Arch.Uth Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Arch.Uth UTH.gr English

Το θέμα της διπλωματικής εργασίας αφορά στο σχεδιασμό εγκαταστάσεων για τις ανάγκες της «Στέγης φιλοξενίας ανηλίκων και του Κέντρου Νεότητας» στην περιοχή της Ν. Ιωνίας Βόλου. Κύριο μέλημα είναι η δημιουργία χώρων οι οποίοι θα δεχθούν δομές και υπηρεσίες που θα λειτουργήσουν ως υποκατάστατο οικογένειας και  ως προετοιμασία για την ένταξη τους μέσα στην κοινότητα.

Απευθύνεται σε παιδιά της περιφέρειας του Νομού Μαγνησίας από 6 έως 18 χρονών κυρίως κορίτσια, ενώ σε περίπτωση αδελφών δε γίνεται διαχωρισμός φύλου. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ξενώνα, χώρους εκπαίδευσης, εργαστηρίων, εκθέσεων, προγραμμάτων εθελοντισμού και χώρους συμβουλευτικής υποστήριξης γονέων και οικογένειας.

Το οικόπεδο που μελετάται βρίσκεται στην  νέο-αναπτυσσόμενη περιοχή του Ξηρόκαμπου της Ν.  Ιωνίας Βόλου κοντά στην έξοδο για την περιφερειακή οδό.

 Η σχεδιαστική χειρονομία είναι πολύ καθαρή και ακολουθεί την γενική αρχιτεκτονική «καθαρότητα» και αυστηρότητα  που διακρίνει την περιοχή. Κάθετοι μεταξύ τους  όγκοι διασταυρώνονται στη βορειοανατολική πλευρά του οικοπέδου αποκόβοντας την πλατεία του προγράμματος από τους δύο κεντρικούς δρόμους και την αφήνουν ανοιχτή προς τον πεζόδρομο και το σχολείο.

 Η τοποθέτηση των κτηρίων καθορίστηκε από τη δυναμική των δρόμων που περικλείουν το προς σχεδιασμό οικοδομικό τετράγωνο, από τις χρήσεις των απέναντι κτηρίων και από τον προσανατολισμό του οικοπέδου. 

Οι όγκοι αναπτύσσονται μέσα στο οικόπεδο σε τρία επίπεδα και στο εσωτερικό τους κρύβουν διαφορετικές λειτουργίες, που δικαιολογούν τη θέση που πιάνει ο κάθε όγκος στην σύνθεση. 

    Μία συμπαγής πλάκα που φαίνεται να αιωρείται κλείνει στο εσωτερικό της τις λειτουργίες της Στέγης, ενώ η διάτρητη επιδερμίδα της δημιουργεί παιχνίδια σκίασης και φωτός στους εσωτερικούς και στους εξωτερικούς χώρους δίνοντας στον ανήλικο μία αίσθηση προστασίας καθώς λειτουργεί ως ένα φίλτρο από τα ανεπιθύμητα εξωτερικά βλέμματα. Οι  λειτουργίες χωρίζονται σε τρεις ζώνες.  Τη Ζώνη «Νύχτας», τη ζώνη «Ημέρας» και τη ζώνη των «Βοηθητικών χώρων.

 Ένας ενδιάμεσος όροφος, ως μεταβατικός χώρος από το ανοιχτό στο κλειστό δύναται να λειτουργήσει σαν αυλή για τα παιδιά του Προγράμματος.

Επιβλέπων: Μανωλίδης Κωνσταντίνος

Αριθμός Αναφοράς: 382

 

Αντικείμενο μελέτης της εργασίας είναι ο ανασχεδιασμός του τμήματος της παραλιακής περιοχής του Βόλου, από τον Ναό του Αγίου Κωνσταντίνου μέχρι και το πάρκο του Αναύρου. Με βάση τα συμπεράσματα που προέκυψαν από την ερευνητική εργασία, που προηγήθηκε,  η περιοχή που συγκεντρώνει τα περισσότερα αρνητικά σχόλια είναι το πάρκο του Αναύρου. Γνωρίζοντας πλέον τα προβλήματα και την ιστορική εξέλιξη της περιοχής αυτής επιχειρούμε μια καινούργια πρόταση με μια σύγχρονη αντίληψη αλλά και με μια νοητή σύνδεση με το παρελθόν.Επιδιώκεται η ομαλή ένταξή της μέσα στο υπόλοιπο παραλιακό μέτωπο και η ισχυρή σύνδεσή της με αυτό, καθώς και η εξασφάλιση της προσβασιμότητας και της επισκεψιμότητάς της καθ’ όλο το έτος. Πηγή έμπνευσης για τη διαμόρφωσή της αποτελεί ο προσεισμικός Βόλος αλλά και το γενεσιουργό αίτιο του ίδιου του εδάφους της, που είναι το μπάζωμα με τα υλικά των γκρεμισμένων από τους σεισμούς μονοκατοικιών.

Επιβλέπων: Μανωλίδης Κωνσταντίνος

Αριθμός Αναφοράς: 409

 

Η Υπνοφόρα επιχειρεί να διερευνήσει τις σχέσεις μεταξύ πραγματικού/φαντασιακού, υποκειμένου/αντικειμένου, ενεργητικού/παθητικού, ιδιωτικού/δημοσίου και προτείνει ένα υβρικό περιβάλλον, ένα δωμάτιο-μηχανή μιας υπνωτικής εμπειρίας, το οποίο αποτελείται από τρία στοιχεία: το rotorelief [η υπνωτική μηχανή], το ‘’πιθάρι’’ [χώρος του ύπνου] και το κρεβάτι.

 Ο σχεδιασμός αυτού του δωματίου-εγκατάστασης ξεκίνησε με την μεταφορά του υπνωτικού δίσκου του Marcel Duchamp ‘’Chinese Lantern’’, ένα από τα Rotoreliefs, στις τρεις διαστάσεις δημιουργώντας τη χωρική υπόσταση του γεωμετρικού μοτίβου του δίσκου. Η γεωμετρία των Rotoreliefs βασίζεται σε έκκεντρους κύκλους ελαφρώς μετατοπισμένους, οι οποίοι παράγουν μια στρέβλωση και την ψευδαίσθηση του τρισδιάστατου χώρου όταν περιστραφούν με τη βοήθεια μιας μηχανής έχοντας ένα σταθερό παλμό κίνησης. Η παλμική περιστροφική κίνηση των rotoreliefs συνδέεται με εκείνη του τροχού του αγγειοπλάστη και από το AnemicCinemaτου Duchamp μεταφερόμαστε εννοιολογικά στο πιθάρι του Διογένη μέσα στο οποίο κοιμόταν. Η Υπνοφόρα προσπαθεί να επανερμηνεύσει αυτή τη συνθήκη και να αναδείξει σε χωρικές διαστάσεις τη σύνδεσή τους.

Η λογική των έκκεντρων κύκλων συνεχίστηκε και στο σχεδιασμό του χώρου του ύπνου, του πιθαριού, ο οποίος είναι το σταθερό κομμάτι της κατασκευής. Δημιουργείται μία κοιλότητα, ένα είδος grotto, ανάγλυφο στο εσωτερικό του ως οπτική συνέχεια του περιστρεφόμενου στοιχείου της κατασκευής, μέσα στο οποίο είναι προσαρμοσμένο το κρέβατι με τέτοιο τρόπο ώστε το βλεμμα να επικεντρώνεται στο rotorelief που περιστρέφεται.

Πρόκειται για μια εγκατάσταση, ένα είδος πειραματικού υπνο-δωματίου που υφίσταται και ως χώρος απομόνωσης μέσα στον οποίο ο χρήστης λειτουργεί παθητικά και υποβάλλεται από το ίδιο το δωμάτιο στη διαδικασία του ύπνου. Η Υπνοφόρα όντας ουσιαστικά μία μηχανή δρα ως ‘’αγωγός’’ μεταξύ της συνειδητότητας και του ύπνου και υπό προυποθέσεις μπορεί να οδηγήσει στις υπναγωγικές και υπνοπομπικές εμπειρίες. Θα μπορούσε και να χαρακτηριστεί ως ένα δοχείο συγκέντρωσης του χώρου του ύπνου ως διάσταση και ως εμπειρία.

Επιβλέποντες: Αντονάς Αριστείδης, Τζιρτζιλάκης Γιώργος

Αριθμός Αναφοράς: 380

 

Η πρόταση της διπλωματικής εργασίας εντοπίζεται στον ορεινό όγκο της Πεντέλης. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, λειτούργησαν λατομεία εξόρυξης μαρμάρου σε διάφορες τοποθεσίες της. Σήμερα, το μόνο ενεργό λατομείο βρίσκεται στην περιοχή του Διόνυσου. Αρχικά, η εξόρυξη γινόταν μέσω της υπαίθριας εκμετάλλευσης, ενώ από το 1993 τέθηκε σε εφαρμογή η διάνοιξη υπόγειων εκμεταλλεύσεων.

Η σταδιακή απομάκρυνση όγκων μαρμάρου, έχει δημιουργήσει στο εσωτερικό του βουνού κενές κοιλότητες που συνίστανται σε στοές και θαλάμους. Συγκεκριμένα, εντοπίζονται δύο υπόγειες εκμεταλλεύσεις. Η πρόταση εστιάζει στην πλήρωση των άδειων κοιλοτήτων της δεύτερης υπόγειας εκμετάλλευσης, με τη δημιουργία υποδομών παραλαβής και επεξεργασίας έντυπου αναλογικού υλικού (βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά, χάρτες, κλπ) για την μετατροπή του σε ψηφιακό,  φύλαξης του ψηφιακού υλικού και αρχειοθέτησής του, οι οποίες συνυπάρχουν με χώρους προσβάσιμους στο κοινό για την πραγμάτωση ενός πλήθους δραστηριοτήτων. Θεωρούμε ότι οι εργασίες εξόρυξης στο δεύτερο υπόγειο σταματούν στην δεδομένη χρονική στιγμή, ενώ στον χώρο της υπαίθριας εκμετάλλευσης συνεχίζονται κανονικά.

Όσον αφορά στο πρώτο υπόγειο, η εξόρυξη μαρμάρου έχει εξαντληθεί, λόγω ασυνεχειών στη σύστασή του. Το υπόγειο αυτό παραμένει κενό, ωστόσο, καθιστώντας προσβάσιμα όλα τα επίπεδα που διαθέτει, δίνεται η δυνατότητα στον επισκέπτη να περιηγηθεί εντός του όπως επιθυμεί. Επιπλέον, υπάρχει η δυνατότητα να φιλοξενήσει προσωρινές ή και πιο μόνιμες χρήσεις, όπως φεστιβάλ, θεατρικές παραστάσεις, εκθέσεις.

Η ανάγκη για προφύλαξη και διατήρηση της πληροφορίας ήταν πάντα παρούσα, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η πρόσβαση σε αυτή στο παρόν και το μέλλον. Βασιζόμενες στο αρχέτυπο της σπηλιάς ως κρύπτη, ως ασφαλή τόπο φύλαξης του πολύτιμου, ακόμη και ιερού, οδηγηθήκαμε στην τοποθέτηση του ψηφιακού αρχείου στους υπόγειους θαλάμους του λατομείου. Η διαδικασία εξόρυξης μαρμάρου, δηλαδή αποκάλυψης του υλικού, δημιούργησε τις θήκες για την υποδοχή του νέου “υλικού”, τη συσσώρευση πληροφοριών, οι οποίες αναμένουν την εκ νέου εξόρυξή τους.

Επιβλέποντες: Αντονάς Αριστείδης, Μανιδάκη Εύα

Αριθμός Αναφοράς: 373

 

Η συνθήκη για την ομαλή επιβίωση ενός ανθρώπου ορίζεται στα 20 λίτρα την ημέρα.

Η εργασία επιχειρεί με αυτή τη συνθήκη να σχεδιάσει την υποδομή ενός οικισμού. Έναν υδατόπυργο με σύστημα συλλογής βρόχινου νερού, επεξεργασίας και διανομής του με μικρότερα τμήματα υποδομών. Δημιουργείται ένας οικισμός με κέντρο τον πολυπρογραμματικό πύργο και συγκέντρωση των κατοικιών γύρω του, οι οποίες ξεκινούν ως προσωρινές και πιθανόν να μονιμοποιηθούν σταδιακά από τους ίδιους τους κατοίκους.

Ο οικισμός έρχεται ως απάντηση στην ανάγκη μετακινούμενων πληθυσμών, οι οποίοι για διάφορους λόγους αναγκάζονται να προσαρμοστούν σε ένα νέο τόπο. Το πρόγραμμα του πύργου παραμετροποιείται ανάλογα με τις συνθήκες της χώρας όπου τοποθετείται και έτσι για διαφορετικούς τόπους προκύπτουν διαφορετικές μορφές.

Παρουσιάζεται η μελέτη περίπτωσης οικισμού για 1000 άτομα στην περιοχή του Chad, στην Αφρική όπου συμπεριλαμβάνονται και εκτάσεις καλλιεργειών. Στην περιοχή οι υπάρχουσες κατασκηνώσεις προσφύγων έχουν κορεστεί από πληθυσμό ενώ ταυτόχρονα έχουν μεγάλες ελλείψεις σε οργάνωση και υποδομές. Ο σχεδιασμός καλείται να ενσωματώσει τη δυναμική του μετακινούμενου αυτού πλήθους, ενώ ταυτόχρονα να καλύψει την βασική ανάγκη για νερό. Βασίζεται στην έρευνα συστημάτων που σχετίζονται με τη χρήση διαφορετικών ποιοτήτων νερού, και την αξιοποίηση του ήλιου, του αέρα και του εδάφους με φυσικούς τρόπους.

Η υποδομή υπόσχεται δραστηριότητα. Προϋπάρχει των κατοίκων, οι οποίοι διαμορφώνουν κατοικίες στις απολήξεις της. Είναι ένα πολυπρογραμματικό κέντρο που συγκεντρώνει λειτουργίες και ενισχύει σχέσεις κοινότητας ενώ προσφέρει σχετική αυτονομία στα βασικά είδη επιβίωσης. Στόχος είναι να δημιουργηθούν οι συνθήκες για μια «ακούσια κοινότητα» ανθρώπων που βρίσκονται στο σημείο της υποδομής και ενεργοποιώντας την, να προσαρμοστούν στο νέο τόπο.

 

http://theadaptationproject.tumblr.com/

Επιβλέποντες: Γαβρήλου Έβελυν, Λυκουριώτη Ίρις

Αριθμός Αναφοράς: 404

 

Η σχέση του Βόλου με τη μουσική επιβεβαιώνεται με τη δημιουργία της "Φιλαρμονικής ορχήστρας" από το 1920 χωρίς όμως να διαθέτει ποτέ μόνιμη στέγη. Στόχος της διπλωματικής αυτής είναι η δημιουργία κτιρίου για την στέγαση του μουσικού αυτού συνόλου που θα αποτελεί αστική αναφορά. Επίσης, ερχόμενο σε διάλογο με τη θάλασσα και την πόλη του Βόλου, επιδιώκοντας την ευρύτερη μεταξύ τους επαφή, θα έχει σαν στόχο την ενίσχυση της παρουσίας του θεσμού αυτού και την ένταξη της μουσικής στη ζωή της πόλης.

Επιβλέπων: Πανηγύρης Κωστής

Αριθμός Αναφοράς: 392

 

Θέμα της παρούσας διπλωματικής ήταν ο σχεδιασμός ενός χώρου φιλοξενίας για ομάδες εργασίας, όπως για παράδειγμα ομάδες φοιτητών ή εθελοντών. Το οικόπεδο εργασίας βρίσκεται σε έναν παραδοσιακό οικισμό της Κρήτης, το χωριό Μαρούλας Ρεθύμνου.

Ο Μαρούλας αποτελεί έναν οικισμό χαρακτηριστικό παράδειγμα κρητικού παραδοσιακού χωριού, έχει ευανάγνωστα στοιχεία της κρητικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και στα κτίρια του αποτυπώνεται η ιστορία του αλλά και οι επιρροές που δέχτηκε από τους πολιτισμούς των κατακτητών του νησιού, προσαρμοσμένες στην τοπική παράδοση.

Αρχικά μελετήθηκε η λαική παραδοσιακή αρχιτεκτονική και τα επιμέρους στοιχεία που τη διαμορφώνουν. Αναγνωρίστηκαν οι επιρροές που δέχτηκε και οι τυπολογίες των κρητικών λαικών σπιτιών. Έγινε μια έρευνα για τα υλικά που χρησιμοποιούσαν, τον τρόπο που τα προμηθεύονταν αλλά και τον τρόπο χτισίματος των κατοικιών.

Στη συνέχεια έγινε μια έρευνα σχετικά με τον οικισμό. Ποια είναι η ιστορία του, τα γεωγραφικά του και μορφολογικά χαρακτηριστικά και ποια είναι τα ιδιαίτερα στοιχεία που συνθέτουν τον χαρακτήρα του.

Σκοπός αυτής της εργασίας ήταν ο σεβασμός στο φυσικό τοπίο και στην ιστορία του οικισμού ώστε η πρόταση να εντάσσεται ομαλά μέσα σε αυτόν. Αυτό βέβαια δε σήμαινε απλά την αντιγραφή των παραδοσιακών μεθόδων και τεχνικών αλλά την επιλογή των στοιχείων της λαικής αρχιτεκτονικής που θεωρήθηκαν ενδιαφέροντα ώστε να ενταχθούν στο νέο κτίσμα, μέσω νέων σχεδιαστικών προτάσεων. Τα στοιχεία που αντλήθηκαν από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική ήταν η λιτότητα της κατασκευής, η καθαρότητα των όγκων, η ανταπόκριση της κάτοψης στη λειτουργικότητα των χώρων. Όγκοι που τοποθετούνται με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούνται ενδιαφέροντα επίπεδα και νέοι χρήσιμοι χώροι.

Με γνώμονα τα παραπάνω χαρακτηριστικά σχεδιάστηκαν ιδιωτικές μονάδες φιλοξενίας που εξυπηρετούν τις ανάγκες των επισκεπτών σε συνδυασμό με κοινόχρηστους χώρους για τις συναθροίσεις τους. Σημαντικό ρόλο επίσης κατά το σχεδιασμό έπαιξε η έννοια της αυλής.

Τα υλικά που επιλέχθηκαν είναι τοπικά, δηλαδή πέτρα και ξύλο. Ο σκελετός του κτιρίου είναι από μπετό.

Γενικά, αυτός ο χώρος φιλοξενίας σχεδιάστηκε με στόχο την ομαλή ένταξή του στον οικισμό, και το σεβασμό στην ιστορία των αρχικών παραδοσιακών κτιρίων και του οικισμού, επιδιώκοντας τη σύνδεσή του με το παρελθόν.

Επιβλέποντες: Καναρέλης Θεοκλής, Φιλιππιτζής Δημήτρης

Αριθμός Αναφοράς: 376