Arch.Uth Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Arch.Uth UTH.gr English
  Βενέρη Εριφύλη / Διδάκτορας ΤΑΜ
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ: ΠΟΛΥΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΟΤΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ

Βιογραφικό

Η Εριφύλη Βενέρη (1983, Αθήνα) είναι εικαστικός. Σπούδασε Ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (Integrated Master) και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο MFA πρόγραμμα "Public Art and New Artistic Strategies" του Bauhaus University Weimar στη Γερμανία με την υποστήριξη του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρου Σ. Ωνάση (2008-2010). Πραγματοποίησε επίσης μεταπτυχιακές σπουδές στο ΜΑ πρόγραμμα "Art in Context" του University of the Arts Berlin με την υποστήριξη του Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή (2011-2013). Η εικαστική της πρακτική εκφράζεται μέσω γλυπτικής, εγκαταστάσεων, βίντεο, performances και συμμετοχικών projects. Κεντρικές θεματικές αποτελούν η επιπολιτισμική διαδικασία, το πολιτισμικό πένθος ως κατάσταση δυσφορίας και ως αντίδραση στην απώλεια, οι καταστάσεις σκηνοθετημένης και αμφισβητούμενης αυθεντικότητας, η απτή πολιτισμική κληρονομιά ως ντεκόρ και ως φόντο. Από το 2019 είναι διδάκτορας του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Η διατριβή της εκπονήθηκε με την υποστήριξη του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών.
https://eriphyliveneri.com

Ερευνητικά ενδιαφέροντα

Το θέμα της διατριβής αναπτύσσεται μέσα από μια θεώρηση που συνδυάζει το πεδίο των Εικαστικών Τεχνών –όπως αυτό συνδέεται ολοένα και περισσότερο με ζητήματα που αφορούν τον δημόσιο και ημιδημόσιο χώρο και διάλογο- με τα γνωστικά πεδία της Πολιτισμικής Θεωρίας και του Υλικού Πολιτισμού. Θεωρίες και προσεγγίσεις από την Ψυχολογία, την Ψυχιατρική και την Ψυχανάλυση, τη Φιλοσοφία (Φαινομενολογία) και τη Λογοτεχνία εμπλέκονται ανά σημεία επίσης. Η διεπιστημονική αυτή προσέγγιση (interdisciplinarity) διατηρεί στη ροή της διατριβής διαπερατά τα όρια μεταξύ των άνωθεν επιστημών και εισάγει μια πολυδιάστατη οπτική στο γενικότερο ερευνητικό πεδίο που σχετίζεται με την ανάλυση και κατανόηση των χώρων κατανάλωσης και ελεύθερου χρόνου.

Η εργασία συλλέγει στοιχεία σχετικά με τον ιστορικό προσδιορισμό του φαινομένου των ελληνικών εστιατορίων του Βερολίνου και κυρίως στοιχεία σχετικά με τη σύγχρονη ύπαρξή του. Μέσα από την ταξινόμηση του υλικού της επιτόπιας έρευνας, η οποία έλαβε χώρα όλο το 2015, αναγνωρίζονται κοινά γνωρίσματα και κριτήρια που συγκροτούν μια ενιαία κατηγορία· ορίζονται τα χαρακτηριστικά του “τυπικού” ελληνικού εστιατορίου του Βερολίνου, όπως αυτό κυριαρχεί ακόμα και σήμερα.
Τα χαρακτηριστικά αυτά αφορούν στα σκηνοθετικά στοιχεία των χώρων τόσο ως προς την αισθητηριακή τους πρόσληψη μεμονωμένα (γευστικά/ γαστρονομικά ή σκηνογραφικά/ οπτικοακουστικά) όσο και στη συνολικότερη εμπειρία ενός σκηνοθετημένου όλου το οποίο προσλαμβάνεται πολυαισθητηριακά. Στο μέρος αυτό των επαναλαμβανόμενων μοτίβων (των τύπων) υπάγονται φυσικά τα πλέγματα των συμπεριφορών, αφού η σκηνοθετημένη εμπειρία που προσφέρεται προϋποθέτει τα υποκείμενα που την παρέχουν και τα υποκείμενα που την αποδέχονται, δημιουργώντας μια συνάντηση μεταξύ τους

Τα εστιατόρια εξετάζονται τόσο ως χωρικά συστήματα σε λειτουργία όσο και ως πολιτισμικό θέμα με έντονη σημειολογία. Τα συμβάντα στο εσωτερικό τους γίνονται από τη μια με έναν τρόπο πραγματικό/ ρεαλιστικό και από την άλλη με έναν τρόπο εννοιολογικό/ συμβολικό λόγω της σκηνοθετικής τους δύναμης που δημιουργεί συναισθήματα, συνειρμούς και εντυπώσεις. Ο ανθρώπινος παράγοντας είναι κεντρικής σημασίας αφού ενεργοποιεί και τα δύο αυτά μέρη (ρεαλιστικό - ημιψευδαισθησιακό).

Η παρατεταμένη παρατήρηση της πρακτικής των “τυπικών” ελληνικών εστιατορίων του Βερολίνου φανερώνει αντίρροπες δυνάμεις και άρα μια δυσκολία για κατάταξη σε μια απόλυτη αισθητική κατηγορία. Ο όρος αισθητική ενδιαμεσότητα επινοείται στη διατριβή για να περιγράψει την ταλάντευση ανάμεσα σε αντίθετες αισθητικές κατηγορίες και να εφαρμοστεί στα εστιατόρια, σημαίνοντας σε γενικές γραμμές τη μεταιχμιακή σχέση ανάμεσα στην τυποποίηση και την αυθεντικότητα.
Ο εννοιολογικός σχηματισμός της αισθητικής ενδιαμεσότητας βασίζεται σε μια θεμελιακά φαύλη σύνθεση, αφού ο Έλληνας ιδιοκτήτης με το μεταναστευτικό background σκηνοθετεί με εμπορική πρόθεση για τον Άλλον-πελάτη τον χώρο του εστιατορίου του με τα στοιχεία της ίδιας της ταυτότητας που τον συγκροτεί (μέρος του εαυτού του).

e-mail

eriphyliveneri@hotmail.com