Από τις πρώτες βιομηχανικές κοινωνίες μέχρι σήμερα, την κοινωνία της πληροφορίας, είναι φανερό ότι τα γράμματα και οι εικόνες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της πόλης. Η αρχιτεκτονική μπορεί να προάγει αυτή την επικοινωνιακή λειτουργία, εφόσον εφαρμοστεί παράλληλα με την τυπογραφία, τον κατεξοχήν τομέα παραγωγής γραμμάτων και εικόνων, κάτω από ένα συνολικό σχεδιαστικό πρόγραμμα, την τυποτεκτονική. Η τυποτεκτονική εφαρμόζεται, ήδη, εδώ και έναν αιώνα, εξελίσσεται όσον αφορά στις μορφές της, τα πεδία εφαρμογής της και τις λειτουργίες της, αλλά έχει πάντα ως στόχο τη δημιουργία λειτουργικών και επικοινωνιακών μορφών. Στα πρώτα δείγματά της, η τυπογραφία και η αρχιτεκτονική είχαν ξεκάθαρη λειτουργία και εξυπηρετούσε η καθεμία τις κεντρικές ιδέες της. Ωστόσο, στις μέρες μας, οι σύγχρονες συνθήκες ζωής, σε συνδυασμό με τις νέες σχεδιαστικές τεχνολογίες που αποτελούν κοινή βάση της τυπογραφίας και της αρχιτεκτονικής, έχουν φέρει τους δύο τομείς ακόμη πιο κοντά, με αποτέλεσμα συχνά τα όρια τους να μην είναι ξεκάθαρα. Δημιουργούνται νέες υβριδικές μορφές οι οποίες μπορεί να θεωρηθεί ότι δεν είναι αποτέλεσμα του τυπογραφικού ή  του αρχιτεκτο-νικού σχεδιασμού, αλλά του τυποτεκτονικού.