Το πολύμορφο οικιστικό πεδίο της Κυψέλης έγινε ένα μωσαικό χρήσεων κατά το πέρασμα των δεκαετιών από χώρους γραφείων και βιοτεχνίες μέχρι κατοικία για ανθρώπους από κάθε μερία της γης. Η εγκατάλειψη της περιοχής με την φυγή ενος μέρους του πληθυσμού αναπληρώθηκε με την έλευση των μεταναστών, οι οποίοι απέτρεψαν σε μεγάλο βαθμό την απονέκρωση της.
Παρόλααυτά, οι ελλείψεις κοινωνικών δομών και δημόσιων χώρων δημιουργούν μία κίνηση προς το νεσωτερικό-ιδιώτικό χώρο. Η εσωστρέφεια αυτή, αποτελεί την βάση για την απαξιώση του κοινού και την ολοκλήρωση του κένου.
Επεμβαίνουμε στην περιοχή αυτή ορίζοντας το κενό σαν κοινό και προσπαθώντας να απεγκλωβίσουμε την καθημερινότητα από το στενό ιδιωτικό χώρο. Επιχειρούμε να εντάξουμε με την συμφωνία των ίδιων των κατοίκων μία νέα διαδρομή διασχίζοντας ένα απείραχτο κομμάτι του αστικού ιστού, τον ακάλυπτο.
Το πείραμα αυτό αντιμετωπίζει τον ακάλυπτο σαν μία νέα διαδρομή, όχι σαν μία στάση,σαν μία συνεχόμενη ροή απόλυτα εξαρτημένη αποταίχνητης ρυμοτομίας της περιοχής. Χωρίζει τους ακαλύπτους έξι τετραγώνων της περιοχής της Κυψέλης με σκοπό να ενοποιήσει μία νέα διαδρμή, η οποία παίρνει ύψος και βάφει τον αστικό ιστό με αυτοδιαχειριζόμενες χρήσεις δημόσιου χαρκτήρα.
Πρόκειται για μια ελαφριά διάτρητη κατασκευή που ενώνει σε κατακόρυφο και οριζόντιο άξονα τα έξι αυτά τετράγωνα παρέμβασης αποκτώντας μία διττή λειτουργία, αυτή του περάσματος και μίας ακόμα δημόσιας χρήσηςεπηρεασμένη από τις εκάστοτε ανάγκες των κατοίκων. ( εμπόριο, πολισμός κτλ). Ο άξονας του μηδενόςαξιοποιείται στο έπακρο με πυκνώσεις και αραιώσεις χρήσεων, όπου είναι εφικτό.
Η αστική αυτή διάσχιση του οικοδομικού τετραγώνου δημιουργεί μία εντελώς διαφορετική ανάγνωση της πόλης. Από την κλίμακα της πολυκατοικίας και του τετραγώνου, σε μία ενδυνάμει πολεοδομική. Ο χειρισμός του ακάλυπτου ως ένα ενεργό σημείο κίνησης - περάσματος, καταργεί σε μεγάλο βαθμό την πίσω και μπροστά όψη, μετατοπίζοντας το σημείο βαρύτητας στην ανάγνωση του ιστού.
Επιβλέπων: Πανηγύρης Κωστής
Αριθμός Αναφοράς: 489
Η περιοχή μελέτης της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η Αλυκή της Λάρνακας, η οποία βρίσκεται στα νότια της πόλης της Λάρνακας. Ο υγροβιότοπος της Αλυκής αποτελεί σημαντικό αξιοθέατο και είναι σπουδαίας σημασίας βιότοπος, όχι μόνο για τη Λάρνακα αλλά και για ολόκληρη την Κύπρο, αφού φιλοξενεί πλήθη παρυδάτιων και υδρόβιων πουλιών και άλλων ειδών ζωής.
Η Αλυκή της Λάρνακας είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια εξαιτίας της παραγωγής και της συλλογής άλατος, αφού ήταν ένα από τα σημαντικότερα εξαγωγικά προϊόντα της Κύπρου. Η διαδικασία συλλογής του άλατος σταμάτησε το 1987.
Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η δημιουργία ενός ιστορικού-περιβαλλοντικού κέντρου ενημέρωσης καθώς και ο σχεδιασμός μιας έκτασης εντός της λίμνης, για συλλογή του άλατος από τους επισκέπτες, με σκοπό τηναναβίωση της διαδικασίας. Στην περιοχή αυτή δημιουργούνται διάφορες πορείες κίνησης μέσα στη λίμνη, οι οποίες τροποποιούνται ανάλογα με την εποχή, δίνοντας στους επισκέπτες την δυνατότητα εξερεύνησης του τοπίου. Παράλληλα προτείνεται η δημιουργία κάποιων μικρών «τεχνητών λόφων/νησιών» από λάσπη και χώμα, στα οποία θα μπορούσαν τα φλαμίνγκο και τα άλλα πουλιά της περιοχής να βρουν τροφή και να φωλιάσουν. Μέρος την εργασίας αυτής είναι επίσης ο σχεδιασμός κάποιων διαδρομών κίνησης στην περιοχή, ενώ σε κάποια προνομιακά σημεία θέασης εντάσσονται κάποιοι χώροι στάσης και παρατήρησης.
Σκοπός της εργασίας αυτής είναι η διατήρηση και η προστασία της βιοποικιλότητας της λίμνης, ενώ με την ένταξη διαφόρων δραστηριοτήτων στην περιοχή, επιδιώκεται η ενίσχυση της σχέσης ανθρώπου και φυσικού περιβάλλοντος, αποτελώντας πόλο έλξης για τους επισκέπτες.
Επιβλέπων: Μανωλίδης Κωνσταντίνος
Αριθμός Αναφοράς: 506
Κατά τα τελευταία χρόνια, η σχέση πόλης-θάλασσας επαναπροσδιορίζεται σε όλο τον κόσμο για να ικανοποιήσει τις διαρκώς διογκούμενες ανάγκες στα «μέτωπα» της οικονομίας, της κοινωνίας και του πολιτισμού. Η διπλωματική αυτή εργασία αφορά τον σχεδιασμό εγκαταστάσεων ιστιοπλοικού και αλιευτικού ομίλου στην παράκτια ζώνη της Ελευσίνας. Το επιλεγμένο οικόπεδο αποτελεί συνέχεια του παραθαλλάσιου πεζοδρομημένου περιπάτου της πόλης, ενώ το υπόλοιπο τμήμα ανήκει στον οργανισμό λιμένος Ελευσίνας (Ο.Λ.Ε.) και τμήμα του έχει παραχωρηθεί στον δήμο για τη λειτουργία ναυταθλητικού ομίλου.Η μελέτη ικανοποιεί τις απαιτήσεις του υπάρχοντος ομίλου και μάλιστα προσβλέπει σε επέκταση των ατόμων,των δραστηριοτήτων και των χώρων. Οι λειτουργίες των προβλεπόμενων χώρων ζωντανεύουν την περιοχή και δημιουργούν έναν πόλο έλξης του κοινού σχηματίζοντας έναν αστικό πυρήνα αναψυχής,αθλητισμού και εμπορίου πλαισιωμένου από τη θάλασσα και το πράσινο.
Bασικό κομμάτι του σχεδιασμού και η εκκίνηση αυτού αποτελεί ο καθορισμός της ακτογραμμής. Ανατολικά της υπάρχουσας μαρίνας, δημιουργείται μία δεύτερη. Αποφασίζεται η πρώτη μαρίνα να απευθύνεται στους ενήλικες ιστιοπλόους για σκάφη ανοιχτής θαλάσσης ενώ η δεύτερη να φιλοξενήσει τον αλιεύτικο όμιλο και τις αναγκες του.Μία τρίτη μαρίνα για τους μικρούς ιστιοπλόους δημιουργείται στο νοτιο τμημα της παρέμβασης.
Η θέση των κτιρίων προκύπτει έμμεσα και από τον περιβάλλων χώρο. Βόρεια και δυτικά, τοποθετούνται τα εμπορικά καταστήματα, ανατολικά ο αλιευτικός όμιλος και η ιχθυαγορά ενώ νότια, μπροστά από την μαρίνα των μικρών ιστιοπλόων, παράλληλα στα όρια της σε σχήμα Γ και σε επαφή με την μαρίνα των ιστιοπλόων τοποθετείται το κτίριο του ιστιοπλοικού ομίλου. Τα κτίρια περιλαμβάνουν χώρους γραμματείας και χώρο αναμονής, χώρους γραφείων, χώρους υγιεινής, αποδυτήρια, χώρους άθλησης-γυμναστήρια, αίθουσες διδασκαλίας, χώρους αποθήκευσης, μηχανουργείο, χώρο εντευκτηρίου, εστιατόριο και υπαίθριους χώρους.
Επιβλέπουσα: Τροβά Βάσω
Αριθμός Αναφοράς: 528
Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτελεί ο σχεδιασμός στεγασμένης και υπαίθριας αγοράς στην πόλη της Ξάνθης, η οποία θα περιλαμβάνει επίσης ένα τζαμί και ένα καφενείο.
Αφορμή για τη μελέτη αυτή αποτέλεσε η περιοχή στην οποία πραγματοποιείται κάθε Σάββατο το παζάρι της Ξάνθης. Τη συγκεκριμένη ημέρα η περιοχή κατακλύζεται από πωλητές που στήνουν τους πάγκους με τα εμπορεύματά τους και καταναλωτές οι οποίοι συρρέουν στο παζάρι για τις αγορές τους, δημιουργώντας μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Τις υπόλοιπες μέρες της εβδομάδας το μέρος παρουσιάζει μια εικόνα ερήμωσης και εγκατάλειψης.
Ο σχεδιασμός της αγοράς έχει ως στόχο να ανατρέψει το σκηνικό που επικρατεί την υπόλοιπη εβδομάδα, μέσα από την η εξισορρόπηση της εισροής επισκεπτών, εμπόρων και καταναλωτών και τη διατήρηση της ατμόσφαιρας του παζαριού. Το τζαμί και το καφενείο, ενισχύουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, καθώς στην ευρύτερη περιοχή δε συναντάμε κάποιο τζαμί, ενώ οι καφετέριες που υπάρχουν αντικατοπτρίζουν, κυρίως, τη σύγχρονη μορφή της πόλης.
Μέσα από χαράξεις που σχετίζονται με τις υπάρχουσες χωρικές συνθήκες , δημιουργήθηκε ένας κάνναβος με τον οποίο διαμορφώθηκαν σε τρία τμήματα τα καταστήματα στο ισόγειο της αγοράς. Στο μεσαίο τμήμα δύο ανοίγματα διευκολύνουν την κίνηση στο επίπεδο του ισογείου σε δύο άξονες. Συνολικά σχεδιάζονται 29 καταστήματα. Με το κλιμακοστάσιο και τον ανελκυστήρα οδηγείται κανείς στον δεύτερο όροφο. Εκεί τοποθετήθηκαν χώρος για την υπαίθρια αγορά, το τζαμί και το καφενείο. Τρία μεγάλα κενά στο δάπεδο του δευτέρου ορόφου λειτουργούν ως φωταγωγοί για τα καταστήματα στο ισόγειο. Τα υλικά που επιλέγονται είναι για τους τοίχους πέτρα και μπετόν και για τα δάπεδα, μάρμαρο στους εσωτερικούς χώρους, χυτό δάπεδο στους εξωτερικούς χώρους και πέτρα στο προαύλιο του τζαμιού.
Επιβλέπων: Καναρέλης Θεοκλής
Αριθμός Αναφοράς: 491
Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι ένα δημόσιο κτίριο στο κέντρο της πόλης του Βόλου, το οποίο επιθυμεί να στεγάσει δραστηριότητες σχετικά με την αρχιτεκτονική, την πόλη και τους κατοίκους της.
Έναυσμα για την επιλογή αυτή, αποτέλεσε η μελέτη - στα πλαίσια του ερευνητικού θέματος - του συμμετοχικού σχεδιασμού ως θεωρία και ως πρακτική, τόσο κατά την περίοδο της πρώτης εμφάνισής του στα τέλη της δεκαετίας του ’50, όσο και στις σύγχρονες εκφάνσεις του στην παγκόσμια κοινότητα. Αρχικός στόχος της εργασίας δεν είναι το ίδιο το κτίριο, αλλά να δημιουργηθεί μια συνθήκη ικανή να επιτρέπει στους κατοίκους μιας πόλης να συμμετέχουν ενεργά και καθοριστικά στην διαμόρφωση του δομημένου περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζουν.
Το κτίριο βρίσκεται στο κέντρο του Βόλου, ανάμεσα σε δύο άλλα δημόσια κτίρια, την πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη και την εκκλησία της Μεταμόρφωσης, τα οποία δημιουργούν ένα δίπολο δημόσιας δράσης, την οποία και καλείται να γεφυρώσει. Πρόθεση του σχεδιασμού είναι το κτίριο αυτό να λειτουργήσει ως ένας δημόσιος χώρος για συνάντηση και συναλλαγή, τόσο γύρω από τα θέματα της αρχιτεκτονικής και του δημόσιου δομημένου χώρου, όσο και γύρω από οποιοδήποτε άλλο θέμα της καθημερινής ζωής στην πόλη. Οι χώροι του δεν στεγάζουν κάποια συγκεκριμένη εργασία αποφασισμένη εξ αρχής, αλλά προσφέρουν όλες τις αναγκαίες προυποθέσεις και υποδομές για συνάντηση, συζήτηση, σχεδιασμό, κατασκευή, παρουσίαση, έκθεση και αποθήκευση. Πρόκειται, ουσιαστικά, για έναν δημόσιο χώρο ανεπτυγμένο σε ορόφους, έτοιμο να δεχτεί οποιαδήποτε χρήση του προσδώσουν οι ίδιοι οι κάτοικοι της πόλης, πέρα από την αρχική πρόθεση του σχεδιασμού του. Τελικό αντικείμενο της συγκεκριμένης πρότασης δεν είναι μόνο το ίδιο το οικοδόμημα, αλλά και ολόκληρο το σύστημα γνώσης, επαφών, ιδεών που θα προκύψει από την δράση που θα φιλοξενεί.
Επιβλέποντες: Γαβρήλου Έβελυν, Λυκουριώτη Ίρις
Αριθμός Αναφοράς: 516
Πεδίο μελέτης και έρευνας αποτελεί το ανατολικό παραλιακό μέτωπο της Νέας Παραλίας Θεσσαλονίκης: από Μέγαρο Μουσικής στο Ποσειδώνιο αθλητικό κέντρο.
Ο προβληματισμός αυτός ξεκίνησε από την αναγκαιότητα και τις προσπάθειες που φαίνονται να λαμβάνουν χώρα ώστε να επαναπροσδιοριστεί ο ρόλος της Θεσσαλονίκης στον βαλκανικό, αλλά και ευρωπαϊκό χώρο ώς ένας μείζονος πόλος μητροπολιτικής ανάπτυξης. Η πόλη καλείται να διαμορφώσει ένα πρόγραμμα - οδηγό που να επιτρέπει την ένταξή της στα δεδομένα του 21ου αιώνα ως πόλη διεθνούς έλξης. Η αξιοποίηση της σχέσης της με τη θάλασσα και η ανάδειξη του παραλιακού μετώπου μετέχουν ενεργά σ’αυτή την προοπτική.
Έως πρόσφατα, η πόλη διατήρησε μία ήπια σχέση με τη θάλασσα. Το θαλάσσιο μέτωπο δεν είχε αποτελέσει αντικείμενο συστηματικής μελέτης μέχρι το 2001, έτος κατά το οποίο ο Δήμος Θεσσαλονίκης αποφασίζει και εκπονεί πανευρωπαϊκό αρχιτεκτονικό διαγωνισμό. Το Α’ Βραβείο για την Ανάπλαση Νέας Παραλίας Θεσσαλονίκης κερδίζει η μελέτη των Π. Νικηφορίδη και B. Cuomo. Η κατασκευή της μελέτης της Νέας Παραλίας με τη μορφή που όλοι γνωρίζουμε και ως κάτοικοι βιώνουμε ολοκλήρωνεται μόλις φέτος.
Παρ’ όλα αυτά, το ερώτημα της αξιοποίησης και του επανασχεδιασμού της κατάληξης της Νέας Παραλίας στο ανατολικό της τμήμα, στα όρια του Δήμου Καλαμαρίας παραμένει ανοιχτό.
Γίνεται έτσι σαφής η ανάγκη δημιουργίας ενός πόλου - τόπου πολιτισμικής και κοινωνικο-οικονομικής συσσώρευσης στο ανατολικό τμήμα της πόλης, ο οποίος αρχικά να έρθει να ισορροπήσει τη μονόπλευρη δραστηριότητα και ανάπτυξη του ιστορικού κέντρου της πόλης και κατά δεύτερον να καθιερώσει τον ρόλο της Νέας Παραλίας ώς το σύνδεσμο - βόλτα της πόλης μεταξύ δύο προορισμών.
Επιβλέπων: Τριανταφυλλίδης Γεώργιος
Αριθμός Αναφοράς: 499
Το κτήριο Γκλαβάνη-Καζάζη βρίσκεται απέναντι από το σταθμό των τρένων του Βόλου, επί της οδού Παπαδιαμάντη.
Η πρόταση περιλαμβάνει σχολικές εγκαταστάσεις στη νότια πλευρά του οικοπέδου. Ένα μικρό καφέ, ένα γυμναστήριο καθώς και ανοιχτοί κήποι συμπληρώνουν στα βόρεια την πρόταση ανάπλασης του πρώην εργοστασίου αυτού. Την είσοδο και στα δύο τμήματα της πρότασης σηματοδοτούν δύο υπάρχοντες τοίχοι, σύμφωνα με την πρώτη κάτοψη του εργοστασίου.
Σημαντική έκταση καταλαμβάνει η αυλή του δημοτικού σχολείου που βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο της όλης έκτασης.
Περιμετρικά από την αυλή αναπτύσσονται οι σχολικές εγκαταστάσεις. Πρόκειται για ένα δυόροφο συμπαγές κτίσμα. Ένα δυόροφο αίθριο απέναντι από τις αίθουσες διδασκαλίας έχει στόχο να δώσει φώς στο κτήριο και να ελαφρίνει την συμπαγή κάτοψη. Επίσης χώρο εκτόνωσης αποτελεί και το τμήμα που βρίσκεται ακριβώς επάνω από τον χώρο του κυλικείου. Το κυλικείο φωτίζεται από ένα άνοιγμα στην οροφή, σχηματίζοντας στον δεύτερο όροφο ένα μεγάλο ημιυπαίθριο χώρο περιμετρικά του ανοίγματος αυτού. Στο χώρο που στεγάζονται τα γραφεία των καθηγητών και της γραμματείας, γίνεται δυνατή η επίβλεψη στο χώρο της αυλής μέσω ενός μπαλκονιού που βρίσκεται ακριβώς δίπλα από τα γραφεία των καθηγητών.
Οι σχολικές εγκαταστάσεις, τέλος, περιλαμβάνουν χώρους διδασκαλίας, αίθουσα ηλεκτρονικών υπολογιστών, εργαστήριο χημείας και φυσικής, χώρους εκτόνωσης (αυλή, αίθριο, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, μικρό γυμναστήριο), χώρο φαγητού καθώς και χώρο μελέτης μετά τη λήξη των μαθημάτων.
Επιβλέπων: Καναρέλης Θεοκλής
Αριθμός Αναφοράς: 498
Η παρούσα διπλωματική εργασία αφορά στο σχεδιασμό μίας νέας οινοποιητικής μονάδας παραγωγής συνοδευόμενη από καλλιέργειες αμπελιών εντός του Κτήματος Τατοΐου Αττικής.
Το Κτήμα Τατοΐου, γνωστό και ως η κατοικία της πρώην βασιλικής οικογένειας της Ελλάδος, τοποθετείται στις νοτιοανατολικές παρυφές της Πάρνηθας και καλύπτει την επικράτεια του αρχαίου Δήμου Δεκέλειας. Παρόλο που σήμερα παρακμάζει εγκαταλελειμμένο και ανεκμετάλλευτο, στο παρελθόν υπήρξε πρότυπο δείγμα αυτόνομου αγροκτήματος με πλούσια κτηνογεωτροφική παραγωγή και εκτεταμένες καλλιέργειες. Η οινοποιητική δραστηριότητα άνθιζε, ενώ αποτέλεσε μία από τις σημαντικότερες πηγές εσόδων για το κτήμα παράγοντας κρασί με την επωνυμία «οίνος Δεκελείας».
Τα τελευταία χρόνια γίνεται μία προσπάθεια για την επαναλειτουργία του κτήματος και την ανάδειξη όχι μόνο του φυσικού πλούτου αλλά και της αρχιτεκτονικής του κληρονομιάς με άξονα την επαναφορά της πρωτογενούς παραγωγής. Έχοντας ως έναυσμα την πρωτοβουλία αυτή, προτείνεται η δημιουργία ενός νέου οινοποιείου εντός του ιστορικού κεντρικού πυρήνα του κτήματος και στην καρδία της άλλοτε παραγωγικής αγροτοκτηνοτροφικής μονάδας.
Οι νέες χρήσεις αναπτύσσονται σε τρεις θεματικούς άξονες εκπαίδευσης, αναψυχής και παραγωγής αντίστοιχα. Οι δύο πρώτοι εντάσσονται στο περιβάλλον των υφιστάμενων κτιρίων ενώ ο τρίτος τοποθετείται νοτιότερα στα ίχνη των αμπελώνων που υπήρχαν στο παρελθόν. Τα υφιστάμενα κτίρια φιλοξενούν πλέον ένακέντρο ενημέρωσης, χώρους διοίκησης, μουσείο οίνου, αναγνωστήριο, οινολογικό εργαστήριο, χώρους έκθεσης, εστίασης και φιλοξενίας.
Η υπεροχή της φύσης υπήρξε η βάση του χαρακτήρα της αναψυχής που προσφέρει το κτήμα, έτσι καισχεδιασμός του οινοποιείου ακολουθεί τη λογική της ήπιας παρέμβασης σεβόμενος το ανάγλυφο του εδάφους και το έντονο φυσικό τοπίο και προβλέπει το μεγαλύτερο μέρος του να είναι υπόσκαφο. Υιοθετώντας τη μορφή της γραμμικής διάταξης των νέων αμπελώνων που τοποθετούνται εκατέρωθεν και την ήπια κλίση του βουνού το οινοποιείο γίνεται ένα με το τοπίο χάρη στις κεκλιμένες και επιμήκεις στέγες του που εκτείνονται για να συναντήσουν το έδαφος. Αναπτύσσεται σε 3 επίπεδα και περιλαμβάνει χώρους παραγωγής, διοίκησης, υποδοχής και αναμονής κοινού, προσφέροντας θέα προς τους αμπελώνες και το δάσος από το επίπεδο της εισόδου.
Η πρόκληση του σχεδιασμού έγκειται στο γεγονός ότι οι νέες επεμβάσεις καλούνται να συνδιαλαγούν με ένα τόπο μνήμης με ιδιαίτερη ιστορική και συμβολική αξία ως μνημείο της νεότερης ιστορίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας. Η αναβίωση της αμπελοοινικής δραστηριότητας μετατρέπει το πάρκο σε ένα δυναμικό τουριστικό προορισμό, έχοντας ως πρόθεση να παρέχει πολλαπλές δραστηριότητες προωθώντας την αειφόρο ανάπτυξή του.
Επιβλέπων: Αδαμάκης Kώστας
Αριθμός Αναφοράς: 490