Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες καλούνται να αντιμετωπίσουν ένα σύνθετο έργο που συνδυάζει προγραμματική διερεύνηση που πρέπει να υπερβεί κοινωνικά στεγανά και οικείες χρήσεις. Έχουν να σχεδιάσουν ένα σύνθετο χωρικό συγκρότημα και να διαχειριστούν την σχέση του (προγραμματική, πρόσβασης, εδαφική, κλπ) με την υπόλοιπη πόλη, να διερευνήσουν ζητήματα στατικού φορέα, να κατανοήσουν την διαδικασία της αστικής ογκοπλασίας και των οικοδομικών περιορισμών που την παράγουν. καιτέλος να οργανώσουν το project τους σε στάδια παρουσίασης. Να χρησιμοποιήσουν δηλαδή συνδυαστικά τις γνώσεις που έχουν αποκτηθεί κατά την διάρκεια των σπουδών τους για να διαχειριστούν ένα πολύπλοκο έργο στο τέλος των σπουδών τους.
Η οδός Πειραιώς είναι ένας ισχυρός άξονας που συνδέει την Αθήνα και τον Πειραιά. Η οδός μέσα στα μακρά τείχη κατά την αρχαιότητα, εξυπηρέτησε την αναδυόμενη ελληνική βιομηχανία από τον 19ο αιώνα έως σήμερα. Στα όρια της Πειραιώς, σε επαφή με τους τόπους εργασίας, η κατοικία των εργατικών στρωμάτων (Ρέντης, Ταύρος, Καμίνια) τροφοδοτούσε σταθερά την βιομηχανική παραγωγή. Τον 19ο αιώνα και στις αρχές του 20ου η εγγύτητα κατοικίας και βιομηχανικής εργασίας αποτελούσε κρίσιμο παράγοντα επιβίωσης. Η σταδιακή αποβιομηχάνιση από το 1980 και μετά άφησε πίσω της βιομηχανικά κουφάρια που στα πλαίσια μιας σχετικής οικονομικής ευμάρειας μεταμορφώθηκαν σε χώρους πολιτισμού και αναψυχής. Στις σημερινές συνθήκες οικονομικής κρίσης η οδός Πειραιώς δίνει την εικόνα ενός χαοτικού πεδίου υποδομών μεταφορών και βιομηχανικών θραυσμάτων, βιομηχανικών μονάδων εν λειτουργία και superstores, μουσείων , εκπαιδευτικών και καλλιτεχνικών χώρων και λαικών κέντρων διασκέδασης, και τέλος κενών κτιρίων γραφείων που σηματοδοτούν όλο το μήκος του από τον Πειραιά μεχρι την Αθήνα. Η σύνταξη αυτού του πεδίου πραγματοποιείται μέσα από τον ισχυρό άξονα κίνησης, την συνεχή διπλή κυκλοφορία ανθρώπων και οχημάτων από το λιμάνι στο κέντρο της μητρόπολης.
Μια βασική συνεκδήλωση της οικονομικής κρίσης και της κρίσης της πόλης είναι η αποδιάρθρωση του παραγωγικού μοντέλου της πόλης, της πόλης- εργοστασίου. Παρ όλα αυτά η διάχυση εργασίας και καθημερινότητας, η ανατροπή των ορίων της δημόσιας και της ιδιωτικής σφαίρας, η δικτύωση, η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων όπως μέχρι τώρα τις γνωρίζαμε, ο δεσμός ανάμεσα στην σύγχρονη εργασία, την επινοητικότητα και την γνωσιακή παραγωγή δημιουργούν τις προυποθέσεις έρευνας για την νέα βιοπολιτική σχέση της παραγωγής με την κατοίκηση και τον μητροπολιτικό χώρο.
Το ζήτημα της εργασίας /παραγωγής θα εξεταστεί μέσα στους γενικούς όρους της μητροπολιτικής κατοίκησης. Μέσα στην τρέχουσα βιοπολιτική συνθήκη η εργασία είναι αξεχώριστη από την ζωή, η παραγωγή από την αναπαραγωγή, οι εργασιακές σχέσεις από τις κοινωνικές. Έτσι το ζήτημα οργάνωσης της εργασίας είναι ζήτημα οργάνωσης της κατοίκησης, των κοινωνικών σχέσεων και των κάθε είδους κοινοτικών δεσμών. Ο χώρος της κατοικίας και ο χώρος της εργασίας συνεκχωρούνται στον ενιαίο, ρευστό χώρο της πόλης – εργοστάσιο.
Το εργαστήριο του 9ου εξαμήνου θα ασχοληθεί με τον ιδιότυπο αστικό σχηματισμό της οδού Πειραιώς και θα επιχειρήσει να διερευνήσει, μέσα από το σχεδιασμό, προτάσεις εγκαταστάσεων εργασίας. Η εργασία γίνεται σε συγκεκριμένο οικόπεδο στην διασταύρωση της οδού Πειραιώς με την λεωφόρο Κηφισσού. Μέσα από την έρευνα και την ενασχόληση με το συγκεκριμένο και το ειδικό, η άσκηση αποσκοπεί στη διερεύνηση παραδειγματικών προτάσεων, επιλύσεων που διεκδικούν κάποια γενικότητα στην εφαρμογή τους. Η εργασία αρθρώνεται σε 3 αρχικές διακριτές ασκήσεις τα αποτελέσματα των οποίων θα δημιουργήσουν μια κοινή database η οποία θα τροφοδοτήσει με ιδέες το μάθημα.
Οι φοιτητές και φοιτήτριες εκπονούν ομαδική εργασία. Κάθε ομάδα παρουσιάζει τόσο τις ενδιάμεσες ασκήσεις όσο και το τελικό project στο σύνολο της τάξης.
Κοτιώνης Ζ. (2004), Η ΤΡΕΛΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ – ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΠΙΟ, Εκδόσεις ΕΚΚΡΕΜΕΣ.
Μανωλίδης Κ. Καναρέλης Θ. (επιμ.) (2009), Η ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ, Εκδόσεις ΙΝΔΙΚΤΟΣ / Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
αρχιτεκτονική σύνθεση