Η ανάγκη σε νέους χώρους του τμήματος των μηχανολόγων μηχανικών του πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο Βόλο, οδηγεί στη πρόταση της στέγασής τους σε ένα νέο κτίριο. Το νέο τμήμα προτείνεται σε άμεση συνέχεια με το ήδη υπάρχων σύνολο πολυτεχνικών σχολών. Ακολουθεί δε την μορφολογία του συγκροτήματος αυτού, αλλά δανείζεται πρότυπα και από τη βιομηχανική αρχιτεκτονική. Συνολικά προτείνεται μια κεντρική μονάδα εργαστηρίων και ένα ανεξάρτητο αμφιθέατρο. Το σύνολο συμπληρώνεται από μια εξωτερική, επίσης ανεξάρτητη μονάδα πολλαπλών χρήσεων. Οι βασική αρχή σχεδιασμού ήταν το πώς να δημιουργηθεί ένα ενδιαφέρων κτίριο που θα ακολουθεί τη νομοθεσία, στο πλαίσιο μιας γενικότερης προβληματικής των νέων αρχιτεκτόνων, οι οποίοι διχάζονται ανάμεσα στην ελευθερία της σχολής και την πραγματικότητα της αγοράς. Μεγάλη σημασία δόθηκε επίσης στη βιοκληματική μελέτη του κτιρίου, ώστε να είναι βιώσιμο και να εκμεταλλεύεται στο έπακρα τον προσανατολισμό του.
Επιβλέπων: Τριανταφυλλίδης Γεώργιος
Αριθμός Αναφοράς: 72
Η Αστρονομία είναι ένας από τους πλέον συναρπαστικούς εξελισσόμενους κλάδους της επιστήμης.
Τα θέματα ,με τα οποία ασχολείται αποτελούν πρόκληση για εκείνον που αρχίζει να τη γνωρίζει.
Το Σ ύ μ π α ν ,που είναι το αντικείμενο μελέτης της Αστρονομίας, είναι ένας τεράστιος χώρος γεμάτος από αντικείμενα και διαδικασίες που δεν έχουν αντίστοιχα στη Γη.
Είναι από κάθε άποψη εξαιρετικά ενδιαφέρον αλλά και χρήσιμο για το σύγχρονο άνθρωπο να γνωρίζει το φυσικό κόσμο που τον περιβάλλει και να γίνει κοινωνός του θαυμαστού κόσμου του Σύμπαντος.
Για το λόγο αυτό ,η συγκεκριμένη αρχιτεκτονική πρόταση απλώνει ένα χέρι στο άγνωστο και επιδιώκει μια πρώτη επαφή…
Η σύγχρονη ερασιτεχνική αστρονομία έχει πραγματοποιήσει αλματώδη εξέλιξη τα τελευταία είκοσι χρόνια.
Πολλές «άστεγες» ομάδες αναζητούν ένα χώρο, προκειμένου να στεγάσουν την αγωνία τους για το σύμπαν.
Το κτιριακό αυτό σύμπλεγμα παροτρύνει και ενισχύει την ενθουσιώδη διάθεση αυτών των ομάδων και δίνει τη δυνατότητα προσωρινής κατοίκησης.
Μια διαρκής κατασκήνωση επανδρωμένη από αστρονόμους αλλά και ερασιτέχνες αστρονόμους διαφορετικών ειδικοτήτων που αποφασίζουν με δική τους πρωτοβουλία να συμβιώσουν για ένα αρκετό χρονικό διάστημα προκειμένου να μελετήσουν το άγνωστο σύμπαν,
να καταγράψουν μεταβολές και καινούρια δεδομένα.
Δίνεται ιδιαίτερη σημασία στο έργο όλων αυτών των ομαδων,12 σε αριθμό σε όλη την Ελλάδα και άπειροι ανά τον κόσμο, αφού μέσα από την συστηματική εμμονή τους για διερεύνηση αποτελούν τον πρωτογενή τομέα του αστρικού ουρανού…
Επιβλέπων: Τζιρτζιλάκης Γιώργος
Αριθμός Αναφοράς: 79
Στόχος της επέμβασης είναι η ενοποίηση της περιοχής με τον αστικό ιστό, η απόδοσή της στους κατοίκους της και η ανάδειξη του φυσικού τοπίου. Αυτό επιτυγχάνεται με τη δημιουργία περισσότερων προσβάσεων από διάφορα σημεία εκατέρωθεν του ρέματος, τόσο για τους περιπατητές όσο και για τους αυτοκινητιστές, με σκοπό την προσέλκυση των πρώτων μέσα στο ρέμα και την καλύτερη κυκλοφοριακή λειτουργία. Γίνεται δηλαδή μια προσπάθεια διείσδυσης των κινήσεων από τη μια πλευρά (Άνω Τούμπα) στην άλλη (Κάτω Τούμπα) και αντίστροφα.
Στη φάση της ανάλυσης παρατηρήθηκε ότι το ρέμα αντιμετωπίζεται από τους κατοίκους της περιοχής ως όριο – εμπόδιο. Αυτό ενισχύεται και με το γεγονός ότι όλοι οι κάθετοι προς το ρέμα δρόμοι σταματούν μπροστά σε αυτό. Ωστόσο όμως συγκεντρώνει και από τις δύο πλευρές του αρκετές χρήσεις, οι οποίες εξαιτίας της παραπάνω αντιμετώπισης και της έλλειψης σχεδιασμού είναι προβληματικές.
Η προσθήκη και άλλων χρήσεων πέρα από τις υπάρχουσες (λαϊκή αγορά, παιδική χαρά και αφετηρία αστικών λεωφορείων), οι οποίες επανασχεδιάζονται και διατηρούνται, θα μετατρέψουν την περιοχή σε σημείο προσέλκυσης του πληθυσμού ακόμα και από την ευρύτερη περιοχή. Σε αυτό βοηθά και ο δημόσιος χαρακτήρας των κτιρίων, οι λειτουργίες των οποίων σχετίζονται με την άμεση εξυπηρέτηση του κοινού.
Η εφαρμογή της παραπάνω πρότασης επιτυγχάνεται με τη δημιουργία αστικής "πλατφόρμας" επάνω στην οποία εδράζονται όλες οι χρήσεις. Ακριβώς κάτω από αυτή και πάνω από το νερό υπάρχει άλλη μια, η οποία λειτουργεί ως δημοτικός χώρος στάθμευσης. Η λύση της αστικής πλατφόρμας δόθηκε γιατί στόχος δεν ήταν το μπάζωμα του ρέματος αλλά η αξιοποίησή του για την προσέλκυση των κατοίκων της περιοχής.
Η διαμόρφωσή της περιλαμβάνει χώρους πρασίνου, πλατεία, πολιτιστικό κέντρο, κέντρο εξυπηρέτησης πολιτών, κέντρο υγείας, βιβλιοθήκη, λαϊκή αγορά, ουζερί, αναψυκτήριο, δημόσιους χώρους υγιεινής και χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων.
Η πρόταση αυτή, προσαρμοσμένη κάθε φορά στις ανάγκες κάθε περιοχής, προτείνεται και σε άλλα σημεία του ρέματος δημιουργώντας πόλους έλξης για τους κατοίκους.
Επιβλέπων: Τριανταφυλλίδης Γεώργιος
Αριθμός Αναφοράς: 95
Πριν από δύο χρόνια προκηρύχθηκε αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για την επανάχρησή του. Ο Δήμος Αρτέμιδας, στον οποίο ανήκει το χωριό των Άνω Λεχωνίων, ζήτησε κάποιες προτάσεις, ώστε να μπορέσει αυτό το κτίριο να λειτουργήσει ως Πολιτιστικό Κέντρο.
Η βραβευθείσα μελέτη, βέβαια, ήταν αυτή που πληρούσε τις απαιτήσεις της νέας χρήσης, αλλά ταυτόχρονα ικανοποιούσε και τις απαιτήσεις του Δήμου,
Το γραφείο (STUDIO 75) στο οποίο ανατέθηκε η μελέτη κατέληξε :
στην επαναφορά του κελύφους στην αρχική του μορφή, στην προσαρμογή του εσωτερικού στις απαιτήσεις της νέας χρήσης και στην διαμόρφωση του εξωτερικού χώρου έτσι ώστε να είναι εύκολη η πρόσβαση στις μαζικές επισκέψεις και εκδηλώσεις,
Ο Δήμος ως υπεύθυνος για την αποπεράτωση αυτής της μελέτης επέλεξε αυτή με το χαμηλότερο κόστος : την αλλαγή των υλικών και των αρχιτεκτονικών στοιχείων με καινούργια.
Πράγμα που σημαίνει την καθαίρεση των υπαρχόντων και την αντικατάσταση τους με νέα,
Τι συμβαίνει όμως με την μνήμη και την υλική υπόσταση αυτού του κτιρίου;
Μένει κάποιο ίχνος της;
Απέναντι σε αυτή την τυπική αποκατάσταση που μάλλον εξαφανίζει το κτίριο που υποτίθεται ότι θέλει να διασώσει, θα κρατήσω μια κριτική στάση.
Ενάντια σε αυτή την καθιερωμένη διαδικασία που νεκρώνει το κτίριο, προτείνω μια εναλλακτική στρατηγική :
τη μετατροπή του ΄΄ νεκρού ΄΄ χρόνου της καθαίρεσης, σε ενεργό χρόνο κατοίκησης.
Η δημιουργία ενός χώρου που θα εμπεριέχει ίχνη ,που συνδιαλέγουν με το παρόν μας , μέσω των μεταβαλλόμενων αφηγήσεων τους (object trouves). H επιλογή, αυτών, θα γίνεται συλλογικά. Έχουν ήδη επιλεγεί κάποια από εμένα και εν συνεχεία καλούνται και οι επισκέπτες του Πύργου, μέσω μηνυμάτων (χαρτάκια) που έχουν τοποθετηθεί σε αυτόν, να εμπλακούν, Η κατασκευή του θα πραγματοποιείται παράλληλα με την καθαίρεση και την αποκατάσταση.
Λόγω της συμμετοχικής αυτής λογικής, work in progress,ο χώρος αυτός , όταν ολοκληρωθεί η αποκατάσταση θα μπορεί να φιλοξένει και κάποια πολιτιστικά δρώμενα, (site specific performances). Διαδράσεις με εφήμερο χαρακτήρα όπως παραστάσεις που έχουν να κάνουν με το θέατρο, τον ήχο, τον χορό, τα εικαστικά και με οτιδήποτε μπορεί να ενδιαφέρει τον καθένα να παρουσιάσει.
Μια τέτοια παρέμβαση δεν πρέπει να μιμείται, αλλά να αναζητά συνεχώς την ουσία και τα εφήμερα ίχνη της κατοικήσιμης εμπειρίας.
Επιβλέπων: Τζιρτζιλάκης Γιώργος
Αριθμός Αναφοράς: 103
Στην παρούσα εργασία επιχειρείται μια βιοκλιματική παρέμβαση σε κεντρική περιοχή του Ηρακλείου Κρήτης. Η περιοχή παρέμβασης περιλαμβάνει τους πεζόδρομους Δαιδάλου, Κοραή και την πλατεία που βρίσκεται στον πεζόδρομο Κοραή. Οι χρήσεις που εντοπίζονται στην περιοχή είναι κυρίως εμπορικά καταστήματα ( κατά μήκος της Δαιδάλου) και χώροι αναψυχής όπως εστιατόρια και καφετέριες ( κατά μήκος της Κοραή και στην πλατεία). Ο προσανατολισμός και των δυο δρόμων είναι Βοριοανατολκός – Νοτιοδυτικός. Τα ύψη των παράπλευρων κτιρίων ποικίλουν, ενώ το πλάτος και των δύο δρόμων κυμαίνεται από 5 έως 6 μέτρα.
Παρόλο που το πλάτος των δρόμων δεν είναι μεγάλο, ωστόσο, λόγω του προσανατολισμού η περιοχή ηλιάζεται σε ώρες λειτουργίας των καταστημάτων, με αποτέλεσμα να επικρατεί έλλειψη θερμικής άνεσης στους χρήστες, ενώ συχνά προκαλούνται ανακλάσεις στις βιτρίνες των καταστημάτων. Το πρόβλημα εντείνεται το καλοκαίρι. Για την αύξηση του ποσοστού άνεσης των χρηστών προτείνεται η εγκατάσταση μιας ελαφριάς μεταλλικής κατασκευής που ρυθμίζει το ποσοστό ηλιασμού της περιοχής κάθε χρονική στιγμή, χωρίς να εμποδίζει την κίνηση του αέρα.
Στην πρώτη φάση της μελέτης γίνεται ανάλυση του κέντρου του Ηρακλείου με φωτογραφίες και χάρτες. Εντοπίζεται η περιοχή παρέμβασης και γίνονται κάθετες τομές ώστε να υπολογιστεί η σκιά που δίνουν τα υφιστάμενα κτίρια από τις 9.00 – 17.00 για της ημέρες μέγιστης και ελάχιστης ηλιοφάνειας ( 21/06, 21/12 αντίστοιχα ), κατά της ισημερίες ( 21/03 και 21/09 ) αλλά και για τον Ιούλιο και Αύγουστο ( 21/07, 21/08 ). Πάνω σε αυτές τις τομές χαράσσεται η ακτίνα του ήλιου για κάθε ακέραιη ώρα. Στην συνέχεια, γίνονται δοκιμές για τις κατάλληλες θέσεις που μπορούν να τοποθετηθούν στέγαστρα προκειμένου να σκιάσουν την περιοχή.
Παράλληλα, γίνεται μελέτη της υφής της σκιάς που δίνουν διάφορα υλικά. Κατασκευάζονται μακέτες στεγάστρων που δίνουν διαφορετικές σκιές και γίνονται πιθανοί συνδυασμοί. Στη συνέχεια γίνονται χαράξεις κατά μήκος της περιοχής προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ενιαίο δίκτυο τοποθέτησης των στεγάστρων. Με βάση αυτές τις χαράξεις γίνονται μακέτες εργασίας όπου τοποθετούνται διάφορα στέγαστρα. Η πυκνότητα των στεγάστρων διαφέρει ανάλογα με τον χρόνο που ηλιάζεται κάθε περιοχή. Πυκνά στέγαστρα τοποθετούνται πάνω σε τμήματα του δρόμου που ηλιάζονται για αρκετές ώρες καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Γίνεται ειδική κατασκευή προσομοίωσης με βάση το γεωγραφικό μήκος και πλάτος της περιοχής, η οποία χρησιμοποιήθηκε σε εργαστήριο προσομοίωσης του ήλιου στο πανεπιστήμιο για τη φωτογράφηση των μακετών εργασίας και την αποτύπωση των σκιών από τις 10.00 – 17.00 για την ημέρα μέγιστης ηλιοφάνειας ( 21 Ιουνίου).
Έτσι, καταλήγουμε στη δημιουργία μιας μεταλλικής κατασκευής η οποία θα αποτελείται από αυτορυθμιζόμενα στέγαστρα διαφορετικής πυκνότητας και κλίσης. Τα στέγαστρα θα αποτελούνται από περσίδες αλουμινίου πλάτους 15 εκατοστών και μήκους 3 μέτρων, οι οποίες θα στρέφονται ανάλογα. Οι περσίδες στηρίζονται σε συρματόσχοινο, το οποίο στηρίζεται σε μεταλλικές δοκούς κυκλικής διατομής. Για ανοίγματα ως και 6 μέτρα ( πεζόδρομοι ) η διατομή των δοκών είναι 6 εκατοστά, ενώ για ανοίγματα 10 – 15 μέτρα ( πλατεία ) 16 εκατοστά. Οι μεταλλικές δοκοί πακτώνονται στις προσόψεις των παράπλευρων κτιρίων. Σε ορισμένες από τις περσίδες θα ενσωματωθούν φώτα που θα φωτίζουν την περιοχή τις βραδινές ώρες.
Τα στέγαστρα που προτείνονται χωρίζονται σε δυο επίπεδα. Στο χαμηλότερο επίπεδο, κατά μήκος ολόκληρης της περιοχής, οι μεταλλικές δοκοί είναι κάθετες στις προσόψεις των κτιρίων, ενώ οι περσίδες παράλληλες προς αυτές. Ωστόσο, διαφοροποιούνται τα στέγαστρα των πεζόδρομων στο υψηλότερο επίπεδο, όπου οι δοκοί τοποθετούνται διαγώνια, δημιουργώντας οξείες και αμβλείες γωνίες με τις προσόψεις των κτιρίων. Έτσι, η υφή της σκιάς διαφοροποιείται ανάλογα με την χρήση ( δρόμος – πλατεία).
Τέλος, έγινε έρευνα για την πιθανή αντικατάσταση των περσίδων αλουμινίου που προτείνονται, με άλλα εναλλακτικά υλικά περσίδων. Μπορούν, λοιπόν, να προσαρμοστούν περσίδες φουσκωτές, διάτρητες, γυάλινες, χρωματιστές, φωτοβολταικές κ.λ., ενώ επίσης ο μηχανισμός περιστροφής τους μπορεί να γίνεται αυτόματα μέσω ειδικού φωτοαισθητήρα.
Επιβλέπουσα: Τροβά Βάσω
Αριθμός Αναφοράς: 57
Το οικόπεδο της ‘’ΥΦΑΝΕΤ’’ βρίσκεται στην περιοχή Κάτω Τούμπας Θεσσαλονίκης και συνορεύει με τις οδούς Περδίκα, Ομήρου, Παπάφη και το ρέμα Κωνσταντινίδη. Το συνολικό του εμβαδόν φθάνει το 19.500τμ. Στόχος της μελέτης είναι η κατασκευή μιας πλατείας, μέσω της οποίας θα επιτυγχάνεται η αστική επέμβαση στον ιστό της ευρύτερης περιοχής με την ενσωμάτωση πολιτιστικών κέντρων σε αυτό, δημιουργώντας χώρους οι οποίοι εμπεριέχουν το νόημα της «ζωντανής κοινότητας». Στο σύνολο της η πρόταση αποσκοπεί στη δημιουργία ενός χτισμένου περιβάλλοντος ποιοτικών προδιαγραφών και χώρων που παρέχουν εξυπηρετήσεις, ώστε να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των κατοίκων, της περιοχής και όχι μόνο, για αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου και να μειωθεί η ανάγκη μετακίνησης προς τις κεντρικές περιοχές της πόλης.
Δεδομένο του ότι ζητούμενο της αρχιτεκτονικής επίλυσης ήταν να πλησιάσει, όσο μπορεί, προς την κατεύθυνση της αλληλεπίδρασης και της συνομιλίας με τους χρήστες και την σύγχρονη μεταβαλλόμενη κουλτούρα της πόλης που την περιβάλλει, οι χρήσεις που προτείνονται είναι υπερτοπικής σημασίας, αλλά το είδος και η έκταση τους δεν αλλοιώνουν στο σύνολο του, τον χαρακτήρα της ευρύτερης περιοχής. Αρχική επιδίωξη και βασική αρχή κατά τη διάρκεια σχεδιασμού ήταν η προσπάθεια δημιουργίας ενός φαινομενικά κενού, «σχισμή», του αστικού ιστού το οποίο θα είναι προσβάσιμο από όλες τις πλευρές του οικοπέδου καταργώντας τα αδιαπέραστα τείχη και την αίσθηση του απροσπέλαστου, καθιστώντας πλέον την κίνηση ροΐκή.
Όλοι οι προαναφερθέντες στόχοι, οι οποίοι αποτέλεσαν και τις βασικές αρχές σχεδίασης, οδήγησαν στην δημιουργία μιας αστικής πλατείας η οποία εμπεριέχει πέντε διαφορετικές κτιριακές μονάδες, η μορφή και το μέγεθος των οποίων είναι τέτοια ώστε να επιτευχθεί η ισορροπία κτιστού και άκτιστου στο οικόπεδο. Λαμβάνοντας υπόψη τη θέση του οικοπέδου σε σχέση με την πόλη και το κέντρο της, τις χρήσεις των περιμετρικών κτιρίων και την ύπαρξη δημόσιων σχολείων όλων των βαθμίδων (δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο) καταλήξαμε στην δημιουργία πολιτιστικής πλατείας η οποία εμπεριέχει ένα εκθεσιακό κέντρο, μία βιβλιοθήκη, ένα μουσείο, ένα κτίριο που θα στεγάζει υπηρεσίες του δήμου (ΚΕΠ) , ένα αναψυκτήριο καθώς και ένα υπόγειο parking.
Επιβλέπων: Τριανταφυλλίδης Γεώργιος
Αριθμός Αναφοράς: 93
Το θέμα της διπλωματικής εργασίας είναι μία ερευνά για το χώρο σε σχέση με το ανθρώπινο οπτικό πεδίο και το πώς το δεύτερο μπορεί να διαμορφώσει το πρώτο. Η έρευνα ξεκίνησε με κάποιες υποθέσεις για το πώς θα επηρεαζόταν ο χώρος μέσα από μία διαφορετική τοποθέτηση των ανοιγμάτων. Μέσα από την έρευνα στην τοποθέτηση των ανοιγμάτων και στον τρόπο που επηρεάζεται το ορατό και μη ορατό έγινε μια σειρά χωρικών πειραματισμών. Αυτοί αρχικά έγιναν χωρίς να αφορούν κάποιο συγκεκριμένο τόπο ή τοποθεσία. Έγιναν με μία σειρά υποθέσεων που οδήγησαν σε αντίστοιχες σχεδιαστικές ΄΄κινήσεις΄΄. Στην συνέχεια επιλέχθηκε μία πραγματική τοποθεσία όπου και εφαρμόσθηκαν με κάποιες αλλαγές οι κινήσεις του προηγούμενου πειραματισμού. Μέσα από την περιμετρική φωτογράφηση της τοποθεσίας επιλέχθηκαν σημεία από αυτές που ήταν επιθυμητό να είναι ορατά. Και στη συνέχεια δημιουργήθηκαν οι ζώνες κλειστού και ανοικτού. Εδώ το αντικείμενο σχεδιασμού ήταν μία γέφυρα.
Επιβλέπουσα: Τροβά Βάσω
Αριθμός Αναφοράς: 99
Η εγκατάσταση ενός περιπάτου στον εμπορικό λιμένα του Βόλου έχει ως στόχο να αποδώσει στην πόλη ένα τμήμα της που αν και τη χαρακτηρίζει, παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστο σε αυτήν. Τα βασικά χαρακτηριστικά του λιμένα, οι χρήσεις που σήμερα τον διαμορφώνουν, η επαφή με τη θάλασσα, οι οπτικές φυγές από και προς την πόλη, τα κτίρια-τοπόσημα, εμπλέκονται σε μια μεταβλητή περιήγηση που συνδέει την υπάρχουσα κατάσταση ευθέως με τη λογική ενός αστικού λούνα-παρκ.
Επιβλέπων: Τριανταφυλλίδης Γεώργιος
Αριθμός Αναφοράς: 73