Arch.Uth Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Arch.Uth UTH.gr English
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ III-V Β: Κτίριο και πρόγραμμα
ΑΣ1403, ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ, ΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ ΓΕΝΙΚΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ, ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ
Αρχ. Σύνθεση Υποχρεωτική με επιλογή στο εξαμ. 5, 7, ECTS: 12
Γνωστικά Πεδία (Οδηγία 2005/36/ΕΚ): Αρχιτεκτονική Σύνθεση/Δημιουργία.
Γενικές ικανότητες (βάσει παραρτήματος διπλώματος): Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών, Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις, Λήψη αποφάσεων, Αυτόνομη εργασία, Ομαδική εργασία, Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον, Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών, Σχεδιασμός και διαχείριση έργων, Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα, Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον, Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου, Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής, Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης.

 

ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

[Ανάλυση, Σύνθεση, Αξιολόγηση]

Σε ένα ενεργό εργαστήρι (DesignStudio) επιχειρείται ο σχεδιασμός ενός δημοσίου κτιρίου με μουσειακό ρόλο στην εποχή της κλιματικής αλλαγής, των αβέβαιων συνθηκών και κοινωνικών μεταβολών.

Μέσα από σχεδιασμούς και ανασχεδιασμούς, συνθέσεις, διαλύσεις, αμφισβητήσεις, διαγράμματα και αφηγήσεις, θεωρητικές προσεγγίσεις και ερμηνείες δίνονται τα συνθετικά εφόδια γύρω από τη συγκρότηση ενός σύγχρονου και επίκαιρου δημοσίου κτιρίου.

Σε αυτό το εργαστήρι οι σπουδαστές/ριες/xμπορούν να πειραματιστούν, να δοκιμάσουν και να δοκιμαστούν, να παραξενέψουν και να παραξενευτούν προσεγγίζοντας την επιστημονική γνώση αλλά και τη γνώση του εαυτού τους και των Άλλων μέσα από τη δημιουργία, την ισότητα, την αμφισβήτηση αλλά και κυρίως την ελεύθερη δράση.

Βασικός στόχος του μαθήματος είναι, μέσα από χαρακτηριστικές ενότητες και παραμέτρους, η ανάδυση απρόβλεπτων, πολυπαραγοντικών και πλουραλιστικών προτάσεων καλλιεργώντας δεξιότητες, μέσα, την φαντασία, την ποιητική και καλλιτεχνική πλευρά, όσων συμμετέχουν, σε όρια που πιθανότατα αγνοούσαν.

Με το τέλος του μαθήματος  οι φοιτητές /-ριες θα είναι σε θέση:

·        Να επιλέξουν και οργανώσουν το θέμα και το κτιριολογικό πρόγραμμα ενός δημόσιου κτιρίου με μουσειακό ρόλο σύμφωνα με τις σύγχρονες κοινωνικές, κλιματικές, τεχνολογικές και πολιτιστικές απαιτήσεις και εξελίξεις.

·        Να γνωρίζουν βασική βιβλιογραφία γύρω από το θέμα «κτίριο-πρόγραμμα».

·        Να εισαχθούν στον μουσειολογικό και μουσειογραφικό σχεδιασμό, τις κινήσεις, την ατμόσφαιρα και τις εξελίξεις των κτιρίων με μουσειακό χαρακτήρα.

·        Να ασχοληθούν με κατασκευαστικά ζητήματα: δομικό σύστημα, παραμετροποίηση φερόντα οργανισμού, βιοκλιματικές προσεγγίσεις και υλικά.  

·        Να σχεδιάσουν τρισδιάστατα μοντέλα, μακέτες, απεικονίσεις και διαγράμματα των προτάσεών τους.

Οι γνώσεις, οι ικανότητες και οι δεξιότητες που οι φοιτητές αποκτούν με την ολοκλήρωση του μαθήματος σύμφωνα με την ταξινόμηση Bloom συνοψίζονται σε:

Μνήμη,  Κατανόηση, Ερμηνεία και εφαρμογή, Ανάλυση, Αξιολόγηση, Δημιουργικότητα βασισμένη εκφραστικά μέσα κάθε σπουδαστή/τριας αλλά και τις γνώσεις και τα εφόδια που έλαβε. Καθώς επίσης: Προγραμματισμός - διαχείριση χρόνου, Συναισθηματική εμπλοκή αλλά και Παροχή κινήτρων με στόχο το μάθημα να γίνει κομμάτι της ζωής τους, να βρουν σε αυτό προσωπικές διεξόδους και να διοχετεύσουν τα ταλέντα τους.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Το μάθημα οργανώνεται σε δέκα χαρακτηριστικές ενότητες-παραμέτρους που αποτελούν ουσιαστικά μικρές ασκήσεις για τους σπουδαστές/τριες:

#0 Επί τόπου #2_μουσεία_στο_Βόλο

#1 Συνάφειες

#2 Τοπολογίες

#3 «Λειτουργίες»

#4 Τυπολογίες 

#5 Αφηγήσεις 

#6 Κινήσεις 

#7 Ατμόσφαιρες

#8 Δομικά συστήματα

#9 Όψεις-Facade

#10 Συνθέσεις

Βασικό ζητούμενο του μαθήματος είναι η διαδικασία συγκρότησης, επεξεργασίας και απόκτησης συνείδησης γύρω από τα “πως” ενός πρότζεκτ χωρίς δεδομένο κτιριολογικό πρόγραμμα αλλά σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον -πολιτιστικό, κοινωνικό, φυσικό-. Οι ανάγκες που αναγνωρίζονται, οι αναγνώσεις και οι ερμηνείες, οι μετατροπές, ο εμπλουτισμός και οι αμφισβητήσεις του κατά τη διαδικασία διαμόρφωσής του είναι κάποια από τα βασικά στάδια της σχεδιαστικής διαδικασίας.

Εκπαιδευτικές αρχές του μαθήματος:

- Σύνδεση θεωρίας πράξης.

- Ερμηνεία και κριτική σκέψη, με τη διαλεκτική χρήση διαφορετικών κειμένων.

- Ισότητα, μεταξύ των συμμετεχόντων στο μάθημα.

- Ανοικτότητα, εύκολη και ισότιμη πρόσβαση.

- Προσωποκεντρική διδασκαλία,  με γνώμονα κάθε σπουδαστή/τρια και την ιδιοσυγκρασία του/της.

- Ασκήσεις, με αφετηρία την αίθουσα και έχουν σαν στόχο την κατανόηση και την ερμηνεία.

-Διατμηματική προσέγγιση, πλουραλιστική γνώση.

- Τρόπος εργασίας -  workflows, εισαγωγή σε επαγγελματικές ροές εργασίας.

-Πολυεπίπεδηπροσέγγιση: Project based learning, Problem  based learning, Performance.

-Συνδυασμένη μορφή εκπαίδευσης: ψηφιακής πλατφόρμας τηλεκπαίδευσης και φυσική συνύπαρξη δασκάλου και σπουδαστών/τριων στην αίθουσα.

-Ελεύθερη έκφραση.

-«Συνοδεία», η σημασία της υποστήριξη σε όλα τα στάδια της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

- Ομάδα βασισμένη στην έννοια της κοινό-τητας [Community based group].

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Οι φοιτητές και φοιτήτριες εκπονούν μία ομαδική ή ατομική εργασία η οποία αξιολογείται με βάση τα:

·        Τη δημιουργική διαδικασία στη διάρκεια των δέκα ενοτήτων (ποσοστό 60%)

·        Την τελική παρουσίαση: σχέδια, μακέτες και ψηφιακό μοντέλο, απεικονίσεις και διαγράμματα της συνθετικής πρότασης (ποσοστό 40%).

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Alexander, C. (1979). The timeless way of building (Vol. 1). New York: Oxford University Press.

Böhme, Gernot, Ólafur Elíasson, and Juhani Pallasmaa. Architectural atmospheres: On the experience and politics of architecture. Walter de Gruyter, 2014.

Colomina, Beatriz. "Architectureproduction." this is not architecture. Routledge, 2005. 227-2

Eisenman, Peter. "Post-functionalism." Oppositions 6 (1976): 19-21.

Eisenman, Peter. Peter Eisenman: diagram diaries. Thames & Hudson, 1999.

Forty, Adrian, and Adrian Forty. Words and buildings: A vocabulary of modern architecture. Vol. 268. London: Thames & Hudson, 2000.

Fuller, R. Buckminster. Utopia or oblivion: the prospects for humanity. R. Buckminster Fuller, 1963.

Hill, Jonathan. Immaterial architecture. Routledge, 2006.

Hill, Richard, and Dick Hill. “Purpose, function, use” in Designs and their consequences: architecture and aesthetics. Yale University Press, 1999.

Hill, Richard, and Dick Hill. Designs and their consequences: architecture and aesthetics. Yale University Press, 1999.

Hillier, Bill. Space is the machine: a configurational theory of architecture. Space Syntax, 2007.

Hooper-GreenhillEilean, Το μουσείο και οι πρόδρομοι του. ΠΙΟΠ, 2012.

Lefebvre, Henri, and Donald Nicholson-Smith.The production of space. Blackwell: Oxford, 1991.

MalrauxAndré,Το φανταστικό μουσείο. Πλέθρον, 2008.

Λέφας, Παύλος. Αρχιτεκτονική και κατοίκηση. Από τον Heidegger στον Koolhaas. Πλέθρον, 2008.

Roaf, Sue, Manuel Fuentes, and Stephanie Thomas-Rees. ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΤΙΡΙΩΝ & ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, Ψύχαλος, 2009.

Sullivan, Louis H. The tall office building artistically considered. 1922.

Schumacher, Thomas. "Contextualism: Urban Ideals and Deformations'(1971)." Theorising a New Agenda for Architecture (New York, ny: Princeton Architectural Press, 1996), P 301.

Tschumi, Bernard; Young, Robert. The Manhattan Transcripts. 1994.

Tschumi, Bernard. Architecture and disjunction. MIT press, 1996.

Zumthor, P., & Galbraith, I. (2006). Atmospheres: architectural environments, surrounding objects. Basel: Birkhäuser,2006.

Ventury, Robert. Hπολυπλοκότητακαιηαντίφαση.Kατσούλης,1997.