Το παιχνίδι  αποτελεί  μια από τις βασικές δημιουργίες του ανθρώπινου πολιτισμού. Αποτελεί ένα σημαντικό μέσο απελευθέρωσης της δημιουργικότητας των παιδιών αλλά και των ενηλίκων, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να αποτελέσει τρόπο διαπαιδαγώγησης και μάθησης. Τα παιχνίδια μπορούν να χωριστούν σε διαφορετικές κατηγορίες χρησιμοποιώντας πληθώρα παραγόντων. Μια μεγάλη κατηγορία παιχνιδιών που έχει δημιουργηθεί τον 20^ο αιώνα, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, λόγω της συνεχής τεχνολογικής εξέλιξης και της αποδοχής τους από αρκετά παιδιά και ενήλικες αποτελούν πλέον συνηθισμένο τρόπο διασκέδασης. Ξεκινώντας από πολύ απλές εφαρμογές σήμερα έχουν γίνει σύνθετα, συμπεριλαμβάνοντας στοιχεία τεχνών και επιστημών, με σκοπό την προσφορά μιας ολοκληρωμένης εμπειρίας. Η αρχιτεκτονική αποτελεί πολύ συχνά βασικό παράγοντα στη σύλληψη και την κατασκευή των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Από τις αναπαραστάσεις κτιρίων και μορφών μέχρι τη δημιουργία νέων κόσμων, με δική τους δομή και κανόνες. Είναι λογικό λοιπόν, μια τέτοια επιρροή να προκαλέσει το ενδιαφέρον και την επιθυμία αναζήτησης των συσχετισμών μεταξύ των δυο προαναφερθέντων δημιουργικών διαδικασιών. Μπορεί κανείς να αναρωτηθεί ποια είναι τα κοινά τους στοιχεία και ποιες είναι οι διαφορές τους στις βασικές αρχές κατασκευής. Μια τέτοια προσέγγιση μπορεί να φανερώσει κοινά εργαλεία, μεθόδους αλλά και λόγους που καθιστούν τη μελέτη των ηλεκτρονικών παιχνιδιών από έναν αρχιτέκτονα σημαντική. Όπως ήδη συμβαίνει, ο τομέας της κατασκευής ηλεκτρονικών παιχνιδιών μπορεί να προσελκύσει αρχιτέκτονες που βρίσκουν ενδιαφέρον σε διάφορα στάδια της δημιουργικής διαδικασίας. Το σύνολο των διαδικασιών μέχρι την τελική μορφή του παιχνιδιού, αποκτά ενδιαφέρον που αξίζει να μελετηθεί, και αν είναι δυνατόν να οδηγήσει στη δημιουργία ενός εγχειριδίου που θα έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει τους αρχιτέκτονες να αποκτήσουν τις βασικές γνώσεις για τη συμμετοχή στη δημιουργία ενός ηλεκτρονικού παιχνιδιού.