Ανάμεσα στην αστική και την αρχιτεκτονική κλίμακα, η παρούσα διπλωματική εργασία μελετά την εγκατάσταση ενός συμπλέγματος ψηφιακών και φυσικών εργαστηρίων καθώς και επικουρικών εκπαιδευτικών χώρων στον άξονα της οδού Πειραιώς.
Αρχικά, επιχειρείται η μελέτη της οδού Πειραιώς τόσο σε ιστορικό επίπεδο όσο και ως ένα πολεοδομικό σύστημα που επιτρέπει την ύπαρξη ετερογενών στοιχείων σε ένα σύνθετο αστικό ιστό, ενσωματώνοντας τα ως μέρος της συλλογικής μνήμης παρά ως στιγμές αμηχανίας.
Το κτιριολογικό πρόγραμμα διαμορφώνεται πάνω στην σχέση των χρηστών, των υλικών επεξεργασίας και των κινήσεων συγκροτώντας ένα κτίριο που λειτουργεί ταυτόχρονα ως καμβάς για την ανάδειξη των δημιουργιών τους αλλά και ως το έναυσμα για τη σύσταση ενός νέου δικτύου δημιουργικών βιομηχανιών (creative industries) στην ευρύτερη περιοχή.
Επιβλέπουσα: Βροντίση Μαρία
Αριθμός Αναφοράς: 757
Το project διερευνά την ανησυχητική συσσώρευση πλαστικών απορριμμάτων στο περιβάλλον και την αναποτελεσματικότητα των υπαρχόντων μέσων να απορροφήσουν την ολοένα και αυξανόμενη ποσότητα αυτού. Η έννοια του φυσικού περιβάλλοντος επαναπροσδιορίζεται και προτείνεται η εναπόθεση του υπάρχοντος πλαστικού αποθέματος στην επιφάνεια της Γης, με τη σταθερή μορφή αρχιτεκτονικής. Η νέα αυτή, συγκεντρωμένη δομή του πλαστικού αποκαλύπτει το πρόβλημα σε όλη του την έκταση, δίνοντάς του απτή και ορατή υπόσταση. Ο λόφος της Γορίτσας είναι ο τόπος που πυροδοτεί την εργασία λόγω των πολλαπλών στοιχείων που συγκεντρώνει: το φυσικό, το αστικό, το βιομηχανικό και το αρχαιολογικό. Σύμφωνα με το χάρτη της αρχαίας πόλης, επιλέγεται η τοποθέτηση της βιομηχανίας, η οποία αναλαμβάνει να συλλέγει, να διαλέγει και να επεξεργάζεται πλαστικά απόβλητα με σκοπό να τα μετασχηματίσει σε πρώτη ύλη, η οποία γίνεται το βασικό δομικό υλικό της νέας πόλης. Η βιομηχανία θα αποτελέσει το κέντρο παραγωγής και δημόσιας ζωής για τη νέα πόλη, αφού ενσωματώνει στο πρόγραμμα της πολιτιστικές δραστηριότητες, οι οποίες προσαρμόζουν την ανθρώπινη κλίμακα σε αυτήν του εργοστασίου. Αυτό επιτυγχάνεται μέσα από τα παραγόμενά της. Σταδιακά, όσο εξακολουθεί να εισέρχεται απόθεμα, ανατροφοδοτώντας τη βιομηχανία, η ζωή εξαπλώνεται κατά τον ίδιο τρόπο έξω από αυτήν. Η οργάνωση τόσο της βιομηχανίας όσο και της νέας πόλης που αναπτύσσεται, αντλεί αναφορές από τα ίχνη της αρχαία πόλης με αποκορύφωμα το τείχος που αποτελεί επέκταση της βιομηχανίας - ως χώρος αποθήκευσης των πλαστικώνκαι συνιστά μια μεταβαλλόμενη μορφή που κατά μήκος της εμφανίζει δείγματα κατοίκησης. Το project επιχειρεί να μετατρέψει την ‘αφάνταστη καταστροφή’ σε μια πηγή από την οποία ο άνθρωπος θα επωφεληθεί προκειμένου να εξασφαλίσει την επιβίωσή του αλλά και να ανακαλύψει ποιότητες μέσα σε αυτήν.
Επιβλέπων: Μητρούλιας Γεώργιος
Αριθμός Αναφοράς: 766
Ο κύκλος ζωής του πλαστικού βρίσκεται πλέον στο επίκεντρο συζητήσεων και απασχολεί ιδιαίτερα ακόμα και Αρχιτέκτονες. Μετά την απαγόρευση εισαγωγής αποβλήτων που επέβαλε η Κίνα, ο επαναπροσδιορισμός του τρόπου αντιμετώπισης του συγκεκριμένου υλικού και η απενοχοποίησή του με κατάλληλα μέσα διαχείρισής του κρίνονται απαραίτητα. Βασισμένη στο project του Dave Hakkens Precious Plastic, η παρούσα εργασία επιχειρεί να εξερευνήσει κατά πόσο είναι δυνατόν, στα πλαίσια και τις δυνατότητες της πόλης του Βόλου, να εφαρμοστεί μία διαδικασία ανακύκλωσης αυτού του τύπου καθώς και να μελετήσει την εφαρμογή από τη θεωρία και το σχεδιασμό στη πράξη και την κατασκευή.
Μετά την έρευνα που αφορά αποκλειστικά το πλαστικό ως υλικό, τις ιδιότητές του, τις συνέπειες από τη χρήση του, τους τρόπους διαχείρισής του αλλά και την παρατήρηση όσον αφορά τη συχνότητα παρουσίας του στο Πανεπιστήμιο του Βόλου, επιχειρήσαμε να κατασκευάσουμε σε κλίμακα 1:1 το injection machine, μία μηχανή η οποία δέχεται πλαστική πρώτη ύλη και παράγει αντικείμενα δίνοντας νέα ζωή και αξία στο υλικό. Η ανάπτυξη της μηχανής βασίστηκε εξολοκλήρου στην επανάχρηση υλικών από τοπικές μάντρες και πραγματοποιήθηκε σε μηχανουργείο της περιοχής των Παλαιών. Διεξήχθη σειρά πειραμάτων με διαφορετικούς τύπους πλαστικού, ώστε να εντοπιστεί η συμπεριφορά τους, και σχεδιάστηκε καλούπι που παράγει ως τελικό προϊόν ένα τύπο δοκαριού του οποίου ο πολλαπλασιασμός και η σύνδεση μεταξύ τους –modular– σχηματίζει μία σειρά αντικειμένων με διάφορες χρήσεις.
Επιβλέπων: Κοτιώνης Ζήσης
Αριθμός Αναφοράς: 759
Η διπλωματική αυτή πραγματεύεται την δημιουργία ενός σύγχρονου κέντρου παραγωγής και εκπαίδευσης, ειδικών καλλιεργητικών τεχνικών με σκοπό την αναβάθμιση της παραγωγικής διαδικασίας και του γνωσιακού επιπέδου στον τομέα των αρωματικών φαρμακευτικών φυτών (ΑΦΦ).
Η κτιριακή δομή μας αποτελείται από ένα ευμετάβλητο εσωτερικά σύστημα δόμησης το οποίο μπορεί να διαμορφωθεί και να ακολουθήσει τις ανάγκες και την εξέλιξη των σύνθετων και σύγχρονων γεωργικών πρακτικών. Χωρίζεται σε τρείς βασικούς τομείς: Τον τομέα της εκπαίδευσης, τον τομέα της παραγωγής καθώς και τον τομέα της προώθησης των προϊόντων. Ταυτόχρονα προτείνεται η τοποθέτησή του σε χώρο ο οποίος βρίσκεται στο μεταίχμιο μεταξύ αστικού και αγροτικού χώρου και έρχεται να ενώσει περιοχές οι οποίες πολεοδομικά αν και γειτνιάζουσες, βρίσκονται σε ελλειπή συνδεση. Με αυτή την κατεύθυνση και προβληματική, δημιουργούμε όχι μόνο έναν χώρο εκπαίδευσης αλλά και ένα υπερτοπικό κέντρο που εξυπηρετεί και ένα βασικό συνδετικό άξονα σε επίπεδο γειτονιάς. Δημιουργούμε δηλαδή μια σύνδεση, πέρασμα, συνυφασμένο με λειτουργίες, το οποίο εξυπηρετεί πολλαπλούς σκοπούς σε κοινωνικό αλλά και επιχειρησιακό επίπεδο.
Η κοινωνική διάσταση της πρότασής μας δεν σταματά μόνο στην δημιουργία συνδέσεων μεταξύ περιοχών και στην προσπάθεια αναζοωγόνησης απομακρυσμένων σημείων της πόλης αλλά και μέσα από μια σειρά δράσεων που να αποσκοπεί στην εισαγωγή της διαδικασίας της αγροτικής παραγωγής σε όλα τα ηλικιακά υπόβαθρα, όχι μόνο με στόχο την παραγωγική ανασυγκρότηση της περιοχής αλλά κα στην ευαισθητοποίηση των παιδιών στις αγροτικές διαδικασίες.
Αναγνωρίζουμε λοιπόν την ανάγκη της πόλης να προσεγγίσει μια καινούργια αγροτική δραστηριότητα όπως αυτή των ΑΦΦ, δίνοντας την δυνατότητα στους καλλιεργητές να προσεγγίσουν ένα νέο καινοτόμο και πολλά υποσχόμενο είδος καλλιέργειας.
Ο λόγος τον οποίο επιλέξαμε το συγκεκριμένο είδος καλλιέργειας είναι η ιδιαίτερη σχέση που έχει η περιοχή με τα βότανα από αρχαιοτάτων χρόνων. Είναι ανάμεσα στην μαζικοποίηση της παραγωγής και σε εξειδικευμένη παραγωγή δημιουργώντας ένα ευέλικτο πλαίσιο.
Επιβλέπουσα: Γαβρήλου Έβελυν
Αριθμός Αναφοράς: 723
Το SS Regeneration είναι μια σχεδιαστική πρόταση που αποτελείται από μια σειρά αστικών επεμβάσεων στο παραλιακό μέτωπο της Χάβρης στην Γαλλία. Η Χάβρη που αποτελεί και το δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, αντιμετωπίζει σήμερα μια σειρά προβλημάτων και προκλήσεων, εγείροντας τα ερωτήματα τόσο για το μέλλον της όσο και για το ποια κατεύθυνση θα επιλέξει για να τα διευθετήσει.
Στην προσπάθεια να κατανοήσουμε καλύτερα τον προβληματισμό αυτό, θα ερευνήσουμε την ιστορία, το λιμάνι, την ευρύτερη οικονομικοκοινωνική κατάσταση που επικρατεί σήμερα και τέλος τα αναπτυξιακά σχέδια και στόχους της πόλης. Στην σύντομη αυτή έρευνα, θα εντοπίσουμε την φιλόδοξη προσέγγιση της Χάβρης ως προς τα παραπάνω ζητήματα, μια φιλοδοξία που παραλληλίζεται και ενισχύεται από τις αντίστοιχες φιλοδοξίες που συναντάμε στις υπόλοιπες γαλλικές πόλεις μεσαίου μεγέθους αφενός και στις σημαντικές πόλεις-λιμάνια αφετέρου.
Συμβαδίζοντας αρχικά με την παραπάνω πολυεπίπεδη φιλοδοξία, θα προβούμε στην πρόταση μιας πολεοδομικής-αρχιτεκτονικής πρότασης στα πλαίσια αυτής. Μέσα από μια σειρά αστικών αναλύσεων, θα καθορίσουμε τους γενικούς στόχους, την τοποθεσία, το αρχιτεκτονικό πρόγραμμα αλλά και το ύφος της σχεδιαστικής μας πρότασης. Ένα μουσείο του λιμανιού της πόλης, ένα αθλητικό κέντρο, τρία εργαστήρια δημιουργικής απασχόλησης, μια πλωτή πλατεία, μια αγορά και ένα παρατηρητήριο θα αποτελέσουν τα βασικά σημεία της πρότασης η οποία εκτείνεται στο παραλιακό μέτωπο της πόλης.
Καθοριστικό ρόλο στις παραμέτρους και τον ευρύτερο χαρακτήρα της σχεδιαστικής προσέγγισης θα παίξει το ανακατασκευασμένο στις αρχές του μοντερνισμού ιστορικό κέντρο της πόλης καθώς και ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του. Σε αντίθεση με τις μεγαλεπήβολες προτάσεις που υλοποιούνται στα πλαίσια ενός υπερφιλόδοξου αστικού σχεδιασμού και συχνά αδιαφορούν πλήρως για την πόλη γύρω τους, η πρόταση του SS Regeneration αποσκοπεί όχι μόνο στο σεβασμό της αστικής ταυτότητας, αλλά στην εμψύχωσή της. Έτσι το SS Regeneration δεν είναι μια ακόμη γενικευμένη σχεδιαστική πρόταση που έρχεται σαν μάννα εξ ουρανού, αλλά ένα πλοίο με προορισμό το λιμάνι του, το λιμάνι της Χάβρης.
Επιβλέπων: Πανηγύρης Κωστής
Αριθμός Αναφοράς: 744
Η Αστρονομία, αποτελεί τον μοναδικό ίσως κλάδο των Φυσικών Επιστημών, που γοητεύει το ευρύ κοινό. Πολλοί άνθρωποι ασχολούνται συστηματικά με την Αστρονομία καταλήγοντας ακόμη και στην παραγωγή πρωτότυπου επιστημονικού έργου. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά σωματεία ερασιτεχνών αστρονόμων με χιλιάδες ενεργά μέλη, καθώς και δύο λαϊκά αστεροσκοπεία. Οι φορείς αυτοί, αναπτύσσουν έντονη εκπαιδευτική δραστηριότητα μέσω πολυάριθμων εκδηλώσεων που έχουν μεγάλη απήχηση στον κόσμο.
Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει θέμα τη δημιουργία ενός κτιριακού συγκροτήματος που υπηρετεί αλλά και προάγει την επιστήμη και τις τέχνες ενώ σαν κτιριακό πρόγραμμα πλαισιώνεται γύρω από ένα λαϊκό αστεροσκοπείο.
Σκοπός μαζί με την οικονομική και τουριστική ανάπτυξη του νησιού, με την αύξηση της επισκεψιμότητας, είναι να φέρει τον κόσμο της Σαλαμίνας αλλά και της Δυτικής Αττικής κοντά στην αστρονομία και να συμβάλει στη διεύρυνση και τη διατήρηση μιας κοινότητας ερασιτεχνών αστρονόμων στο νησί.
Λαμβάνοντας υπόψη τη μορφολογία του σημείου στο οποίο τοποθετείται η εν λόγω κτιριακή πρόταση και υπηρετώντας πάντα την κεντρική ιδέα της θέας, της θέασης και των διαφορετικών απόψεων της ίδιας εικόνας, προτείνεται ένα κτιριακό συγκρότημα στον λόφο γνωστό ως «Μύλοι» στη Σαλαμίνα. Η σύνθεση που προτείνεται αποτελείται από πέντε μέρη: το «πλάτωμα», τον «άξονα», το «κενό», το «εμπόδιο» και το «ξέφωτο».
Ωστόσο, βασική προϋπόθεση, είναι και κατάλληλη στελέχωση με ένα έμψυχο και δραστήριο δυναμικό. Ρόλο που έρχεται να καλύψει το παράρτημα της Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος στη Σαλαμίνα.
Επιβλέποντες: Καναρέλης Θεοκλής, Φιλιππιτζής Δημήτρης
Αριθμός Αναφοράς: 736
“...δεν υφίστανται τραγωδίες χωρίς την ύπαρξη κοινωνικής αστάθειας. Ο κόσμος είναι σταθερός πλέον. Οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι, μπορούν να έχουν ό,τι θελήσουν, και ποτέ δεν λαχταρούν κάτι που δεν μπορούν να έχουν.”
-Μουσταφά, ΘΚΚ
Με στόχο την δημιουργία μιας νέας εμπειρίας η οποία θα εστιάζει εκτός από την φόρμα, και στην χρήση αλλά και την έκφραση της αρχιτεκτονικής, η διπλωματική μας αποτελεί μια ερμηνεία του βιβλίου “Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος” του συγγραφέα Άλντους Χαξλεϋ, η οποία διαμορφώνεται σε έναν Ευκλείδειο χώρο, με την μορφή βιντεοπαιχνιδιού. Σκοπός μας είναι, να αναδείξουμε όχι μόνο την αρχιτεκτονική δημιουργία οπως την έχουμε φαντασιωθεί από την ανάγνωση του βιβλίου αλλά και τα υπόλοιπα μέρη που συνδέονται μαζί της και την συμπληρώνουν, όπως δηλαδή τα συναισθήματα που προκαλούνται στον χρήστη μέσα από την ατμόσφαιρα, η διαδραστικότητα του βιντεοπαιχνιδιού, το στοιχείο του μυστηρίου και της εξέλιξης της πλοκής.
Περίπου 200 χρόνια μετά τα γεγονότα του βιβλίου και ενώ η τεχνολογία εξελίσσεται με αλματώδεις ρυθμούς, η οργάνωση της κοινωνίας έχει εγκλωβιστεί σε ένα πρότυπο δικτατορίας, όπου ο Κεντρικός Εγκέφαλος, ελέγχει και χειραγωγεί τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας. Μέσα από την αφήγηση του παιχνιδιού, ο χαρακτήρας ως πομπός και δέκτης ταυτόχρονα, βρίσκεται σε μια αποστολή περιπλάνησης στον κόσμο του με σκοπό να συλλέξει την απαραίτη πληροφορία και να απελευθερώσει την κοινωνία από τους διαχειριστές της. Ο χρήστης έχει την δυνατότητα να ταυτιστει με το χαρακτήρα του παιχνιδιου ξεκινώντας ένα ταξίδι στο εσωτερικό της Κατασκευής. Με αφετηρία το Εκκολαπτήριο γνωρίζει την δημιουργία μιας νέας σειράς ανθρώπων, παίρνει μέρος στην Εκπαίδευση και την διαμόρφωση ανακλαστικής συμπεριφοράς, ζει στην Αρχέγονη κατοικία και ανακαλύπτει την ανθρώπινη ταυτότητα, το Νοσοκομείο και την ασθένεια, την Επαγγελματική ζωή και τέλος την Έσχατη κατοικία - τον προορισμό, με τρόπο που θυμίζει μια πορεία από την γέννηση έως τον θάνατο. Θα καταφέρει άραγε να φτάσει στην ολοκλήρωση της αποστολής και να εντοπίσει την Άγια Σφαίρα;
Επιβλέπων: Παπαδόπουλος Σπύρος
Αριθμός Αναφοράς: 767
Το Αιγαίο είναι αναμφίβολα μια διάσπαρτη, ολοζώντανη, πόλη από τον Ιούνιο μέχρι και τον Σεπτέμβρη. Τον υπόλοιπο χρόνο όμως το Αιγαίο είναι μια αραιοκατοικημένη εξοχή. Στην αρχή του φθινοπώρου, τα εκατομμύρια των βραχυπερίοδων κατοίκων φεύγουν και μαζί με αυτούς οι παραστάσεις, οι συναυλίες, οι προβολές ταινιών, οι εκθέσεις κτλ.
Η ρουτίνα του αιγαιακού χειμώνα θα σπάσει από το πλωτό κέντρο πολιτισμού, Teatro Nostrum, το κοινό θέατρο των κατοίκων του Αιγαίου. Το εμπορευματοκιβωτιοφώρο (container ship) που στεγάζει το Teatro Nostrum, μεταφέρει τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στα αστικά κέντρα από την ηπειρωτική χώρα στην καρδιά του αρχιπελάγους. Το πλοίο δεν μεταφέρει μόνο τον χώρο διεξαγωγής των γεγονότων αλλά και τους συντελεστές και τον αναγκαίο εξοπλισμό.
Οι δύο μεγάλοι γερανοί μεταβάλλουν ανάλογα το κύτος του πλοίου για την πραγματοποίηση μιας πληθώρας συμβάντων. Όταν ο καιρός το επιτρέπει, πράγμα συχνό κατά το αιγαιακό χειμώνα, οι δύο γερανοί μεταφέρουν τη δράση έξω, στον ελεύθερο χώρο κάθε προκυμαίας, στη διάσπαρτη πλατεία της πόλης του Αιγαίου.
Οι κάτοικοι των 76 νησιών του Αιγαίου, απέκτησαν μια κοινή εμπειρία, το δικό τους φουτουριστικό τσίρκο, το δικό τους θέατρο-πατέντα, μια αστική παιχνιδομηχανή για τους μακρόσυρτους, υπέρ του δέοντος ήρεμους, χειμώνες του αρχιπελάγους.
Επιβλέπων: Μητρούλιας Γεώργιος
Αριθμός Αναφοράς: 765