Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματοποιήθηκε με σκοπό την ενίσχυση του Φορέα Διαχείρισης του Ε.Θ.Π.Ζ. (Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου) ως προς τις κτιριολογικές εγκαταστάσεις του Φορέα αλλά και Έργα για την προστασία και διαχείριση του βιότοπου αναπαραγωγής της θαλάσσιας χελώνας Caretta Caretta στη Ζάκυνθο. Στο προτεινόμενο έργο περιλαμβάνονται έργα και δράσεις για την προσέλκυση επισκεπτών στην ευρύτερη περιοχή του πάρκου αλλά και για την ολοκληρωμένη προστασία και διατήρηση των βιότοπων.
Η εργασία αυτή ξεκινά με την μελέτη της προστατευόμενης περιοχής Ε.Θ.Π.Ζ. σε επίπεδο masterplanαλλά έγιναν και προτάσεις σε μικρότερη κλίμακα, σε προστατευόμενες παραλίες ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας Caretta Caretta. Αρχικά διερευνούνται οι περιορισμοί και οι κανόνες που θέτονται από το Ε.Θ.Π.Ζ. και ποια είναι τα ιδιαιτέρα χαρακτηριστικά του περιβάλλοντος στις προστατευόμενες παραλίες. Γίνεται καταγραφή της ανθρώπινης δραστηριότητας ως προς την προσέλευση στο πάρκου από τις δυο προσβάσεις, στεριάς και νερού αλλά και τις χρήσεις Γής που γίνονται από τους μόνιμους κατοίκους και τους επισκέπτες. Οι προτάσεις έχουν ως γνώμονα το περιβάλλον με σκοπό την προστασία του βιότοπου αλλά και τη διευκόλυνση των επισκεπτών.
Καταγράφοντας τις ανάγκες του Πάρκου προέκυψε η ιδέα για το Π.Κ.Ζ. (Περιβαλλοντικό Κέντρο Ζακύνθου) που θα λειτουργεί ως Φορέας διαχείρισης, Ερευνητικό κέντρο, επιμορφωτικός χώρος, Ψηφιακό Μουσείο, αλλά και κέντρο ενημέρωσης των επισκεπτών. Σκοπός του κέντρου είναι να δημιουργηθεί ένα δίκτυο λειτουργιών για την ολοκληρωμένη διαχείριση μέσω μιας νέας περιβαλλοντικής αλλά και κοινωνικής προσέγγισης, για την καλύτερη λειτουργία του Πάρκου και την ορθολογική ενημέρωση των επισκεπτών για το περιβάλλον. Η πυρήνας του Π.Κ.Ζ. θα είναι το Ψηφιακό Μουσείο που θα έχει σαν στόχο την δημιουργία ενός ζωντανού οργανισμού, μια σύνδεση με το πάρκο με ψηφιακά μέσα δηλαδή ένας χώρος ονομαζόμενο ως "ψηφιακό παρατηρητήριο" με σκοπό ο επισκέπτης να έχει μια συνολική εικόνα του πάρκου και του βιότοπου με σκοπό να είναι πλήρης ενημερωμένος κατά την επίσκεψη του στο Πάρκο.
Η στρατηγική για την επιλογή της περιοχής που θα φιλοξενήσει το κτίριο του Π.Κ.Ζ. έγινε με κριτήρια οικοτουρισμού (ecotourism) αποφθέχθηκε μια τοποθεσία στην ζώνη του πάρκου και επιλέχτηκε μια τοποθεσία με εύκολη προσβασιμότητα από όλες τις περιοχές του νησιού, με δυνατότητα σύνδεσης με το πάρκο από τη στεριά και τη θάλασσα. Η περιοχή θα είναι στο κέντρο της πόλης της παραλιακής ζώνης και συγκεκριμένα στο λιμάνι και έρχεται να ενσωματωθεί και με τις υπόλοιπες λειτουργίες του λιμανιού. Η τοποθεσία ενός κτιρίου σε ένα παραλιακό μέτωπο ενός λιμανιού δεν αντιμετωπίζεται όπως γίνεται σε ένα οικοδομικό τετράγωνο ή σε ένα οικόπεδο με όρια αλλά ως ένα κτίριο με προαύλιο το λιμάνι.
Επιβλέπων: Κοτιώνης Ζήσης
Αριθμός Αναφοράς: 543
Ο Περιηγητικός Οδηγός Πηλίου, θα μπορούσε να αποτελέσει έναν νέο ταξιδιωτικό οδηγό για τους λάτρεις των δραστηριοτήτων στη φύση, αλλά και για όσους θα ήθελαν να γνωρίσουν το περίφημο βουνό των Κενταύρων, μέσα από μια άλλη ματιά. Αποτελεί ένα συνονθύλευμα πληροφοριών, οι οποίες βοηθούν τον αναγνώστη να κατανοήσει το Πήλιο από γεωγραφική, ιστορική και πολιτιστική σκοπιά, αλλά και να γνωρίσει τον τόπο μέσα από μια άλλη μορφή τουρισμού, η οποία αναπτύσσεται ραγδαία και πραγματεύεται τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση.
Ο εναλλακτικός τουρισμός ερχόμενος να προστατέψει το φυσικό περιβάλλον, να στηρίξει τις αγροτικές περιοχές και να δώσει τέλος στο πρόβλημα του εποχιακού τουρισμού, δίνει ζωή στο βουνό ακόμα και τους πιο δύσκολους καιρούς. Ποικίλες αθλητικές και μη δραστηριότητες, αξιοποιούν τη θάλασσα, το βουνό, τα καλντερίμια και τους φυσικούς πόρους, δίνοντας τη δυνατότητα στον επισκέπτη να περιηγηθεί στο τόπο, να παρατηρήσει και να αλληλεπιδράσει με το τοπίο και το οικοσύστημα.
Τα τελευταία χρόνια ο εναλλακτικός τουρισμός έχει αναπτυχθεί στην περιοχή και αρκετές τοπικές μελέτες προβλέπουν την ανάδειξη του. Επίσης, τοπικοί φορείς και διάφορες εθελοντικές ομάδες δραστηριοποιούνται για να αναδείξουν την ποικιλομορφία και την ιδιαιτερότητα του τόπου ώστε να προσκαλέσουν περισσότερους ταξιδιώτες.
Τέλος, οι συνομιλίες μου με διάφορους επισκέπτες - φυσιολάτρες, αλλά και οι προσωπικές μου εξορμήσεις, μου έδωσαν το ερέθισμα για την αναζήτηση της ιδέας της προσωρινής διαμονής στο βουνό. Έτσι σχεδιάστηκε ένα εγχειρίδιο το οποίο παραθέτει σενάρια προσωρινής διαμονής σε μικρά και αυτόνομα καταλύματα, τα οποία λειτουργούν συμπληρωματικά στην ολοκλήρωση της εμπειρίας του επισκέπτη, αυτή της διαμονής και συναναστροφής με άλλους περιηγητές.
Επιβλέπων: Κοτιώνης Ζήσης
Αριθμός Αναφοράς: 569
Περιπατητική εμπειρία της Γορίτσας.
Πρόκειται για την ψηλάφιση ενός λόφου, ο οποίος χωρικά ακουμπά την πόλη του Βόλου, αλλά ταυτόχρονα παραμένει άγνωστος και ανεξερεύνητος για την πλειοψηφία των κατοίκων της. Η εξερεύνηση του λόφου, έγινε ακολουθώντας τα αρχαία και τα σύγχρονα μονοπάτια, σε διαδρομές ανάμεσα στα δέντρα, πάνω στα τείχη, μέσα στα πετρώματα, στα χόρτα, στο χρόνο. Οι σχεδόν εβδομαδιαίες αναβάσεις, οδήγησαν φυσικά σε επιμέρους παρατηρήσεις που πια έχουν να κάνουν με το όλον του λόφου. Κοιτάζοντας προσεκτικά τους κύκλους της φύσης και στεκόμενη σε οπτικές φυγές προς την πόλη, τον ουρανό, τη θάλασσα, το Πήλιο και την Αγετ.
Σημεία αρχιτεκτονικής στίξης.
Η εμπειρία του τόπου γίνεται μέσα από τα αποτυπώματα στο γεωγραφικό ανάγλυφό , βρίσκεται μέσα στη διαχρονία. Εκεί συναντάμε την έννοια της απώλειας στο φυσικό περιβάλλον και την έννοια της συμπλήρωσης στο ανθρωπογενές, μέσω των μετασχηματισμών του πρώτου. Ένα σκηνικό αλλεπάλληλων αλλαγών, μία συνεχής ανασύσταση του τοπίου. Τοποθετούνται σημεία στίξης, για να σταθούμε και να κοιτάξουμε τον τόπο αλλιώς. Τα κυλινδρικά πολυβολεία του Β’ παγκοσμίου πολέμου, τα αρχαία και σύγχρονα λατομεία, η αρχαία οχύρωση και τα ίχνη της πόλης, οι σπηλιές, μία σκάλα που ακολουθεί τη στρωματιγραφική τομή, το θέατρο με μία εσωστρεφή διάθεση και το εσωτερικό του βράχου. Ο περίπατος συνεχίζει ακόμα και όταν η μέρα φεύγει. Φωτίζοντας τον λόφο για να φανεί και αυτός κάτω από τον νυχτερινό ουρανό, να δημιουργήσει επιμέρους ατμόσφαιρες, και νυχτερινούς περιπάτους.
Πάμε να περπατήσουμε.
Επιβλέποντες: Φιλιππιτζής Δημήτρης, Παπαδόπουλος Λόης-Θεολόγος
Αριθμός Αναφοράς: 570
Μία αρένα Σχεδιασμένη σε πλατφόρμα που επιπλέει στην επιφάνεια της θάλασσας, έτσι ώστε να αποτελεί μια προσωρινή παράταση της πόλης, στις ακτές της οποίας θα αγκυρώνεται. Αυτή η πλατφόρμα θα έχει την δυνατότητα να μετακινούνται από το ένα μέρος στο άλλο, όταν απαιτείται, προσφέροντας ένα γήπεδο ποδοσφαίρου σχεδιασμένο σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, καθώς και ορισμένα πιο μικρά γήπεδα (εσωτερικά και εξωτερικά), δωμάτια για τους παίκτες (αποδυτήρια) με τις εγκαταστάσεις τους, καθώς και άλλους χώρους με διαφορές χρήσεις όπως εστιατόρια, αίθουσες πολυμέσων, μουσείο αθλητισμού, γυμναστήριο, κλινικές και μονάδες υγείας.
Στο κέντρο της πλατφόρμας θα υπάρχει το γήπεδο, το οποίο θα περιβάλλεται από δυο είδους κερκίδων, ο πρώτος θα είναι ανοιχτός όπου οι οπαδοί θα έχουν μια απευθείας οπτική σύνδεση με τη θάλασσα και ο δεύτερος θα είναι κλειστός κι έχει την δυνατότητα να μετατρέπεται σε αίθουσα προβολής (ή ένα είδος σινεμά).
Το σχεδία υλοποιήθηκε σε 7 στάδια, κάθε στάδιο συνοδεύετε από ένα τεύχος
Το Πρωτώ τεύχος αφορά την λωρίδα της Γάζας, την οποία διαλέγω για να η πρώτη τοποθεσία της Πλωτής Αρένας. Η λωρίδα της Γάζας είναι μια παραθαλάσσια λωρίδα γης με μήκος 40 χλμ, αποτελείτε από πέντε πόλεις και θεωρείται μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του κόσμου. Ζει μια ασταθής πολιτική κατάσταση που κάνει από τη θάλασσα το μοναδικό διέξοδο της.
Το δεύτερο τεύχος περιγράφει το ποδόσφαιρο στη Γάζα , τα υπάρχουσα γήπεδα και ομάδες. Παρά το γεγονός ότι το ποδόσφαιρο θεωρείτε το πιο δημοφιλής άθλημα για τους κατοίκους εκεί, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα και έχει πολλές λείψεις, έτσι η πλωτή αρένα θα καλύπτει μια ζωντανή ανάγκη της πόλης.
Το τρίτο τεύχος αναλύει την ίδια την πλατφόρμα, πάνω της όποιας θα σχεδιαστεί το γήπεδο, εδώ γίνεται ανάλυση για τις πλωτές κατασκευές αρχίζοντας από τα μεγάλα πλοία κι φθάνοντας στις πλατφόρμες εξόρυξης πετρελαίου.
Το τέταρτο τεύχος περιέχει αρχικά σχέδια και πρώτες προβλέψεις για τη Αρένα, ενώ στο πέμπτο γίνεται πιο πολύ ανάλυση για τα σχέδια κι μέσω μαθηματικών υπολογισμών υπολογίζονται οι κλίσεις για τις κερκίδες
Το έκτο τεύχος εξετάζει τα διάφορα γήπεδα ποδοσφαίρου σύμφωνα με τα διεθνή πρωτόπα και προτείνει μια λύση για σχεδιασμό του εσωτερικού χώρου και των εγκαταστάσεων του σταδίου.
Το τελευταίο τεύχος, περιγράφει τη επιφάνεια πάνω της όποιας θα γίνει ο αγώνας, τις διαστάσεις, τα στοιχειά της και γίνεται μια μελέτη για το γρασίδι που θα χρησιμοποιηθεί.
Η τελική εικόνα του σταδίου είναι μια μετάφραση για το όνομα του «πλωτή αρένα» «floatingarena». floating για τη συνθήκη της αποκόλλησης από το νομικό, χωροταξικό και τελικά πολιτικό αδιέξοδο της Λωρίδας, arena για το νόημα της βίαιης μάχης που είναι ο αθλητισμός - και ειδικά το ποδόσφαιρο - και που έχει μια ποιητική αντήχηση της βίαιης αρένας που είναι η χώρα.
Επιβλέπων: Πανηγύρης Κωστής
Αριθμός Αναφοράς: 560
Η διπλωματική εργασία διαπραγματεύεται τη δημιουργία δημόσιου πρότυπου αθλητικού σχολείου στο χώρο που αποτελούσε την έδρα της «Α.Θ.Ο.Ε.» (Ανώνυμος Θεσσαλική Οινοπνευματική Εταιρεία) με τις αθλητικές εγκαταστάσεις ανοιχτές και προς το κοινό τις ώρες που το σχολείο παραμένει κλειστό.
Η «Α.Θ.Ο.Ε.», ευρύτερα γνωστή και ως «Οινόπνευμα» είναι ένα βιομηχανικό συγκρότημα, το οποίο παραμένει εγκαταλελειμμένο μέσα στον αστικό ιστό της πόλης του Βόλουαποτελώντας εστία μόλυνσης και υποβάθμισης. Συγκεκριμένα, το εργοστάσιο βρίσκεται στη συνοικία των Αγίων Αναργύρων, μια περιοχή καθαρά οικιστική, με λίγες τοπικές μικρές επιχειρήσεις και υποβαθμισμένη ως επί το πλείστον.
Η επέμβαση που προτείνεται προβλέπει τη δημιουργία νέου κτιρίου διεξαγωγής των μαθημάτων στο κέντρο του οικοπέδου, με τους αθλητικούς χώρους να τοποθετούνται στη δυτική πλευρά και τις υπόλοιπες υποστηρικτικές χρήσεις στην ανατολική πλευρά που υπάρχει το βιομηχανικό συγκρότημα. Το σχολείο, καθότι πρότυπο, δίνει τη δυνατότητα επίσκεψης και διαμονής σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους φιλοξενίας από μαθητές και καθηγητές άλλων αθλητικών σχολείων, εκτός Βόλου. Επιπλέον, η λειτουργία του σχολείου καλύπτει και τις ανάγκες σίτισης των μαθητών.
Όσον αφορά το σχεδιαστικό κομμάτι, τα υπάρχοντα πέτρινα κτίρια έχουν διατηρηθεί, γεγονός που συμβάλλει στην ανάδειξη της ιστορικής και αισθητικής αξίας του εργοστασίου, καθώς αποτελεί τοπόσημο. Οσχεδιασμός του νέου κτιρίου ακολουθεί ορθοκανονικό κάνναβο και είναι κατασκευασμένο από εμφανές μπετόν, ενώ δημιουργούνται σε σημεία προεξοχές από οξειδωμένη λαμαρίνα που αποτελούν και τους χώρους χαλάρωσης. Επιπρόσθετα, το νέο κτίριο τοποθετείται με τέτοιο τρόπο στο οικόπεδο, ώστε να συνδέεται με τα παλιά κτίρια και να δημιουργείται ανάμεσά τους ο προαύλιος χώρος. Τέλος, καθότι οι χώροι που στεγάζονται οι κλειστές αθλητικές εγκαταστάσεις απαιτούν ύψος, επιδιώχθηκε η ένταξή τους στο οικόπεδο υπόσκαφα, με στόχο την ομαλή ενσωμάτωσή τους στην κλίμακα της ευρύτερης περιοχής.
Η φυσική αγωγή και ο αθλητισμός αποτελούν μέσα παιδείας και αναψυχής και μέσω της επανάχρησης το συγκρότημα θα μετατραπεί σε ζωντανό κύτταρο πολιτισμού και κοινωνικών δράσεων, γεγονός που αναμένεται να οδηγήσει σε ανοδική πορεία ανάπτυξης της περιοχής.
Επιβλέπων: Αδαμάκης Kώστας
Αριθμός Αναφοράς: 549
Η διπλωματική αφορά τον σχεδιασμό σχεδόν αυτόνομης κινητής ιατρικής μονάδας για τον ιό έμπολα στη Δυτική Αφρική. Σύμφωνα με γιατρούς που εργάζονται σε χώρες όπως η Αφρική, όπου υπάρχουν δύσκολες συνθήκες σε θέματα υγιεινής και διαχείρησης του πόσιμου νερού καθώς επίσης και του αποχετευτικού συστήματος, μία τέτοια μονάδα σε καταστάσεις κρίσεως είναι απαραίτητη. Ο λόγος είναι ότι μπορούν να προληφθούν προβλήματα που προκαλούνται σε κατάσταση έξαρσης κάποιου ιού. Για παράδειγμα με την ύπαρξη τέτοιας μονάδας μπορούν να απομονωθούν τα άτομα που έχουν μολυνθεί. Παράλληλα το σύστημα αποχέτευσης είναι αυτόνομο οπότε δεν υπάρχει κάποια περίπτωση για να προσβληθεί το δίκτυο της πόλης από τον ιό. Σύμφωνα με το ιστορικό του ιού οι χώρες που είχαν αρχικά ποσβληθεί από τον ιό, βρίσκονται στην Δυτική και Κεντρική Αφρική. Επιλέγει η Δυτική Αφρική ως τοποθεσία για το σχεδιασμό, γιατί αυτές οι χώρες έχουν αδύναμα συστήματα υγείας. Η μονάδα έχει σχεδιαστεί με βάση τις συνθήκες που είναι απαραίτητες για την καταπολέμηση κάποιας έξαρσης του ιού έμπολα. Παρ ’όλα αυτά με τον τρόπο που έχει σχεδιαστεί είναι κατάλληλη και για άλλου είδους ιούς. Για την σχεδίαση της μονάδας επιλέγηκε η χρήση οχήματος σε συνδυασμό με μια πτυσσόμενη κατασκευή. Στη συνέχεια έγινε μελέτη για να σχεδιαστεί η μονάδα ως ενεργειακά αυτόνομη. Αυτό θα βοηθούσε αρκετά σε περίπτωση που χρειάζεται να μεταφερθεί σε περιοχές που είναι αποκομμένες από το δίκτυο κάποιας πόλης.
Επιβλέπων: Τσαγκρασούλης Aριστείδης
Αριθμός Αναφοράς: 557
Η συγκεκριμένη διπλωματική εργασία αφορά στη δημιουργία ενός ξενώνα ήπιου τουρισμού. Η περιοχή μελέτης για την δημιουργία του εν λόγω ξενώνα είναι η νήσος Πρασούδα στο νότιο Πήλιο. Η νήσος έχει έκταση 7.000 τ.μ. και η κοντινότερη απόσταση από την ξηρά είναι 800μ. Η πρόσβαση γίνεται εύκολα από τα χωριά: του Μαραθιά, της Μηλίνας και του Χόρτου.
Αυτό που κάνει την Πρασούδα ιδιαίτερα ξεχωριστή, είναι, η πυκνή της βλάστηση και το εγκαταλελειμμένο μοναστήρι της Ζωοδόχου πηγής, κτισμένο τον 11ο αιώνα. Η ιδιαιτερότητα αυτού του ξενώνα έγκειται στη μοναστηριακή τυπολογία κατοίκησης που ακολουθείται. Πέραν του αγροτουρισμού και των διαφόρων δραστηριοτήτων που μπορεί να αναπτύξει κανείς στη φύση, διατηρούνται ορισμένες αρχές που συναντούμε και στη μοναστηριακή ζωή. Παρότι, λοιπόν, το συγκρότημα ομοιάζει αρκετά με έναν απλό ξενώνα, οι στόχοι του βίου εκεί είναι ελαφρώς διαφορετικοί. Για αυτό το λόγο ακολουθούνται ορισμένοι κανόνες οι οποίοι παραθέτονται παρακάτω. Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας είναι ένα κράμα φυσικών δραστηριοτήτων, κοινού βίου και ησυχαστηρίου. Αναφορικά με το κομμάτι των δραστηριοτήτων, το νησί προσφέρεται για ψάρεμα, καταδύσεις στις υποβρύχιες σπηλιές της περιοχής και οποιοδήποτε τύπο φυσικής δραστηριότητας απαιτεί ηρεμία. Πέρα από αυτά, είναι υποχρεωτική για τους επισκέπτες κάποια κοινωνική εργασία, η οποία θα αφορά, είτε σε καθαρισμό των ακτών, είτε σε φροντίδα των ελαιόδεντρων. Ο τρόπος που μεταφράζεται αυτή η ιδέα σε κτιριακό συγκρότημα, είναι η δημιουργία ενός απλοϊκού κελιού, το οποίο αναπαράγεται περιμετρικά του νησιού και ένα κεντρικό κτίριο το οποίο περιλαμβάνει όλες τις υποστηρικτικές χρήσεις. Προφανώς, η διαχείριση ενός τέτοιου φυσικού τοπίου δεν θα μπορούσε να είναι άλλη πέραν από μια ήπια διαμόρφωση προς δημιουργία ενός δικτύου κίνησης. Η κατασκευή του όποιου οικήματος μελετήθηκε με την προοπτική δημιουργίας μικρού αποτυπώματος στο περιβάλλον.
Επιβλέπων: Κοτιώνης Ζήσης
Αριθμός Αναφοράς: 566
Το ανθρώπινο σώμα είναι ένα λευκό χαρτί πάνω στο οποίο έχουν εγγραφεί όλα τα σενάρια της κοινωνίας. Μέσω αυτού δημιουργούνται σχέσεις μεταξύ άλλων έμψυχων ή άψυχων σωμάτων. Η υποκειμενικότητα είναι αυτή που διαφοροποιεί το σενάριο κάθε φορά. Έτσι, εάν αντιληφθούμε το χώρο μέσω της υποκειμενικότητας των αισθήσεων του σώματος, μπορούμε να παραδεχτούμε την πλαστικότητα που έχει ένας χώρος αλλά και τις διαφορετικές του ποιότητες.
Η ακοή είναι μια σημαντική ανθρώπινη δραστηριότητα επειδή δημιουργεί μια στενή σχέση με τις δυναμικές της ζωής. Μέσω του ήχου, στις κοινωνίες προ-αλφαβήτου, μεταδίδονταν η γλώσσα, ο πολιτισμός, με ραψωδούς και βάρδους. Ο ήχος συμβαίνει παράλληλα με το χρόνο και το χώρο γι’ αυτό και τον χαρακτηρίζει.
Τελικά, ο χώρος, όπως τον αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας, είναι ένα προϊόν ανάπτυξης σχέσεων μεταξύ ανθρώπων, πραγμάτων, τόπων, δραστηριοτήτων. Έτσι, η επικοινωνία έρχεται στο πρώτο πλάνο για να επηρεάσει τη δομή της κοινωνίας και άρα την αρχιτεκτονική.
Η Κίτρινη Αποθήκη είναι ένα βιομηχανικό κτίριο τοπόσημο για το Βόλο, στο οποίο ενσωματώνονται διαφορετικές ταυτότητες στην πάροδο του χρόνου. Ως φυλακή και χώρος βασανιστηρίων έμεινε χαραγμένο στη μνήμη των ντόπιων και ως καπνομάγαζο διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην τοπική οικονομία και κοινωνία, δεδομένου ότι ο καπνός ήταν ένα από τα βασικά προϊόντα παραγωγής και επεξεργασίας της πόλης. Οι ταυτότητες αυτές μέσα από μια ερμηνευτική προσέγγιση ανέδειξαν κάποιες συνθήκες ζωής και τρόπους επικοινωνίας. Τα στοιχεία αυτά απομονώθηκαν και αναλύθηκαν υπό το πρίσμα των αισθήσεων.
Από αυτή τη διερεύνηση προκύπτει το Ω2 (ω-δύο), ένα μουσικό όργανο για δύο. Μέσω αυτού οι χρήστες αυτοσχεδιάζουν παίζοντας με τους ήχους που παράγουν. Ανάμεσα τους δεν υπάρχει οπτική επικοινωνία και έτσι καλούνται να διαδράσουν ηχητικά με τους ήχους του ενός να μεταφέρονται στον άλλο και αντίστροφα.
Επιβλέποντες: Ψυχούλης Αλέξανδρος, Καλαούζης Γιώργος
Αριθμός Αναφοράς: 559