Εργαστήριο “Lettinggo”: ο έλεγχος και η απώλειά του στα πλαίσια της μουσικής πράξης

- μερικές σκέψεις και ένα (βιωματικό) παράδειγμα

Παναγιώτης Κανελλόπουλος, μουσικός, Αναπληρωτής καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης Π.Θ.

Το εργαστήριο γίνεται στα πλαίσια του μαθήματος Οπτικοακουστικές Αναπαραστάσεις και Τεχνικές Επεξεργασίας, Τρίτη 25/11, απόγευμα 17:30 -20:30, Αμφιθέατρο και Φουαγιέ Αμφιθεάτρου.

Πώς σημειογραφείται η μουσική; Τί κάθε φορά αφήνει 'εκτός ελέγχου' και γιατί; Και είναι στ'αλήθεια εκτός ελέγχου; Πώς διαφορετικά είδη μουσικής σημειογραφίας οδηγούν σε διαφορετικούς τρόπους μερισμού τρόπων ελέγχου των μουσικών αποφάσεων;

Θέτουμε αυτά τα ερωτήματα, τα συζητάμε με βάση παραδείγματα, και οδηγούμαστε σε πειραματισμούς που βασίζονται στο να σκεφτούμε τρόπους ελέγχου του θορύβου ώστε  να καταστεί 'μουσικός'.Εξερευνώντας τις σχέσεις μουσικής και θορύβου μέσα από τον ρόλο της ανθρώπινης πολλαπλότητας όπως κατανοήθηκε από την πειραματική μουσική, συζητούμε, ακούμε και φτιάχνουμε μουσική – δοκιμάζουμε.

Δείτε την αφίσα.

Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος σπούδασε Μουσική Παιδαγωγική στο Reading University (UK) (MA, 1994 – Ph.D, 2000).  Εργάζεται ως Αναπληρωτής Καθηγητής στο Π.Τ.Π.Ε. του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.  Έχει παρουσιάσει την επιστημονική του δουλειά σε πολλά συνέδρια στο εξωτερικό και την Ελλάδα.  Εργασίες του έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή περιοδικά (Resonance, Psychology of Music, Philosophy of Music Education Review, Action Criticism & Theory for Music Education, British Journal of Music Education, Educational Philosophy and Theory) και συλλογικούς τόμους. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη μελέτη του μουσικού αυτοσχεδιασμού των παιδιών, σε ανθρωπολογικές-εθνογραφικές και φιλοσοφικές προσεγγίσεις της μουσικής δημιουργικότητας, και σε κοινωνικοπολιτισμικές προσεγγίσεις της μουσικής εκπαίδευσης. Ως εκτελεστής μαντολίνου έχει συμμετάσχει σε πολλές συναυλίες με μικρά σύνολα, έχει συνεργαστεί με τη Χορωδία της ΕΡΤ, την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης και την Ορχήστρα των Χρωμάτων ενώ συμμετέχει και σε αρκετούς δίσκους σύγχρονων τραγουδοποιών (της Τατιάνας Ζωγράφου, του Νίκου Ξυδάκη, του Λουδοβίκου των Ανωγείων). Αυτοσχεδιάζει και συνθέτει με μικρούς και μεγάλους σε πολύ διαφορετικά πλαίσια, στη βάση της πεποίθησης ότι η μουσική ‘χωρά’ περισσότερους από όσους μας λένε ότι χωράει.