Τοποθετημένο στην βορειοδυτική απόληξη του εγκαταλελειμμένου εργοστασίου ζυθοποιείας ΦΙΞ , το θέμα της διπλωματικής εργασίας αφορά στην δημιουργία ενός πολυμεσικού χώρου.

Κεντρική ιδέα αποτελεί η υπέρθεση μη-υλικών χαρακτηριστικών της περιοχής που ορίζει το οικόπεδο, (ψηφιακά ίχνη , ροές κίνησης, κυματομορφές ήχου) με σκοπό τη δημιουργία μίας φευγαλέας μορφής. Μολονότι μέσα από αυτή τη διαδικασία η ύλη κάμπτεται και οι άξονες προσανατολισμού μετατοπίζονται, το τελικό προϊόν αναπόφευκτα υποτάσσεται στην ορθολογική κατασκευή και χρήση.

Το κτίριο χωρίζεται σε δύο στοιχεία: τον χώρο υποδοχής και την αίθουσα του “πύργου δεδομένων” (Data tower). Η μετάβαση από τον ένα χώρο στον άλλο δεν εμποδίζεται μα ο διαχωρισμός τους γίνεται αισθητός μέσω της καμπύλωσης του εξωτερικού κελύφους.
Ο χώρος υποδοχής αποτελεί την έναρξη μίας ανοικτής διαδρομής-τροχιάς με κύριο γνώρισμα την κλιμάκωση του δημόσιου χαρακτήρα της H αίθουσα του πύργου δεδομένων λειτουργεί ως δοχείο ενός καθαρά ιδιωτικού χώρου και καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του κτιριακού όγκου. Η εξωτερική όψη της αντικατοπτρίζεται στο εσωτερικό με έναν ελικοειδή διάδρομο που εκτείνεται από το δάπεδο έως την οροφή, σχηματίζοντας ένα αίθριο μέσα από το οποίο διαχέεται ο φυσικός φωτισμός.

Επιβλέπων: Παπαδόπουλος Σπύρος

Αριθμός Αναφοράς: 153

  Ο Βοτανικός αποτελεί τον πυρήνα της ευρύτερης περιοχής του Ελαιώνα και είναι ένας χώρος του οποίου ο μετασχηματισμός εκκρεμεί πολλά χρόνια και η ανάπτυξή του είναι κρίσιμη για την ομαλή εξέλιξη του Λεκανοπεδίου, αφού συνδέει σε μεγάλο βαθμό τα δυτικά προάστια με το κέντρο της Αθήνας. Η περιοχή του Βοτανικού και κατ' επέκταση του Ελαιώνα βρίσκεται λίγα μόλις χιλιόμετρα από την πλατεία Συντάγματος με θέα προς τα αρχαιολογικά μνημεία και οδικές αρτηρίες οι οποίες παρέχουν καλή πρόσβαση (λεωφόρος Αθηνών, Ιερά Οδός, Πέτρου Ράλλη) και συνδέεται με την Εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας.
Η περιοχή αυτή μέχρι πρόσφατα δεν είχε εφαρμοσμένο πολεοδομικό σχεδιασμό, εκτός από κάποια τμήματα. Αυτή η περιοχή έχει αποκτήσει πλέον όρους δόμησης και με το λειτουργικό βασικό οδικό δίκτυο που διαθέτει διευκολύνει σημαντικά την πρόσβαση από την Ανατολική προς τη Δυτική Αττική και το αντίστροφο.
Η δημιουργία αθλητικού κέντρου προβλέπει μία εξαιρετικά σημαντική μητροπολιτική παρέμβαση και τη συνδυασμένη αστική ανάπλαση και ανάπτυξη της περιοχής του Βοτανικού του Δήμου Αθηναίων και αποβλέπει ιδίως στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής στην πρωτεύουσα. και στη δημιουργία μεγάλου πόλου αναψυχής, αθλητισμού και πολιτιστικών λειτουργιών που θα εξυπηρετεί ζωτικές λειτουργίες ολόκληρου του μητροπολιτικού συγκροτήματος της Αθήνας και τον εκσυγχρονισμό παραδοσιακών περιοχών βιομηχανικής συγκέντρωσης. Ο νέος πόλος πολλαπλών λειτουργιών στον Βοτανικό, θα τροφοδοτήσει οικονομικά την ανάπτυξη νέων δραστηριοτήτων σε μια περιοχή που σήμερα βρίσκεται σε αδράνεια, με παράλληλη εξασφάλιση των απαραίτητων κοινόχρηστων χώρων και χώρων πρασίνου.
Η επιτρεπόμενη μέχρι σήμερα δόμηση των 60.000 τμ που αντιστοιχεί στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, μεταφέρεται στο Βοτανικό, σε μία περιοχή χωροταξικά, πολεοδομικά και περιβαλλοντικά πλέον συμβατή για την υποδοχή αυτού του κτιριακού όγκου. Πρόκειται για μία έκταση με παλιά βιομηχανικά κτίρια, που απομακρύνονται και διαμορφώνεται κατάλληλος χώρος για την υποδοχή του γηπέδου.
Πορείες κοινού
Βασικό μέλημα αποτελεί η ουσιαστική και νοητή ενοποίηση του οικοπέδου με το σταθμό του μετρό και το οικόπεδο που παραχωρείται για την δημιουργία κλειστού αθλητικού κέντρου (γήπεδο καλαθοσφαίρισης, βόλεϊ και πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων). Για το λόγο αυτό δύο άξονες διασχίζουν τον χώρο. Ο ένας ενώνει το σταθμό του μετρό με τις δύο πλατείες που δημιουργούνται στο χώρο. Ο δεύτερος άξονας ενώνει τη δεύτερη είσοδο για το κοινό με το χώρο όπου προβλέπεται να στεγαστούν τα υπόλοιπα αθλήματα. Εκατέρωθεν του άξονα αυτού υπάρχουν οι χώροι στάθμευσης κοινού και V.I.P . Αυτός ο άξονας εξυπηρετεί τον κόσμο που έρχεται στο γήπεδο με αυτοκίνητό.
Οι δύο αυτοί άξονες ενώνονται με έναν τρίτο ο οποίος περνάει μπροστά από το κεντρικό κτίριο του γηπέδου. Σε αυτόν τον άξονα μία σειρά από στέγαστρα επιτρέπουν το στήσιμο πάγκων και την εκδήλωση υπαίθριων εκθέσεων. Αυτή η λαϊκή αγορά δίνει στο μέτωπο του οικοπέδου μία πολιτιστική χρήση καθώς και ένα χώρο περιπάτου που καταλήγει στη κεντρική πλατεία.
Τέλος, στην μικρή πλευρά του γηπέδου δίπλα στις πλατείες, πάνω από τα εκδοτήρια εισιτηρίων, υπάρχει ένας υπαίθριος χώρος για πολιτιστικές εκδηλώσεις με εξέδρα για το κοινό.

Μορφολογικά χαρακτηριστικά
Το γήπεδο αντιμετωπίζεται ως ένα οικοδομικό τετράγωνο όπως τα γύρω του οικοπέδου. Τα αστικά γήπεδα έχουν ως σημείο αναφοράς το μέτωπο προς το δρόμο. Το μέτωπο αυτό συναντάται στη συγκεκριμένη πρόταση. Δεν ακολουθεί την διάσταση της εξέδρας αλλά γίνεται πιο μακρύ και γίνεται πλέον ένα καθαρά κτιριακό μέτωπο.
Η τυπολογία των αστικών ελληνικών γηπέδων με τις ευθείες εξέδρες στη μεγάλη πλευρά του αγωνιστικού χώρου και τις ημικυκλικές στις μικρές πλευρές συναντάται εδώ με τη διαφορά του ότι η εσωτερική μεγάλη εξέδρα γίνεται και αυτή με καμπύλη ώστε να αποδοθεί νοητά το έμβλημα της ομάδος για την οποία προορίζεται, το τριφύλλι.
Το χαρακτηριστικό της πρώην έδρας της ομάδας του Παναθηνα’ι’κού, του γηπέδου Απόστολος Νικολα’ί’δης, ο εμφανής σκελετός με τις κολώνες και τα δοκάρια συναντάται και εδώ. Οι κολώνες και τα δοκάρια του πάνω διαζώματος δεν καλύπτονται από τίποτα και είναι σε κοινή θέα.
Η είσοδος στις εξέδρες γίνεται μέσα από στοές που διατρέχουν όλες τις πλευρές του γηπέδου. Στην εξέδρα V.I.P. η στοά βρίσκεται στο ισόγειο του κτιρίου και η είσοδός της γίνεται από το μέτωπο του κτιρίου. Στις άλλες τρεις πλευρές οι στοές αυτές δημιουργούνται από τις εξέδρες του πάνω διαζώματος και από τα πετάσματα και το κτίριο κλειστών αθλητικών εγκαταστάσεων για το κοινό.
Στην μεγάλη πλευρά του αγωνιστικού χώρου που βρίσκεται στο εσωτερικό του οικοπέδου υπάρχει το κτίριο κλειστών αθλητικών εγκαταστάσεων κοινού. Αυτό το κτίριο απαντά στο κεντρικό κτίριο απέναντι του και δημιουργεί έναν νέο άξονα, μια νέα πορεία που καταλήγει στο πάρκο και τις υπαίθριες αθλητικές εγκαταστάσεις.

Επιβλέπων: Παπαδόπουλος Σπύρος

Αριθμός Αναφοράς: 148

Η διπλωματική εργασία ΄ Ένα κτίριο για το νερό ΄ αναφέρεται σε ένα σύμπλεγμα χωρικών εγκαταστάσεων με λουτρικές και ευρύτερα ψυχαγωγικές δραστηριότητες οι οποίες έχουν ως κεντρικό παράγοντα το υγρό στοιχείο . Το χωρικό αυτό σύνολο σχεδιάστηκε με επιρροές από το μικροτοπίο της περιοχής ( το κτίριο τοποθετείται στα Λουτρά της Αιδηψού ) αλλά και της παράδοσης αιώνων στη λουτροθεραπεία , όπως εφαρμόζεται στην περιοχή .
Οι χώροι συνθέτονται περιμετρικά του βασικού στοιχείου , του νερού , (στο κέντρο του ‘ κτιρίου ’ τοποθετείται μια πισίνα) αλλά και μέσα σε αυτό , καθώς το ‘κτίριο ’ είναι τοποθετημένο μέσα στη θάλασσα , απέχοντας λίγα μόνο μέτρα από την στεριά . Το δεύτερο κυρίαρχο στοιχείο , όσον αφορά τη σύνθεσή του κτιρίου είναι η κίνηση .
Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο το οποία αφορά την κίνηση του επισκέπτη , την σωματική του μεταφορά από το ένα σημείο στο άλλο , το ‘ ταξίδι ‘ ξεκινά από την στεριά ֺ από την πορεία του περιπατητή μέχρι το σημείο όπου είναι πλήρως ορατό το κτίριο μέσα στη θάλασσα , εκεί σηματοδοτείται και η είσοδος του κτιρίου . Εκεί ξεκινά και το ταξίδι. Ο επισκέπτης επιβιβάζεται σε μικρά πλοιάρια και κάνει μια ολιγόλεπτη θαλάσσια διαδρομή μέχρι να φτάσει στο κτίριο . Από το σημείο αυτό και έπειτα η πορεία που θα διαγράψει μέσα στους χώρους του συγκροτήματος εξαρτάται από τους χώρους που επιθυμεί να επισκεφτεί και τις ‘ θεραπείες ‘ στις οποίες επιθυμεί να υποβληθεί. Σε ένα γενικό πλαίσιο η κίνηση εσωτερικά ακολουθεί τον σχεδιασμό και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως περιμετρική , αυτό όμως δεν εμποδίζει την γραμμική και απευθείας σύνδεση των σχετιζόμενων μεταξύ τους χώρων , η οποία και έχει προβλεφτεί.
Το κτίριο στεγάζει όλες τις λουτρικές θεραπείες και δραστηριότητες που μπορούν να εφαρμοστούν βασιζόμενες στις θεραπευτικές ιδιότητες των νερών που πηγάζουν στην περιοχή . Μερικές από αυτές είναι λουτροθεραπεία σε μπανιέρες , λουτροθεραπεία με ψιλή βροχή , ηλεκτροθεραπεία αλλά και άλλες θεραπείες που ενέχονται στο ευρύτερο πλαίσιο της λουτροθεραπείας και των διαδικασιών ευεξίας , όπως χαμάμ , μασάζ αλλά και γυμναστήριο αλλά και ένας ιδιότυπος χώρος ανάπαυσης .
Τέλος συγκεντρώνονται και κάποιες χρήσεις στο πλαίσιο της γενικότερης ψυχαγωγίας , πολλές από τις οποίες είναι περισσότερο πνευματικές από ότι σωματικές , όπως ο εκθεσιακός χώρος , το ενυδρείο , τα παρατηρητήρια αλλά και ένα εστιατόριο και μπαρ.
Για εμάς η σχεδίαση αυτού του κέντρου λουτροθεραπείας ήταν μια προσπάθεια για την δημιουργία ενός σύγχρονου κέντρου σωματικής και πνευματικής ευεξίας με σκοπό την προσέλκυση νέου κόσμου στον τομέα αυτό και την διάδοση και επανεδραίωση της λουτροθεραπείας σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα.

Επιβλέπων: Στυλίδης Ιορδάνης

Αριθμός Αναφοράς: 120

  Στόχος αυτής της διπλωματικής εργασίας είναι η μεταφορά κάποιων λειτουργιών της κατοικίας εκτός των ορίων της, είτε από επιλογή είτε σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης. Στην Ελλάδα είναι συνηθισμένο φαινόμενο να περιορίζονται πολλές λειτουργίες εντός της κατοικίας, ενώ με κάποιες πολύ απλές υποδομές αυτές θα μπορούσαν να μεταφερθούν και στο εξωτερικό της.
  Παράλληλα, η χώρα μας βρίσκεται σε σεισμογενή περιοχή και για τον λόγο αυτό είναι σημαντική η πρόληψη για μια μελλοντική καταστροφή. Η αναγκαιότητα του σχεδιασμού έγινε ακόμα πιο έντονη μετά τον σεισμό της Αθήνας τον Σεπτέμβριο του 1999.
   Η κατασκευή που προτείνεται έχει διττή χρήση, σαν επίπλωση πάρκου προσελκύει τους κατοίκους στην μεταφορά λειτουργιών εκτός της κατοικίας, όπως το μαγείρεμα, ενώ με την προσθήκη κελύφους μετατρέπεται σε κατοικία εκτάκτου ανάγκης ως βραχύβιο μέσο για την ανακούφιση των πληγέντων.

Επιβλέπων: Αντονάς Αριστείδης

Αριθμός Αναφοράς: 142

Θέμα της διπλωματικής εργασίας είναι η δημιουργία εργοστασίου εμφιαλωμένων ροφημάτων στη Νέα Ιωνία. Στόχος της δημιουργίας του κτιρίου αυτού, είναι να κάνει εφικτή τη προσέλευση και την εμπλοκή του κοινού σε αυτό μέσω διαφορετικών χρήσεων.

Γι’ αυτόν τον λόγο επιλέχθηκε το οικόπεδο στη Νέα Ιωνία Βόλου, το οποίο βρίσκεται σε κατοικημένη περιοχή και συγκεκριμένα σε σημείο όπου συγκεντρώνεται κοινό γύρω από αυτό. Σκοπός, είναι η δημιουργία μεταλλικού σκελετού στο κτίριο.

Βασική ιδέα είναι η δημιουργία ζωνών με διαφορετικά ανοίγματα, έντονη γραμμικότητα και ανήσυχες φόρμες στην οροφή με εναλλασσόμενες κλίσεις, σε μία προσπάθεια αναζήτησης μέγιστου φυσικόυ φωτισμόυ στο κτίριο με την παράλληλη αντιπαράθεση της μεγάλης με τη μικρή κλίμακα. Η εναλλαγή των κλίσεων είναι άμεσα επηρεασμένη από τον πειραματισμό των δομικών συστημάτων. Η λειτουργία του εργοστασίου είναι σε μεγάλο βαθμό περιορισμένη, με αποτέλεσμα οι ροές των κινήσεων του προσωπικού και του κοινού να μην περιπλέκονται.

Πειραματιζόμενοί με διαφορετικά διαγράμματα κίνησης και χωροθέτησης και αναζητώντας την λειτουργικότερη διάταξη, έχουμε άμεση παρέμβαση στο αισθητικό αποτέλεσμα του όγκου του κτιρίου και στο σχεδιασμό της δομής.

Το κτίριο χαρακτηρίζεται από έντονη γραμμικότητα και ένα παιχνίδισμα στην οροφή με ζώνες επίπεδες ή με έντονη κλίση, παρέχοντας φυσικό φωτισμό στο κτίριο. Η μεγάλη κλίμακα του κτιρίου έρχεται σε αντίθεση με τους μικρούς όγκους διαφορετικών λειτουργιών. Δύο από αυτά τα κουτιά είναι γραφεία και υπάγονται στο κτίριο, ενώ τα άλλα δύο είναι πυρήνες έλξης για το κοινό. Το ένα είναι παιδικός σταθμός για τα παιδιά των εργαζόμενων και το άλλο είναι αμφιθέατρο και ίντερνετ καφέ με στόχο την προσέλευση των παιδιών από το διπλανό σχολείο και των γύρω κατοίκων, ενώ το κουτί αυτό είναι η αφετηρία για την περιπλάνηση του κοινού στο εργοστάσιο μέσω ενός σωλήνα σε πιο ψηλότερο επίπεδο από αυτό.

Επιβλέποντες: Βροντίση Μαρία, Κοτιώνης Ζήσης

Αριθμός Αναφοράς: 132

Ένα από τα πλέον επίκαιρα ζητήματα είναι η έλλειψη μουσουλμανικού τεμένους στην Αθήνα, παρ’ όλο που οι μουσουλμάνοι, Έλληνες και μετανάστες, υπολογίζονται σε 200.000. Στην προσπάθεια προσέγγισης ενός σύγχρονου τζαμιού στην πόλη, αναλύεται η υπάρχουσα πληθυσμιακή σύσταση των μουσουλμάνων και οι αυτοσχέδιοι χώροι στους οποίους προσεύχονται. Επιπρόσθετα παρουσιάζεται η επικρατούσα στάση του Τύπου. Η τελική πρόταση περιλαμβάνει τέσσερις προσεγγίσεις, διαφορετικής κλίμακας και τρόπου χρήσης: το Τζαμί-Ιό, στην ευρύτερη περιοχή της Ομόνοιας, το Φορητό Τζαμί στο Μουσείο Μπενάκη, το Πλωτό Τζαμί στην Πειραϊκή και τέλος το Τζαμί Σύμβολο, στο εργοστάσιο Ελβύν, το οποίο αναλύεται εκτενέστερα. Και οι τέσσερις προσεγγίσεις βρίσκονται στον άξονα της Πειραιώς, η οποία εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια σε ένα σημαντικό πολιτισμικό δίκτυο.

Επιβλέποντες: Κολώνας Βασίλης, Στυλίδης Ιορδάνης

Αριθμός Αναφοράς: 121

  Σύγχρονος χορός είναι το όνομα που δίνεται σε μια ομάδα μορφών χορού του 20ού αιώνα. Είναι μια συλλογή αναπτυσσόμενων συστημάτων και μεθόδων με αφετηρία το μοντέρνο χορό. Οι απαρχές του μοντέρνου χορού τοποθετούνται χρονικά στα τέλη του 19ουαιώνα και πολλά από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το μεταμοντερνισμό στην τέχνη και στην αρχιτεκτονική εμφανίζονται και στις φόρμες αυτού. Στην Ελλάδα η ιστορία του σύγχρονου χορού ξεκινά στις αρχές του 20ου αιώνα με την άφιξη της Isadora Duncan, η οποία χορεύει και διδάσκει χορούς εμπνευσμένους από την αρχαιότητα.
   Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του σύγχρονου χορού είναι ο πειραματισμός του χωρικού πλαισίου στο οποίο εντάσσεται η χορογραφία. Συχνά ο χορογράφος δεν επιθυμεί να αναπαράγει τη συμβατική διάταξη που ακολουθείται στο σχεδιασμό των θεάτρων. Ένας χώρος με χαρακτηριστικά την ευελιξία στις επιλογές χωροθέτησης της σκηνής και την εξωστρέφεια μέσω της μορφής του, που ταυτόχρονα θα αποτελέσει πόλο έλξης ομάδων από την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό, απουσιάζει στη χώρα μας. Η παρούσα διπλωματική εργασία σκοπό έχει το σχεδιασμό μιας τέτοιας αρχιτεκτονικής πρότασης, η οποία θα φέρει το όνομα ‘Κέντρο Σύγχρονου Χορού’.
   Το σημείο εγκατάστασης της πρότασης βρίσκεται στην περιοχή Γκάζι και περιβάλλεται, από τις τρεις πλευρές του, από τις οδούς Πειραιώς, Ιάκχου και Ορφέως με αποτέλεσμα να εξασφαλίζεται η εύκολη πρόσβαση σε αυτό, η ορατότητά του από τους διερχομένους και η διαμπερότητα των κινήσεων μέσα σε αυτό.
   Το υλικό μέσο με το οποίο ξεκίνησε η έρευνα γύρω από το σώμα και τις χωρικές ποιότητες που δημιουργεί στον σύγχρονο χορό, ήταν μία συλλογή από βιντεοσκοπημένες χορογραφίες. Μετά την ανάγνωση αυτών των χορογραφιών αποσπάστηκαν στιγμιότυπα (καρέ) δημιουργώντας ένα αρχείο "παγωμένων" κινήσεων και στάσεων. Από αυτή τη διαδικασία αντλήθηκαν τρεις κατηγορίες: τα “contacts”, οι ακραίες στάσεις του σώματος, και οι κινήσεις του με το κέντρο βάρους εκτός του άξονά του. Κάποια από αυτά τα παραδείγματα, οδήγησαν σε σκίτσα και αναπαραστατικές μακέτες ώστε να αρχίσει μία αφαίρεση πληροφοριών και αποκωδικοποίηση στοιχείων. Μεταφράζοντας το σώμα σε ένα γραμμικό στοιχείο, το οποίο αντιστοιχεί στον άξονά του, προέκυψε ένα πρόπλασμα, μέσω του οποίου άρχισαν να γίνονται ορατές κάποιες χωρικές ποιότητες. Σύμφωνα με τις λειτουργικές ανάγκες ενός Κέντρου Σύγχρονου Χορού που έχει στόχο να φιλοξενεί παραστάσεις, φεστιβάλ και προβολές videodance διαμορφώθηκε ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, χώρο προς διαμόρφωση συνδυασμών μεταξύ σκηνής και θεατών (με δυνατότητα προβολής videodance), αρχείο videodance, αίθουσα για πρόβες, αίθουσες, ατομικής και περιορισμένου αριθμού ατόμων, προβολής videodance και χώρους διοίκησης. Η αίσθηση της κίνησης που μπορεί να εμπεριέχεται σε ένα στατικό μέλος εντάχθηκε στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του οικοπέδου, και αποτέλεσε την αφετηρία για τη διερεύνηση σχέσεων ανάμεσα στις παραπάνω χρήσεις, με γνώμονες τη λειτουργικότητα και τη συνέπεια στην κεντρική ιδέα. Το Κέντρο Σύγχρονου Χορού που προτείνεται αποτελείται από τρία κτίρια, τα οποία διατάσσονται περιμετρικά ενός περιβάλλοντα χώρου και δημιουργούν ένα, οπτικά και λειτουργικά, συνεχές σύνολο πρότασης.

Επιβλέποντες: Γαβρήλου Έβελυν, Κοτιώνης Ζήσης

Αριθμός Αναφοράς: 140

Σκοπός της κατασκευής είναι να προσαρμόσει τις αρχές του νομαδισμού στις ανάγκες και τις δυνατότητες της σύγχρονης δυτικής κοινωνίας. Οι αρχές αυτές θα μπορούσαν να συνοψιστούν στην ανάγκη για μεταφορά, την ευελιξία, την λιτότητα αλλά, το ποιο σημαντικό, στην επιθυμία για αλλαγή στον τρόπο κατοίκησης.

Μιας και ο νομαδισμός βασίζεται στην αναζήτηση, απευθυνόμαστε σε ανθρώπους που αναζητούν την ηρεμία, την απομόνωση, την επαφή με την φύση, σε ιδανικές καιρικές συνθήκες. Ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν τις ανέσεις όπως αυτές ορίζονται στην σύγχρονη δυτική κοινωνία, προκειμένου να βιώσουν, είτε μόνιμα είτε περιστασιακά, μια εμπειρία που συμφωνεί με την λογική τόσο του προϊστορικού όσο και του σύγχρονου νομαδισμού.

Το αποτέλεσμα είναι μια κατασκευή που προσαρμόζεται κάθε φορά στης ανάγκες και τον αριθμό των χρηστών στον όγκο αλλά και στην διαρρύθμιση του χώρου. Επιπλέων έχει την δυνατότητα να ρυμουλκείτε και να τοποθετείται όπου επιθυμεί ο χρήστης.

Ορθογώνιο στην μορφή του, αναπτύσσεται συμμετρικά στον χώρο διπλασιάζοντας ή τριπλασιάζοντας τον αρχικό του εκμεταλλεύσιμο χώρο. Το κέλυφος προσαρμόζεται στις ανάγκες σκιασμού και αερισμού του χώρου ενώ δημιουργεί ανοίγματα στα σημεία που είναι απαραίτητα.

Συνδυάζοντας κάθε φορά διαφορετικά υλικά και χρώματα η κατασκευή απαντάει στις επιθυμίες των ιδιοκτητών όσο αναφορά την όψη αλλά και τις ιδιότητες της κατασκευής έχοντας την δυνατότητα άπειρων συνδυασμών και μοναδικών λύσεων.

Επιβλέπουσα: Βροντίση Μαρία

Αριθμός Αναφοράς: 130