Σκοπός της παρούσας ερευνητικής εργασίας είναι να εξετάσει πιθανές συνάφειες ανάμεσα στην ψυχολογική θεωρία Gestaltκαι στην αρχιτεκτονική. Εκκινώντας από τα βασικά χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης θεωρίας, με αναφορές στις απαρχές της, θα παρακολουθήσουμε αφενός πώς αυτή συνεισέφερε στο πεδίο της τέχνης στη διατύπωση του όρου «οπτική αντίληψη»από τον Γερμανό θεωρητικό της τέχνης και ψυχολόγο της αντίληψης RudolfArnheim. Συγκεκριμένα, θα παρακολουθήσουμε πώς ο ίδιος αξιοποιώντας ευρήματα της σύγχρονης ψυχολογίας και μεταγράφοντάς τα στο πεδίο της τέχνης περιγράφει τη διεργασία που συντελείται όταν οι άνθρωποι συναναστρέφονται εικαστικά έργα ως μια αμιγώς αισθητηριακή διαδικασία. Δηλαδή, ο Arnheimεξηγεί ότι ο τρόπος που το μάτι οργανώνει το οπτικό υλικό διέπεται από συγκεκριμένους αντιληπτικούς κανόνες. Στη συνέχεια, θα αναρωτηθούμε για τις δυνατότητες αξιοποίησης της θεωρίας Gestaltστην αρχιτεκτονική και τη σχέση της με τη δημιουργικότητα στο εν λόγω πεδίο (σύνθεση, σχεδιαστική πρακτική) και θα επιχειρήσουμε τόσο να εποπτεύσουμε τη σχετική ερευνητική βιβλιογραφία, όσο και να δώσουμε μια δική μας απάντηση, αποτιμώντας τις θέσεις που έχουν διατυπωθεί έως τώρα.