Arch.Uth Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Arch.Uth UTH.gr English

 Η επιθυμία αξιοποίησης των Ιαματικών ιδιοτήτων των πηγών της Ικαρίας και ένταξη τους σε μια σύγχρονη τουριστική μονάδα αποτέλεσε το έναυσμα για την παρούσα διπλωματική εργασία. Η Ικαρία ανήκει στα νησιά του Ανατολικού αιγαίου και διαθέτει πλήθος ραδιενεργών πηγών. Εκτός από την περιορισμένη εκμετάλλευση αυτών καθώς η πλειοψηφία των ιαματικών κέντρων έχουν παρακμάσει και είναι εκτός λειτουργίας, δεν γίνεται καμία ουσιαστική προσπάθεια εκσυγχρονισμού τους και δεν έχει προγραμματιστεί κάποιο σχέδιο ουσιαστικής αξιοποίησης τους προς όφελος της τοπικής κοινωνίας. Κέντρο ενδιαφέροντος της εργασίας αποτελεί η Νότια πλευρά του νησιού και συγκεκριμένα το χωριό Θέρμα, η λουτρόπολη του νησιού. Βασικός προβληματισμός κατά το στάδιο του σχεδιασμού αποτέλεσε ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί η γεωθερμική ενέργεια σε όλες τις πτυχές της και να δημιουργήσει ένα κέντρο ενδιαφέροντος για τους επισκέπτες του νησιού. Για αυτό το λόγω κρίθηκε σκόπιμη η δημιουργία μιας τουριστικής μονάδας η οποία θα διαθέτει σύγχρονες υποδομές που θα μπορούν να αναδείξουν τις σημαντικές ιδιότητες των πηγών αλλά ταυτόχρονα θα χρησιμοποιούνται για την ψύξη και την θέρμανση των εγκαταστάσεων, ένας τομέας άγνωστος μέχρι σήμερα για το νησί. Πρωταρχικό στόχο αποτελεί η ανάδειξη του Ιαματικού τουρισμού και των ευεργετικών ιδιοτήτων των πηγών μέσα από ένα ολοκληρωμένο αρχιτεκτονικό πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει εκτός από ένα κέντρο ευεξίας, σύγχρονες εγκαταστάσεις για την διαμονή των επισκεπτών σχεδιασμένο με βιοκλιματικά χαρακτηριστικά χρησιμοποιώντας μια γεωθερμική μονάδα παραγωγής ενέργειας, σεβόμενοι την αρχιτεκτονική παράδοση του τόπου και φέρνοντας την στο σήμερα.

Επιβλέπων: Τσαγκρασούλης Aριστείδης

Αριθμός Αναφοράς: 1016

 

 Η παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρεί την αξιοποίηση ενός κενού οικοπέδου στη Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης, δίπλα στο Μέγαρο Μουσικής ως Πολυχώρο Πολιτισμού και Χώρο Αναψυχής και Εμπορίου για τους κατοίκους της πόλης και μη.

 Η εργασία επιχειρεί την ανάδειξη και αναβάθμιση της περιοχής, η οποία μέχρι σήμερα δεν έχει αξιοποιηθεί με κανέναν τρόπο, με σκοπό οι κάτοικοι της περιοχής να περνάνε ποιοτικό χρόνο με τις διαφορετικές δραστηριότητες του προγράμματος σε πολύ κοντινή απόσταση από το σπίτι τους.

 Στόχος είναι το κτιριολογικό πρόγραμμα να ενταχθεί ομαλά στην περιοχή με όσο το δυνατόν την καλύτερη λειτουργική επίλυση του για όλες τις κοινωνικές ομάδες. Επιπλέον, στόχος είναι ο πολυχώρος αυτός να γίνει πόλος έλξης προσφέροντας όλες εκείνες τις δραστηριότητες για την εξυπηρέτηση των αναγκών των κατοίκων, τη διενέργεια δράσεων τόνωσης και απασχόλησης όλων των κοινωνικών ομάδων προσφέροντας κοινωνικοποίηση και κοινωνική συνοχή, και την ανάδειξη και ανάπλαση του περιβάλλοντος χώρου και την απόδοση της κοινής χρήσης τόσο στους κατοίκους της περιοχής, όσο και των υπόλοιπων περιοχών της πόλης.

 Οι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν τον περίπατό τους στα δρομάκια και στο πάρκο που θα δημιουργηθεί, θα υπάρξει παιδική χαρά, ζώνη πρασίνου, χώροι ξεκούρασης, κλειστό γυμναστήριο, θερινό σινεμά-θέατρο, καταστήματα εστίασης και τροφίμων, δανειστική βιβλιοθήκη κ.α. Επίσης, θα βελτιωθεί η προσβασιμότητα για όλες τις κοινωνικές ομάδες, με δίκτυο κίνησης πεζών και ποδηλάτων και δρόμων ήπιας κυκλοφορίας γύρω από το οικόπεδο.

 Παράλληλα, το πράσινο και η φύτευση τόσο στο έδαφος, όσο και στα δώματα έχει χρησιμοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό καθώς η ύπαρξη αστικών χώρων πρασίνου εντός του αστικού ιστού επηρεάζει θετικά όλους τους τομείς της αστικής διαβίωσης. Συμβάλλει στη διατήρηση του περιβάλλοντος και την αειφορία, στην προστασία της βιοποικιλότητας, στη βελτίωση της ποιότητας ζωής, συντελώντας έτσι στην ψυχική και σωματική υγεία των κατοίκων της πόλης. Με αυτόν τον τρόπο, οι κάτοικοι έχουν τη δυνατότητα να αποφορτιστούν από το θόρυβο της πόλης και να απολαύσουν τον περίπατό τους ξεφεύγοντας από την ένταση της καθημερινότητας.

Επιβλέπων: Καναρέλης Θεοκλής

Αριθμός Αναφοράς: 1030

 

 Στα πλαίσια του συνεχώς αυξανόμενου ιαματικού τουρισμού στην Ελλάδα, την ανάγκη αξιοποίησης και εκσυγχρονισμού των λουτρικών εγκαταστάσεων και το αποτύπωμα των κτιριακών υποδομών αυτού στο  φυσικό τοπίο η παρούσα διπλωματική προτείνει την εκ νέου αξιοποίηση των ιαματικών πηγών της λίμνης της Βουλιαγμένης με τη δημιουργία νέων λουτρικών εγκαταστάσεων και τον επανασχεδιασμό του περιβάλλοντος χώρου έτσι ώστε το σύνολο των υποδομών να προσφέρει μία ολοκληρωμένη χωρική εμπειρία στους λουόμενους και την αξιοποίηση της λίμνης στο σύνολό της.

 Οι ιαματικές ιδιότητες της λίμνης, το ιδιαίτερο φυσικό της κάλλος  καθώς και η γεωγραφική της θέση αποτελούν πόλο έλξης για χιλιάδες επισκέπτες. Αποτελεί την κοντινότερη ιαματική πηγή στην Αττική κι ένα σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο.

 Σε αντίθεση με τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις καθώς και τις αναρίθμητες αλλοιώσεις που έχει υποστεί ο περιβάλλοντας χώρος κατά την διάρκεια των ετών στο εσωτερικό της λίμνης, η νέα πρόταση  προσπαθεί να επουλώσει και να αποκαταστήσει χωρικά μέσω των κτιριακών εγκαταστάσεων και του επανασχεδιασμού του περιβάλλοντα χώρου την εμπορική και τουριστική καταπάτηση του φυσικού τοπίου. Οι νέες κτιριακές εγκαταστάσεις  επηρεασμένες από το ελληνικό τοπίο, τον παραθεριστικό τρόπο ζωής στα νησιά και την μορφολογία και τον τρόπο σχηματισμού της λίμνης ως γεωλογικό φαινόμενο λειτουργούν ως προέκταση του φυσικού τοπίου της εξυπηρετώντας διακριτικά τις ανάγκες των επισκεπτών.

 Η αρχιτεκτονική πρόταση έχει ως βασικό άξονα τη δημιουργία μιας συνεχούς κίνησης  από το παραλιακό μέτωπο στο εξωτερικό της λίμνης προς το εσωτερικό της και αντίστροφα μέσω δύο ξεχωριστών κτιριακών όγκων οι οποίοι συνδέονται  μέσω ενός υπόγειου περάσματος. Προσπαθεί να συνενώσει σε πρώτο επίπεδο εννοιολογικά δύο διαφορετικές χωρικές ποιότητες, του περίκλειστου  και του εσωστρεφούς στο εσωτερικό της με το άνοιγμα στο τοπίο και το εξωστρεφές που προσφέρει το παραλιακό μέτωπο. Η σχεδιαστική αυτή κίνηση σε πρακτικό επίπεδο στοχεύει στην σύνδεση των διαφορετικών υδάτινων ποιοτήτων, του ιαματικού νερού στο εσωτερικό με το θαλασσινό νερό στο παραλιακό μέτωπο προσφέροντας μία ολοκληρωμένη χωρική λουτρική εμπειρία στον επισκέπτη.

Επιβλέπων: Μανωλίδης Κωνσταντίνος

Αριθμός Αναφοράς: 1018

 

 Η παρούσα διπλωματική εργασία προτείνει την επανένταξη του θερμαλισμού στην έκταση των ιαματικών λουτρών Θέρμης και την συμμετοχή της τοπικής κοινότητας στο νέο λειτουργικό πρόγραμμα. Πρόκειται για μία μεγάλη έκταση ανατολικά της Θεσσαλονίκης, η οποία γνώρισε άνθιση στο παρελθόν, λόγω των ιαματικών νερών που δύναται να προσφέρει και έγινε πόλος έλξης για αρκετούς επισκέπτες και τουρίστες. Ωστόσο,  το 2009 διακόπηκε η λειτουργία των εγκαταστάσεων και έκτοτε η έκταση έχει χρησιμοποιηθεί ως χώρος συγκέντρωσης μπάζων, ενώ οι κτιριολογικές μονάδες παραμένουν ανεκμετάλλευτες. Ο περίγυρός της απαρτίζεται κυρίως από ακαλλιέργητες εκτάσεις, μικροβιομηχανικά κτίρια και επιχειρήσεις λιανικής πώλησης. Επομένως, γίνεται αντιληπτό πως τα λουτρά Θέρμης συνιστούν πνεύμονα για την περιοχή.

 Κατά τον σχεδιασμό της νέας πρότασης, η έκταση χωρίζεται νοηματικά σε ορισμένα τμήματα, με στόχο την ομαλή μετάβαση των επισκεπτών από την βουή του δρόμου στην ομορφιά και γαλήνη του φυσικού τοπίου. Έτσι, θα βιώνεται ένα "σταδιακό ταξίδι" μέσα στην "όαση" των λουτρών. Tο πρόγραμμα εμπεριέχει λειτουργίες κοινωνικού, θεραπευτικού, εμπορικού και εκπαιδευτικού χαρακτήρα, εκ των οποίων οι περισσότερες εκτυλίσσονται εντός του πυκνού άλσους. Ορισμένες από τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις και ιδιαίτερα τα κτίρια των λουτρών, επαναλειτουργούν στεγάζοντας τις ίδιες δραστηριότητες με παλαιότερα. Παράλληλα, η πρόταση προσθέτει ορισμένες υπαίθριες κολυμβητικές δεξαμενές, ώστε να τονιστεί και να εκτιμηθεί το φυσικό τοπίο από τους επισκέπτες. Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι, η πρόταση επαναφέρει τον θερμαλισμό σε δύο διαφορετικές μορφές, την θεραπευτική λουτροθεραπεία και τη λουτροθεραπεία αναψυχής και κοινωνικοποίησης. Ως αποτέλεσμα, το "THERM-aloasis" αποτελεί ένα μέρος αναζωογόνησης, χαλάρωσης και ανακούφισης όχι μόνο για άτομα με διάφορες παθήσεις, αλλά και για αρκετές άλλες κατηγορίες επισκεπτών. Προβλέπεται, λοιπόν, η  αξιοποίηση της έκτασης και η προσαρμογή των προστιθέμενων λειτουργιών στα τοπικά δεδομένα, ώστε να ωφεληθούν από το αποτέλεσμα τόσο οι διερχόμενοι επισκέπτες, όσο και ο τοπικός πληθυσμός.

Επιβλέπων: Micocci Fabiano

Αριθμός Αναφοράς: 1013

 

 Η διπλωματική μου βασίζεται στην αλληγορία του Πλάτωνα και με αυτόν τον τρόπο  ξεκίνησα την εσωτερική μου έρευνα. Φεύγω χωρίς να ξέρω τον προορισμό μου. Η έρευνά μου βασίζεται σε δύο βασικούς άξονες που χρησιμοποιεί η αλληγορία. το κλουβί (σπήλαιο) και ο αιχμάλωτος. Μελετώντας τα αρχέτυπα του "Jung" αποφάσισα να ασχοληθώ με τη "Σκιά" μιας που όλοι μας είμαστε εξοικειωμένοι με την Περσόνα μας. Έτσι πήρα την απόφαση να εξετάσω τη δική μου “Σκιά”, αυτό είναι το κομμάτι μου που δεν θέλω να δουν οι άλλοι. Φτιάχνω τα δικά μου κλουβιά (“Kρεαβατόριο”, “Σαρκοφάγος”, “Rib Cage”, “Τροφός”) που αντιπροσωπεύουν κάθε κατάσταση στην οποία νιώθω παγιδευμένη, μέσα στο σπίτι μου. Τα κλουβιά συνοδεύονται από κάποιο είδος ημερολογίου.

Επιβλέπων: Κοτιώνης Ζήσης

Αριθμός Αναφοράς: 1008

 

 Η ζωή στην πόλη της Αθήνας και το πυκνοδομημένο οικοδομικό τετράγωνο με τον κυρίαρχο τον ρόλο της πολυκατοικίας να καταλαμβάνει σχεδόν ολοκληρωτικά κάθε του πλευρά, χωρίς περιθώρια κενού, ελεύθερου, κοινού χώρου. Τι θα μπορούσε να συμβάλλει στην αποσυμφόρηση του διατηρώντας όλο το προγραμματικό και λειτουργικό του περιεχόμενο και προσφέροντας στους κατοίκους περισσότερα από ένα τυπικό μπαλκόνι εκτόνωσης; Η διπλωματική εργασία εστιάζει στη σημασία της αυλής και του κήπου και πως αυτά θα συμπεριληφθούν ξανά στην κατοίκηση εντός του πυκνού αστικού ιστού. Έννοιες προερχόμενες από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, κυρίως όμως λειτουργικοί χώροι επαφής και συσχετισμών, αποτελούν στοιχείο αναφοράς για την εκπόνηση, υπηρετώνταςτην ανάγκη για περισσότερο πράσινο, την ανεπάρκεια ανοικτών χώρων, προβλήματα διαχρονικά της πόλης που η πρόσφατη υγειονομική συνθήκη επανάφερε εμφατικά. Η αδυναμία ύπαρξης ενός τέτοιου κοινού χώρου αναφοράς και αλληλεπίδρασης, προορισμού ή στόχου, εγείρει ερωτήματα για το αν αποτελεί έναν από τους λόγους που σε συνθήκες αστικής πύκνωσης η επαφή μεταξύ συγκατοίκων αφέθηκε στην τυχαιότητα και τη διακριτική ευχέρεια. Προσεγγίζοντας το οικοδομικό τετράγωνο ως σύνολο, η μελέτη οραματίζεται πιθανές απαντήσεις σε ζητήματα του ευρύτερου αστικού βίου και ένα νέο μοντέλο οικιστικής ανάπτυξης. Αναζητά, ερευνά και προτείνει μέσα απο μια πολύπλευρη διαδικασία,  ένα τρόπο μετασχηματισμού του τετραγώνου σε κοινότητα, εντός του Βοτανικού, αμφισβητώντας πολιτειακή βούληση και νομοθετήματα που αναθεωρήθηκαν κατ΄ επανάληψηγια να αγκαλιάσει μια πράσινη ανασύνθεση του τρόπου πολυκατοίκησης. Επιπρόσθετα φιλοδοξεί να αξιοποιήσει επαρκώς ή να αποδώσει ουσιαστικό ρόλο στα άλλοτε τρωτά του οικοδομικού τετραγώνου ενώ παράλληλα προτρέπει την πόλη και το δημόσιο βίο να εισχωρήσει, εξασφαλίζοντας περισσότερο ελεύθερο χώρο και προάγοντας τη δημιουργία και τη διαφύλαξη ενός κοινόχρηστου πράσινου θύλακα. Στο επίπεδο της οριζόντιας ιδιοκτησίας ανακαλύπτει ξανά τον ιδιόκτητο κήπο, επαναφέροντας το αρχέγονο της επαφής με την φύση και το χώμα και την αποσυμφόρηση που αυτή εμπεριέχει, συντελώντας τελικά σε μια πιο ποιοτική αστική συνθήκη διαβίωσης.

Επιβλέπων: Πανηγύρης Κωστής

Αριθμός Αναφοράς: 987

 

 Στη παρούσα Διπλωματική Εργασία, εκθέτεται η ενθάρρυνση των εμπειριών αναψυχής στην ύπαιθρο, συνδυαστικά με τις παραγωγικές δραστηριότητες των τοπικών κοινοτήτων εκατέρωθεν της διαδρομής στην παρόχθια ζώνη αναχωμάτων του Ποταμού Λουδία. Αρχικώς, διερευνώνται τα ιστοριογραφικά στρώματα της γεωμορφολογικής απόδοσης της περιοχής, αποκαλύπτοντας τις μεταβολές των ροών κίνησης του νερού στον υδρογραφικό χάρτη μέχρι την περίοδο ολοκλήρωσης των εγγειοβελτιωτικών έργων. Έτσι, ο Λουδίας, αποτελώντας ένα τεχνητό κανάλι, που παραλαμβάνει τη μορφή τελικού αποδέκτη των αποστραγγισθέντων υδάτων των αρδευόμενων γαιών, λαμβάνεται ως εξάρτημα του αγροτικού εξοπλισμού και αποκτά μονοδιάστατο λειτουργικό ρόλο για την εξυπηρέτηση της αγροτικής παραγωγής, παραγκωνίζοντας την ανάπτυξη περεταίρω αισθητικών λειτουργιών του τοπίου. Κατά αυτόν τον τρόπο, τα απομεινάρια των παραποτάμων του, που διαφαίνονται μέσω των ιστορικών του χαράξεων, επεκτείνονται εντός των αγρών της πεδινής ενδοχώρας και παρεμβάλλονται στον κάναβο οργάνωσης των αγροτικών γαιών, παρουσιάζοντας μία διαφορετική τυπολογία τάφρου στράγγισης των επιφανειακών απορροών. Οπότε, ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός επιχειρεί τη δικτύωση των υπαίθριων πρακτικών αναψυχής στις προσπελάσεις των συστημάτων του υδρολογικού κύκλου, ώστε να εκφράσει τη συνδιαλλαγή των δύο λειτουργικών ποιοτήτων του τοπίου μέσα από την αποκάλυψη των οπτικών θέασης του υδάτινου στοιχείου στις αγροτικές εκτάσεις. Το εν λόγω εγχείρημα, ανακύπτει από τη διερεύνηση μίας τοπικής σκανδιναβικής παράδοσης κατά την οποία ένα τελετουργικό βίωσης των υπαίθριων χώρων - το friluftsliv- εκφράζει την πρόθεση να βγει κανείς «έξω», προσεγγίζοντας, τόσο ένα λειτουργικό πλαίσιο πρακτικής, όσο και ένα στάδιο ανάπαυσης και αναψυχής.

Επιβλέποντες: Κοτιώνης Ζήσης, Κουζούπη Ασπασία

Αριθμός Αναφοράς: 1009

 

 Ο πρώτος τόμος της τριλογίας «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών», με τίτλο «Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού» του J.R.R. Tolkien, αποτέλεσε το υπόβαθρο που σηματοδότησε σημαντικές μεταβολές στη διαμόρφωση τόσο του ύφους όσο και των συνηθισμένων μοτίβων των έργων λογοτεχνίας φαντασίας που ακολούθησαν. Οι χωρικές περιγραφές τόσο των φυσικών τοπίων όσο και των αρχιτεκτονικών κατασκευών, εκτός του ότι εξυπηρετούν τους σκοπούς της αφήγησης της ιστορίας, την εξέλιξη του μύθου και την πλοκή των γεγονότων, αποτελούν ένα αληθοφανές σκηνικό δράσης, «αρχιτέκτονας» του οποίου είναι, ασφαλώς, ο ίδιος ο συγγραφέας.

 Το παιχνίδι «Εκεί και Πίσω Πάλι», υπάγεται στην κατηγορία Walking Simulator και εστιάζει στην εμπειρία της εικονικής περιήγησης ως μέσο αφήγησης της ιστορίας. Γίνεται σαφές πως ο περιηγητής αλληλεπιδρά και άρα κατανοεί τον «κόσμο», το σκηνικό της δράσης, βιώνει την επιδραστικότητα της περιδιάβασης στον χώρο, μέλος και μέρος του οποίου είναι και ο ίδιος. Για να επιτευχθεί το βέλτιστο δυνατό αποτέλεσμα επιχειρήθηκε η δημιουργία ενός συστήματος περιπλάνησης που θα επιτρέπει στον συμμετέχοντα την περιδιάβαση του τόσο στον 3D χώρο όσο και στον «χάρτη», οθώντας τον στην συνεχή εναλλαγή ανάμεσα στις δύο αυτές χωρικές εκφράσεις. Σκοπός του είναι να ξεπεράσει τα εμπόδια του ενός χωρικού επιπέδου καταφεύγοντας σε ένα δευτερεύον.

 Σχεδιαστικά αποφεύγεται τόσο ο μινιμαλισμός όσο και ο μοντερνισμός, με σκοπό τον οπτικό διαχωρισμό του κόσμου του παιχνιδιού από τον πραγματικό κόσμο. Αποτυπώνονται όλες οι λεπτομέρειες σύμφωνα με τις σκηνοθετικές οδηγίες του συγγραφέα, οι οποίες αντανακλούν ένα διάχυτο αίσθημα νοσταλγίας. Μεταφέρονται πιστά οι χώροι που ο ίδιος ο Tolkien «φωτίζει» και που συντελούν στην εξέλιξη της πλοκής. Η σημασία των χώρων μεταφράζεται μέσα από τα διαφορετικά επίπεδα λεπτομέρειας της σχεδίασης.

Επιβλέπουσα: Γιαννίση Φοίβη

Αριθμός Αναφοράς: 1011