Ο χώρος της κατοικίας αποτελεί κατ’ εξοχήν τόπο έκφρασης και αναπαραγωγής των κοινωνικών μοντέλων που αναφέρονται στους ρόλους των φύλων. Οι διερευνήσεις που έγιναν ανέδειξαν την πολυπλοκότητα της καθημερινότητας και αποκάλυψαν τόσο εγγραφές στερεοτύπων στον χώρο όσο και τις αθέατες υπερβάσεις τους. Η κατά φύλα κατανομή λειτουργιών και ρόλων στην κατοικία και η αποτύπωσή τους, ο ρόλος του σχεδιασμού στην οργάνωση αυτών των λειτουργιών και την ενίσχυση ή αποδυνάμωση των ρόλων, οι άτυπες μορφές εργασίας που παρεισφρέουν στον ιδιωτικό χώρο και επηρεάζονται από αυτόν, οι προσεγγίσεις ανθρωπολογικού περιεχομένου σε ιστορικά φαινόμενα καθημερινής κατοίκησης, αποτελούν χαρακτηριστικές περιοχές όπου κινήθηκε το σπουδαστικό ενδιαφέρον.

Είναι ο δημόσιος χώρος, ουδέτερος, το κοινό πεδίο της έκφρασης της δημόσιας ζωής, προσβάσιμος με τον ίδιο τρόπο από τα φύλα ή τις κοινωνικές ομάδες? Η παρουσία των φύλων στον δημόσιο χώρο και οι όροι της οικειοποίησής του, η αλλαγή των προσώπων της πόλης την μέρα και την νύχτα, η γεωγραφία της σεξουαλικότητας στην πόλη, προκάλεσε μια σειρά από ερωτήματα τα οποία προσέγγισαν οι σπουδαστές και οι σπουδάστριες με συστηματική έρευνα πεδίου. Η έκφραση της πολιτικής δράσης στο χώρο με αφετηρία την μητρότητα, οι τρόποι με τους οποίους οι έμφυλες ταυτότητες εκφράζονται σε μια λαϊκή αγορά, οι διαφορές και ομοιότητες κατοίκησης μια πλατείας σε σχέση με τα φύλα, ο χώρος της πορνείας αποτέλεσαν χαρακτηριστικά πεδία έρευνας. Κείμενα αλλά και οπτικοακουστικές καταγραφές της πραγματικότητας ήταν το πρωτογενές υλικό των εργασιών.

Οι κλειστοί χώροι της δημόσιας ζωής έχουν έναν υβριδικό χαρακτήρα, δανειζόμενοι στοιχεία τόσο από τους ιδιωτικούς όσο και τους δημόσιους τόπους. Οι εκφράσεις της έμφυλης ταυτότητας αποκτούν έτσι κάποια ειδικά χαρακτηριστικά που αποτέλεσαν τον στόχο μιας σειράς σπουδαστικών εργασιών. Το σούπερ μάρκετ, η εκκλησία, αλλά και τα γυμναστήρια είναι ενδεικτικές περιπτώσεις όπου μελετήθηκε η σχέση χώρου και κατασκευής στερεοτύπων σώματος, συμπεριφοράς και έμφυλων κοινωνικών κωδίκων.

Η στερεοτυπική αναπαράσταση των φύλων συγκροτεί εν τέλει την ταυτότητά του. Στην λογοτεχνία, στα κόμικς, στην ζωγραφική, στον κινηματογράφο αναπαράγονται ή ανατρέπονται στερεότυπα φύλων, εκπαιδεύοντας έτσι πολλαπλά το κοινωνικό σώμα. Ιδιαίτερη σημασία αποκτά αυτή η έμμεση εκπαίδευση όταν αφορά τον μαζικό πολιτισμό της τηλεόρασης ή τα στερεότυπα της επίσημης εκπαίδευσης. Σε λογοτεχνικά έργα, κινηματογραφικές ταινίες, έργα τέχνης, κόμικς, παιγνίδια, βιβλία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά και τηλεοπτικά σήριαλ επικεντρώθηκε η σπουδαστική έρευνα.

Υπάρχουν διαφοροποιήσεις στο έργο, τους ρόλους, την εμβέλεια των αρχιτεκτόνων που σχετίζονται με τα φύλα? Μια σειρά από συνεντεύξεις σε άνδρες και γυναίκες αρχιτέκτονες προσπαθεί να διερευνήσει την αρχιτεκτονική πρακτική και να διαβάσει τις έμφυλες εκδοχές της πραγματικότητας.