Ένα ποδήλατο-μηχανή προβολής ταινιών. Τα υλικά παρμένα αποκλειστικά από τον χώρο εγκατάστασης ,δημιουργούν μια σχέση εξάρτησης που η έλλειψη του ενός αποκλείει τη λειτουργία και το ρόλο του άλλου.

Ο άνθρωπος αποτελεί το μέσο παραγωγής του φωτός ,της κίνησης του φιλμ ,της προβολής της ταινίας, με μια απλή και γνώριμη σε όλους κίνηση, εκείνη του ποδηλάτου.

Στο σκοτεινότερο δωμάτιο του κτιρίου εγκατάστασης ,η μηχανή σε ταξιδεύει με τις εικόνες της πολλά χρόνια πίσω ,στα χρόνια λειτουργίας και παραγωγής ενός των μεγαλυτέρων εργοστασίων τσιγάρων στην Ελλάδα.