Arch.Uth Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Arch.Uth UTH.gr English
Διάλεξη Παναγιώτη Κανελλόπουλου: Εντός/εκτός χρόνου, μια περιήγηση σε τάσεις της μουσικής του 20ου αιώνα
27/03/2019

Επιχειρούμε μια χαρτογράφηση των διαφορετικών τάσεων της μουσικής πρωτοπορείας του 20ου αιώνα. Συζητάμε τις ρήξεις που προκάλεσε, την απίθανη αίσθηση ελευθερίας που κόμισε, μα και τις αντιφάσεις της. Επικεντρώνουμε την προσοχή μας σε όψεις του έργου του Ιάννη Ξενάκη, αλλά και στην εργασία μουσικών όπως o Scelci, ο Χρήστου, ο Cardew, και οι AMM (των οποίων οι θέσεις και η μουσική αποτελούν μια ριζική κριτική της avantgarde).

Η παρουσίαση γίνεται στα πλαίσια του μαθήματος Εισαγωγή στην Αρχιτεκτονική ΙΙ, την Τετάρτη 27/3/2019, 18:00-22:00 στην αίθουσα Ε.

Δείτε την αφίσα.

Βιογραφικό
Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος σπούδασε Μουσική Παιδαγωγική στο Reading University (UK) (MA, 1994 – Ph.D, 2000).  Εργάζεται ως Αναπληρωτής Καθηγητής στο Π.Τ.Π.Ε. του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.  Έχει παρουσιάσει την επιστημονική του δουλειά σε πολλά συνέδρια στο εξωτερικό και την Ελλάδα.  Εργασίες του έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή περιοδικά (ResonancePsychology of MusicPhilosophy of Music Education ReviewAction Criticism & Theory for Music EducationBritish Journal of Music EducationEducational Philosophy and Theory) και συλλογικούς τόμους. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη μελέτη του μουσικού αυτοσχεδιασμού των παιδιών, σε ανθρωπολογικές-εθνογραφικές και φιλοσοφικές προσεγγίσεις της μουσικής δημιουργικότητας, και σε κοινωνικοπολιτισμικές προσεγγίσεις της μουσικής εκπαίδευσης. Ως εκτελεστής μαντολίνου έχει συμμετάσχει σε πολλές συναυλίες με μικρά σύνολα, έχει συνεργαστεί με τη Χορωδία της ΕΡΤ, την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης και την Ορχήστρα των Χρωμάτων ενώ συμμετέχει και σε αρκετούς δίσκους σύγχρονων τραγουδοποιών (της Τατιάνας Ζωγράφου, του Νίκου Ξυδάκη, του Λουδοβίκου των Ανωγείων). Αυτοσχεδιάζει και συνθέτει με μικρούς και μεγάλους σε πολύ διαφορετικά πλαίσια, στη βάση της πεποίθησης ότι η μουσική ‘χωρά’ περισσότερους από όσους μας λένε ότι χωράει.