Γεννημένη στην Αθήνα το 1982, αποφοίτησε από την σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας το 2007 και σύντομα μετά από αυτό ξεκίνησε την Διδακτορική της διατριβή στο ίδιο τμήμα με θέμα : «Φυλακές και Ιδρύματα εγκλεισμού. Ανάλυση και ερμηνεία της συμβολής του χώρου στην εγγραφή των μηχανισμών επιτήρησης, πειθάρχησης και τιμωρίας στο ανθρώπινο σώμα» υπό την επίβλεψη του καθηγητή Φ. Ωραιόπουλου, Ζ. Κοτιώνη και Φ. Γιαννίση. Δούλεψε σε διάφορα αρχιτεκτονικά γραφεία με έμφαση στην κατασκευή πολυτελών κατοικιών στα ΒΑ προάστια της Αθήνας, συμμετείχε σε διάφορες εκθέσεις & συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό ενώ έχει παρακολουθήσει σεμινάρια για εσωτερική διακόσμηση, σχεδιαστικά λογισμικά & visual merchandising.

 Η διδακτορική διατριβή με θέμα έχει σαν θέμα «Φυλακές και Ιδρύματα εγκλεισμού. Ανάλυση και ερμηνεία της συμβολής του χώρου στην εγγραφή των μηχανισμών επιτήρησης, πειθάρχησης και τιμωρίας στο ανθρώπινο σώμα» υπο την επίβλεψη του καθ. Φ. Ωραιόπουλου, Ζ. Κοτιώνη και Φ. Γιαννίση. Η διατριβή αποσκοπεί στην ανάδειξη εκείνων των μηχανισμών καταπίεσης, συμμόρφωσης και επιτήρησης που χαρακτηρίζουν τα σωφρονιστικά ιδρύματα, και την αποτύπωση τους στο ανθρώπινο σώμα, όπως αυτά περιγράφονται στα εικονικά περιβάλλοντα εγκλεισμού της λογοτεχνίας του MarquisDeSadeκαι του Kafka. Επιχειρεί να καταγράψει τους τρόπους και τους μηχανισμούς που αποσκοπούν, προτρέπουν και επιτυγχάνουν την μεταμόρφωση και την μετατροπή του ανθρώπινου σώματος, σε ένα πειθήνιο και ‘διορθωμένο’ σώμα, απαλλαγμένο από επιθυμίες και ανάγκες, το οποίο εν τέλει (θα) συμμορφώνεται με τις επιταγές της οποιασδήποτε μορφής ‘Εξουσίας’.

Η μεθοδολογία περιλαμβάνει καταγραφή των εικονικών περιβαλλόντων εγκλεισμού όπως παρουσιάζονται από τους δυο λογοτέχνες, σε μια πλειάδα έργων του DeSadeκαι στην ‘Σωφρονιστική Αποικία’ του Kafka, των μηχανισμών, των τεχνικών που εφαρμόζονται στις αφηγήσεις τους προκειμένου να επιτευχτεί η συμμόρφωση και η αντιπαραβολή τους με φιλοσοφικές πραγματείες σύγχρονων φιλοσόφων που έχουν μελετήσει τον χώρο και το σώμα (ενδεικτικά αναφέρουμε M. Foucault, G. Agamben, J. Butlerκ.α) προκειμένου να επαληθευτούν οι αναφορές τους στις τακτικές εγκλεισμού, επιτήρησης, επιβολής, καταπίεσης και συμμόρφωσης στην ‘έννοια της Εξουσίας’ στο επίπεδο που αυτοί συνιστούν τα γρανάζια της ‘μεταστροφής’ και της ‘παραγωγής’ νέων σωμάτων.

stathoulapyahoo.gr