Το μάθημα προσφέρει μία συνολική επισκόπηση της ανάπτυξης της αστικοποίησης και της αρχιτεκτονικής στην Δυτική Ευρώπη κατά το μεσαίωνα και τους νεώτερους χρόνους. Επικεντρώνεται στην ανάλυση της εξέλιξης της έρευνας και πως επηρεάζει τις σύγχρονες οπτικές για τα ζητήματα αυτά μέσα από το συσχετισμό των εδραιωμένων αντιλήψεων και τον τρόπο που έχουν αναπτυχτεί οι θεωρίες για την ιστορική συνέχεια της Δυτικής Αρχιτεκτονικής από την Ύστερη Αρχαιότητα μέχρι το σύγχρονο κόσμο. Οι διαλέξεις οργανώνονται ιστορικά και γεωγραφικά με παρουσίαση του κοινωνικού-ιστορικού πλαισίου και του τρόπου που επέδρασε στην εξέλιξη του αστικού πολιτισμού και της αρχιτεκτονικής παραγωγής. Καλύπτουν τις περιόδους της Ρωμανικής και Γοτθικής αρχιτεκτονικής, την Αναγέννηση και το Μπαρόκ στη Δυτική Ευρώπη. 

Ρωμανική Αρχιτεκτονική

H. E. Kubach, Romanesque Architecture, New York 1988

K. J. Conant, Carolingian and Romanesque Architecture, New Haven 1992

R. Stalley, Early Medieval Architecture, Oxford 1999

Γοτθική Αρχιτεκτονική

P. Frankl, Gothic architecture, New Haven 2001

N. Coldstream, Medieval Architecture, Oxford 2002

G. Bandmann, Early medieval architecture as bearer of meaning, New York 2005

Αναγέννηση

R. Wittkower, Architectural principles in the age of humanism, London 1962

L. Benevolo, The architecture of the Renaissance, London 1978

P. Murray, The architecture of the Italian Renaissance, London 1986

Μπαρόκ

E. Hempel, Baroque Art and Architecture, London 1965

C. Norberg-Schulz, Baroque Architecture, London 1986

H. A. Millon, The Triumph of the Baroque: Architecture in Europe 1600-1750, London 1999