Η διπλωματική εργασία αυτή εργασία είναι το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας να παρουσιαστεί μία πρόταση θεατρικής απόδοσης του έργου “το Μπαλκόνι” του Ζαν Ζενέ (1956), από σκηνογραφική και αρχιτεκτονική σκοπιά. Το έργο “το Μπαλκόνι” αποτελείται από εννιά εντελώς διαφορετικές και ελάχιστα συνδεόμενες νοηματικά σκηνές, εσωτερικών και εξωτερικών χώρων. Η πρόκληση αυτή για τον ομαλό συνδυασμό των επιμέρους είναι και ο λόγος που επιλέχθηκε το έργο αυτό. Επιπλέον, ο ίδιος ο θεατρικός χώρος στον οποίο η παράσταση πραγματοποιείται -ένα διυλιστήριο που μετατρέπεται σε θέατρο-, αποτελεί από μόνος του μια εναλλακτική πρόταση, όπως ακριβώς και το ίδιο το έργο αποτέλεσε στην εποχή του ένα έντονα διαφορετικό στοιχείο στην θεατρική πραγματικότητα. Κέντρο της εργασίας αποτελεί ένας μηχανισμός ανέλκισης-καθέλκισης δαπέδου, σχήματος κυκλικού, εμπνευσμένος από το θεατρικό κείμενο, απαραίτητος στην προτεινόμενη σκηνογραφική απόδοση και βασικό τμήμα της αρχιτεκτονικής δομής του θεατρικού χώρου στον οποίο προτείνεται να παιχτεί το έργο.
 Στην εργασία παρατίθενται εισαγωγικά στοιχεία για το “Θέατρο του Παραλόγου”, κατηγορία στην οποία εμπίπτει το έργο, στοιχεία για τον συγγραφέα, το έργο και οι δύο κεντρικές ιδέες της πρότασης που παρουσιάζεται. Οι ιδέες αυτές αφορούν στο παιχνίδι με τις υψομετρικές διαφορές του εδάφους σε μια θεατρική σκηνή, αλλά και στην τοποθέτηση ενός τύπου κτηρίου όμοιου με το Πανοπτικό επί θεατρικής σκηνής. Έπειτα προτείνεται η δημιουργία ενός νέου κτηρίου ως χώρου φιλοξενίας της παράστασης και τέλος παρατείθεται το κυρίως θέμα της εργασίας, που είναι η σκηνογραφία των εννιά σκηνών του έργου. Με κεντρικό γνώμονα μια κιτς αισθητική, προτείνεται μια εκδοχή του έργου κατά την οποία έχει δωθεί ιδιαίτερη σημασία και προσοχή στα σκηνικά αντικείμενα και την ενναλλαγή τους, στις υφές και στον φωτισμό σε καθεμία από τις σκηνές του έργου.

Επιβλέπουσα: Παπαδημητρίου Μαρία

Αριθμός Αναφοράς: 1006

 Η παρούσα διπλωματική εργασία, αποτελεί μια διερεύνηση που επιχειρεί να συνθέσει ένα οσμητικό τοπίο και την σχέση του ανθρώπινου παράγοντα με αυτό. Αποτελεί την ιδέα μιας κοινότητας που περικλείει τις έννοιες της συνύπαρξης, της φύσης, της εξέλιξης και της δημιουργίας. Η σχέση του ανθρώπου με τον χώρο και τον λόγο γίνεται εμφανής μέσα από αρχιτεκτονικά στοιχεία, καθώς και με την ιστορία του τόπου. Με κύριο άξονα το νησί της Σαμοθράκης, εξερευνάται η διαδικασία απόσταξης αιθέριων ελαίων, από φυτά που ευδοκιμούν στο νησί. Αποτελεί την ανάγνωση μιας διαδρομής και τον τρόπο που σχετίζεται με τα Καβείρια Μυστήρια, που τελούνταν στο νησί, δημιουργώντας μια εμπειρία ανοιχτή προς το κοινό, με κύριους άξονες την συνύπαρξη και την αίσθηση. Με αφορμή τις αισθητηριακές εμπειρίες που έρχονται μέσα από τα μυστήρια, επιχειρείται η μετάφραση αυτής της ποιότητας στο σήμερα. Η ιχνηλάτηση του χώρου και πως αυτός γίνεται ο καμβάς για την σύμπραξη των “νέων” μυστηρίων. Ένα τοπίο όπου βρίσκεται ένα αποστακτήριο, δρώντας ως μια εναλλακτική μορφή αγροτουρισμού, με χώρους που πλαισιώνουν την διαδικασία της απόσταξης και συγχρόνως φέρνουν κοντά τους ανθρώπους μεταξύ τους, καθώς και με τον ίδιο τους τον εαυτό.

Λέξεις κλειδιά: Σαμοθράκη, αιθέρια έλαια, Καβείρια μυστήρια, όσφρηση, αποστακτήριο

Επιβλέπουσα: Γαβρήλου Έβελυν

Αριθμός Αναφοράς: 1021

 Στόχος της μελέτης μου είναι η διερεύνηση του τρόπου που ένα εγκαταλελειμμένο συγκρότημα βιομηχανικών-βιοτεχνικών δραστηριοτήτων στο εσωτερικό της πόλης του Βόλου, μπορεί να μετατραπεί/μετασχηματιστεί σε πεδίο-πυρήνα νέας ενεργής κοινωνικής διασταύρωσης λειτουργιών-υπηρεσιών. Η σημαντική νέα πρόταση στηρίζεται στην παρατήρηση πως ο σχεδιασμός ενοικιαζόμενων χώρων διαμονής ορισμένου χρόνου δεν επιτρέπει την εξατομίκευση (ελευθερία χειρισμών-συμπεριφορών) του χώρου. Πρόθεσή μου είναι η δημιουργία υβριδικών ευέλικτων-εύπλαστων χώρων όπου θα ενθαρρύνεται η αλληλεπίδραση μεταξύ των επισκεπτών-προσωρινών κατοίκων, με τους κατοίκους-εργαζομένους σε χώρους σχεδιασμένους για εργασία. Με προϋπόθεση την διατήρηση-αποκατάσταση των υφιστάμενων συστάδων κτιρίων, μελετήθηκε η επανάχρησή τους και η ουσιαστική σύνθεσή τους με τις υπάρχουσες ελεύθερες περιοχές - κενά του οικοπέδου. Η μελέτη μου και η σχεδιασμένη πρόταση είναι καθοριστική στην αναβάθμιση της ταυτότητας της πόλης. Επικεντρώνεται στην επανάχρηση και την ενεργοποίηση του ανενεργού βιομηχανικού χώρου-οικοπέδου και την ένταξη του στον αστικό ιστό, καθώς θα περιέχει, πλέον, νέες χρήσεις, συμβατές και απαραίτητες για την πόλη. Ζητήματα χώρου-σχέσεων όπως η συνδεσιμότητα, η βιωσιμότητα, η ενεργειακή-διατροφική αυτονομία που μπορεί να αναπτυχθεί σε αυτό και πολλά άλλα υπολείμματα της βιομηχανικής ιστορίας. Διαμορφώνοντας τον πυρήνα της πρότασης, καθώς επιδιώκεται η μετάβαση από την πολιτική αδράνεια στην ερευνητική-σχεδιαστική δράση. Το κέντρο ως χώρος ολοκληρωμένου σχεδιασμού προτείνεται να ενσωματωθεί στις νέες προσεγγίσεις του τοπικού-υπερτοπικού παραδείγματος συλλογικών σχέσεων αναζωπυρώνοντας τη ζωή στο μέχρι πρότινος εγκαταλελειμμένο βιομηχανικό συγκρότημα.

Επιβλέπων: Remy Nicolas

Αριθμός Αναφοράς: 993

Επιβλέποντες: Καναρέλης Θεοκλής, Κουζούπη Ασπασία

Αριθμός Αναφοράς: 1015

 Η παρούσα διπλωματική εργασία προέκυψε ως συνέχεια προσωπικών μου ανησυχιών, καθ' όλη τη διάρκεια των σπουδών μου, σχετικά με την αλληλεπίδραση των πράσινων χώρων και της πόλης γύρω τους. Φλέγοντα ζητήματα που αφορούν την κλιματική αλλαγή, την εσωστρέφεια προς τους ιδιωτικούς μας χώρους ως κατάλοιπο μιας πανδημικής περιόδου, η απομόνωση και έλλειψη συνεργατικότητας στα πλαίσια μιας γειτονιάς ήταν κάποιοι από τους λόγους που ενίσχυσαν την επιθυμία για παρέμβαση στις μεσοτοιχίες των πολυκατοικιών ενός πυκνού αστικού ιστού και τη μετατροπή τους σε αναρριχόμενους πράσινους χώρους.

 Στόχος μιας τέτοιας κίνησης, εκτός του χαρακτήρα που έχει απέναντι σε θέματα αντιμετώπισης της θερμικής νησίδας και ενίσχυσης της βιοποικιλότητας, είναι να δημιουργήσει μια νέα εμπειρία στον αστικό ιστό ικανή να ενισχύσει την έννοια της γειτονιάς και με την τρισδιάστατη περιπλάνηση που τη χαρακτηρίζει να καταφέρει να ταξιδέψει τους επισκέπτες της.

Επιβλέπων: Μητρούλιας Γεώργιος

Αριθμός Αναφοράς: 1036

 Στην παρούσα διπλωματική εργασία με τίτλο «Ανοιχτό σωφρονιστικό κατάστημα ανηλίκων Βόλου» παρουσιάζεται ο σχεδιασμός μιας φυλακής ανηλίκων «ανοιχτού» τύπου. Το υπάρχον κατάστημα κράτησης ανηλίκων είναι «κλειστό» και εντοπίζεται στη πόλη του Βόλου, στη περιοχή Χιλιαδούς.

 Η αρχιτεκτονική της «ανοιχτής» φυλακής χαρακτηρίζεται από μειωμένα επίπεδα ασφαλείας, ελεύθερα αναπτυσσόμενη κτιριακή οργάνωση, διαβαθμίσεις ιδιωτικότητας και ενίσχυση της κίνησης. Η δομή απαρτίζεται από τα κτήρια της διαμονής, των υπαλλήλων και των κοινόχρηστων λειτουργιών. Οι προγραμματικές λειτουργίες περιλαμβάνουν τη τραπεζαρία, το αμφιθέατρο, το γυμναστήριο, τη βιβλιοθήκη, τις αίθουσες διδασκαλίας και το ιερό.

 Η νέα σωφρονιστική τυπολογία εφαρμόζεται στις Βόρειες Ευρωπαϊκές χώρες και στην Αμερική και αποδεικνύεται αποτελεσματική, καθώς επιφέρει  επιτυχή σωφρονισμό, με ομαλή και σε μεγάλο ποσοστό μόνιμη επανένταξη των ατόμων στην κοινωνία.

 Όσον αφορά τους κρατούμενους είναι ανήλικοι, ίδιου φύλου και με παραβατικότητα διαφορετικού βαθμού.

 Μέσω αυτής της πρότασης επιχειρείται η ενσωμάτωση μίας σύγχρονης τυπολογίας φυλακής στη χώρα μας, στοχεύοντας στη βελτιστοποίηση του σωφρονισμού των ανηλίκων και την επανένταξή τους στη κοινωνία.

Επιβλέπων: Μανωλίδης Κωνσταντίνος

Αριθμός Αναφοράς: 991

 Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται το σχεδιασμό ενός κέντρου φιλοξενίας καλλιτεχνών στο εγκαταλελειμμένο σύμπλεγμα κτιρίων του Βαρβακείου Ιδρύματος στο Άλσος Κεφαλαρίου της Κηφισιάς. Το πρόγραμμα αφορά ένα σύνολο κτισμάτων, μερικά από τα οποία είναι ανοιχτά προς το κοινό. Το κύριο κτίριο είναι αυτό στο οποίο τοποθετούνται όλα τα κοινόχρηστα εργαστήρια των καλλιτεχνών καθώς και οι συλλογικοί χώροι ξεκούρασης. Ακόμη, εκεί λαμβάνουν χώρα οι εκθέσεις ως αποτέλεσμα των πρακτικών αυτών των εργαστηρίων. Σκοπός του σχεδιασμού είναι το κέντρο να είναι προσβάσιμο όχι μόνο στους καλλιτέχνες αλλά και στο ευρύτερο κοινό, το οποίο μπορεί να επισκεφτεί τον χώρο έκθεσης, το καφέ-μπαρ αλλά και να απολαύσει ένα πράσινο σημείο συνάντησης. Δόθηκε έμφαση στον προσανατολισμό, την εκμετάλλευση του φυσικού φωτός και της σκιάς των πεύκων, ενώ βασικό μέλημα ήταν ο σχεδιασμός να μην διαταράσσει το φυσικό τοπίο και το χαρακτήρα του. Παρέχει χώρους και εργαστήρια για συλλογική εργασία αλλά και χώρους απομόνωσης για τους καλλιτέχνες. Τα όρια των εργαστηρίων αλλά και των διαδρόμων του κτιρίου είναι ευμετάβλητα και έτσι επιτυγχάνεται η μεταξύ τους σύνδεση και η συνεχής επικοινωνία, τόσο μεταξύ των εσωτερικών χώρων, όσο και του μέσα με το έξω.

Επιβλέπουσα: Γαβρήλου Έβελυν

Αριθμός Αναφοράς: 999

 Η παρατήρηση και η διερεύνηση τοπίων που έχουν μετασχηματιστεί δραστικά από ανθρωπογενείς παράγοντες αποτέλεσαν το έναυσμα για την παρούσα διπλωματική εργασία. Η έρευνα εστιάζει στη λίμνη Κάρλα ή αλλιώς λίμνη Βοιβηίδα που από ένα μεταβαλλόμενο τοπίο εξελίσσεται σε ένα ελεγχόμενο - ανακτημένο τοπίο.

 Η ανασύσταση της λίμνης Κάρλας αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά έργα της Ευρώπης αναδεικνύοντας το τοπίο ως ένα πρότυπο πεδίο έρευνας, εκπαίδευσης επιστημόνων και περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης. Ο απώτερος στόχος της ομαλής συμβίωσης όλων των εμπλεκόμενων φορέων, κατοίκων, επιστημόνων, επισκεπτών, με το οικοσύστημα της αναδημιουργημένης Λίμνης δεν έχει ακόμα επιτευχθεί και η παρούσα διπλωματική στοχεύει να συνδράμει προς μια τέτοια κατεύθυνση. Hπεριοχή παρέμβασης επιλέχθηκε να είναι σε μια παραλίμνια έκταση της ανατολικής πλευράς που συνορεύει με τις παρυφές του Μαυροβουνίου με έντονο γεωμορφολογικό ενδιαφέρον και υψομετρική διαφορά σε σχέση με τις υπόλοιπες παρόχθιες περιοχές.

 Πρόθεση της εργασίας  είναι να ανοίξει ένα διάλογο ανάμεσα στον υδροβιότοπο και την βραχώδη τοπιογραφία της περιοχής, ένα σύστημα θέασης και περιήγησης δημιουργώντας ένα κόμβο περιπατητικών διαδρομών και στάσεων με κέντρο αναφοράς τη λίμνη και έχοντας ως πυρήνα ένα κτιριολογικό πρόγραμμα μεικτών χρήσεων που θα φιλοξενεί δράσεις εκπαιδευτικές, ερευνητικές, πολιτιστικές αλλά και οικοτουρισμού. Στόχος της κτιριακής δομής αποτελεί η δημιουργία ενός τριμερή κόμβου που θα αφορά την τοπική κοινότητα, επιστήμονες και επισκέπτες με κοινό άξονα τη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος και την οικοανάπτυξη της περιοχής. Η συμβολή των επιστημόνων έγκειται στην παρακολούθηση και διαχείρηση των έμβιων και άβιων στοιχείων (μελών) της περιοχής με στόχο την ενημέρωση και προστασία της βιοποικιλότητας.

 Αντίστοιχα, η συμπερίληψη της κοινότητας και των επισκεπτών ενθαρρύνεται με την ενασχόληση και εξέλιξη πολιτιστικών πρακτικών και δραστηριοτήτων , όπως καλαμωτές κατασκευές, καλαθοπλεκτική, περιοδικές εκθέσεις και workshops. Εν τέλει, οι δραστηριότητες των λειτουργών και το κτιριολογικό πρόγραμμα συνηγορούν στην ανάπτυξη της ατομικής ευθύνης προς το περιβάλλον και του πνεύματος εθελοντισμού.

Επιβλέποντες: Μανωλίδης Κωνσταντίνος, Κουζούπη Ασπασία

Αριθμός Αναφοράς: 1004