Η Ξάνθη γίνεται γνωστή τον 19ο αιώνα όπου και άνθισε οικονομικά λόγω της παραγωγής καπνού. Την αποκαλούσαν το Μικρό Παρίσι εξαιτίας του πλούτου εκείνης της εποχής. Ένα Παρίσι που έχει διατηρήσει την κτιριακή κληρονομιά αλλά την κρατάει ανεκμετάλλευτη. Αυτό φυσικά οδηγεί στην παραμέληση των κτιρίων -τα περισσότερα από τα οποία καπναποθήκες- με τελευταίο γεγονός το κάψιμο της καπναποθήκης επί της οδού Αναξάρχου, το 2022. Η εκμετάλλευση των χώρων των καπναποθηκών αποτελεί επείγον θέμα μέχρι και σήμερα καθώς οι μισές από αυτές έχουν αφεθεί στα χέρια της σήψης.

 Το παρόν πρότζεκτ εστιάζει στην καπναποθήκη Π επί της οδού Ανδρέου Δημητρίου, στο κέντρο της πόλης, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες καπναποθήκες που βρίσκονται στα όρια της. Η Ξάνθη έχει 3 μουσεία τα οποία ανταποκρίνονται στα παραδοσιακά πρότυπα μουσείου που θέλουν τον χρήστη θεατή και όχι συμμετέχων. Αυτή η διπλωματική εργασία προτείνει την επέκταση της παλιάς καπναποθήκης με την μορφή ενός σύγχρονου μουσείου. Το νέο κτίριο θα μπορεί να στεγάζει εκθέσεις, παραστάσεις, παρουσιάσεις, οπτικοακουστικές εγκαταστάσεις και προσφέρει έναν ευέλικτο χώρο σε όλους τους συμμετέχοντες. Το ισόγειο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως χώρος μάζωξης και το βράδυ ενώ οι εκθέσεις θα φιλοξενούνται στους στεγασμένους και υπαιθριους ορόφους. Η ένωση με την παλιά καπναποθήκη γίνεται εσωτερικά αφήνοντας τον συμμετέχων να μεταπηδήσει από εποχή σε εποχή. Η καπναποθήκη έχει διατηρήσει την βιομηχανική αρχιτεκτονική της εποχής ενώ το νέο κτήριο ανταποκρίνεται στη σύγχρονη βιομηχανική αρχιτεκτονική.

 Στόχος του προτζεκτ δεν είναι μόνο η δημιουργία ενός πόλου έλξης στο κέντρο της πόλης, αλλά και η ανάδειξη ενός υφιστάμενου διατηρητέου χώρου με την προσθήκη. Το οικόπεδο έχει χαρακτηριστεί ως καταπράσινος πνεύμονας ο οποίος επί του παρόντος χρησιμοποιείται ως πάρκινγκ. Η ριζοσπαστική και λίγο ανώριμη πρόταση της διπλωματικής αυτής θέλω να λειτουργήσει και ώς τροφή για σκέψη. Τί είναι αυτό που διατηρούμε και γιατι να το διατηρήσουμε αν δεν μπορούμε να το αναδείξουμε με σεβασμό και προσαρμογη στο ίδιο. Οι κτηριακές προσθήκες δεν επισκιάζουν αλλά αντίθετα υποστηρίζουν τον πολιτιστικό πλούτο και λειτουργούν μαζί ως παλίμψηστο.