Η διπλωματική αυτή εργασία αφορά μία πρόταση δημιουργίας ρομποτικά παραγόμενων κατασκευών οι οποίες θα στεγάζουν δράσεις για το φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας. Διαπραγματεύεται την ρομποτική εκτέλεση έξι, διαφορετικών σχηματικά, κελυφών τοποθετημένων σε προνομιακές θέσεις μέσα στον αστικό ιστό της Πόλης. Σκοπό της εργασίας αποτελεί η ανάδειξη μιας καινοτόμου μεθόδου ρομποτικής κατασκευής κατά την δημιουργία δομών με προηγμένα υλικά σε συνδυασμό με την γεωμετρική ποικιλότητα των δομών αυτών.
Η κάθε μία κατασκευή αποτελείται από ένα συγκεκριμένο αριθμό μοναδικών κομματιών, σχετικά ιδίων διαστάσεων, τα οποία συναρμολογούνται σαν “πάζλ” κατά την διάρκεια της τοποθέτησής τους στους επιλεγμένους χώρους το διάστημα των ημερών που διαδραματίζεται το φεστιβάλ. Αφότου λήξουν οι εκδηλώσεις οι δομές αποσυναρμολογούνται με την ίδια διαδικασία και φυλάσσονται για την επαναχρησιμοποίηση τους επόμενο έτος. Οι δράσεις τις οποίες στεγάζει το κάθε κέλυφος εξυπηρετούν τις ανάγκες του φεστιβάλ για έκδοση εισιτηρίων, για διάθεση σύντομων γευμάτων, υπαίθριων εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, για πώληση αναμνηστικών και για χώρο υπαίθριας προβολής ταινιών, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί επίσης και ως εξέδρα ομιλιών, βραβεύσεων και λοιπών εκδηλώσεων.
Η διαδικασία σχεδιασμού των έξι γεωμετρικά ξεχωριστών κατασκευών, ακολουθεί τρία διακριτά βήματα. Το πρώτο αφορά την δημιουργία μιας αρχικά επίπεδης γεωμετρίας ενός μοναδιαίου κυττάρου (module). Στο δεύτερο μέρος το κύτταρο πολλαπλασιάζεται και παράγει μια επίπεδη σύνθεση. Μετέπειτα, η επίπεδη σύνθεση προσαρμόζεται στην καμπύλη επιφάνεια της κάθε κατασκευής, παράγοντας την τελική γεωμετρία της, ως το τρίτο και τελευταίο βήμα του σχεδιασμού. Μετά από αυτόν το μετασχηματισμό, το κάθε αρχικό μόριο αποκτά μοναδική μορφή και καμπυλότητα καθώς προσαρμόζεται κατάλληλα στην τελική καμπύλη της κάθε δομής.
Όσον αφορά την διαδικασία κατασκευής, επιλέγεται η τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης σκυροδέματος κατά την οποία ένας ειδικά εξοπλισμένος ρομποτικός βραχίονας εναποθέτει ειδικής σύστασης σκυρόδεμα στρώση προς στρώση, παράγοντας την τελική γεωμετρία των κομματιών. Τα απάρτια αυτά μεταφέρονται και συναρμολογούνται επιτόπου στον χώρο της έκθεσης τους με την βοήθεια προσωρινών υποστηρικτικών δομών οι οποίες αφαιρούνται αφού συμπεριληφθεί και το τελευταίο άπαρτο, προσδίδοντας στην δομή την ασφαλή ικανότητα παραλαβής φορτίων.
Η μεθοδολογία αυτή έχει την ικανότητα δημιουργίας γεωμετρικά πολύπλοκων αλλά και εξαιρετικά βιώσιμων δομών υπερβαίνοντας πολλά από τα εμπόδια της παραδοσιακής κατασκευαστικής διαδικασίας. Με την πρόταση αυτού του προγράμματος στοχεύεται η ανάδειξη και η προώθηση του φεστιβάλ ταινιών της πόλης σε όλα τα επίπεδα, αποτελώντας ένα κίνητρο για την λύση πιθανών πρακτικών και λειτουργικών προβλημάτων οργάνωσης ενώ ταυτόχρονα μας δημιουργεί ένα έναυσμα για την οικειοποίηση μας με νέες μεθόδους αυτοματοποίησης των κατασκευών.
Επιβλέπων: Ψυχογυιός Δημήτρης
Αριθμός Αναφοράς: 1081
Η παρούσα διπλωματική εργασία εστίασε στην σύνδεση τουρισμού και βιωσιμότητας και συγκεκριμένα επικεντρώθηκε στην έννοια του από-τουρισμού διαμορφώνοντας ένα τέτοιο μοντέλο σε έναν αποκεντρωμένο και πληθυσμιακά συρρικνωμένο οικισμό. Ο οικισμός αυτός ονομάζεται Ρούκλια και βρίσκεται στο βουνό Όχη της νότιας Εύβοιας. Τα Ρούκλια είναι ένα χωριό ιδιαίτερου φυσικού κάλλους που ιστορικά στηρίχτηκε για την επιβίωση του στην γεωργία και την κτηνοτροφία και κατάφερε να διατηρήσει μια σχετική αυτονομία και αυτάρκεια. Στόχος, λοιπόν, αποτελεί η δημιουργία μιας νέας κοινότητας με την λειτουργία μιας σειράς υποδομών και δραστηριοτήτων. Μετά από αναλυτική εποπτεία, έρευνα και μελέτη καταλήξαμε σχεδιαστικά στην κατασκευή συγκροτημάτων φιλοξενίας εμπνευσμένα από την τοπική αρχιτεκτονική, camping, έναν πολυχώρο που συμπεριλαμβάνει συλλογική κουζίνα, κοινοτικό ιατρείο και χώρο κοινωνικών συναντήσεων, καθώς επίσης αξιοποιήσαμε μια έκταση για την παραγωγή καλλιεργειών και την δημιουργία εργαστηρίου μεταποίησης πρώτης ύλης. Τέλος, σκοπός του εγχειρήματος είναι η ανάδειξη της συλλογικότητας και της συμμετοχικής διαδικασίας, η συνειδητοποίηση του πεπερασμένου χαρακτήρα των φυσικών πόρων και η υιοθέτηση βιώσιμων πρακτικών για την διασφάλιση ενός βιώσιμου μέλλοντος για την κοινότητα.
Επιβλέπουσα: Λυκουριώτη Ίρις
Αριθμός Αναφοράς: 1051
Κάθε οδικός άξονας εισάγει το δικό του τοπίο. Είναι ένα τοπίο διεργασιών και εκτοπισμένων σημείων, που εντοπίζονται κατά μήκος και παρά τις οδούς. Είναι μία συνομιλία μεταξύ διάχυτων προορισμών, τόπων και ορίων. Είναι, επίσης, ένα πεδίο συναντήσεων σωμάτων αλλά και χώρος προσωπικών αφηγήσεων. Ο δρόμος μεταβολίζει τις ίδιες τις επενέργειές του και μεταβάλλει τα αποτελέσματα των τελευταίων. Μεταβολισμός και μεταβολή, είναι δύο έννοιες που συμμετέχουν στο σχηματισμό του τοπίου-δρόμου.
Στην παρούσα διπλωματική, η Ιερά Οδός παρουσιάζεται ως το αφετηριακό σημείο μίας σχέσης περπατήματος με ένα τοπίο ενιαίο και αποσπασματικό, ολοκληρώσιμο και ανολοκλήρωτο, ανευρεθέν και κρυμμένο. Το περπάτημα και η περιπλάνηση στην Ιερά Οδό, εμφανίζονται ως μία σχέση του σώματος που χαρτογραφεί με την πέτρα, τα μνημεία, το τσιμέντο, το έδαφος, το νερό, το βλέμμα, τη μυρωδιά, τις αφηγήσεις - στοιχεία που σημαίνουν ένα πεδίο συν-αισθήματος. Το περπάτημα διασχίζει ρωγμές, μετατοπίσεις, περάσματα και κατώφλια παραδίδοντας το συναίσθημα στη μνήμη.
Η Ιερά Οδός εξετάζεται μέσα από συγχρονίες (παρελθόν, παρόν και μέλλον) και μέσα από τη μελέτη ιστορικών, οικονομικών και κοινωνικοπολιτικών μετασχηματισμών. Χρησιμοποιώντας το περπάτημα, την καταγραφή και την αφήγηση διερευνάται η σύνδεση του δρόμου με την απώλεια, σε εκείνα τα σημεία που η παρουσία των ιχνών της απουσίας τη φανερώνει. Η παραγόμενη σχεδιαστική πρόταση προσπαθεί να συγκροτήσει και να από- θηκεύσει ένα αρχείο της Ιεράς Οδού, έναν χώρο σωρευτικό, μεταβαλλόμενο και συνεχώς καταφατικό.
Επιβλέποντες: Γαβρήλου Έβελυν, Φωκαΐδης Πέτρος
Αριθμός Αναφοράς: 1079
Η παρούσα διπλωματική εργασία στοχεύει στην μελέτη τμήματος του εγκαταλελειμμένου σιδηροδρομικού δικτύου της Πελοποννήσου και την αξιοποίηση βιβλιογραφικής έρευνας, ιστορικών και προσωπικών καταγραφών από σταθμούς της Αρκαδίας για την επιλογή κατάλληλων σημείων παρέμβασης. Έπειτα από συλλογή πληροφοριών και παλαιών σχεδίων παράγονται τα απαραίτητα σχέδια για τα σιδηροδρομικά κτίσματα των σταθμών στα χωριά Στενό, Παρθένι και Ελαιοχώρι, μελετάται η μεταξύ αυτών διαδρομή που δημιουργούν οι ράγες του τρένου και προτείνεται πεζοπορία, τμήματα της οποίας προτείνεται να πραγματοποιηθούν με χρήση ποδηλατοδρεζίνας. Γίνεται προσπάθεια να αναδειχθεί το πλούσιο πολιτισμικό υπόβαθρο της περιοχής και το βραχώδες, ιδιαίτερο Πελοποννησιακό τοπίο, σε συνδυασμό με την ιστορική υπόσταση των ίδιων των κτιρίων των σταθμών. Προτείνονται, τέλος, ελάχιστες παρεμβάσεις στα εγκαταλελειμμένα κτίσματα των σταθμών που αναδεικνύουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε χωριού, εκθέτουν παλιά σχέδια, φωτογραφίες και ιστορικά αντικείμενα και εξυπηρετούν τους πεζοπόρους.
Λέξεις κλειδιά:σιδηρόδρομος, δίκτυο, πεζοπορία, διαδρομή, μουσείο, επανάχρηση
Επιβλέπουσα: Κοσμά Ανθή
Αριθμός Αναφοράς: 1097
Η εργασία προτείνει ένα σενάριο επαναδιαπραγμάτευσης του αστικού ιστού της Αθήνας σε επίπεδο οικοδομικού τετραγώνου, με σκοπό την επαναφορά της αστικής ζωής στο κέντρο της πόλης το οποίο τα τελευταία χρόνια απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την κομβική του σημασία. Η εξάπλωση της Αθήνας είναι αποτέλεσμα των πολεοδομικών κανονισμών που της έδωσαν μορφή και συνεχίζουν να την καθορίζουν μέχρι και σήμερα εντείνοντας το φαινόμενο της επέκτασης της πόλης. Παράλληλα το κέντρο της χαρακτηρίζεται από την έντονη τουριστική δραστηριότητα και την βραχυχρόνια μίσθωση, η μόνιμη κατοίκηση σχεδόν απουσιάζει και το κέντρο φαντάζει «αναγκαίο κακό» για όσους χρειάζεται να το χρησιμοποιήσουν ενώ, προκύπτουν μικρότερα επιμέρους κέντρα για τον αχανή αστικό ιστό της πόλης. Η σχέση οικειότητας με το κέντρο της πόλης φθίνει.
Επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον στο αστικό οικοδομικό τετράγωνο ως θεμελιώδης αστική συγκρότηση παρατηρείται πως λειτουργεί με παρόμοιους όρους εσωστρέφειας. Το ασυνεχές και άκαμπτο αστικό «κύτταρο» της πόλης αποτελεί το πεδίο στο οποίο επιχειρείτε η εφαρμογή του σεναρίου που προτείνει η εργασία και έχει ως πρόθεση την επιπλέον πύκνωση του ήδη πυκνού αστικού περιβάλλοντος. Η πύκνωση του αστικού ιστού σε επίπεδο οικοδομικού τετραγώνου εκφράζεται μέσω της εισαγωγής ενός νέου αστικού μορφώματος στα κενά, ελεύθερα μέρη του, χώροι που οι πολεοδομικοί κανονισμοί καθιστούν ως μη διαπραγματεύσιμοι τίθενται προς επαναπροσδιορισμό.
Επιβλέπων: Πανηγύρης Κωστής
Αριθμός Αναφοράς: 1070
Επιβλέπουσα: Συμεωνίδου Ιωάννα
Αριθμός Αναφοράς: 1059
Επιβλέπων: Κοτιώνης Ζήσης
Αριθμός Αναφοράς: 1077
Η διπλωματική εργασία αναπτύσσει στρατηγικές ενεργοποίησης μιας μικρής αγροτικής κοινότητας/οικισμού με 7 μόνιμους κάτοικους στην περιοχή της Μεγαλόπολης, στην Αρκαδία.
Η εργασία επικεντρώνεται στην αναβίωση και την ενίσχυση του χωριού, Ίσιωμα Καρυών μέσω μιας εφήμερης κατάστασης, όπως το πανηγύρι, για να επαναφέρει τη ζωή στο χωριό τόσο κατά τη διάρκεια του πανηγυριού όσο και καθ’ όλο το χρόνο. Η προσπάθεια περιλαμβάνει στρατηγικές και προγράμματα για την προσέλκυση νέων επισκεπτών και κατοίκων, τη δημιουργία δραστηριοτήτων και την αναδημιουργία υπαρχόντων δομών.
Επίσης, αναζητά τρόπους να συνδέσει τους ανθρώπους με τη γη και τα ζώα, και να προάγει τον τοπικό πολιτισμό. Ένα σημαντικό μέρος αυτής της προσπάθειας αποτελεί η δημιουργία μιας διαδρομής που συνδέει δύο μικρές εκκλησίες, τον Πάνω και τον Κάτω Αϊ Γιάννη, που βρίσκονται σε απόσταση 3,5km, και άλλα σημαντικά ιστορικά και φυσικά σημεία της περιοχής. Το έργο επίσης επιχειρεί να αναδείξει τη σημασία του παλαιοντολογικού μουσείου και του εργοστασίου της ΔΕΗ στην περιοχή, τα οποία έχουν επηρεάσει σημαντικά το χωριό και την κοινότητά του.
Επιβλέπων: Φωκαΐδης Πέτρος
Αριθμός Αναφοράς: 1052