Arch.Uth Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Arch.Uth UTH.gr English

  Το project γεννήθηκε ως μια προσπάθεια επανεξέτασης και ανασυγκρότησης της παραπάνω συνθήκης. Έτσι το project κινείται ανάμεσα στην πρόθεση να εγκατασταθεί κάτι στο έδαφος της Βιομηχανικής Ζώνης που θα την ανασυντάσσει όσον αφορά το παρόν πλαίσιο λειτουργίας της, και στην πρόθεση να χρησιμοποιηθούν στο μέγιστο βαθμό όλες οι εγαταστάσεις, τα υλικά και οι δυνατότητες που ενυπάρχουν ήδη εκεί με σκοπό να προαχθεί μια διαφορετική ανάπτυξη της Βι.Πε.Θ. με πολιτιστική κατεύθυνση. Πιο συγκεκριμένα, αξιοποιώντας κατάλληλα μια σειρά από ανενεργούς χώρους στα Ο.Τ. 18 και 19 θα δημιουργηθεί ένα Κέντρο που σκοπός της λειτουργίας του θα είναι να παρέχει τη δυνατότητα, σε ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων από τον καλλιτεχνικό κυρίως χώρο, ενός ευρύ πειραματισμού τόσο με τα υλικά και τα μέσα (mediums) όσο και με την ίδια τη διαδικασία της κατασκευής. Το Κέντρο αυτό θα “εκμεταλλεύεται” τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις και την τεχνογνωσία που διαθέτει η Βι.Πε.Θ., με έναν εναλλακτικό (αιρετικό) τρόπο, με στόχο να αποτελέσει τον ενδιάμεσο εκείνο χώρο που θα συνδέσει σε ένα άλλο βαθμό τη βιομηχανία και τα προϊόντα της με τον κόσμο της τέχνης και τα έργα της. Απώτερη κατάληξη είναι η δημιουργία έργων τέχνης – πειραμάτων που θα προέρχονται από πρωτογενή υλικά και βιομηχανικά προϊόντα, ό,τι είναι δηλαδή διαθέσιμο στη Βι.Πε.Θ. από πρώτες ύλες ως και τα απόβλητα. Απαραίτητο στοιχείο του τελικού παραγόμενου έργου δεν είναι η καινοτομία ή η ευρεσιτεχνία σε τεχνολογικό – επιστημονικό επίπεδο, καθώς είναι γνωστό πως τα υλικά της σύγχρονης τέχνης μπορούν δυνητικά να είναι τα πάντα, ακόμα και οι κοινωνικές συνθήκες ή οι ανθρώπινες σχέσεις.
  Επίσης στόχος του Κέντρου δεν είναι να συνδεθεί με τη Βι.Πε.Θ. μόνο σε επίπεδο χωρικό ή μέσα από τα διάφορα facilities αλλά να συναναστραφεί όσο το δυνατόν περισσότερο με όλες τις επιμέρους κοινότητες των ανθρώπων της ευρύτερης περιοχής ξεκινώντας από τους βιομηχανικούς εργάτες που με την εργασία τους θα γίνονται συνδημιουργοί στην τέχνη. Το Κέντρο θα χρηματοδοτείται εν μέρει και από χορηγίες των βιομηχανιών της περιοχής εφόσον οι εταιρείες έτσι θα ωφελούνται άμεσα ή έμμεσα τόσο με τις προβλεπόμενες φοροαπαλλαγές που προβλέπονται για τις χορηγίες όσο και από τη διαφήμιση που θα επιτυγχάνεται για τις ίδιες και για τα προϊόντα τους. Όλα τα παραπάνω είναι πολύ σημαντικά για το Κέντρο καθώς καλλιτεχνική πράξη και κοινωνική δράση αποτελούν τους δύο αλληλοδιαπλεκόμενους όρους που επηρεάζουν άμεσα την καλλιτεχνική παραγωγή, τον σύγχρονο πολιτισμό.

Επιβλέποντες: Ψυχούλης Αλέξανδρος, Παπαδόπουλος Σπύρος

Αριθμός Αναφοράς: 143

 

Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός ενός Κέντρου Ελευσινιακών Ερευνών στην πόλη της Ελευσίνας, σε οικόπεδο με αξιόλογα αρχαιολογικά ευρήματα, τα οποία με την προτεινόμενη λύση προστατεύονται και αναδεικνύονται.
Η επιλογή της πόλης της Ελευσίνας και του συγκεκριμένου οικοπέδου μελέτης βασίστηκε σε μια σειρά από κριτήρια. Η πόλη αυτή, με τη μακρά ιστορία της, παρουσιάζει ιδιαίτερο αρχαιολογικό ενδιαφέρον, ενώ σήμερα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προάστια της Δυτικής Αττικής. Το οικόπεδο έχει ιδιαίτερη αρχαιολογική αξία, διότι το τμήμα της αρχαίας Ιεράς Οδού, που έχει εντοπισθεί σε αυτό μετά από ανασκαφές, είναι ένα από τα πολύ λίγα τμήματα της αρχαίας αυτής οδού που έχουν αποκαλυφθεί στην περιοχή της Ελευσίνας. Από την άλλη μεριά, η δημιουργία ενός τέτοιου Κέντρου στο οικόπεδο αυτό είναι συμβατή με τα πολεοδομικά δεδομένα και τις υφιστάμενες χρήσεις της περιοχής.
Τα κύρια μέρη του Κέντρου, από άποψη λειτουργίας, είναι ένα Ινστιτούτο Ελληνικών και Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων, ένα Μουσείο και μία Βιβλιοθήκη, ενώ στον περιβάλλοντα χώρο των κτιρίων διαμορφώνεται πλατεία, έτσι ώστε, πέρα από τις άλλες λειτουργίες της, να επιτυγχάνεται φυσική πρόσβαση και οπτική αντίληψη στα αρχαιολογικά ευρήματα εντός του οικοπέδου.
Κύριοι στόχοι του Κέντρου είναι η πραγματοποίηση συστηματικών ερευνών πρωτίστως γύρω από τις αρχαιότητες της Δυτικής Αττικής με προοπτική, εκτός των άλλων, τη δημιουργία Ηλεκτρονικού Αρχαιολογικού Κτηματολογίου, η λειτουργία μόνιμων και περιοδικών εκθέσεων, η επαφή των επισκεπτών με τα αρχαιολογικά ευρήματα που έχουν αποκαλυφθεί στο οικόπεδο και ακόμη η μεταφορά ποικίλων πληροφοριών στους επισκέπτες προς ενημέρωση ή επιμόρφωση ή ακόμη και για ψυχαγωγία.
Η συνολική αρχιτεκτονική σύνθεση η οποία αποτελεί αστική παρέμβαση μικρής κλίμακας, βασίζεται σε επιμέρους αρχιτεκτονικές επιλογές, πολλές από τις οποίες έχουν, μεταφορικά, ως αφετηρία την έννοια της λέξης «έλευσις», η οποία συνδέεται ετυμολογικά με το όνομα της πόλης της Ελευσίνας και χαρακτηρίζει πολλές από τις λειτουργίες του Κέντρου.
Η αρχιτεκτονική λύση που προτείνεται έχει βασιστεί κατά ένα μέρος σε παράλληλες χαράξεις προς τη διερχόμενη σύγχρονη Ιερά Οδό, ενώ η «διάχυση» της χάραξης της οδού αυτής προς τις πλατείες του οικοπέδου μελέτης πραγματοποιείται μέσω της συνεχούς εναλλαγής κίνησης και στάσης. Σχετικά με τις ανωτέρω χαράξεις πρόκειται για τις υφιστάμενες αρχαιολογικές χαράξεις που έπαιξαν δεσμευτικό ρόλο κατά το σχεδιασμό και για νέες χαράξεις, όπως χαράξεις στέγασης στους υπαίθριους χώρους, κτιριακές χαράξεις, χαράξεις διαμόρφωσης εδάφους και υψομετρικές χαράξεις.
Δύο από τις κτιριακές χαράξεις έχουν δημιουργήσει, η πρώτη τον ορθογώνιο όγκο της Βιβλιοθήκης και η δεύτερη τον ορθογώνιο στιβαρό όγκο πολλαπλών χρήσεων, όπου υπάρχει το Ινστιτούτο, το Μουσείο και ένα αμφιθέατρο. Η τρίτη κτιριακή χάραξη υπό μορφή «μονοκονδυλιάς» τέμνει και διαπερνά τον ορθογώνιο όγκο πολλαπλών χρήσεων και δημιουργεί ένα ελισσόμενο κτίριο, το οποίο καλύπτει περιμετρικά μεγάλο μέρος του οικοπέδου. Στα σημεία τομής παράγονται νέες μορφές όγκων (ανεμοθώρακες), οι οποίοι λειτουργούν ενοποιητικά και σαν πέρασμα μεταξύ των «τεμαχισμένων» τμημάτων του ορθογωνικού κτιρίου.
Σχετικά με τα υλικά, στο επίπεδο της κάτοψης τα υλικά είναι φυσικά και ευέλικτα, εναλλάσσονται και έχουν την ιδιότητα να εναρμονίζονται με το τοπίο μιας «αρχαιολογικής πλατείας», διαμορφώνοντας παράλληλες σχεδόν λωρίδες. Τα υλικά στις όψεις συνδέονται με τις εδαφικές διαμορφώσεις.
Η εργασία συνοδεύεται από μια σειρά σχεδίων και φωτογραφικό υλικό.

Επιβλέπων: Παπαδόπουλος Σπύρος

Αριθμός Αναφοράς: 125

 

Θέμα της διπλωματικής εργασίας αποτελεί ο σχεδιασμός κτιρίου Ταινιοθήκης στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Ως μια νέα μονάδα, επιχειρούμε την ένταξή της σε ένα υπάρχον δίκτυο πολιτιστικών πυρήνων, που σχετίζονται με την πραγματοποίηση των φεστιβάλ κινηματογράφου και ντοκυμαντέρ.
Η περιοχή που επιλέγουμε βρίσκεται στη δυτική είσοδο της πόλης, στο συγκρότημα του Παλιού Σιδηροδρομικού Σταθμού ( σημερινού Εμπορικού Σταθμού ΟΣΕ).
Η έννοια της μεταφοράς στον κινηματογράφο αλλά και στην περιοχή του σταθμού, καθώς και ο εντοπισμός ιδιαίτερων ποιοτήτων και στα δύο πεδία, είναι στοιχεία που επιχειρούμε να περάσουνε στο κτίριο. Για το λόγο αυτό επιλέγουμε χαρακτηριστικά στοιχεία της εικονογραφίας της περιοχής και προσπαθούμε να τα μεταφράσουμε μέσα από το λεξιλόγιο της κινηματογραφικής αφήγησης, σε μία νέα δομή.

Επιβλέπουσα: Τροβά Βάσω

Αριθμός Αναφοράς: 151

 

Η λειτουργία των λαϊκών αγορών έχει ταυτιστεί με την έννοια της μεταφερόμενης και μεταβαλλόμενης αρχιτεκτονικής. Η αναζήτηση των χαρακτηριστικών και των κανόνων κίνησης προέρχεται από τη προσεκτική ανάλυση των εφήμερων κατασκευών. Οι κατασκευές αυτές έχουν τις ρίζες τους στις κατασκευές των νομαδικών λαών οι οποίοι οδηγούμενοι από την ανάγκη μεταφοράς και προσαρμογής στις εκάστοτε συνθήκες δημιουργούν ευέλικτες μορφές. Βασικά χαρακτηριστικά αυτών των μορφών όπως και κάθε μεταφερόμενων και μεταβαλλόμενων κατασκευών αποτελούν η τελετουργικότητα, η προσωπική χειρονομία και το περιθώριο επιλογής στην μεταβολή επαληθεύοντας την ταυτοποίηση τους με τις λαϊκές αγορές. Τα χαρακτηριστικά αυτά σε συνδυασμό με τις ανάγκες που προκύπτουν από την ανάλυση της λειτουργίας των λαϊκών αγορών οδηγούν στη προσέγγιση της μορφής.
Ολόκληρη η διαδικασία σύνθεσης και συναρμολόγησης των επιμέρους στοιχείων της κάθε μιας κατασκευής αλλά και ολόκληρης της λαϊκής αγοράς στο σύνολο θυμίζει εργοτάξιο κατασκευής ενός κτιρίου. Στα πλαίσια της διαδικασίας ανέγερσης του, χρησιμοποιούνται διάφορα βοηθητικά μέσα για την στήριξη και ανοικοδόμησή του. Ένα από αυτά είναι και οι σκαλωσιές που χρησιμοποιούνται είτε για στήριξη, είτε βοηθητικά για την πραγματοποίηση διεργασιών στο εξωτερικό κέλυφος του κτιρίου. Ο συνδυασμός αυτός οδηγεί στην υιοθέτηση των χαρακτηριστικών στοιχείων των σκαλωσιών για τη δημιουργία των κατασκευαστικών μελών του μοντέλου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η κατασκευή να αποτελείται από σωλήνες και κόμβους συνώνυμους με αυτούς που χρησιμοποιούνται στις σκαλωσιές. Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται η τυποποίηση και η μαζική παραγωγή της κατασκευής χωρίς να πρέπει να γίνουν ιδιαίτερες μεταβολές στα υπάρχοντα υλικά του εμπορίου. Αναπτύσσοντας ένα κατασκευαστικό σύστημα με υλικά έτοιμα από το εμπόριο χωρίς να υποβιβάζονται οι αρχές της λειτουργίας και της μορφής οδηγούμαστε σε μια οικονομικότερη λύση.
Σκοπός δεν είναι η επιβολή πάγιων μοντέλων που θα αποκλείσουν τη προσωπική χειρονομία αλλά η δημιουργία ευέλικτων μορφών για την αρμονική συνύπαρξη της λαϊκής αγοράς με τον περιβάλλοντα χώρο. Γίνεται προσπάθεια οριοθέτησης και ανεξαρτητοποίησης των πλαισίων κίνησης και διένεξης της λαϊκής αγοράς έχοντας ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας εσωστρεφούς κατασκευής στο σύνολο. Με αυτόν τον τρόπο κατορθώνεται ο αποκλεισμός της λαϊκής από το γύρω χώρο επιτρέποντας τόσο σε αυτή όσο και στο χώρο που απομένει εκτός λαϊκής να λειτουργεί αυτόνομα και ανεξάρτητα. Η εισβολή της στον ιστό της πόλης είναι ξεκάθαρη επιβάλλοντας το δικό της χαρακτήρα και διαφοροποιώντας την από το δομημένο περιβάλλον. Η αντίθεση ανάμεσα στην αυστηρή διάταξη των όγκων των κτιρίων και των κατασκευών γίνεται ακόμη πιο έντονη αφού λειτουργούν σαν δύο διαφορετικές ενότητες. Στα πλαίσια κίνησης και αναζήτησης μορφής χρησιμοποιούνται ενδεικτικά οι δρόμοι των λαϊκών αγορών στην ευρύτερη περιοχή του Βόλου.

Επιβλέπων: Αδαμάκης Kώστας

Αριθμός Αναφοράς: 118

 

Η ευρύτερη περιοχή της συνοικίας Μεταμόρφωσης του Βόλου και ειδικότερα η ζώνη μεταξύ των δύο παράλληλων οδών , δηλαδή , Δημητριάδος και Ερμού, είναι ιστορικά ένα σημαντικό σημείο της πόλης με μεγάλη οικονομική και πολιτιστική δραστηριότητα από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι σήμερα. Χτίστηκαν μεγάλα κτίρια τα οποία φιλοξένησαν εμπορικές συναλλαγές , πολιτιστικές δραστηριότητες, τουριστικές επιχειρήσεις ,καθώς και διοικητικές ανάγκες ή και μόνιμες κατοικίες.
Η διπλωματική εργασία αφορά τη μελέτη αποκατάστασης ενός κτιριακού συγκροτήματος πέντε κτιρίων , συνολικού εμβαδού 1026, 14 τμ ανά όροφο, στο οικοδομικό τετράγωνο 283, και μετατροπή του σε μουσικό πολυχώρο. Τα τέσσερα κτίρια χρησιμοποιούνται σαν ξενοδοχεία , αποθήκες και εμπορικά καταστήματα με τμήματα εγκατελειμένα, ενώ το πέμπτο είναι εξ’ ολοκλήρου εγκατελειμένο. Από τα πέντε κτίρια τα τρία έχουν κριθεί διατηρητέα από το ΥΠΕΧΩΔΕ το 1991. Η μελέτη περιλαμβάνει αποτύπωση , τεκμηρίωση – ανάλυση του συγκροτήματος και πρόταση αλλαγής χρήσης. Πιο συγκεκριμένα , η διπλωματική εργασία περιλαμβάνει :
• γενικά στοιχεία που αφορούν την ευρύτερη περιοχή , τη ζώνη του αστικού ιστού που ανήκει και το οικοδομικό τετράγωνο 283 και το κτιριακό του απόθεμα
• την περιγραφή των κτιρίων του συγκροτήματος , με σχέδια αποτύπωσης και φωτογραφικό υλικό από τις επαναλαμβανόμενες επισκέψεις στο χώρο
• παρουσίαση και ανάλυση των κατασκευαστικών στοιχείων , τα οποία στοιχειοθετήθηκαν από την επιτόπια έρευνα και την ανεύρεση και μελέτη στοιχείων από τα αρχεία της πολεοδομίας της Νομαρχίας Μαγνησίας και του Δήμου Βόλου
• προσδιορισμό των οικοδομικών φάσεων
• πρόταση για την αποκατάσταση των υφιστάμενων κτιρίων , λόγω της αρχιτεκτονικής και ιστορικής τους αξίας, τη γειτνίαση με οικοδομικά τετράγωνα που διαθέτουν διατηρητέα και ήδη αποκατεστημένα κτίρια με σημαντικές δημόσιες χρήσεις και ειδικότερα με το δημοτικό ωδείο , του οποίου προτείνεται να καλύψει αναγκαίους χώρους, που σήμερα δεν διαθέτει , για την άρτια λειτουργία του, και την προσαρμογή του συγκροτήματος στις νέες χρήσεις.

Επιβλέποντες: Θεολογίδου Κλεοπάτρα, Βροντίση Μαρία

Αριθμός Αναφοράς: 154

 

Η περιοχή επέμβασης ευρίσκεται στον Υμηττό, το ένα από τα 5 αττικά βουνά, που έχει μέχρι σήμερα διατηρήσει σε μεγάλο βαθμό τη βιοποικιλότητά του. Ο Υμηττός ήταν γνωστός από την αρχαιότητα για τα μάρμαρα και το μέλι του.
Στα χαμηλά υψόμετρα κυριαρχούν φυτά της Μεσογείου (πουρνάρια, αγριελιές, φρύγανα, πεύκα, θυμάρι κ.τ.λ.). ενώ στα ψηλότερα τα φυτά είναι κυρίως ποώδη, τα οποία είναι ιδανικά και για τη βόσκηση ζώων. Γι’ αυτό τον λόγο το βουνό είναι γεμάτο με μονοπάτια από τα παλιότερα χρόνια.
Η ευρύτερη περιοχή, είναι ο χώρος που οριοθετείται από την περιφερειακή οδό του Υμηττού και τις παρυφές του οικισμού Παπάγου. Μέσα σε αυτήν περιλαμβάνεται επίσης το γυναικείο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη, ένας ιδιωτικός χώρος άθλησης και μικρές ομάδες κυψελών που ανήκουν κυρίως σε ερασιτέχνες μελισσοκόμους.
Το σημείο επέμβασης, συγκεντρώνει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της όμορφης θέας και της αλλοίωσης του φυσικού τοπίου για διάφορους λόγους.(parking, ρίψη μπαζών και σκουπιδιών κ.τ.λ.).
Στόχος του project είναι να αποκατασταθεί το φυσικό τοπίο, να γίνει υπερτοπικός πόλος έλξης και ταυτόχρονα να δώσει την ευκαιρία στους υπάρχοντες αλλά και σε νέους μελισσοκόμους να συγκεντρώσουν όλα τις φάσεις, από την παραγωγή μέχρι την εμπορία του μελιού σε έναν χώρο.
Τα πρώτα στάδια ήταν αυτά της ανάλυσης της περιοχής. Ανάλυση και αξιολόγηση των δρόμων και των μονοπατιών, ανάλυση της ποικιλότητας των φυτών και καταγραφή των διαφόρων τυπολογιών φύτευσης.
Στον σχεδιασμό των νέων φυτεύσεων και μονοπατιών έγινε αναπαραγωγή των στοιχείων του περιβάλλοντος, με την τήρηση παρομοίων αναλογιών χέρσου χώρου και χώρου πρασίνου. Αλλού οι φυτεύσεις μιμούνται την υπάρχουσα βλάστηση και αλλού επιλέχθηκε μεγαλύτερη συγκέντρωση μελισσοκομικών φυτών.
Στον σχεδιασμό των εγκαταστάσεων ακολουθήθηκε η λογική της απόλυτα διακριτής παρέμβασης
Το μελισσοκομικό αυτό πάρκο περιλαμβάνει νέες φυτεύσεις και νέα μονοπάτια που συνδέονται με τα υπάρχοντα μονοπάτια της περιοχής, ένα συγκρότημα που περιλαμβάνει 5 νέα κτίρια ελάχιστων διαστάσεων και διαδρομές με στέγαστρα και χώρους στάσης.
Επίσης έχουν προβλεφθεί θέσεις για κυψέλες, στις οποίες θα συγκεντρωθούν οι διασκορπισμένες κυψέλες της περιοχής και θα μπουν και καινούριες. Ο κάθε μελισσοκόμος θα χρησιμοποιεί τις εγκαταστάσεις για να συσκευάσει και να πουλήσει το προϊόν του στα πλαίσια αυτού του μελισσοκομικού πάρκου.
Το βασικό κτίριο περιλαμβάνει χώρους συγκέντρωσης, αποθήκευσης και συσκευασίας μελιού, καθώς και χώρο επισκευής των κατεστραμμένων κυψελών. Επίσης υπάρχει ένας χώρος για ενημερωτικές και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις, ένα αναψυκτήριο, το γραφείο του υπευθύνου και χώροι υγιεινής.
Η πανοραμική αντίληψη του χώρου από το βορεινό σημείο προσέγγισης επιτρέπει στον επισκέπτη να αντιληφθεί τον ευρύτερο χώρο και να οργανώσει τη διαδρομή που αρχικά θέλει να ακολουθήσει, ανάλογα με το χρόνο που διαθέτει και τα προσωπικά του ενδιαφέροντα.
Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στο κτίριο και στις διαμορφώσεις του περιβάλλοντα χώρου, προσδιορίζουν τη σχέση που έχει ο κτιριακός όγκος με το φυσικό περιβάλλον, και δημιουργούν ένα μορφολογικά ενδιαφέρον αλλά και ομοιογενές σύνολο.
Για το σκελετό του κτιρίου χρησιμοποιήθηκαν μορφοσιδηρά στοιχεία, τα οποία στηρίζουν πλάκα οπλισμένου σκυροδέματος.


Η εξωτερική τοιχοποιία θα επενδυθεί εξωτερικά με ξύλινα panels ορθογωνικής επιφανείας, διαφόρων μεγεθών βαμμένα με λαδομπογιά σε ήπιες γήινες αποχρώσεις, ενώ η οροφή από σκυρόδεμα, θα καλυφθεί από σκύρα λατομείου. Οι καφέ – γκρίζες αποχρώσεις των σκύρων της οροφής, και οι ήπιες γήινες αποχρώσεις των ξύλινων panels, κάνουν το κτίριο δυσδιάκριτο από ψηλά, σε σχέση με το υπόλοιπο τοπίο.
Οι επικαλύψεις στις πέργκολες θα είναι είτε από ξύλινες δοκίδες, είτε από ταινίες οξειδωμένου χαλκού, με συνδετήριες ραφές προς διάφορες κατευθύνσεις, δίνοντας την αίσθηση στεγάστρου από μαντρί.
Οι διάδρομοι πρόσβασης και περιπάτου, όπου είναι καλυμμένοι από πέργκολα, θα επιστρωθούν με σανίδες. Οι υπόλοιποι διάδρομοι θα κατασκευαστούν από σκυρόδεμα, με τελική επίστρωση από εμπηγμένα βότσαλα.
Θα δημιουργηθούν επιπρόσθετα ζώνες δαπέδου από φυσικές παραλληλεπίπεδες πέτρες, τοποθετημένες στο χώμα με ενδιάμεσο αρμό. Αυτές οι ζώνες θα μεσολαβούν ανάμεσα στους δύο τύπους διαδρόμων και ανάμεσα σε φυσικό έδαφος και διάδρομο. Με τον ίδιο τύπο δαπέδου θα διαμορφωθούν επίσης οι χαράξεις πάνω στις οποίες θα οργανωθούν οι πολύχρωμες κυψέλες.

Επιβλέπων: Μανωλίδης Κωνσταντίνος

Αριθμός Αναφοράς: 144

 

Η παρούσα διπλωματική εργασία αφορά το σχεδιασμό μιας αστικής κατοικίας με χώρο εργασίας, για μια τετραμελή οικογένεια.
Το οικόπεδο που επιλέξαμε βρίσκεται στην περιοχή του Αναύρου, στο Βόλο. Είναι γωνιακό με θέα στην θάλασσα. Η συγκεκριμένη τοποθεσία επελέγει γιατί σχετίζεται τόσο με το τοπίο της πόλης όσο και με το φυσικό τοπίο.
Η έρευνα ξεκίνησε μελετώντας τα ενεργήματα κατοίκισης μέσα στις ίδιες μας τις οικογένειες με στόχο να κατανοήσουμε τις ιδιαίτερες χρήσεις των χώρων στην καθημερινότητα των οικογενειών. Από τη μελέτη αυτή προέκυψαν κάποια μη αναμενόμενα ενεργήματα για κάθε χώρο της κατοικίας τα οποία όμως είναι τελικά τα πιο βασικά στην καθημερινή χρήση των χώρων. Αυτά τα ενεργήματα μελετήθηκαν με καταγραφή σε video και στην συνέχεια με την μεταφορά αυτών των video σε μακέτες.
Καταγράφοντας στην συνέχεια την εναλλαγή του φωτός και της σκιάς στο οικόπεδο, πλέξαμε τη «ζωή» του οικοπέδου και την ζωή των οικογενειών μας για να δημιουργήσουμε τους δικούς μας χώρους κατοίκισης.
Πρόκειται για μια πενταόροφη οικοδομή με εμβαδόν 335.90 τ.μ. . Οι εξωτερικοί τοίχοι είναι από εμφανές μπετόν ενώ εσωτερικά οι τοίχοι είναι σοβατισμένοι και βαμμένοι με άσπρο χρώμα. Τα καμπύλα στοιχεία που προέκυψαν από τα ενεργήματα κατοίκησης είναι επίσης από μπετόν, σοβατισμένο και βαμμένο άσπρο. Σε ορισμένα σημείο, όπως θα δούμε παρακάτω, οι χώροι κλείνουν από ένα ημιδιαφανές υλικό, το litracon εξασφαλίζοντας φυσικό φως.
Οι όροφοι κλείνουν με πτυσσόμενες τζαμαρίες οι οποίες όταν ανοίγουν καθιστούν την μεγαλύτερη επιφάνεια του χώρου ημιυπαίθρια. Ταυτόχρονα έχουν θέα προς το εσωτερικό τοπίο του σπιτιού αλλά και το φυσικό τοπίο- τοπίο της θάλασσας.
Το στοιχείο που ενοποιεί όλους του χώρους της κατοικίας είναι το κλιμακοστάσιο. Η σκάλα είναι κατασκευασμένη επίσης από εμφανές μπετόν, και δίνει την αίσθηση ενός ελεύθερου στο χώρο γλυπτού. Τα δάπεδα είναι από ξύλο, βότσαλο και γρασίδι, - όσο το δυνατό φυσικά υλικά.
Το «τοπίο» της κατοικίας ολοκληρώνεται με την χρήση των φυτών και του νερού. Σε αρκετά σημεία έχουν προβλεφθεί μεγάλες ζαρντινιέρες για την φύτευση φυτών. Ολόκληρος ο τοίχος του κλιμακοστασίου καλύπτεται από ένα αναρριχητικό φυτό ενώ ένα μεγάλο δέντρο τοποθετείται πλάι στο στοιχείο του νερό- πισίνα.
Στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα ενιαίο σύνολο, δηλαδή η κατοικία να δημιουργεί την αίσθηση -είτε κάποιος βρίσκεται στο εσωτερικό της είτε στο εξωτερικό.

Επιβλέπων: Κοτιώνης Ζήσης

Αριθμός Αναφοράς: 117

 

  Στις ανατολικές συνοικίες της πόλης του Βόλου βρίσκεται το διατηρητέο βιομηχανικό κτίριο της πλακοποιίας ΜΕΦΣΟΥΤ. Σε συνέχεια της πολύ καλής δουλειάς που έχει γίνει στο Βόλο, στο πλαίσιο της επανάχρησης σημαντικών βιομηχανικών συγκροτημάτων, κυρίως από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και το Δήμο Βόλου, προτείνεται στο χώρο αυτό η λειτουργία βρεφονηπιακού σταθμού, τον οποίο έχει ανάγκη η περιοχή και η δημιουργία μικρού πολιτιστικού κέντρου για τη γειτονιά, παράλληλα με τη δημιουργία ελεύθερου χώρου πρασίνου.

Επιβλέπων: Αδαμάκης Kώστας

Αριθμός Αναφοράς: 146