Κατοικία και Φιλοξενία στην νήσο Ρήνεια

«μήτε έναποθνήσκειν έν τω νήσω μήτε έντίκτειν, άλλ'ές τήν 'Ρήνειαν διακομίζεσθαι»  Θουκυδίδης (III, 104).

Η απόφαση των Αθηναίων στις αρχές του Πελοποννησιακού πολέμου για την επιβολή της κάθαρσης στο νησί της Δήλου, δηλαδή την απαγόρευση των ταφών αλλά και των γεννήσεων επί της Ιεράς νήσου, μετατρέπει το κοντινό δυτικά νησί της Ρήνειας σε ένα από τα μεγάλα νεκροταφεία  του αρχαίου κόσμου.  

Αρχαιολογικές ανασκαφές έφεραν στο φως τα λείψανα αρχαίου οικισμού, ηρώα και ιερά, τάφους, βωμούς, σαρκοφάγους, διάσπαρτες αγροικίες της αρχαιότητας,  υλικές μαρτυρίες του παρελθόντος.

Σήμερα το νησί είναι ακατοίκητο, χρησιμοποιείται ως τόπος βοσκής και ήπιας καλλιέργειας από κατοίκους  της Μυκόνου. Υπάρχουν πέντε ξωκλήσια  και κάποια διάσπαρτα  υποτυπώδη καταλύματα. Για την  διενέργεια συστηματικών ανασκαφών  απαιτούνται κάποιες περιορισμένες αλλά βασικές κτιριακές υποδομές.

Σκοπός  του μαθήματος είναι ο σχεδιασμός δύο κατοικιών για τους αρχαιοφύλακες με δυνατότητα διαμονής  των οικογενειών τους, καθώς και εγκαταστάσεις φιλοξενίας και εργασίας για το επιστημονικό, τεχνικό και ερευνητικό προσωπικό των ανασκαφών.