Η ανάπτυξη της κάθε πόλης είναι μοναδική, το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωση των Tίρανων. Εδώ όμως, φαίνεται η ανάπτυξη της να καθορίζεται αποκλειστικά από τα πολιτικά γεγονότα που έλαβαν χώρα από την εποχή της ίδρυσης της ακόμα, αλλά κυρίως τα τελευταία εκατό χρόνια. Μέσα σε ένα τέτοιο μικρό χρονικό διάστημα έχει υποστεί ακραίες πολιτικές, κοινωνικές και συνεπώς αστικές αλλαγές.
H διπλωματική αυτή εργασία αφορά την ανάλυση αυτών των αλλαγών στην αποτύπωση της πόλης και κυρίως στην περιοχή βορειοανατολικά του κέντρου της.
Η επιλεγμένη περιοχή μελέτης απλώνεται γύρο από το σημείο όπου βρισκόταν το παλιό παζάρι των Τιράνων και αποτελεί πυρήνας ίδρυσης της, συνεπώς προλαμβάνει στοιχεία δυνατά από τις περιόδους της Oθωμανοκρατίας της Iταλοκρατίας της Δικτατορίας με αποκορύφωμα τις παρεμβάσεις της τελευταίας εικοσαετίας.Η συγκεκριμένη περιοχή χαρακτηρίζεται από ανομοιογένεια, μεγάλη αναλογικά χρήση κατοικίας, πολλές και άτυπες εμπορικές δραστηριότητες και σημαντικά αστικά κενά : έλλειψη δημόσιου χώρου, έλλειψη πράσινου στοιχείου, προβληματικό οδικό σύστημα.
Η σχεδιαστική πρόταση περιλαμβάνει μια πρόταση για τον επανασχεδιασμό του οδικού δικτύου συνεπώς και την δημιουργία οικοδομικών τετραγώνων, εστίαση σε σημείο της περιοχής με έκταση 0,11 κμ2 όπου σχεδιάζεται ένα κτιριολογικό πρόγραμμα το οποίο περιλαμβάνει κατοικία, κτήρια γραφείων, εμπορικά καταστήματα, πολιτισμικό κέντρο, καθώς και χώροι πρασίνου, στοιχείο που η έλλειψη του είναι τόσο φανερή σε όλη την έκταση της περιοχής.
Επιβλέπουσα: Τροβά Βάσω
Αριθμός Αναφοράς: 582
Έχοντας ως σημείο αναφοράς το βιβλίο του Philip K. Dick, "Do Androids Dream of Electric Sheep?" και ερμηνεύοντας τα κυρίαρχα περιγραφικά και αφηγηματικά στοιχεία του περιβάλλοντος, εξετάζεται η μεταφορά μιας νέας ιστορίας σε ένα διαδραστικό περιβάλλον βιντεοπαιχνιδιού. Κυρίαρχος σκοπός αυτής της μεταφοράς είναι η ανάγνωση και ο κατακερματισμός των νοημάτων του φαντασιακού κόσμου του Philip. K. Dick καθώς και η μετάφρασή τους σε μια αρχιτεκτονική μορφή ικανή να παραπέμψει αλλά όχι να αντιγράψει τον κόσμο του βιβλίου. Οι κοινωνικές δομές, τα υπαρξιακά ερωτήματα του κεντρικού χαρακτήρα καθώς και η ζωντανή ύπαρξη του δίπολου ανθρώπου - μηχανή αποτελούν τον βασικό άξονα αυτής της ανάγνωσης.
Οι κοινωνικές δομές επιχειρούν να εκφραστούν τόσο στο σύνολο του κόσμου του βιντεοπαιχνιδιού όσο και στην κάθε μονάδα που το απαρτίζει και συγκροτεί σε σύνολο το νέο αφηγηματικό πλαίσιο. Η ταύτιση του χρήστη με τον κεντρικό ήρωα και τα εσωτερικά διλλήματα που περιγράφονται στο βιβλίο καθίσταται εφικτή με το χειρισμό ενός απρόσωπου avatarμέσα στο διαδραστικό περιβάλλον καθώς ψάχνει να αναγνωρίσει όλα τα νέα οπτικά ερεθίσματα. Η ύπαρξη του δίπολου ανθρώπου - μηχανή εκφράζεται στην ίδια την φύση του ψηφιακού χώρου με όλα τα στοιχεία προσομοίωσης μια πραγματικότητας όπως επίσης και στην εξέλιξη της ίδιας της πλοκής του βιντεοπαιχνιδιού.
Αλλάζοντας το μέσο αφήγησης αλλά και αναπαράστασης των αρχιτεκτονικών μορφών επιχειρείται μια νέα προσέγγιση της σχέσης της αρχιτεκτονικής και του νοήματος καθώς η αφήγηση πλέον αποδίδεται μέσω της διάδρασης και της ίδιας της συμμετοχής και προθυμίας του χρήστη να εμπλακεί και να γνωρίσει το νέο αυτό εικονικό περιβάλλον.
Επιβλέπων: Παπαδόπουλος Σπύρος
Αριθμός Αναφοράς: 609
Στις 13 Μαρτίου του 2015 ο Yπουργός Στέγασης της Αιγύπτου ανακοίνωσε ένα από τα πιο φιλόδοξα σχέδια υποδομής παγκοσμίως, την κατασκευή μιας Νέας Πρωτεύουσας για τη χώρα. Η νέα πόλη, στην οποία δεν έχει δοθεί ακόμα επίσημη ονομασία, θα βρίσκεται σε μια μη-αναπτυγμένη περιοχή της ανατολικής ερήμου, μεταξύ του Καΐρου και του Σουέζ, θα έχει συνολική έκταση 700τ. χλμ, θα φιλοξενεί περίπου 5 με 7εκ. κατοίκους και θα κατασκευαστεί μέσα σε 5 χρόνια. Η πόλη αυτή, επίσης, θα κατασκευαστεί αποκλειστικά από ιδιωτικά κεφάλαια.
Η είδηση αυτή προκάλεσε ένα σύνολο ερωτημάτων, των οποίων η απάντηση ούτε εύκολη, ούτε προφανής είναι. Πώς ιδρύεται μια νέα πόλη στον 21ο αιώνα, πώς μπορεί να κατασκευαστεί και πώς αυτή η πόλη θα γίνει πρωτεύουσα; Με ποιον τρόπο θα ολοκληρωθεί σε τόσο μικρό διάστημα και πώς το ιδιοκτησιακό καθεστώς που υπονοείται στην ανακοίνωση θα επηρεάσει το δημόσιο χώρο και τη ζωή στη νέα πόλη; Γιατί να κατασκευαστεί μια νέα πρωτεύουσα σήμερα; Σε αυτή τη διπλωματική εργασία, με αφορμή αυτά τα ερωτήματα και το παράδειγμα της Αιγύπτου, πραγματοποιείται μία διεξοδική μελέτη με σκοπό την ουσιαστική κατανόηση και κριτική στη Νέα Πρωτεύουσα. Η μελέτη αυτή περιλαμβάνει άλλα διεθνή παραδείγματα, μία εκτενή χαρτογράφηση βασικών τρόπων παραγωγής χώρου στην Αίγυπτο, ενώ παράλληλα επιχειρείται μία συσχέτιση της πολιτικής συνθήκης της χώρας αυτής με την αρχιτεκτονική και τη διαχείριση του χώρου από το 1952 μέχρι σήμερα.
Επιβλέπων: Παπαδόπουλος Λόης-Θεολόγος
Αριθμός Αναφοράς: 580
Εστιάζοντας στο ανθρώπινο σώμα και τη σχέση που αυτό αναπτύσσει με το περιβάλλον του επιδιώκεται ο σχεδιασμός μίας δομής που διερευνά τα κινητικά όρια.
Η έρευνα επικεντρώνεται από τη μία στην πρακτική του παιχνιδιού, η οποία αποτελεί ένα είδος εκτόνωσης και απελευθέρωσης της κίνησης, και από την άλλη στη συμπεριφορά που αναπτύσσει το ανθρώπινο σώμα όντας υπό κλίση.
Κύρια σχεδιαστική πρόθεση γίνεται η δημιουργία ενός νέου εδάφους που έμμεσα καλλιεργεί τη διάθεση για παιχνίδι και ταυτόχρονα δοκιμάζει τα όρια της ανθρώπινης κίνησης.
Ως πεδίο σχεδιασμού επιλέγεται τμήμα του προαύλιου χώρου της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας καθώς κρίνεται πως μία τέτοια δομή δύναται να αποτελέσει σημείο εκτόνωσης και αναψυχής κατα τη διάρκεια του διαλείμματος για όσους υφίστανται την εβδομαδιαία ακαδημαϊκή δραστηριότητα και υποβάλλονται σε ένα είδος σωματικού προκαθορισμού. Εκεί πλέον, εισάγοντας την κλίση, επιχειρείται η δημιουργία ενός νέου εδάφους που ενσωματώνει τις ανάγκες και τις υποδομές που ήδη υπάρχουν, όπως το ζήτημα της στάθμευσης, και παράλληλα επιδιώκει να παραλάβει δραστηριότητες που αφορούν στο παιχνίδι και τη φυσική άσκηση.
Ακολουθώντας μία μέθοδο χειρωνακτικού παραμετρισμού που περιλαμβάνει τη δημιουργία καννάβου, την εφαρμογή διαφορετικών βαθμών κλίσης σε αυτόν και στη συνέχεια τη διαίρεσή του σε τρίγωνα, η δομή καταλήγει να αποτελείται από τριγωνικές κεκλιμένες επιφάνειες που από τη μία στεγάζουν τη λειτουργία της στάθμευσης καθώς και το χώρο του καφέ-εστιατορίου και από την άλλη δημιουργούν πυρήνες κινητικής διερεύνησης και παιχνιδιού.
Επιβλέποντες: Γαβρήλου Έβελυν, Τροβά Βάσω
Αριθμός Αναφοράς: 604
Η παρούσα διπλωματική εργασία αποσκοπεί στη δημιουργία ενός νέου Επιχειρηματικού Πάρκου στη "Δυτική Είσοδο" της Θεσσαλονίκης μέσω κυρίως του σχεδιασμού και της μελέτης ενός ουρανοξύστη 32 ορόφων (ύψους 123 μέτρων) που θα περιλαμβάνει στον κύριο κορμό του γραφεία τύπου “open space” του τριτογενή τομέα, καινοτόμων κλάδων υψηλής τεχνολογίας, εμπορικά καταστήματα στη τριώροφη βάση του και ένα πολυτελές ξενοδοχείο στην επίστεψή του.
Η "Δυτική Είσοδος" βρίσκεται στη περιοχή των Λαχανόκηπων στο Δυτικό όριο του Δήμου Θεσσαλονίκης και Δήμου Μενεμένης. Αποτελεί την πύλη εισόδου για την πόλη η οποία καταλήγει στο ιστορικό-εμπορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης. Σε όλη την έκταση της περιοχής παρουσιάζεται έντονη περιβαλλοντική υποβάθμιση και καταγράφεται μεγάλη ποικιλία και ασυμβατότητα χρήσεων γης.
Όσον αφορά τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό του ουρανοξύστη, βασικό ρόλο έπαιξε το στατικό-δομικό σύστημά του που καθόρισε την αρχιτεκτονική δομή του, τη λειτουργία του εσωτερικού και εν τέλει την αισθητική και τη μορφή του. Οι διάφορες λοξοτμημένες γωνίες που δημιουργεί το δομικό πλέγμα κάνει το κτίριο να φαίνεται ασύμμετρο και σε συνδυασμό με την επένδυση του από κατοπτρικό γυαλί δημιουργούν αμέτρητες αντανακλάσεις που αντικατοπτρίζουν την γύρω περιοχή. Πολύ ιδιαίτερη προσοχή κατά τον σχεδιασμό του ουρανοξύστη δόθηκε και στο να μην δημιουργηθεί μία κατάσταση τύπου κτιρίου - "νησίδας" που στέκεται απομονωμένη πίσω από όλες τις πλευρές του οικοπέδου. Για το λόγο αυτό έγινε ο σχεδιασμός και η προσθήκη ενός επιπλέον κτιρίου γύρω από τον ουρανοξύστη το οποίο θα έχει χρήσεις αναψυχής-διασκέδασης δίνοντας στο επίπεδο του ισογείου επιπλέον αστική χρήση.
Τέλος το Κέντρο αναψυχής σε συνδυασμό με τις 2 "βυθισμένες πλατείες" και τους χώρους πρασίνου που προτείνονται δημιουργούν ένα επιχειρηματικό πάρκο που απεικονίζει την αισιοδοξία για την ανάπτυξη και αναβάθμιση της περιοχής της δυτικής εισόδου. Ένα έργο μεγάλης κλίμακας, με αισθητικές παρεμβάσεις, οικονομική αναζωογόνηση και γενικότερα αναγέννηση του αστικού ιστού της περιοχής.
Επιβλέπων: Αδαμάκης Kώστας
Αριθμός Αναφοράς: 611
Οι συνθήκες που χαρακτηρίζουν την σύγχρονη αστική ζωή είναι η μετατόπιση, η εξορία, η φτώχεια και η έλλειψη στέγης.Η προσωπική ύπαρξη αναγνωρίζεται ανεξάρτητα από το ρίζωμά της σε έναν τόπο.
Το ρούχο σαν χώρος προσωρινής κατοίκησης του σώματος, επαναπροσδιορίζει συνεχώς την θέση του αφού το σώμα διαρκώς επαναπροσδιορίζει τον τόπο αναφοράς του. Υπό αυτή την έννοια το ρούχο είναι μια δομή που θα μπορούσε να επαναπροσδιορίσει τα όρια μεταξύ των ενδυμάτων και του δομημένου περιβάλλοντος.
Η πρόταση αυτής της διπλωματικής εργασίας είναι ο σχεδιασμός ενός φορέσιμου καταφυγίου που είναι εύκολο να μεταφερθεί. Ενός φορητού περιβάλλοντος κατοίκησης, σχεδιασμένου για την κινητικότητα των νομαδικών πληθυσμών.
Για την παρούσα εργασία δημιουργούνται τα ακόλουθα σενάρια εργασίας.
Σενάριο_01
Σύριος μετανάστης "των ημερών" μεταβαίνει, μαζί με την οικογένειά του, μέσω της Μεσογείου, να εγκατασταθεί στις πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης.
Σενάριο_02
Άστεγος κάτοικος των Αθηνών που μετακινείται καθημερινά για λόγους επιβίωσης και προστασίας.
Σενάριο_03
Σύγχρονος περιηγητής του κόσμου που αποζητά την περιπέτεια και την εμπειρία με το λιγότερο δυνατό κόστος.
Η σκηνή - καταφύγιο στηρίζεται σε έναν ελαφρύ ξύλινο σκελετό που είναι ραμμένος στο εσωτερικό της φόδρας του ενδύματος και έχει την ιδιότητα να «ανοίγει» και να δημιουργεί χώρο βασισμένο στον μηχανισμό της σπαστής ομπρέλας. Με την προσθήκη δύο κομματιών τύπου αντεστραμμένου U στον κεντρικό άξονα του σκελετού, κρεμάται από το σώμα.
Η κατασκευή φοριέται, μαζί με το κέλυφος για το οποίο χρησιμοποιείται το συνθετικό ύφασμα Tyvek, και ο υποστηρικτικός σκελετός της σκηνής είναι αποθηκευμένος έτσι ώστε να μην εμποδίζει την κίνηση του ατόμου. Η μετατροπή γίνεται ενώ το παλτό παραμένει φορεμένο από τον άνθρωπο.
Η τελική μορφή του προϊόντος προκύπτει από την ικανότητα του νομά να μαζεύει το καταφύγιο του σε περίπτωση ανάγκης και να το μεταφέρει εύκολα μαζί του φορώντας το σαν ένδυμα.
Επιβλέπουσα: Γαβρήλου Έβελυν
Αριθμός Αναφοράς: 585
Σε μια πόλη, όπως ο Βόλος, η οποία έχει μεγάλο ποσοστό φοιτητών, από σχολές με μεγάλη ποικιλία αντικειμένων, η αναζήτηση χώρων κατάλληλων για μελέτη και εργασία, καθώς και χώρων με μεγάλη συγκέντρωση πληροφοριών, αποκτά μια ιδιαίτερη θέση στην καθημερινότητα των ανθρώπων.
Επίσης, οι απαιτήσεις για ύπαρξη δραστηριοτήτων, εκδηλώσεων και μαθημάτων, που έχει αυτό το πλήθος νέων, κάνουν αναγκαία την κατασκευή ενός χώρου, ο οποίος να συγκεντρώνει όλες τις παραπάνω ιδιότητες και να ικανοποιεί το κοινό, ως ένας πυρήνας δράσεων, ανάγνωσης, μελέτης, στοχαστικής αναζήτησης, επικοινωνίας, κοινωνικοποίησης, ψυχαγωγίας και μάθησης, ο οποίος να λειτουργεί 24 ώρες το εικοσιτετράωρο.
Η τρίτη και τελευταία απαίτηση ενός τέτοιου χώρου, είναι η ψηφιακή υποστήριξη των δραστηριοτήτων, καθώς η μελέτη, στην εποχή της πληροφορίας και των πολυμέσων, ξεπερνά τα όρια ενός παραδοσιακού βιβλίου και μιας παραδοσιακής βιβλιοθήκης. Πλέον, πρέπει να περιέχει μια συγκέντρωση ψηφιακών αρχείων, όπως συλλογές από ταινίες, πίνακες ζωγράφων, εκθέσεις και ηχητικές καταγραφές, την τεχνολογική δυνατότητα αναπαράστασης αυτών, την τεχνολογική γνώση οργάνωσης και συντήρησης του αρχειου και των εγκαταστάσεων, αλλά και την ενεργειακή αυτονομία ενός τόσο απαιτητικού χώρου.
Στην προσπάθεια, αναγνώρισης των σχέσεων που δημιουργούνται και ικανοποίησης των παραπάνω απαιτήσεων έπρεπε να οργανωθεί μια μορφή οριοθετημένης κοινωνίας , με περιορισμούς και ελευθερίες.
Οι χώροι διαμορφώνονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να επαναπροσαρμόζονται συνεχώς στις εκάστοτε ανάγκες των επισκεπτών, αλλά και οι ανάγκες των επισκεπτών να είναι ικανές να γεμίσουν τον χώρο όλο το εικοσιτετράωρο.
Τέλος, το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας περιλαμβάνει δανειστική βιβλιοθήκη, πρόσβαση στο διαδίκτυο, ομιλίες και διαλέξεις, προβολές ταινιών, μαθήματα μαγειρικής, αίθουσες παρουσιάσεων, καθώς και αίθουσες συνελεύσεων και συγκεντρώσεων, αναγνωστήρια, αίθουσα ψηφιακών προβολών οπτικοακουστικού υλικού και εκθεσιακό χώρο, συναυλίες, εκδηλώσεις, αίθουσα παραστάσεων και πολλά επίπεδα, έτοιμα να δεχτούν τον επισκέπτη, να προσαρμοστούν και να φιλοξενήσουν κάθε δραστηριότητα.
Επιβλέπων: Στυλίδης Ιορδάνης
Αριθμός Αναφοράς: 577
Η παρούσα διπλωματική εργασία αφορά στην αξιοποίηση μιας πρώην βιομηχανικής μονάδας παραγωγής τσιμέντου και συγκεκριμένα του εργοστασίου της ΑΓΕΤ στην περιοχή Μικρό Βαθύ της Αυλίδας. Η περιοχή μελέτης αποτελεί κομβικό σημείο καθώς ενώνει τη Στερεά Ελλάδα με το νησί της Εύβοιας και συνορεύει τόσο με χώρους αρχαιολογικού ενδιαφέροντος όσο και με καλλιεργήσιμες εκτάσεις.
Ειδικότερα, η τοποθεσία που επιλέξαμε βρίσκεται στην είσοδο της πόλης της Χαλκίδας, ενώ σε αυτήν εντάσσεται και η ιστορική περιοχή της Αυλίδας. Η τελευταία φιλοξενεί σήμερα τα ερείπια του ιερού Ναού της Αυλίδειας Αρτέμιδος, που υπήρξε το σημείο συγκέντρωσης και εκκίνησης του στόλου των Αχαιών κατά τον Τρωικό πόλεμο. Παράλληλα στο ηπειρωτικό τμήμα της Στερεάς Ελλάδας, εντάσσεται η περιοχή της Ριτσώνας - ο τόπος προέλευσης της Ρετσίνας, η οποία καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση στη χώρα ως προς την έκταση των αμπελώνων της.
Με βάση τα προηγούμενα, προέκυψε η βασική ιδέα της εργασίας μας, η οποία επικεντρώνεται στη διατήρηση μεγάλου μέρους του κτιριακού όγκου του εργοστασίου ως αντικείμενο έκθεσης, με τη δυνατότητα μελλοντικής αξιοποίησής του. Στα πλαίσια της επανάχρησης που προτείνουμε, περιλαμβάνεται αρχικά ο σχεδιασμός μιας νέας οινοποιητικής μονάδας παραγωγής που θα στεγάζει και λειτουργίες δημόσιου χαρακτήρα. Αυτή η πρόταση συνοδεύεται από την φύτευση αμπελώνων και τη δημιουργία δημόσιου υπαίθριου χώρου εντός του οικοπέδου, προκειμένου να αποκατασταθεί το επιβαρυμένο έδαφος από την πρώην βιομηχανική δραστηριότητα. Επιπλέον, σε ορισμένα κτίρια του συγκροτήματος δίνεται μια έμμεση μουσειολογική προσέγγιση που παρέχει δυνατότητα επίσκεψης στο κοινό το οποίο μπορεί να έρθει σε επαφή με τον βιομηχανικό εξοπλισμό και την ιστορία της ΑΓΕΤ.
Συνοψίζοντας, η δημιουργία οινοποιείου στη συγκεκριμένη τοποθεσία δύναται να αποτελέσει γέφυρα μεταξύ της Ριτσώνας και της Εύβοιας που αποτελούν σημαντικό κομμάτι για τον οινοτουρισμό, καθώς σε αυτές παράγονται πολλές ποικιλίες κρασιού. Ταυτόχρονα μέσω αυτής της επανάχρησης θέλουμε να προτείνουμε έναν τρόπο αξιοποίησης των “βιομηχανικών ερειπίων”, που παρά το γεγονός ότι αποτέλεσαν σημαντικό μέρος της ανάπτυξης των ελληνικών πόλεων, τα περισσότερα αφήνονται να παρακμάσουν μετά την παύση λειτουργίας τους.
Επιβλέπουσα: Τροβά Βάσω
Αριθμός Αναφοράς: 594