Το αντικείμενο της παρούσης διπλωματικής εργασίας είναι διττού χαρακτήρα: αφορά στη μετατροπή του γωνιακού κτηρίου που βρίσκεται στην συμβολή των οδών Αργοναυτών και Μπορέλ, σε ένα κτήριο ιδρυματικού χαρακτήρα για φοιτητές, ενός πυκνού πυρήνα εκπαίδευσης και πληροφόρησης. Συγχρόνως, επιχειρείται η διαμόρφωση όψης επί της όψης, ένας μανδύας ευτελής και φθαρμένος. Ο κεντρικός άξονας ενδιαφέροντος πάνω στον οποίο αναπτύχθηκε η διπλωματική "παλιοσίδερα" είναι η όψη - κολάζ.
Επιβλέπων: Μανωλίδης Κωνσταντίνος
Αριθμός Αναφοράς: 342
Επίκεντρο της περιοχής μελέτης αποτελεί η πλατεία Αντιγονιδών, ένα κομβικό σημείο του ιστορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης. Με σημαντικά χαρακτηριστικά της την εμπορική κίνηση μεσαίου μεγέθους, τις υψηλές ταχύτητες των αξόνων και την έλλειψη ζωντανού δημόσιου χώρου κρίνεται απαραίτητη η επέμβαση προς ανάπλαση και υγιή ένταξή της στον ιστό της πόλης. Η αποσπασματική αποκάλυψη αρχαϊκού ναού γειτονικά της πλατείας και η ενσωμάτωση των ακάλυπτων χώρων των γύρω οικοπέδων στον ευρύτερο επανασχεδιασμό της περιοχής στάθηκαν βασικοί κατευθυντήριοι άξονες της πρότασης. Στόχος μας είναι η επαναφορά του αισθήματος της γειτονιάς, της ασφάλειας των κατοίκων και της παροχής σε αυτούς δημιουργικού χρόνου και χώρου ψυχαγωγίας. Η πλατεία διαμορφώνεται ως αστικός τόπος εκτόνωσης, ενώ τα θεματικά πάρκα των ακάλυπτων και οι ξύλινες χαράξεις που συνοδεύουν τις πορείες των κατοίκων διευκολύνουν την κίνηση, καταλήγοντας πάλι στο κέντρο της επέμβασης, στην πλατεία.
Επιβλέπων: Στυλίδης Ιορδάνης
Αριθμός Αναφοράς: 318
Η παρούσα διπλωματική εκπονήθηκε με αφορμή την υπάρχουσα απόφαση κατασκευής του νέου γηπέδου ποδοσφαίρου του Παναθηναϊκού στην περιοχή του Βοτανικού, η οποία βρίσκεται πολύ κοντά στο κέντρο της Αθήνας και υπήρξε σπουδαία βιομηχανική περιοχή που πλέον έχει υποβαθμιστεί. Η πρόταση για το νέο γήπεδο ακολουθεί το συνολικό ρεύμα ανανέωσης της περιοχής, συνδυάζοντας τον μεγάλο κτιριακό όγκο των αθλητικών εγκαταστάσεων με εκτεταμένους χώρους πρασίνου.
Ο νέος πόλος αναψυχής και αθλητισμού αποσκοπεί στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της Αθήνας. Παράλληλα, εξασφαλίζεται ο απαραίτητος κοινόχρηστος χώρος και νέες θέσεις στάθμευσης.
Οι προδιαγραφές αφορούν ένα άρτιο τεχνολογικά γήπεδο χωρητικότητας 44.000 θέσεων σε 2 διαζώματα και εγκαταστάσεις ερασιτεχνικών τμημάτων ΠΑΟ. Το γήπεδο καταλαμβάνει επιφάνεια 60 στρεμμάτων, εκ των οποίων τα 6,8 αποτελούν τον αγωνιστικό χώρο. Το κτίριο χωρίζεται σε 4 επίπεδα: υπόγειο, ισόγειο, πρώτο επίπεδο με διάζωμα και δεύτερο διάζωμα. Στο υπόγειο, ισόγειο και πρώτο επίπεδο δημιουργούνται κλειστοί χώροι για να φιλοξενήσουν διαφορετικές λειτουργίες.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της σχεδίασης του νέου γηπέδου του Παναθηναϊκού και των αθλητικών εγκαταστάσεων, δόθηκε μεγάλη σημασία στην επικοινωνία του κτιριακού όγκου με το έδαφος. Η προτεινόμενη διαμόρφωση συνοδεύεται από τρεις βασικές αρχές: την οικονομία του χώρου, την ισχυρή θέση του γηπέδου στην περιοχή και την ακολουθία των γραμμών του τοπίου.
Το κέλυφος, που αποτελεί το πιο ισχυρό στοιχείο της σύνθεσης, συνομιλεί με το τοπίο, ενώ στηρίζεται σε 52 καμπύλους δικτυωτούς φορείς που αγκαλιάζουν ακτινωτά τον αγωνιστικό χώρο. Οι νοητές προεκτάσεις τους διατηρούνται με χαράξεις στο οικόπεδο που οριοθετούν τους χώρους πρασίνου και τους πεζοδρόμους.
Επιβλέπων: Τριανταφυλλίδης Γεώργιος
Αριθμός Αναφοράς: 356
Αντικείμενο μελέτης της προκείμενης διπλωματικής εργασίας είναι η πρόταση σχεδιασμού και δημιουργίας ενός (πολυχρηστικού, διαδραστικού χαρακτήρα ψηλού κτιρίου) στην πόλη της Λευκωσίας.
Αφορμή για την επιλογή του θέματος υπήρξε η πρόσφατη απόφαση για αλλαγή του συντελεστή δόμησης της περιοχής, που θα έχει ως φυσικό επακόλουθο τη ριζική αλλαγή της οριζοντογραμμής της πόλης λόγω της καθ’ ύψους επέκτασης και κατά συνέπεια τις συνθήκες δράσης και ζωής μέσα σε αυτή.
Το κτίριο τοποθετείται σε πλέον κεντρικό σημείο της Λευκωσίας, στον ιστορικό χώρο του άλλοτε Γυμναστικού Συλλόγου Πανκύπριων (Γ.Σ.Π.) και προτίθεται να φιλοξενήσει λειτουργίες τόσο δημόσιου (πολιτιστικές, εμπορικές) όσο και ιδιωτικού (οικιστικές) χαρακτήρα.
Η λογική εξαγωγής δεδομένων από την περιοχή όσο και η εξέλιξη της ιδέας γίνονται με στόχο
την εξεύρεση και κατάρτιση ενός μοντέλου κτιριακού συγκροτήματος που θα αποτελεί πυρήνα κίνησης, λειτουργιών και υπηρεσιών που θα αλληλεπιδρά με το γύρω περιβάλλον. Η συσσώρευση πληροφοριών από την περιοχή στο σημείο της κτιριακής μελέτης, τελικά εκτονώνεται σε ύψος, πάντα όμως ψηλότερο των γύρω κτιρίων.
Το μοντέλο διαθέτει ευέλικτο κτιριολογικό πρόγραμμα, ούτως ώστε να προσαρμόζεται στις ανά-
γκες των χρήσεων της ευρύτερης περιοχή, που άλλοτε τις υποστηρίζει και άλλοτε τις αντικαθιστά.
Το δε κτίριο αποτελεί ορόσημο τόσο μορφολογικά όσο και χρηστικά καθότι αντικατοπτρίζει τον
χαρακτήρα της κάθε περιοχής. Παράλληλα αποσκοπεί στην αποδοχή από τον άνθρωπο με την συμμετοχή του στους ρυθμούς ζωής στα πλαίσια της καθημερινότητας του ατόμου στην πόλη.
Επιβλέπουσα: Γαβρήλου Έβελυν
Αριθμός Αναφοράς: 336
Θέμα της διπλωματικής είναι η αποκατάσταση και η αλλαγή χρήσης του υφιστάμενου συγκροτήματος της ΚΟΜΔΕ (Κέντρο Οχημάτων Μηχανημάτων Δημοσίων Έργων) που βρίσκεται στην πόλη των Τρικάλων. Στα κτίρια από το 1936 λειτουργούσε εργοτάξιο για τα έργα αποξήρανσης της Θεσσαλίας, ενώ σήμερα χρησιμοποιείται σαν χώρος στάθμευσης των αυτοκινήτων της Νομαρχίας. Στόχος της εργασίας είναι η δημιουργία ενός νέου πανεπιστημιακού κέντρου το οποίο θα εξυπηρετεί τη στέγαση των δύο Τ.Ε.Ι. της πόλης. Το συγκρότημα αποτελείται από έντεκα κτίρια από τα οποία επαναχρησιμοποιούνται τα τέσσερα διατηρώντας τη μορφή τους, ενώ τα υπόλοιπα κατεδαφίζονται. Επίσης, δημιουργείται ένα νέο κτίριο για να καλύψει τις ανάγκες των σχολών ενώ παράλληλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την πόλη των Τρικάλων. Η ανάγκη σύνδεσης όλων των κτιρίων οδήγησε στην δημιουργία εξωτερικών διαδρόμων και κεντρικής εισόδου, από ελαφρά μεταλλική κατασκευή. Έτσι, οι νέες λειτουργικές ανάγκες προσαρμόζονται στην τυπολογία των κτιρίων, διατηρώντας τη συνέχεια και τη μνήμη της περιοχής.
Επιβλέπων: Αδαμάκης Kώστας
Αριθμός Αναφοράς: 328
Η εργασία μελετά τη σχέση του κτιρίου με τη γραμμή, όταν αυτό τοποθετείται στην άκρη του δρόμου. Με αφορμή το ταξίδι και συγκεκριμένα το ταξίδι με αυτοκίνητο, η παρέμβαση τοποθετείται στο «περιθώριο» του εθνικού οδικού δικτύου. Αντιμετωπίζοντάς το με μία κριτική ματιά, παρατηρούμε ότι, ο εθνικός δρόμος δεν εντάσσεται μέσα στο τοπίο, φυσικό και δομημένο, αντίθετα διαφοροποιείται πλήρως και λειτουργεί εντελώς ανεξάρτητα από αυτό. Ταυτόχρονα, με την αύξηση της ταχύτητας συμπιέζεται ο χώρος, αλλοιώνοντας την αντίληψή του από τον οδηγό.
Στόχος του θέματος είναι, μέσω των κτηριακών παρεμβάσεων, η ανάδειξη της διαδρομής ως χώρου που φιλοξενεί το ταξίδι. Έτσι, βάση της προαναφερθείσας κριτικής επιλέγεται ως πεδίο παρέμβασης η παλιά εθνική οδός, που λόγω της ίδιας της δομής της επιτρέπει τη χρήση της με βάση τη διαδρομή και όχι μόνο δύο σημεία: την αφετηρία και τον προορισμό.
Επιλέγεται η παλιά εθνική Αθηνών-Λαμίας ως παράδειγμα εφαρμογής ενός μοντέλου που μπορεί να προσαρμοστεί σε κάθε δευτερεύον εθνικό δίκτυο. Τα κτήρια που σχεδιάζονται καλύπτουν διάφορες ανάγκες του ταξιδιού. Η τοποθέτησή τους λοιπόν, γίνεται βάση ενός ρυθμού που προκύπτει από τις ανάγκες αυτές. Τέλος, τα εκάστοτε κτήρια σχεδιάζονται σύμφωνα με μία τυπολογία όχι μορφολογική αλλά σε σχέση με τη συνομιλία του κτηρίου με τον άξονα της κίνησης. Το κτήριο τοποθετείται παράλληλα, κάθετα ως προς το δρόμο και πάνω από αυτόν.
Στοιχείο που κυριαρχεί στο σχεδιασμό είναι το αυτοκίνητο και η κίνηση του μέσα στο κτήριο και γύρω από αυτό. Εν τέλει, με πρόσχημα το ταξίδι επιχειρείται η χρήση της κίνησης και του βλέμματος ως εργαλεία σχεδιασμού.
Επιβλέπων: Πανηγύρης Κωστής
Αριθμός Αναφοράς: 354
Η συγκεκριμένη διπλωματική εργασία αφορά τον σχεδιασμό και την δημιουργία μιας συλλογική κατοικίας για άτομα της τρίτης ηλικίας με κοινόχρηστες εγκαταστάσεις και διάφορες υπηρεσίες. Δεν αποτελεί και ούτε έχει το ρόλο κλινικής η χώρου διαμονής για ηλικιωμένα άτομα με πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας που χρειάζονται εντατική και συνεχή παρακολούθηση και φροντίδα από νοσηλευτικό προσωπικό, μιας και δεν μπορεί να παρέχει τέτοιες υπηρεσίες.
Η βασική ιδέα εκκίνησης για την μορφή της προτεινόμενης κατοικίας ήταν η επιθυμία για μια καθαρή μορφή με εσωτερικούς ημιυπαίθριους χώρους και η επιθυμία για μια κατοικία φιλική προς τα άτομα της τρίτης ηλικίας – τόσο ως προς την μορφή και την εσωτερική οργάνωση της όσο και ως προς τον τρόπο κατοίκισης και χρήσης της. Μια κατοικία που θα ενισχύει και θα ενθαρρύνει τους χρήστες της προς ένα πιο συλλογικό τρόπο ζωής και προς μια πιο δραστήρια καθημερινότητα, ενώ παράλληλα θα τους παρέχει το αίσθημα της ασφάλειας και την αίσθηση της «γειτονιάς».
Η κατοικία βρίσκεται στην περιοχή του Άναυρου στην πόλη του Βόλου και τοποθετείται ανάμεσα σε δυο σχολικά συγκροτήματα. Το κτήριο συγκροτείται από τέσσερις αυτοτελείς γραμμικές κτιριολογικές μονάδες κατοικιών σχεδόν παράλληλες μεταξύ τους, οι οποίες συνδέονται με κοινόχρηστους συλλογικούς χώρους, που έχουν τοποθετηθεί κάθετα και ανάμεσα σ’ αυτές με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούνται τρεις μεγάλες κεντρικές υπαίθριες αυλές αλλά και ημιυπαίθριοι χώροι στο εσωτερικό του.
Η συλλογική κατοικία αναπτύσσεται περιμετρικά του οικοπέδου της με επιμέρους κτιριολογικές μονάδες διαφορετικού ύψους σε κάθε πλευρά, έτσι ώστε να αποφεύγεται όσο τον δυνατόν γίνεται η σκίαση των γειτονικών κτηρίων και να επιτυγχάνεται ο καλύτερος αερισμός και ηλιασμός των επιμέρους μονάδων της. Η συγκεκριμένη διάταξη των κτιριολογικών μονάδων, λειτουργεί σαν «φυσικό όριο» του οικοπέδου με τα γειτονικά κτήρια αλλά και σαν «φίλτρο» προστασίας του εσωτερικού του από τα αδιάκριτα βλέμματα των περαστικών. Παράλληλα παρέχει διαφορετική θέα σε κάθε κτιριολογική μονάδα.
.
Διαθέτει συνολικά 26 μονάδες κατοικίας, όπου μπορούν να φιλοξενηθούν συνολικά έως και 58 άτομα.. Οι μονάδες κατοικίας της δεν έχουν ιδρυματικό χαρακτήρα και απευθύνονται σε άτομα της τρίτης ηλικίας που επιζητούν ένα πιο συλλογικό τρόπο ζωής. Είναι σχεδιασμένες έτσι ώστε να καλύπτουν τους διαφορετικούς τρόπους ζωής των ηλικιωμένων ατόμων μέσα από 3 βασικούς τύπους μονάδων κατοικίας, που τους επιτρέπει να επιλέξουν τον βαθμό ανεξαρτησία που θα τους παρέχεται με βάσει την επιθυμία και τις ανάγκες του καθενός ατόμου ξεχωριστά. Αποτελούν αυτόνομες και ανεξάρτητες κατοικίες από τις υπόλοιπες εγκαταστάσεις του κτιριακού συγκροτήματος και έτσι οι ένοικοι μπορούν να «λειτουργήσουν» μέσα σε αυτές όπως ακριβώς θα έκαναν στο «σπίτι» τους. Παράλληλα, η ύπαρξη των κοινόχρηστων χώρων που διατίθενται για διάφορες δραστηριότητες (π.χ. αίθουσα χορωδίας, χορού, κεραμικής, βιβλιοθήκη, κ.λ.π.) αλλά και η δυνατότητα παροχής συγκεκριμένων υπηρεσιών στους ενοίκους των κατοικιών (π.χ. σίτιση, ιατρική μέριμνα, υπηρεσίες καθαριστήριου κ.λ.π.), μπορεί να βελτιώσουν αισθητά την καθημερινότητα τους.
Η ενίσχυση των κοινωνικών σχέσεων μεταξύ των χρηστών της και η ενθάρρυνση τους στην δημιουργία νέων στενών σχέσεων μεταξύ τους, μέσα από την συλλογική χρήση των κοινόχρηστων χώρων της κατοικίας αλλά και μέσα από την μεταξύ τους συνεργασία και συνεισφορά,. αποτελεί βασική επιδίωξη της σχεδιαστικής πρότασης της συγκεκριμένης διπλωματικής εργασίας. Οι κοινόχρηστοι χώροι της κατοικίας διαφοροποιούνται και ιεραρχούνται σε περισσότερο και λιγότερο «ιδιωτικούς.» χώρους.
.
Ο χρόνος και η κίνηση είναι σημαντικοί παράμετροι για να κατανοήσει κανείς τη συγκεκριμένη κτιριολογική πρόταση στο σύνολο της, περπατώντας γύρω της και στο εσωτερικό της . Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στο σχεδιασμό και στην οργάνωση της κατοικίας, τόσο ως προς την κάτοψη όσο και ως προς τις όψεις της, έτσι ώστε να αποτελέσει ένα φιλόξενα κοινωνικά περιβάλλον όχι μόνο ως προς του χρήστες της αλλά και ως προς την υπόλοιπη γειτονιά. Λήφθηκαν σοβαρά υπόψη οι ιδιαιτέρες ανάγκες της τρίτης ηλικίας ώστε να δημιουργηθεί ένα ασφαλές περιβάλλον που θα τους παρέχει μέγιστη ελευθερία κινήσεων και ποικιλία δραστηριοτήτων.
Οι όψεις του κτηριακού συγκροτήματος οργανώνονται έτσι ώστε να έχουν ένα σαφές και διακριτό ύφος τόσο στο εξωτερικό του κτηριακού συγκροτήματος όσο και στο εσωτερικό του . Πρόθεση μου ήταν το τελικό αποτέλεσμα των όψεων της κατοικίας να είναι αρκετά σύγχρονο αλλά και να έχει αναφορές σε στοιχεία παλαιών κατοικιών του Βόλου, είτε μέσα από την χρήση υλικών και χρωμάτων που να είναι οικεία στα ηλικιωμένα άτομα (π.χ. μάρμαρο, πέτρα Πηλίου, μπετόν, σοβάς σε γκρι και λευκούς τόνους, ξύλο κ.λ.π.), είτε μέσα από την επανάχρηση και την «αναπροσαρμογή» παραδοσιακών στοιχειών όπως π.χ. είναι οι λευκές κορνίζες των παραθύρων. Οι ημιυπαίθριοι χώροι της κατοικίας διαμορφώνονται σαν μικρές «πλατείες» ή βεράντες, που είναι ειδικά διαμορφωμένες έτσι ώστε να είναι προσβάσιμες από όλους και να αποτελούν ένα ευχάριστο περιβάλλον.
Επιβλέπων: Μανωλίδης Κωνσταντίνος
Αριθμός Αναφοράς: 331
Η εργασία επιχειρεί την ανάπλαση και την ενοποίηση του παραλιακού μετώπου του Βόλου από το κεντρικό κτίριο του πανεπιστημίου (Παπαστράτος) μέχρι τον χείμαρρο Άναυρο. Σκοπός είναι η δημιουργία ενός ευρύτερου, ευκολότερα προσβάσιμου, διακριτού, πιο ευχάριστου, ενιαίου και ανοιχτού δημόσιου ελευθέρου χώρου σε καλύτερη σύνδεση με την υπόλοιπη ακτογραμμή και το σύνολο του αστικού συστήματος.
Επιβλέποντες: Τροβά Βάσω, Παπαδόπουλος Λόης-Θεολόγος
Αριθμός Αναφοράς: 363