Αρχιτέκτονας-μηχανικός με ειδίκευση στην Ιστορία & Θεωρία της Αρχιτεκτονικής (PhD), κάτοχος διπλώματος Αρχιτεκτονικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και μεταπτυχιακού τίτλου (MasterofArchitecture) από το Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα (ΗΠΑ). Οι διδακτορικές της σπουδές τόσο στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Γεωργίας (GeorgiaTech) όσο και στο αντίστοιχο της Μασσαχουσέτης (MIT) έδωσαν μια σαφή ιστοριογραφική κατεύθυνση στην έρευνά της, η οποία έκτοτε επικεντρώθηκε στις διαπολιτισμικές ανταλλαγές μεταξύ Ελλάδας και Ευρώπης μέσω της αρχιτεκτονικής, κυρίως κατά τους νεώτερους χρόνους. Η διδακτορική της διατριβή (MIT, 2000) με τίτλο «Μνημειακότητα και οι σκιές της: Μια αναζήτηση νεοελληνικού αρχιτεκτονικού λόγου στην Αθήνα του 19ου αιώνα (1834-1862)» πραγματεύεται το ζήτημα της αργοπορημένης ανάπτυξης αρχιτεκτονικού λόγου στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος ως αποτέλεσμα της αντίστοιχα αργοπορημένης συγκρότησης της αρχιτεκτονικής ως αυτόνομης επιστημονικής πειθαρχίας στο πλαίσιο αυτό.

Έχει διδάξει σε αρχιτεκτονικές σχολές τόσο στις ΗΠΑ για 7 χρόνια ως επισκέπτρια καθηγήτρια (MIT, Suffolk U., Roger Williams U., NorthCarolinaState U.) όσο και στην Ελλάδα ως επίκουρος καθηγήτρια από το 2001 έως σήμερα, και συγκεκριμένα στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, και κατά το διάστημα 2009-2018 στην αντίστοιχη σχολή του ΕΜΠ. Το δημοσιευμένο έργο της περιλαμβάνει επιστημονικά άρθρα σε περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων, καθώς επίσης επιμέλειες βιβλίων και μεταφράσεις πάνω σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων της ιστορίας και της θεωρίας της αρχιτεκτονικής, ενώ έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες διεθνείς επιστημονικές εκδηλώσεις πάνω στο ίδιο αντικείμενο, κατά το πλείστον κατόπιν διαγωνιστικής επιλογής. Το έργο της έχει τύχει αξιόλογων διακρίσεων τόσο σε προδιδακτορικό όσο και σε μεταδιδακτορικό στάδιο, όπως η ετήσια υποτροφία (fellowship) στο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Princeton (2000-01) σε αναγνώριση της καλύτερης διδακτορικής διατριβής πάνω σε θέμα νεοελληνικής γραμματείας, η επιχορήγηση ειδικής έρευνας από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Getty της Καλιφόρνιας (εαρινό εξάμηνο 2011) και το διεθνές βραβείο της Αμερικανικής Ένωσης Μελετών του Δέκατου-Ένατου Αιώνα (2012). Το άρθρο της με τίτλο «Το κτήριο της Ακαδημίας Αθηνών του Θεόφιλου Χάνσεν στο πλαίσιο του Ρομαντικού Κλασικισμού του Δέκατου-Ένατου Αιώνα», το οποίο πρωτοδημοσιεύθηκε στον επετειακό κατάλογο έκθεσης για τα 200 χρόνια από την γέννηση του Δανού αρχιτέκτονα το 2014 (εκδ. Ιδρύματος Β&Μ Θεοχαράκη, Αθήνα) αναδημοσιεύεται σε μερικώς αναθεωρημένη μορφή στο Βρετανικό περιοδικό Art in Translation International Journal (Edinburgh U., Routledge, Getty Centre), το οποίο ορίζει ως αποστολή του «την δημοσίευση σε πιστοποιημένη Αγγλική μετάφραση των πλέον σημαντικών και ενδιαφερόντων άρθρων εικαστικής κουλτούρας τα οποία βρίσκονται διαθέσιμα στην αρχική τους γλώσσα».

Δείτε το πλήρες βιογραφικό σε μορφή pdf.

• Η Ιστορία, η Θεωρία και η Ιστοριογραφία της Αρχιτεκτονικής κατά τους νεότερους χρόνους με έμφαση στον 19^ο αιώνα.
• Διαπολιτισμικές ανταλλαγές Ελλάδας και Ευρώπης μέσα από την ιστορία των ιδεών και την αισθητική θεωρία με άξονα την Αρχιτεκτονική.
• Η συγκρότηση της Αρχιτεκτονικής ως γνωστικού αντικειμένου και η διεπιστημονική της σχέση με άλλα αντίστοιχα.
• Ο ρυθμιστικός λόγος για την αρχιτεκτονική και την πόλη και οι ιδεολογικές του καταβολές τον 19^ο αιώνα.
• Ο επαναπροσδιορισμός των κύριων στυλιστικών κατηγοριών της νεωτερικότητας (κλασικισμός, ρομαντισμός, ιστορισμός, κλπ.) αναφορικά με την αρχιτεκτονική σε Ελλάδα και Ευρώπη.
• Ο ρόλος της αρχαιότητας στη διαμόρφωση της νεώτερης αρχιτεκτονικής και της κουλτούρας της σε Ελλάδα και Ευρώπη συγκριτικά.
• Η ανθρωπολογία και η πρακτική της αρχιτεκτονικής μέσα από την μαρτυρία των δικαιοπρακτικών εγγράφων στην Αθήνα του 19^ου αιώνα.

idfatseauth.gr