοδιοίκηση του Βόλου για εκμετάλλευση από το ευρύ κοινό.
Επιβλέπων: Πανηγύρης Κωστής
Αριθμός Αναφοράς: 207
Η παρούσα μελέτη αφορά το ιστορικό κέντρο της πόλης της Λάρισας, την περιοχή του Φρουρίου. Ως περιοχή Φρουρίου, δεχόμαστε το λόφο που δεσπόζει στο βόρειο-κεντρικό τμήμα της πόλης και περικλείεται από τις οδούς Δήμητρας, Βενιζέλου, Γεωργιάδου και δυτικά από τον Πηνειό ποταμό.
Η ανίχνευση και καταγραφή του παρελθόντος Φρουρίου, η αποτύπωση της σημερινής κατάστασης και ο εντοπισμός των προβληματικών σημείων, αποτέλεσαν την απαρχή για τον καθορισμό των στόχων και των αρχών σχεδιασμού.
Η περιοχή διατηρεί τη στρωματογραφία ιστορικών φάσεων του λόφου. Συναντάμε αξιόλογου αρχαιολογικού ενδιαφέροντος μνημεία και ευρήματα, με κορυφαίο το αρχαίο θέατρο της πόλης στους πρόποδες. Τα στοιχεία αυτά, σε συνδυασμό με τα φυσικά χαρακτηριστικά του λόφου, όπως οι έντονες υψομετρικές διαφορές, έθεσαν τις βάσεις για τις μετέπειτα σχεδιαστικές επιλογές.
Σκοπό της μελέτης αποτέλεσε η αναδημιουργία της εικόνας και η ανάκτηση της ταυτότητας της περιοχής, μέσω του ελέγχου των χρήσεων γης και των ορίων τοπικότητας - υπερτοπικότητας καθώς και η ενεργοποίησή της και μετατροπή της σε τόπο πολιτιστικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων. Σημαντική θεωρούμε την ένταξη της περιοχής στις δομές και τις λειτουργίες της πόλης καθώς και τη διεύρυνση του δημοσίου χώρου της πόλης, την οικειοποίησή του από τους κατοίκους και τη λειτουργία του ως διέξοδος κοινωνικών αναγκών.
Η πρόταση ανάπλασης αποτελείται από επεμβάσεις στο δημόσιο χώρο, διαμορφώσεις τοπίου-πλατείας, προτάσεις χρήσεων γης και δημιουργία κοινωνικών και πολιτιστικών πόλων έλξης. Οι κτιριακές επεμβάσεις στην περιοχή (εκθεσιακοί χώροι, χώροι διαλέξεων-παρουσιάσεων, βιβλιοθήκη, φοιτητικές εστίες, δωμάτια φιλοξενίας, κτίριο parking κ.α.), πραγματοποιήθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να ενισχύουν τους βασικούς άξονες κίνησης που δημιουργήθηκαν στα πλαίσια της πρότασης, να τροφοδοτούν με ζωή το λόφο και να απαντούν στις ανάγκες της ευρύτερης περιοχής.
Επιβλέποντες: Παπαδόπουλος Σπύρος, Φιλιππιτζής Δημήτρης
Αριθμός Αναφοράς: 236
Πως παραδοσιακές δομές της χωρικής υπόστασης ενός μαντριού, μπορούν να μετασχηματιστούν στις σύγχρονες συνθήκες.
Επιβλέπων: Αντονάς Αριστείδης
Αριθμός Αναφοράς: 248
Το καλοκαίρι του 2013 θα διεξαχθούν στο Βόλο και στη Λάρισα οι Μεσογειακοί Αγώνες.
Για την διεξαγωγή τους προβλέπεται να κατασκευαστούν εκ νέου και να ανακαινιστούν ήδη υπάρχουσες αθλητικές εγκαταστάσεις καθώς και η δημιουργία δύο μεσογειακών χωριών για την φιλοξενία 4.220 και
1.300 αθλητών στο Βόλο και στη Λάρισα αντίστοιχα.
Το θέμα της διπλωματικής εργασίας αφορά τη συνθετική επίλυση του μεσογειακού χωριού στο Βόλο.
Η πρόταση ενσωματώνει τις απαιτήσεις σύμφωνα με το προτεινόμενο κτιριολογικό πρόγραμμα της επιτροπής των μεσογειακών αγώνων που περιλαμβάνει κατοικίες και υπηρεσίες που συνδέονται άμεσα με αυτές, κοινόχρηστες υπηρεσίες των κατοίκων, χώρος εστίασης των αθλητών, πολυκλινική, εμπορική ζώνη, σχολεία, αστυνομία, πυροσβεστική καθώς και χώρους ψυχαγωγίας και διασκέδασης, εντάσσοντάς τες παράλληλα σε ένα ευρύτερο οικολογικό πλαίσιο.
Συνεπώς, στόχος της διπλωματικής εργασίας είναι η δημιουργία ενός οικισμού που στηρίζεται σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας όσον αφορά τη λειτουργία του, αλλα και την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση
του ευρύτερου κοινού σε ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον.
Επιβλέποντες: Παπαδόπουλος Σπύρος, Τσαγκρασούλης Aριστείδης, Τριανταφυλλίδης Γεώργιος
Αριθμός Αναφοράς: 239