Επιβλέπων: Στυλίδης Ιορδάνης
Αριθμός Αναφοράς: 134
Επιβλέπων: Μανωλίδης Κωνσταντίνος
Αριθμός Αναφοράς: 126
Το ξενοδοχείο αυτό τοποθετείται σε ένα λόφο στον οικισμό του Νεοχωρίου της λίμνης Πλαστήρα στην Καρδίτσα. Η έκταση του ξενοδοχείου είναι μεγάλη ενώ είναι το μεγαλύτερο της περιοχής.
Αρχιτεκτονικά η περιοχή χαρακτηρίζεται από τα ξενοδοχεία και τους ξενώνες της περιοχής είτε μέσω του προγράμματος LEADER
είτε όχι. Υλικά όπως η πέτρα και το ξύλο καθώς και ο λείος σοβάς με χρώματα όπως το λευκό ή γκρί, το κεραμιδί , η ώχρα και το κίτρινο χαρακτηρίζουν πολλούς από τους όγκους των κατοικιών της περιοχής.
Το ξενοδοχείο είναι 5 αστέρων με 21 σουίτες , καφετέρεια , εστιατόριο , πισίνα , γυμναστήριο και χώρος αισθητικής καθώς και αίθριο στον τελευταίο όροφο. Το κτίριο είναι τριόροφο με χακί και κίτρινο ώς βασικά χρώματα ενώ χαρακτηριστικές είναι οι ξύλινες ψευδοροφές με τις εσωτερικές κολόνες σε υπόγειο , ισόγειο και 1ο όροφο. Στα υπνοδωμάτια το πέτσωμα από τις στέγες είναι εμφανές και τα μπάνια είναι υπερβολικά άνετα.
Τα μεγάλα ανοίγματα είναι στο ισόγειο και οι μπαλκονόπορτες είναι αρκετά μεγάλες. Η θέαση είναι η λίμνη Πλαστήρα, το χωριό και ο λόφος Μαλόκεντρού όπου προβλέπεται να κατασκευαστεί πλατεία.
Γενικά χαρακτηριστικό είναι οι μεγάλοι και άνετοι χώροι παντού και η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου καθορίζεται από ψηλά δέντρα. Οι εξώστες είναι μεγάλοι στους ορόφους λόγω της θέασης και το αίθριο έχει ιδιαίτερα όμορφα φωτιστικά και γλυπτά.
Τέλος αναφέρουμε το ξενοδοχείο σαν μια κατασκευή που διαμορφώνει τον λόφο και εναρμονίζεται μ’ αυτόν.
Επιβλέπων: Κοτιώνης Ζήσης
Αριθμός Αναφοράς: 147
Το υπάρχον κτίριο του ορφανοτροφείου «Ταβιθά», είναι ίδρυμα της Ιεράς Μητρόπολης Θηβών και Λεβαδείας. Το τριώροφο κτίριο του ιδρύματος, φιλοξενεί 40 περίπου ορφανές κοπέλες ηλικιών από μερικών μηνών μέχρι και 20 περίπου ετών, και εξαμελές προσωπικό. Οι όλο και περισσότερες απαιτήσεις του ιδρύματος για μεγαλύτερους και πιο άνετους χώρους (για ύπνο ή για παιχνίδι κ.τ.λ.) καθιστούν αναγκαία τη μεταφορά του σε νέο, μεγαλύτερο οικόπεδο. Στην πρόταση της διπλωματικής εργασίας, το κτιριολογικό πρόγραμμα παραμένει σχεδόν το ίδιο, μεγαλώνουν οι χώροι, ενώ προστέθηκαν κάποιοι ακόμη που θεωρήθηκαν απαραίτητοι.
Επιβλέπων: Καναρέλης Θεοκλής
Αριθμός Αναφοράς: 156
Σε ένα εγκαταλειμμένο σανατόριο, με μεγάλη ιστορία από το 1925 ξεδιπλώνεται μία ιστορία που έχει σκοπό να φιλοξενήσει ομάδες ορειβατών ή ακόμα περιπατητές του βουνού που αναζητούν μία προσωρινή διαμονή.
Το σανατόριο βρίσκεται στο δάσος του Πηλίου, στο χωριό Χάνια και αποτελεί πλέον μία συνέχεια του τοπίου καθώς η φύση έχει διεισδύσει στο ερείπιο. Η αντιμετώπιση λοιπόν για μια επανακατοίκηση συνεπάγεται τη διαφορετική ανάγνωση του τοπίου.
Όπως ένας ορειβάτης εκμεταλλεύεται τις πτυχές του εδάφους για να ξαπλώσει, να κοιμηθεί, ν’ ανάψει φωτιά, με την ίδια λογική διαμορφώνονται χώροι που εξυπηρετούν ανάγκες, στις εσοχές και τοίχους του κτιρίου, μέσω μιας παρασιτικής κατοίκησης γύρω από αυτό.
Σωλήνες ύπνου, σύστημα κουζίνας που ενσωματώνεται στο παράθυρο, μονάδες κατοικίας με αποσπώμενα κρεβάτια από το εσωτερικό του ερειπίου, μονάδες ηλιοθεραπείας που στηρίζονται στο υπάρχον δομικό σύστημα αποτελούν τις βασικές προσθήκες. Στον περιβάλλοντα χώρο ‘σκορπίζονται’ τα μπάνια με το ιατρείο, το αμφιθέατρο με σκηνή το παλιό πέτρινο τοίχο και ένας σκοτεινός θάλαμος.
Οι κατασκευές και οι ροές στο χώρο ελίσσονται γύρω και πάνω στη ταράτσα του κτιρίου, καθώς την εποχή ακμής του σανατορίου αποτελούσε το πιο βιοτικό χώρο με μοναδική θέα. Εκεί οργανώνονταν συζητήσεις με προσκεκλημένους ποιητές του γιατρού Καραμάνη (ιδρυτή του σανατορίου), εκεί γινόταν και η θεραπεία των ασθενών (ηλιοθεραπεία).
Η φυματίωση αποτέλεσε μεγάλο κοινωνικό γεγονός την εποχή της έξαρσης της και η θεραπεία προϋπόθετε πειθαρχία σε κανονισμούς και μεθόδους.
Σκοπός της επανάχρησης αυτής είναι ο τόπος αυτός να αποτελέσει ένα καταφύγιο στο βουνό, όπως κάποτε αποτέλεσε ένα ‘κοινωνικό καταφύγιο’. Οι χρήστες χρησιμοποιούν τις μονάδες τους ατομικά, στο πλαίσιο όμως μιας ομαδικής κατοίκησης και συμβίωσης. Οι διαστάσεις και οι κλίσεις των μονάδων είναι μελετημένες ώστε το σώμα να ‘φωλιάζει’ και να κάνει τις λειτουργίες με τις ελάχιστες διαστάσεις του χώρου.
Η προβλεπόμενη χρήση για τους ορειβάτες συμπίπτει με το γεγονός ότι ο τόπος γύρω από το σανατόριο χρησιμοποιείται για κατασκήνωση και πεζοπορία.
Το όραμα του γιατρού Καραμάνη ήταν να εξαλειφθεί η ασθένεια ης φυματίωσης και στο μέλλον να μπορούν να χαρούν όλοι αυτό το τόπο περισυλλογής, ηρεμίας και ανάπαυσης.
Επιβλέπων: Κοτιώνης Ζήσης
Αριθμός Αναφοράς: 138
Στο αστικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης, την ευρύτερη ένωση δήμων και κοινοτήτων που απλώνεται στο βορρά του Θερμαϊκού κόλπου, παρουσιάζεται ένα κενό λειτουργιών και εγκαταστάσεων εκπαίδευσης. Ένα μεγάλων διαστάσεων εκπαιδευτικό πάρκο, που μπορεί να υποστηρίξει κτήρια και ευρύτερες εκπαιδευτικές λειτουργίες μακριά από την χημική επιβάρυνση και την κακή ψυχολογία της κίνησης και της ζωής μέσα στην πόλη. Ένας τόπος όπου μπορεί ο επισκέπτης να περπατάει και να συμμετέχει σε ανοιχτές ή εξιδικευμένες εκπαιδευτικές λειτουργίες. Τόπος ηρεμίας, στοχασμού και ψυχαγωγίας.
Συστατικό στοιχείο του σχεδιασμού είναι ο εναρμονισμός του κτηρίου με τον περιβάλλοντα χώρο, το φυσικό περιβάλλον. Σε έναν οικόπεδο των 290 στρεμμάτων προσπαθώ να συνδυάσω το κτισμένο περιβάλλον με τη φύση. Βασική πρόθεσή μου είναι ο επισκέπτης να ακολουθεί πορείες μέσα στον χώρο. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί είτε ακολουθώντας το πεζοδρομημένο δίκτυο πλατειών που καταλήγει στα εκπαιδευτικά κέντρα, είτε χρησιμοποιώντας τα περίπτερα που περικλείονται από τις πεζοδρομήσεις, είτε απλώς ακολουθώντας τυχαίες πορείες.
Η επιλογή της τοποθεσίας βασίστηκε σε σκέψεις και διερεύνηση του αναπτηξιακού και γεωγραφικού πεδίου της περιοχής.Ένα σύνολο παραγόντων που θα μπορούσε να προσελκύσει επισκέπτες όχι μόνο της Θεσσαλονίκης αλλά και άλλων γειτονικών περιφερειών όπως της εγγύς δυτικής, ανατολικής καθώς και της κεντρικής Ελλάδας.
Το περιεχόμενο του σχεδιασμού αυτού του πάρκου δεν είναι μόνο η εκτέλεση και παρακολούθηση κάποιων παραστάσεων στους κλειστούς ή ανοιχτούς χώρος του. Είναι πρωτίστως η εκπαίδευση που πραγματοποιείται με ποικίλους τρόπους. Εκπαίδευση των νέων με διαφορετικούς όρους και λειτουργικούς τύπους.
Εδώ προτείνεται κάτι εναλλακτικό. Συνδυάζεται η σχεδιασμένη εικόνα της φύσης με την ανθρώπινη παρέμβαση. Τοποθετώντας τους χώρους στάθμευσης των αυτοκινήτων υπογείως. Προσφέρεται πλούσια φύτευση, μικρές ανυψώσεις του εδάφους (λοφάκια), μικρές τριγωνικές πλατείες με διαδρομές και η ελάχιστη παρουσία κτηρίων σε σχέση με το εμβαδό του οικοπέδου. Κύρια δραστηριότητα, ο περίπατος και η εκπαίδευση. Οι μαθητευόμενοι ή επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να ενεργοποιούν τα ενδιαφέροντα τους είτε σε κλειστό χώρο, είτε σε κάποιο στεγασμένο περίπτερο, είτε σε ανοιχτή πλατεία είτε κάτω από δέντρα. Εδώ η εκπαίδευση στηρίζεται σε ερεθίσματα που γεννιούνται και ενεργοποιούνται από χώρους για τους συλλογισμούς, την ανάγνωση, την ανάλυση και την έρευνα, την ξεκούραση, τον περίπατο και την συσχέτιση με την φύση.
Επιβλέπων: Στυλίδης Ιορδάνης
Αριθμός Αναφοράς: 116
Η Μυτιλήνη, μια πόλη με έντονη πολιτιστική παράδοση και αρκετούς φορείς που ασχολούνται με τις τέχνες και τα γράμματα, έχει διάσπαρτους τους πολιτιστικούς χώρους μέσα στον οικοδομικό της ιστό. Η κατασκευή ενός ευρύχωρου, ενιαίου χώρου που θα φιλοξενούσε όλες αυτές τις εκδηλώσεις είναι η πρόταση της διπλωματικής εργασίας. Προτείνεται η κατασκευή πολυεπίπεδου κτηρίου με αμφιθέατρο, σε οικόπεδο με υπέροχη θέα, το οποίο ευρίσκεται στην υπερυψωμένη περιοχή της Σουράδας, δυτικά του κέντρου της πόλης.
Επιβλέπων: Καναρέλης Θεοκλής
Αριθμός Αναφοράς: 131
Το συκρότημα των προσφυγικών πολυκατοικιών της Λ. Αλεξάνδρας κτίστηκε το 1936 για να στεγάσει τους πρόσφυγες της Μ. Ασίας. Αποτελείται από 8 πολυκατοικίες και θεωρείται από τα ελάχιστα εναπομείναντα κτίσματα κοινωνικής κατοικίας τις δεκαετίας του ’30. Επίσης είναι από τα πρώτα παραδείγματα οργανωμένης αστικής δόμησης, με χωροταξική οργάνωση και αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, επιρεασμένα από τις αντιλήψεις του μοντέρνου κινήματος. Άρα λοιπόν το συγκρότημα αποτελεί μια ξεχωριστή ενότητα μέσα στον ευρύτερο αστικό ιστό, το οποίο όμως επιρρεάζεται από χρήσεις κέντρου πόλης και από δημόσια κτίρια.
Στόχος της διπλωματικής εργασίας είναι να διατηρηθεί η φυσιογνωμία και η ιδιαιτερότητα του συγκροτήματος μέσα από μια επαναδιαπραγμάτευσή του, η οποία θα εξυπηρετεί τις ανάγκες τις περιοχής σε συνδυασμό με νέες χρήσεις.
Συγκεκριμένα προτείνεται η διατήρηση των 5 εκ των 8 πολυκατοικιών με τέτοιο τρόπο ώστε να μην θύγεται η χωροταξική οργάνωση και η μνήμη του προσφυγικού συγκροτήματος. Οι 5 λοιπόν αυτές πολυκατοικίες χωροθετούνται σε μια ενότητα η οποία προτείνεται να παραλάβει χρήσεις πολιτιστικού χαρακτήρα ενώ ταυτόχρονα ολόκληρο το οικόπεδο αποκτά πλέον μια ευελιξία η οποία του δίνει την δυνατότητα να προσαρμοστεί στον ευρύτερο αστικό ιστό αλλά και στις χρήσεις που το περικλύουν.
Επιβλέπων: Αδαμάκης Kώστας
Αριθμός Αναφοράς: 127