[Ανάλυση, Σύνθεση]

Στόχος του μαθήματος είναι, συσχετίζοντας την αναπαράσταση ενός αντικειμένου με το ευρύτερο πολιτισμικό πλαίσιο της εποχής του, να εξοικειώσει τους φοιτητές με μεθοδολογίες ανάγνωσης του αρχιτεκτονικού έργου και με μηχανισμούς τροφοδότησης της αρχιτεκτονικής σκέψης, ώστε να εμπνεύσει εναλλακτικούς τρόπους παρουσίασης ενός αντικειμένου, οι οποίοι θα εξαρθρώνουν, όπως σημειώνει ο M. Foucault, «την καθησυχαστική μορφή του ταυτόσημου». Οι διάφορες μορφές αναπαράστασης φυσικών πραγμάτων ή ιδεών και νοητικών εικόνων – για παράδειγμα του Απόλλωνα του Belvedere, της Κόλασης και του Παράδεισου από τον Hieronymus Bosch, της ιδανικής πόλης της Αναγέννησης από τον PierodellaFrancesca, των φυτών και των εντόμων από τον φυσιοδίφη CarlvonLinné σε ταξινομικούς πίνακες ή εικονικών αντικειμένων στο παιχνίδι PokémonGo– αντικατοπτρίζουντον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος στην ιστορική του διαδρομή αντιλαμβάνεται κάθε φορά τον κόσμο και τα πράγματα. Αποτελούν προσεγγίσεις που άλλοτε μας εκπλήσσουν, άλλοτε μας προβληματίζουν και άλλοτε μας παρακινούν σε πειραματισμούς για νέες αναπαραστατικές εκδοχές.

Αντικείμενο του μαθήματος είναι η ανάδυση νέων χωρικών διατυπώσεων, δηλαδή αναπαραστάσεων που δεν ανάγονται σε ένα προηγούμενο σχήμα. Οι φοιτητές θα πειραματιστούν μέσα από ειδικά θέματα αναπαραστάσεων στην αναζήτηση των ορίων της σύγχρονης αρχιτεκτονικής σκέψης και πράξης και στην απόπειρα υπέρβασης ή κατάλυσής τους, θέτοντας υπό αμφισβήτηση καθιερωμένους κανόνες και παγιωμένα σχήματα της αρχιτεκτονικής παραγωγής. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η αναπαράσταση εξετάζεται ως μέρος της αρχιτεκτονικής σκέψης και όχι απλά ως μέρος της αρχιτεκτονικής πρακτικής. Η αναπαραστατική διαδικασία μπορεί να περιλαμβάνει κολάζ, δισδιάστατες και τρισδιάστατες αναπαραστάσεις, κινούμενες εικόνες και ό,τι άλλο εξυπηρετεί την υποστήριξη μιας ευρηματικής και πρωτότυπης ιδέας.

Ως κριτήρια αξιολόγησης λαμβάνονται: η ενεργή συμμετοχή στο μάθημα, η ευρηματικότητα και η πρωτοτυπία της συνθετικής πρότασης και η δύναμη του αναπαραστατικού αποτελέσματος.

• Bachelard, Caston: Η ποιητική του χώρου, μτφρ. Ε. Βέλτσου και Ι. Χατζηνικολή. Αθήνα: Χατζηνικολή, 2010. 
• Baudelaire, Charles: Αισθητικά δοκίμια, μτφρ. Μ. Ρέγκου. Αθήνα: Printa, 1995.
• Benjamin, Walter: Δοκίμια για την τέχνη, μτφρ. Δ. Κούρτοβικ. Αθήνα: Κάλβος, 1978.
• Diderot, Denis: Αισθητικά, μτφρ. Κ. Μιτσοτάκη. Αθήνα: Εστία, 2003. 
• Eco, Umberto(επιμέλεια): Ιστορία της ομορφιάς, μτφρ. Δ. Δότση-Χρ. Ρομποτής. Αθήνα: Καστανιώτη, 2004.
• Foucault, Michel: Ετεροτοπίες και άλλα κείμενα, μτφρ. Τ. Μπέτζελος. Αθήνα: Πλέθρον, 2012.
• Haskell, Francis: Η Ιστορία και οι εικόνες της, μτφρ. Α. Τσοτσόρου/ Δ. Κοσμίδης. Αθήνα: Νεφέλη, 2012.
• Kant, Immanuel: Παρατηρήσεις πάνω στο αίσθημα του ωραίου και του υπέροχου, μτφρ. Χ. Τασάκος. Αθήνα: Printa, 2011.
• Τροβά, Β., Μανωλίδης, Κ., Παπακωνσταντίνου, Γ. (επιμ): Hαναπαράσταση ως όχημα αρχιτεκτονικής σκέψης. Αθήνα: Futura, 2006.