Η παρούσα έρευνα συστήθηκε γύρω από την περιγραφή νοημάτων σχετικών με την αρχιτεκτονική σύνθεση στον κυβερνοχώρο και συγκεκριμένα, βάσει της ‘ρέουσας’ αρχιτεκτονικής του MarcoNovak. Βασικός στόχος αποτελεί η διαμόρφωση της αντίληψης της πραγματικότητας, στηριγμένη στην ρέουσα αρχιτεκτονική, η οποία μέσα από πολλαπλές διαδικασίες θα είναι ικανή να αποδίδει και να διαχειρίζεται μια χωρική αντίληψη και εμπειρία των χρηστών. Στόχος είναι η εικονική αρχιτεκτονική σαν εργαλείο, να διευρύνει την αντιληπτική ικανότητα του χρήστη, καθιστώντας τον μάρτυρα μιας πραγματικότητας, διαφορετικής από αυτήν που αντιλαμβανόμαστε μέχρι σήμερα.
Ο MarcoNovak, θεωρείται πρωτεργάτης της αρχιτεκτονικής του κυβερνοχώρου, ενός χώρου στον οποίο δημιουργούμε κόσμους που κατοικούνται εικονικά. Θέτοντας κάποιες ιδέες, και υπονοώντας ότι ο κυβερνοχώρος εισαγάγει ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης στους χρήστες της ψηφιακής διαδραστικότητας, θα αναφερθούμε στους παράγοντες χρόνο και κίνηση, οι οποίοι είναι σημαντικοί για την εμπειρία του χώρου αυτού, αφού μεταλλάσσουν συνεχώς το εικονικό περιβάλλον.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, απαλλαγμένο από κάθε χωρική ιδιότητα, ο χρήστης δεν παραμένει παθητικός αναγνώστης αλλά, όντας φορέας ενσώματης γνώσης και μνήμης, ανάγεται σε ενεργό μέλος του χώρου αυτού μέσω της εμβύθισης. Η βιωμένη εμπειρία του χώρου από τη μεριά των χρηστών, προσφέρεται ως εργαλείο διερεύνησης της κατάστασης αυτής, και μετατρέπεται σε προσωπική εμπειρία και αντίληψη. Η εμπειρία της εμβύθισης αναπτύσσεται και μεταβάλλεται διαρκώς στη συνείδηση του χρήστη, παροτρύνοντάς τον να αναθεωρεί τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται και οργανώνει τους χώρους γύρω του.
Η συνολική αντίληψη για την αρχιτεκτονική του κυβερνοχώρου θα αποτελέσει η σύζευξη των δυνητικών και πραγματωμένων πληροφοριών και δομών. Η ενοποίηση αυτή δεν έχει κάποια απτή χωρική σύσταση αλλά αποτελεί μια νοητή προσέγγιση και ανάγνωση.
