Παραδοσιακές και σύγχρονες μορφές χαρεμιών διερευνώνται μέσα από κείμενα και εικόνες. Τα χαρέμια στην αντίληψη του δυτικού κόσμου έχουν συνδεθεί με το μουσουλμανικό τρόπο ζωής. Η λέξη « χαρέμι» στα αραβικά ερμηνεύεται ως το « άβατο, απαγορευμένο, προστατευμένο». Εκτός από το σύνολο των γυναικών, το « χαρέμι» αναφέρεται και στο ξεχωριστό τμήμα του μουσουλμανικού σπιτιού, όπου διαμένουν οι γυναίκες, τα παιδιά και οι υπηρέτες. Εννοιολογικά το χαρέμι δηλώνει το χωρισμό μεταξύ των πραγμάτων, το «δυϊσμό μεταξύ ιερού και βέβηλου». Στο συντηρητικό σύστημα των μουσουλμανικών κοινοτήτων, από τα πρώτα που έπρεπε να διαχωριστούν ήταν τα δύο φύλα: άνδρας και γυναίκα.

Σήμερα στη δυτική κοινωνία η ιδέα του χαρεμιού λειτουργεί αρχετυπικά, αν κρίνει κανείς από τις διαφημίσεις προϊόντων όπου ένας ελκυστικός άνδρας περιτριγυρίζεται από πολλές γυναίκες, μέχρι και το παράδειγμα του περιβόητου Hugh Hefner (εκδότη του περιοδικού Playboy) που μονίμως συνοδεύεται από τα γνωστά «κουνελάκια»,που είναι πρόθυμα να του εκπληρώσουν τις επιθυμίες του.