Arch.Uth Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Arch.Uth UTH.gr English

Επιβλέπων: Μητρούλιας Γεώργιος

Αριθμός Αναφοράς: 1055

 

 Η διπλωματική εργασία αφορά τη δημιουργία ενός πρότυπου κέντρου φροντίδας, συνδιαβίωσης και διαγενεακής μάθησης που φέρνει σε επαφή δύο ηλικιακές ομάδες: τα νήπια από 2 έως 6 ετών και τα άτομα τρίτης ηλικίας από 65 ετών και άνω, αυτοεξυπηρετούμενα. Η εργασία συλλαμβάνει τα γενικά χαρακτηριστικά, το κτιριολογικό πρόγραμμα και τον σχεδιασμό κλειστών και υπαίθριων χώρων του κέντρου με βασική επιδίωξη να αναθεωρήσει ριζικά τα καθιερωμένα πρότυπα, τυπολογίες, και αρχιτεκτονικές χώρων φροντίδας όπως το «νηπιαγωγείο» και το «γηροκομείο». Το προτεινόμενο υβριδικό κέντρο φροντίδας και συνδιαβίωσης, προσφέρει δυνατότητες διαμονής για τους ανθρώπους τρίτης ηλικίας, εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις νηπιαγωγείου, ημερήσια απασχόληση και για τις δύο ηλικιακές ομάδες, δυνατότητα κοινωνικοποίησης ξεχωριστά για κάθε ηλικιακή ομάδα αλλά και δραστηριότητες μάθησης και δημιουργικής απασχόλησης ανάμεσα στις δύο ηλικιακές ομάδες. Οι δραστηριότητες αναπτύσσονται σε κατάλληλα σχεδιασμένους εσωτερικούς χώρους αλλά και σε εξωτερικούς στεγασμένους ή υπαίθριους χώρους, που θα περιλαμβάνουν και χώρους για καλλιέργειες. Η αρχιτεκτονική μας πρόταση μελετάται και ενεργειακά, με επιλογή υλικών, βιοκλιματικό σχεδιασμό και τη χρήση των κατάλληλων συστημάτων, εξασφαλίζοντας κτίρια με μικρή κατανάλωση ενέργειας. Παράλληλα επαναφέρεται το θέμα της αστικής γεωργίας σε έναν επαρχιακό τόπο και μέσα στο αστικό σύνολο δημιουργώντας μια σχετικά αυτόνομη κοινότητα. Μέσα από το συνδυασμό καινοτόμων σχεδιαστικών προσεγγίσεων, η διπλωματική μας εργασία, επιχειρεί να προτείνει εναλλακτικά πρότυπα χώρων φροντίδας αλλά και να δημιουργήσει πειραματικές αρχιτεκτονικές που μεριμνούν για τους χρήστες, τη γειτονιά και το περιβάλλον.

Επιβλέποντες: Τσαγκρασούλης Aριστείδης, Φωκαΐδης Πέτρος

Αριθμός Αναφοράς: 1065

 

 Η παρούσα διπλωματική εργασία εστίασε στην σύνδεση τουρισμού και βιωσιμότητας και συγκεκριμένα επικεντρώθηκε στην έννοια του από-τουρισμού διαμορφώνοντας ένα τέτοιο μοντέλο σε έναν αποκεντρωμένο και πληθυσμιακά συρρικνωμένο οικισμό. Ο οικισμός αυτός ονομάζεται Ρούκλια και βρίσκεται στο βουνό Όχη της νότιας Εύβοιας. Τα Ρούκλια είναι ένα χωριό ιδιαίτερου φυσικού κάλλους που ιστορικά στηρίχτηκε για την επιβίωση του στην γεωργία και την κτηνοτροφία και κατάφερε να διατηρήσει μια σχετική αυτονομία και αυτάρκεια. Στόχος, λοιπόν, αποτελεί η δημιουργία μιας νέας κοινότητας με την λειτουργία μιας σειράς υποδομών και δραστηριοτήτων. Μετά από αναλυτική εποπτεία, έρευνα και μελέτη καταλήξαμε σχεδιαστικά στην κατασκευή συγκροτημάτων φιλοξενίας εμπνευσμένα από την τοπική αρχιτεκτονική, camping, έναν πολυχώρο που συμπεριλαμβάνει συλλογική κουζίνα, κοινοτικό ιατρείο και χώρο κοινωνικών συναντήσεων, καθώς επίσης αξιοποιήσαμε μια έκταση για την παραγωγή καλλιεργειών και την δημιουργία εργαστηρίου μεταποίησης πρώτης ύλης. Τέλος, σκοπός του εγχειρήματος είναι η ανάδειξη της συλλογικότητας και της συμμετοχικής διαδικασίας, η συνειδητοποίηση του πεπερασμένου χαρακτήρα των φυσικών πόρων και η υιοθέτηση βιώσιμων πρακτικών για την διασφάλιση ενός βιώσιμου μέλλοντος για την κοινότητα.

Επιβλέπουσα: Λυκουριώτη Ίρις

Αριθμός Αναφοράς: 1051

 

 Κάθε οδικός άξονας εισάγει το δικό του τοπίο. Είναι ένα τοπίο διεργασιών και εκτοπισμένων σημείων, που εντοπίζονται κατά μήκος και παρά τις οδούς. Είναι μία συνομιλία μεταξύ διάχυτων προορισμών, τόπων και ορίων. Είναι, επίσης, ένα πεδίο συναντήσεων σωμάτων αλλά και χώρος προσωπικών αφηγήσεων. Ο δρόμος μεταβολίζει τις ίδιες τις επενέργειές του και μεταβάλλει τα αποτελέσματα των τελευταίων. Μεταβολισμός και μεταβολή, είναι δύο έννοιες που συμμετέχουν στο σχηματισμό του τοπίου-δρόμου.

 Στην παρούσα διπλωματική, η Ιερά Οδός παρουσιάζεται ως το αφετηριακό σημείο μίας σχέσης περπατήματος με ένα τοπίο ενιαίο και αποσπασματικό, ολοκληρώσιμο και ανολοκλήρωτο, ανευρεθέν και κρυμμένο. Το περπάτημα και η περιπλάνηση στην Ιερά Οδό, εμφανίζονται ως μία σχέση του σώματος που χαρτογραφεί με την πέτρα, τα μνημεία, το τσιμέντο, το έδαφος, το νερό, το βλέμμα, τη μυρωδιά, τις αφηγήσεις - στοιχεία που σημαίνουν ένα πεδίο συν-αισθήματος. Το περπάτημα διασχίζει ρωγμές, μετατοπίσεις, περάσματα και κατώφλια παραδίδοντας το συναίσθημα στη μνήμη.

 Η Ιερά Οδός εξετάζεται μέσα από συγχρονίες (παρελθόν, παρόν και μέλλον) και μέσα από τη μελέτη ιστορικών, οικονομικών και κοινωνικοπολιτικών μετασχηματισμών. Χρησιμοποιώντας το περπάτημα, την καταγραφή και την αφήγηση διερευνάται η σύνδεση του δρόμου με την απώλεια, σε εκείνα τα σημεία που η παρουσία των ιχνών της απουσίας τη φανερώνει. Η παραγόμενη σχεδιαστική πρόταση προσπαθεί να συγκροτήσει και να από- θηκεύσει ένα αρχείο της Ιεράς Οδού, έναν χώρο σωρευτικό, μεταβαλλόμενο και συνεχώς καταφατικό.

Επιβλέποντες: Γαβρήλου Έβελυν, Φωκαΐδης Πέτρος

Αριθμός Αναφοράς: 1079

 

 Η εργασία προτείνει ένα σενάριο επαναδιαπραγμάτευσης του αστικού ιστού της Αθήνας σε επίπεδο οικοδομικού τετραγώνου, με σκοπό την επαναφορά της αστικής ζωής στο κέντρο της πόλης το οποίο τα τελευταία χρόνια απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την κομβική του σημασία. Η εξάπλωση της Αθήνας είναι αποτέλεσμα των πολεοδομικών κανονισμών που της έδωσαν μορφή και συνεχίζουν να την καθορίζουν μέχρι και σήμερα εντείνοντας το φαινόμενο της επέκτασης της πόλης. Παράλληλα το κέντρο της χαρακτηρίζεται από την έντονη τουριστική δραστηριότητα και την βραχυχρόνια μίσθωση, η μόνιμη κατοίκηση σχεδόν απουσιάζει και το κέντρο φαντάζει «αναγκαίο κακό» για όσους χρειάζεται να το χρησιμοποιήσουν ενώ, προκύπτουν μικρότερα επιμέρους κέντρα για τον αχανή αστικό ιστό της πόλης. Η σχέση οικειότητας με το κέντρο της πόλης φθίνει.

 Επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον στο αστικό οικοδομικό τετράγωνο ως θεμελιώδης αστική συγκρότηση παρατηρείται πως λειτουργεί με παρόμοιους όρους εσωστρέφειας. Το ασυνεχές και άκαμπτο αστικό «κύτταρο» της πόλης αποτελεί το πεδίο στο οποίο επιχειρείτε η εφαρμογή του σεναρίου που προτείνει η εργασία και έχει ως πρόθεση την επιπλέον πύκνωση του ήδη πυκνού αστικού περιβάλλοντος. Η πύκνωση του αστικού ιστού σε επίπεδο οικοδομικού τετραγώνου εκφράζεται μέσω της εισαγωγής ενός νέου αστικού μορφώματος στα κενά, ελεύθερα μέρη του, χώροι που οι πολεοδομικοί κανονισμοί καθιστούν ως μη διαπραγματεύσιμοι τίθενται προς επαναπροσδιορισμό.

Επιβλέπων: Πανηγύρης Κωστής

Αριθμός Αναφοράς: 1070

 

Επιβλέπουσα: Συμεωνίδου Ιωάννα

Αριθμός Αναφοράς: 1059

 

Επιβλέπων: Κοτιώνης Ζήσης

Αριθμός Αναφοράς: 1077

 

 Η διπλωματική εργασία αναπτύσσει στρατηγικές ενεργοποίησης μιας μικρής αγροτικής κοινότητας/οικισμού με 7 μόνιμους κάτοικους στην περιοχή της Μεγαλόπολης, στην Αρκαδία.
 

Η εργασία επικεντρώνεται στην αναβίωση και την ενίσχυση του χωριού, Ίσιωμα Καρυών μέσω μιας εφήμερης κατάστασης, όπως το πανηγύρι, για να επαναφέρει τη ζωή στο χωριό τόσο κατά τη διάρκεια του πανηγυριού όσο και καθ’ όλο το χρόνο. Η προσπάθεια περιλαμβάνει στρατηγικές και προγράμματα για την προσέλκυση νέων επισκεπτών και κατοίκων, τη δημιουργία δραστηριοτήτων και την αναδημιουργία υπαρχόντων δομών.

Επίσης, αναζητά τρόπους να συνδέσει τους ανθρώπους με τη γη και τα ζώα, και να προάγει τον τοπικό πολιτισμό. Ένα σημαντικό μέρος αυτής της προσπάθειας αποτελεί η δημιουργία μιας διαδρομής που συνδέει δύο μικρές εκκλησίες, τον Πάνω και τον Κάτω Αϊ Γιάννη, που βρίσκονται σε απόσταση 3,5km, και άλλα σημαντικά ιστορικά και φυσικά σημεία της περιοχής. Το έργο επίσης επιχειρεί να αναδείξει τη σημασία του παλαιοντολογικού μουσείου και του εργοστασίου της ΔΕΗ στην περιοχή, τα οποία έχουν επηρεάσει σημαντικά το χωριό και την κοινότητά του.

Επιβλέπων: Φωκαΐδης Πέτρος

Αριθμός Αναφοράς: 1052