Arch.Uth Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Arch.Uth UTH.gr English
ΓΕΩΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΦΗΣ
ΤΕ0504, ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, NULL1, ΕΙΔΙΚΟΥ ΥΠΟΒΑΘΡΟΥ, ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ
Επιλογής στο εξαμ. 6, 8, ECTS: 3
Γνωστικά Πεδία (Οδηγία 2005/36/ΕΚ): Αρχιτεκτονική Σύνθεση/Δημιουργία, Κοινωνική Διάσταση του Σχεδιασμού.
Γενικές ικανότητες (βάσει παραρτήματος διπλώματος): Αυτόνομη εργασία, Ομαδική εργασία, Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον, Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα, Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον, Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου, Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης.

 

ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

[Κατανόηση, Ανάλυση]

 

Οι φοιτητές θα μπορέσουν να εμβαθύνουν σε ζητήματα τροφής και χώρου. Πιο συγκεκριμένα, να κατανοήσουν αλληλεπιδράσεις, της παραγωγής, διακίνησης, το εμπορίου, παρασκευής, και κατανάλωσης της τροφής με το χώρο σε διάφορες κλίμακες.

Θα έχουν τη δυνατότητα να αντιληφθούν την πολιτισμικό χαρακτήρα της τροφής και τη συμβολή των διατροφικών πρακτικών και επιλογών στη διαμόρφωση της ταυτότητας υποκειμένων και κοινοτήτων, της καθημερινής ζωής, της γεωγραφίας των πόλεων, αλλά και ολόκληρου του πλανήτη.

Επιπλέον θα μπορούν να αναγνωρίσουν τις συνδέσεις μεταξύ τροφής, πολιτικής, κοινωνικής δικαιοσύνης, περιβαλλοντικής ηθικής, βιωσιμότητας.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

 

Η βιολογική ανάγκη του ανθρώπου για θρέψη, κατέστησε την τροφή κίνητρο για την εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού, αλλά και βασικό σύμβολο ταυτότητας και επικοινωνίας, που κάποιοι μελετητές συγκρίνουν με τη γλώσσα. Kατά τον Barthes (1961), το φαγητό είναι ένα σύστημα οργανικά ενσωματωμένο σε κάθε τύπο πολιτισμού.

Η σίτιση των πόλεων υπήρξε και παραμένει η μεγαλύτερη δύναμη διαμόρφωσης του πολιτισμού. Για να αντιληφθούμε καλύτερα τις πόλεις, πρέπει να τις παρατηρήσουμε μέσα από την τροφή. Όχι ως αυτόνομες απομονωμένες οντότητες, αλλά σαν οργανικές που συνδέονται με τον φυσικό κόσμο μέσω της τροφής.

Το φαγητό συνδέει το σώμα και την ψυχή, τον εαυτό και το Άλλο, το προσωπικό και το πολιτικό, το υλικό και το συμβολικό. Επιπλέον, καθώς το φαγητό μετατοπίζεται από το να είναι τοπικό και γνωστό, στο να είναι παγκόσμιο και άγνωστο, έχει μετατραπεί σε πιθανό σύμβολο φόβου και άγχους, αλλά και ηθικής.

 Τα διατροφικά συστήματα αποτελούν σημαντικό παράγοντα στη διαμόρφωση της καθημερινής ζωής, στην φυσική και κοινωνική κατασκευή χώρου . Συγχρόνως, η πολιτικοποίηση της τροφής και η εξάπλωση των κοινωνικών κινημάτων που συνδέονται με αυτή, έχουν δημιουργήσει μια αυξημένη συνειδητοποίηση των δεσμών μεταξύ της κατανάλωσης και της παραγωγής.

Στο πλαίσιο του μαθήματος θα γίνουν αναφορές σε ανθρωπολογικές προσεγγίσεις της τροφής, μέσα από αναλύσεις και συμπεράσματα των βασικών μελετητών τους και θα γίνει εστίαση στο ρόλο της τροφής και της διατροφής στις χωρικές κλίμακες του Σώματος, του Σπιτιού, της Κοινότητας,  της Πόλης, αλλά και στην παγκόσμια κλίμακα.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

Barthes, R. (2013). Toward a Psychosociology of Contemporary Food Consumption. in Food and Culture. eds Counihan C, Van Esterik P. New York and London: Routledge.

Belasco, W. (2008). Food: the key concepts. Oxford and New York: Berg

Beardsworth, A. & Keil, T. (1997). SOCIOLOGY ON THE MENU. An invitation to the study of food and society. London and New York: Routledge.

Bell, D. & Valentine, G. (1997). Consuming Geographies. we are where we eat. LondonandNewYork: Routledge.

Bourdieu, P. (2002). Η Διάκριση. Κοινωνική κριτική της καλαισθητικής κρίσης. Μετάφραση από τα γαλλικά Καψαμπέλη, Κ. Αθήνα: Πατάκης. (το πρωτότυπο έργο εκδόθηκε 1979).

Caplan, P. Ed. (2003). Food, Health and Identity. London and New York: Routledge.

Counihan, C. & Caplan, S. eds. (2005).Food and Gender: Identity and Power. Australia Canada China France Germany India Japan Luxembourg Malaysia The Netherlands Russia Singapore Switzerland Thailand: Harwood academic publishers.

Counihan, C. & Van Esterik, P. eds. (2013). Food and Culture, a Reader. London and Νew York: Routledge.

Douglas, M. & Isherwood, B. (1979). The World of Goods. Towards an Anthropology of Consumption. London and New York: Routledge.

Douglas, M. (1984). Food in the Social Order: studies of food and festivities in three American communities. New York: Routledge.

Douglas, M. (1970). Purity and Danger: an analysis of concepts of pollution and taboo. London: Routledge and Kegan Paul.

Fischler, C. (1980). Food Habits, social change and the nature/culture dilemma. Social Science Information. 19:937-953.

Fischler, C. (1988). Food, self and identity. Social Science Information. 27:275-292.

Goody, J. (1982) “Industrial food: towards the development of a world cuisine,” in Cooking, Cuisine and Class: A Study in Comparative Sociology. Cambridge: Cambridge University Press (Themes in the Social Sciences), pp. 154–174. doi: 10.1017/CBO9780511607745.007.

Horwitz, J. & Singley, P. eds. (2004). Eating Architecture. Cambridge, Massachusetts, London, England: The MIT Press.

Levi-Strauss, C. (1964/1970). The Raw and The Cooked. London: Jonathan Cape.

Lowe Swift, C. and Wilk, R. eds. (2016). Teaching Food and Culture. New York: Routledge.

Millstone, E. & Lang, T. (2003/2008). The Atlas of Food. Who eats, what, where and why. London: Earthscan.

Mintz, S. (1985). Sweetness and Power: the place of sugar in modern history. New York: Viking.

Pojman, P. (2011). Food Ethics. Boston: Wadsworth .

Roe, M. Sarlöv Herlin I. & Speak, S. (2016). Identity, food and landscape character in the urban context, Landscape Research, 41:7, 757-772, doi:10.1080/01426397.2016.1212324

Singer, P. and Mason J. (2006). The Ethics of What We Eat: Why Our Food Choices Matter . Rodale, PA: Rodale Press .

Steel, C. (2008). Hangry City. How food shapes our lives. London: Vintage Books.

Telfer, E. (2005). Food for Thought: Philosophy and Food. New York: Routledge .

ΛΕΞΕΙΣ ΚΛΕΙΔΙΑ

τροφή, διατροφικά συστήματα, χώρος, σώμα, πολιτισμός της τροφής