Arch.Uth Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Arch.Uth UTH.gr English

Η παρούσα διπλωματική εργασία ασχολείται με την αισθητική αποκατάσταση και τον λειτουργικό εκσυχρονισμό της Ι.Μ. Βαερσών Τριπόλεως.

Η Πελοπόννησος, γνωστή όχι μόνο για τη φυσική της ομορφιά αλλά και για την πλούσια ιστορία της, φιλοξενεί το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου. Ήδη από τα αρχαία χρόνια η τοποθεσία του μοναστηριού πιθανώς ήταν γνωστή λόγω της τρεχούμενης πηγής που διαθέτει κάτω από το σημερινό ιερό λόγω της λατρείας των ανθρώπων για τις πηγές και τη σύνδεσή τους με θεότητες. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας η Μονή, όπως και όλες οι μονές της Πελοποννήσου στήριζαν το λαό και στα χρόνια της Επανάστασης ενίσχυσαν τον αγώνα υλικά και πνευματικά.

Το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου θεμελιωμένο το 1030 έπειτα από πολλές καταστροφές και αλλοιώσεις μέσα στους αιώνες έχει φθάσει στη σημερινή του μορφή. Στην παρούσα εργασία αρχίκα παρατίθενται σκαριφήματα και σχέδια αποτυπώσεως σε τρείς φάσεις: το 1850, το 1950 και σήμερα. Οι αποτυπώσεις αυτές αποτελούν αποτέλεσμα ιστορικής αλλά και επιτόπιας έρευνας. Έπειτα ακολουθεί μια ανάλυση της υπάρχουσας κατάστασης που υφίσταται στο μοναστήρι (παθολογία, αστοχίες στην κατασκευή) και τέλος προτείνεται μια αρχιτεκτονική λύση ανάδειξης των υπαρχόντων κτιρίων της Μονής, ανασυγκρότησης των χρήσεων, ένταξη νέων και μικρή επέκταση της Μονής που εξυπηρετεί λειτουργικά με περαιτέρω κατασκευαστική ανάλυση.

Γνώμονας του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού ήταν η πρόταση να είναι υλοποιήσιμη και εφικτή οικονομικά ενώ ταυτόχρονα που να εξυπηρετεί άμεσα της ανάγκες των μοναχών.

Επιβλέποντες: Τριανταφυλλίδης Γεώργιος, Φιλιππιτζής Δημήτρης

Αριθμός Αναφοράς: 649

 

 Προσωπικές σκέψεις και συζητήσεις με φίλους στο επίπεδο εργασίας και σπουδών αποτέλεσαν την αφετηρία της αναζήτησής μας πάνω στην οποία δομήθηκε η διπλωματική μας εργασία. Η επεξεργασία του θέματος σε πολλαπλά επίπεδα καθώς και η συστηματοποίηση της πληροφορίας μάς βοήθησε να εξάγουμε συμπεράσματα για τις επιθυμίες, προσδοκίες και ανησυχίες στον τομέα της εργασίας. Παράλληλα, το γεγονός ότι στις μέρες μας παρακμάζουν τα κτίρια γραφείων με την έννοια που τα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα στην Ελλάδα και μεταλλάσσονται σε νέες άλλες μορφές πιο υβριδικές οι οποίες δε δεσμεύουν με τη χρήση τους, μας οδηγεί να σχεδιάσουμε μια αντίστοιχα ευέλικτη μορφή που αφορά την εργασία. Τοποθετούμαστε στο κέντρο της Αθήνας και αναζητούμε υπολειμματικούς χώρους, που εκκρεμούν ως προς τη χρήση τους, στους οποίους θα έρθουν να «φυτρώσουν» οι μονάδες μας. Δημιουργούμε εργασιακές δομές με τη μορφή γραμμικών στοιχείων σκοπεύοντας να ενισχύσουμε την προσπάθεια ατόμων στην υλοποίηση μιας ιδέας. Έτσι, ο χώρος λειτουργεί ως υποδοχέας αυτών που επιχειρούν να οργανώσουν αλλά και να θέσουν σε μια πιλοτική εφαρμογή τα σχέδια τους. Χειριστήκαμε τη συνθετική διαδικασία για την παραγωγή των εργασιακών μονάδων με όρους μηχανής έχοντας ως αφετηρία μια σταθερή δομή η οποία υποδομείται και υποδέχεται νέες μικρότερες που τη μεταβάλλουν σε επίπεδο κάτοψης αλλά και προγραμματικά. Τα ίδια τα άτομα ως ενεργοί χρήστες με τις δράσεις τους αποφασίζουν για το πρόγραμμα και τις συνθήκες  χώρου που χρειάζονται. Η μονάδα εξυπηρετεί τον κάθε χρήστη μεμονωμένα και επιδιώκει να δημιουργήσει σχέσεις στο σύνολό της ως δομή τόσο μεταξύ των χρηστών, αλλά και με τον περιβάλλοντα χώρο.

Επιβλέπουσα: Γαβρήλου Έβελυν

Αριθμός Αναφοράς: 617

 

Ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού αποτελείται από ηλικιωμένους ανθρώπους. Όσο αυξάνεται η ηλικία όμως αυξάνονται και τα προβλήματα υγείας με το πιο κοινό αυτό της άνοιας. Έτσι τίθεται το ερώτημα πως αυτό το μεγάλο ποσοστό θα ζήσει έναν αξιοπρεπή τρόπο ζωής. Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να εξερευνήσει εναλλακτικά περιβάλλοντα για ηλικιωμένους και ειδικότερα για άτομα με άνοια. Ένα περιβάλλον το οποίο θα προσφέρει μεγαλύτερη αυτονομία από τους παραδοσιακούς οίκους ευγηρίας και θα επιτρέπει στους ενοίκους του να έχουν έναν πιο ανεξάρτητο τρόπο ζωής στα πλαίσια της ασθένειας τους. Λόγω της ασθένειας οι ασθενείς με άνοια έχουν μειωμένη κινητικότητα και γίνεται δύσκολο να συμμετέχουν σε καθημερινές δραστηριότητες. Αυτό το μοντέλο είναι μια προσπάθεια δημιουργίας μικρογραφίας κοινότητας ενσωματώνοντας λειτουργίες όπως παντοπωλείο, καφετέρια και δημιουργικές δραστηριότητες δίνοντας παράλληλα τη δυνατότητα στους ηλικιωμένους κατοίκους να περπατήσουν στον υπαίθριο χώρο και δίνοντας τους λόγο να το κάνουν. Με αυτό το τρόπο συνεχίζουν να συμμετέχουν σε δραστηριότητες της καθημερινής ζωής όπως το μαγείρεμα στο βαθμό που μπορεί ο καθένας και υπό την επίβλεψη του νοσηλευτικού προσωπικού. Το συγκρότημα αποτελεί μια μονάδα κατοίκησης και φροντίδας ηλικιωμένων ατόμων με άνοια στον Βόλο το οποίο μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι 40 άτομα. Αποτελείται από ομάδες των 6-7 ατόμων και συνδυάζει μια μορφή συγκατοίκησης με παράλληλη φροντίδα από εξειδικευμένο προσωπικό. Στο συγκρότημα περιλαμβάνονται εκτός από χώροι αναψυχής και κοινωνικοποίησης, και υπηρεσίες για τους ηλικιωμένους κάτοικους της περιοχής όπως μια μικρή κλινική.

Επιβλέπουσα: Τροβά Βάσω

Αριθμός Αναφοράς: 647

 

Αντικείμενο της διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη και σχεδίαση των κτιριακών υποδομών μικρής μοναστικής κοινότητας. Η περιοχή επιλογής βρίσκεται στην άκρη του Παγασητικού κόλπου, στο νότιο άκρο του Τισαίου Όρους με θέα προς το Αιγαίο και την Εύβοια.

Οι συνθήκες που ικανοποιεί η συγκεκριμένη τοποθεσία είναι η τήρηση μιας σχετικής απόστασης από τον σύγχρονο πολιτισμό και το αστικό τοπίο (72χλμ απόσταση από αστικό κέντρο [Βόλος] και 8χλμ από τον πιο κοντινό οικισμό) και η επαφή με το φυσικό περιβάλλον και το στοιχείο του νερού, συνθήκες επιβοηθητικές στην επίτευξη της απαραίτητης ψυχικής ηρεμίας ως αρχικό στάδιο της ενδοσκόπησης και του ησυχασμού. Η περιοχή έχει υποστεί ελάχιστη ανθρώπινη επέμβαση, και εκτός από μερικά αυτοσχέδια συγκροτήματα τοπικών βοσκών γενικώς διατηρεί την φυσική της μορφή.

Η κοινότητα που θα οργανωθεί στον εν λόγω χώρο αποτελείται από 25 μοναχούς (24+1 Ηγούμενος) και έχει δυνατότητα να φιλοξενεί 12 επισκέπτες. Η φιλοξενία εντός της μονής προσφέρεται κυρίως σε πιστούς, μελετητές και ερευνητές ποικίλων θεματικών ενοτήτων. Λόγοι επίσκεψης μπορεί να είναι το προσκύνημα  (η απλή στοιχειώδης προσέλευση πιστών με λατρευτικό ή συμβουλευτικό σκοπό), η μελέτη των συγγραμμάτων της βιβλιοθήκης της μονής, αλλά και η παρακολούθηση μιας σειράς διαλέξεων ή εντατικών μαθημάτων πάνω σε θέματα όπως αγιογραφία, παραδοσιακή βιβλιοδεσία και εισαγωγικά θέματα Θεολογίας.

Το αρχιτεκτονικό κομμάτι και το πρόγραμμα της μονής δεν επιχειρεί να κάνει κάποια νέα πρόταση σχετικά με τον τρόπο σχεδίασης των μοναστηριών όπως τον ξέρουμε μέχρι σήμερα. Αν και οι υποδομές είναι σχεδιασμένες έτσι ώστε να υπάρχει δυνατότητα επέκτασης του αριθμού των μοναχών και των φιλοξενούμενων σε μελλοντικό χρόνο, η σύγκριση με τα μεγάλα και πολυπληθή μοναστηριακά συγκροτήματα δεν είναι μέσα στις προθέσεις αυτής της εργασίας.

Ακολουθείται γενικώς το πρότυπο των Αγιορείτικων μονών, σε ότι αφορά την οργάνωση γύρω από ένα κέντρο, κάνοντας συνειδητή προσπάθεια (μέσω της επιλογής του συγκεκριμένου μέρους) να καταργηθεί το στοιχείο του «απρόσιτου» και του «δύσβατου» που είναι γνωστό χαρακτηριστικό σε πολλές άλλες περιπτώσεις και συνήθως βασικός παράγοντας που καθορίζει το αρχιτεκτονικό αποτέλεσμα. Στόχος είναι να οργανωθούν οι απαραίτητες ανάγκες μια τέτοιας κοινότητα ανθρώπων σύμφωνα με πρότυπα που ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα της εποχής μας κάνοντας έτσι πιο εύκολο το έργο τους.

Επιβλέπων: Κολώνας Βασίλης

Αριθμός Αναφοράς: 618

 

Στόχος της διπλωματικής αυτής εργασίας αποτελεί η μελέτη και καταγραφή της βραχώδους περιοχής των Μετεώρων μέσα από μια διαφορετική τεχνική και οπτική. Με τη χρήση καινοτόμων εργαλείων και ψηφιακών μέσων σε όλα τα στάδια επεξεργασίας και παραγωγής δημιουργείται ένα νέο σχεδιαστικό περιβάλλον με σκοπό την παραγωγή τρισδιάστατων εικονικών ομοιωμάτων από την περιοχή που μελετάται. Μέσα από την εκτέλεση παραμετρικών εντολών οι μορφές αυτές μετασχηματίζονται με σκοπό την παραγωγή λειτουργικών χώρων και κατασκευών μέσα στον αστικό ιστό της πόλης των Τρικάλων. Η μελέτη αυτή έχει ως αποτέλεσμα να αναδείξει το μοναδικό φυσικό φαινόμενο των Μετεώρων μέσα από τον καθημερινό βίο των πολιτών.

Επιβλέπουσα: Βυζοβίτη Σοφία

Αριθμός Αναφοράς: 644

 

Η παρούσα εργασία αφορά στη δημιουργία ενός πάρκου μουσικής στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας στο ύψος του Λυκαβηττού και συγκεκριμένα στο οικόπεδο έκτασης 51000τμ, στα λεγόμενα Κουντουριώτικα, εκεί όπου σήμερα στεγάζεται το γήπεδο του Παναθηναϊκού καθώς και ο κενός χώρος πίσω από αυτό. Ο λόγος που επιλέχθηκε αυτή η τοποθεσία είναι λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντός της, όπου  για χρόνια ολόκληρα έχει αφήσει το στίγμα του το γήπεδο αυτό, έτσι ώστε να γίνει ένα μουσικό παν-αθηναϊκό πάρκο, δηλαδή ένας χώρος ανοιχτός και προσβάσιμος  με παρονομαστή τη μουσική, έννοια που ενώνει, κατευνάζει και επικοινωνεί σε όλους μια κοινή γλώσσα.

Έτσι, διατηρώντας την πρόσοψη του γηπέδου προς τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, αλλά και το πέταλο της δυτικής πλευράς του γηπέδου, ως ανοιχτός συναυλιακός χώρος, μένει ένα πολύ μεγάλο άνοιγμα, ούτως ώστε ο περαστικός να καλείται να ανακαλύψει τις καινούριες λειτουργίες του χώρου προς τα μέσα. Παράλληλα, παραμένει το ίχνος της ανατολικής πλευράς του γηπέδου, εκεί όπου βρίσκεται ο λεγόμενος “τάφος του Ινδού” σε βάθος 5μ, βάζοντας το στοιχείο του νερού. Με αυτό τον τρόπο, δημιουργείται μια διαδρομή της οποίας τα όρια αρχικά είναι σκληρά και απόλυτα, όμως ανεβαίνοντας προς το Λυκαβηττό τα όρια αυτά σπάνε, καθώς ο περιπατητής συναντάει και άλλες λειτουργίες που αφορούν στη μουσική, διάσπαρτες στο χώρο. Συγκεκριμένα, υπάρχει ένα κλειστό αμφιθέατρο 2600τμ με κυλικείο στην ταράτσα, χώροι μελέτης μουσικής για μουσικά σύνολα (2x20τμ) αλλά και μεμονωμένα άτομα (12x10τμ), πέντε στούντιο πρόβας (4x35τμ), ένα στούντιο ηχογραφήσεων (100τμ) με liveroom, controlroomκαι βοηθητικούς χώρους και μια βιβλιοθήκη (490τμ) με χωροδικτυωματική κατασκευή για τα αναγνωστήρια.

Στόχος, λοιπόν, της εργασίας αυτής είναι να έρθουν τα όρια του λόφου του Λυκαβηττού μέσα στο πάρκο, δημιουργώντας ένα πέρασμα από την πολύβουη λεωφόρο προς το Λυκαβηττό και ένα χώρο πρασίνου σαν ανάσα δροσιάς για την περιοχή.

Επιβλέπων: Πανηγύρης Κωστής

Αριθμός Αναφοράς: 651

 

Το θέμα της διπλωματικής εργασίας είναι ο σχεδιασμός ενός παραθαλάσσιου ξενοδοχείου στην Πλάκα Ελούντας που είναι τοποθετημένο στην πλαγιά του βουνού στην είσοδο του κόλπου, ακριβώς απέναντι από το νησί Σπιναλόγκα. Η ευρύτερη περιοχή χαρακτηρίζεται ως ένα από τα σπουδαιότερα τουριστικά θέρετρα της Κρήτης καθώς διαθέτει εκπληκτικές παραλίες με πεντακάθαρα νερά τα οποία βραβεύονται κάθε χρόνο από την Ευρωπαϊκή Ένωση με τη Γαλάζια Σημαία. Αυτό έχει ως απόρροια πλήθος καταλυμάτων να έχουν κτιστεί γύρω της.

Το οικόπεδο στο οποίο σχεδιάστηκε το ξενοδοχείο βρίσκεται δίπλα στην κεντρική παραλία της Πλάκας. Η ιδανική θέση του στην είσοδο του κόλπου του δίνει το προτέρημα της καλύτερης θέας τόσο προς τον κόλπο της Ελούντας όσο και προς το Νησί της Σπιναλόγκας. Η ιδέα της πρότασης στηρίζεται στην ένταξη του ξενοδοχείου στο φυσικό τοπίο χωρίς μεγάλες παρεμβάσεις διατηρώντας την αρμονία του εδάφους. Το κτίριο αποτελεί ένα ενιαίο συγκρότημα και ακολουθεί­ την κλίση του εδάφους, ενώ μόνο ένα μικρό μέρος του βρίσκεται κάτω από το έδαφος. Έγινε προσπάθεια για επίτευξη φυσικού φωτισμού και αερισμού σε όλους τους χώρους του ξενοδοχείου. Επιπλέον είναι όλοι προσανατολισμένοι στη θέα του «Νησιού».

Έχοντας μελετήσει την περιοχή για την καλύτερη δυνατή ένταξη του ξενοδοχείου στο υπάρχον φυσικό περιβάλλον και έχοντας παρατηρήσει τα προβλήματα, της ελλείψεις αλλά και τις δυνατότητες της περιοχής, η πρόταση αυτή προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τα πλεονεκτήματα της τοποθεσίας και της υπέροχης θέας σε όλο τον κόλπο της Ελούντας.

Επιβλέπων: Μανωλίδης Κωνσταντίνος

Αριθμός Αναφοράς: 628

 

 Το παρόν τεύχος παραδίδεται στο πλαίσιο Διπλωματικής Εργασίας στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

 Στόχος της συγκεκριμένης Διπλωματικής Εργασίας, είναι η αναβάθμιση και η ανάδειξη, της περιοχής των Νέων Παγασών (Αλυκών), του δήμου Βόλου, στο νόμο Μαγνησίας. Οι προγραμματικές προθεσεις της εργασίας, εκφράζονται μέσα από τον σχεδιασμό ενός Πολιτιστικού Κέντρου, καθώς και μέσα από την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου της περιοχής.

 Σκοπός της συνύπαρξης του συγκεκριμένου κτιρίου και του παραλιακού άξονα, είναι η δημιουργία και η ανάδειξη ελκυστικών και λειτουργικών δημοσίων χώρων, για τους κατοίκους του δήμου αλλά και για τους επισκέπτες. Το κτιριολογικό πρόγραμμα βασίζεται πάνω στις ανάγκες του πολεοδομικού συνόλου και επιδιώκει να καλύψει τον ρόλο του αγωγού για πολιτιστικά, καλλιτεχνικά, εκπαιδευτικά, τουριστικά, καθώς και δρώμενα αναψυχής στο ευρύτερο περιβάλλον.

 Σχεδιαστικά, οι παρεμβάσεις στο παραθαλάσσιο μέτωπο, προσαρμόζονται με τις γύρω γεωμετρίες και επιδιώκουν την ομαλή σύνθεση με τον ήδη υπάρχον αστικό ιστό, επιτρέποντας έτσι την εύκολη μετακίνηση και τις κατάλληλες προυποθέσεις για πεζούς και ποδηλάτες. Επιφάνειες πρασίνου, αθλητικών δραστηριοτήτων, σημεία συνάντησης, σημεία ξεκούρασης, καθώς και ο προσαρμοσμένος αστικός σχεδιασμός στην τοπική αισθητική, ολοκληρώνουν την συνολική εικόνα της νέας διαδρομής.

 Συγχρόνως, ο δημόσιος χώρος του Πολιτιστικού κέντρου ενσωματώνεται πάνω στον ίδιο άξονα και δημιουργεί εξίσου συνθήκες συγκέντρωσης και εκτόνωσης. Το κτίριο καθαυτού, λειτουργεί ως πόλος έλξης για μικρούς και μεγάλους, για επισκέπτες η μόνιμους κατοίκους, καθώς προσφερει εκπαιδευτικούς χώρους (παιδικός σταθμός, αίθουσες διδασκαλίας), καλλιτεχνικά παραγωγικούς χώρους (στούντιο ηχογράφησης, φωτογραφίας και ζωγραφικής), αλλά και χώρους προβολής.  Τέλος, συνοψίζοντας το συνολικό εύρος της έρευνας, η συγκεκριμένη πρόταση θα διαμόρφωση μια νέα όψη των Νέων Παγασών, αναβαθμίζοντας την ποιότητα ζωής στην περιοχή και αποκτώντας μια νέα ταυτότητα στο Δήμο του Βόλου.

Επιβλέπων: Καναρέλης Θεοκλής

Αριθμός Αναφοράς: 620