Σε εξέλιξη του ερευνητικού μου θέματος, πραγματοποιείται μια βαθύτερη προσέγγιση στο Ρέμα Χαλανδρίου. Στον αστικό ιστό, συνήθως αντιλαμβανόμαστε ένα φυσικό τοπίο ως μία “παρένθεση”, ως ένα “κενό” στη συνέχεια του.

 Ένα “φυσικό κενό” στον ανθρώπινο παρεμβατισμό, που εκφράζεται με τη συνεχή ανάπτυξη του αστικού ιστού. Μέσα στις προθέσεις μου είναι η ρεματιά να τοποθετηθεί και πάλι στην “καρδιά” της πόλης του Χαλανδρίου, τονίζοντας το νερό, που το θεωρώ ως κυρίαρχο στοιχείο της, ανοίγωντας την οπτικά στον αστικό ιστό και φανερώνοντας την. Εργάζομαι λοιπόν, σε δύο επίπεδα, αφενός στο εσωτερικό της ρεματιάς με τα προϋπάρχοντα στοιχεία (βλάστηση, νερό, περιβόλια) και αφετέρου ενεργοποιώντας και συνδέοντας προϋπάρχουσες δημόσιες χρήσεις που συνορεύουν με το ρέμα.

 Η τελική πρόταση έχει σκοπό την επανατοποθέτηση της ρεματιάς στην «καρδία» της πόλης και η πρόταση θα συμβάλλει στον τρόπο που η ρεματιά θα αρχίσει να δείχνει πιο “προσιτή” και “φιλική” για επίσκεψη από τους πολίτες. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί μέσω των γενικών στοιχείων της πρότασης μου: συνεχείς διαδρομές (από την αρχή ως το τέλος της περιοχής μελέτης) και προσβάσιμες από όλους (κλίση ραμπών 6-7%), άμεσες προσβάσεις από το ύψος της πόλης σε πολλαπλά σημεία, αναψυχή, ψυχαγωγία, παροχή πολιτιστικών εκδηλώσεων και εκδηλώσεων πολιτισμού μέσω του νέου θεάτρου, κολύμβηση, παιχνίδι στην περιοχή με άμμο, δροσιά και αντιπλημμυρική προστασία.

 Η πρόταση, έχει σκοπό τον επαναπροσδιορισμό της σχέσης του φυσικού τοπίου που παρεμβάλλεται μέσα στον αστικό ιστό. Δημιουργεί χρήσεις για τους πολίτες, με τις ελάχιστες κινήσεις, με σκοπό όχι την δημιουργία ενός «πλαστικού» σκηνικού θεάτρου - «ευφρανσης της καρδίας», αλλά με σκοπό την έμπρακτη ενασχόληση με το τοπίο και «επιστροφή» του αστού στην φύση, ακόμη και αν το φυσικό τοπίο είναι μια παρένθεση στην πόλη που κατοικεί και εργάζεται. Απότερος σκοπός είναι η τοποθέτηση της φύσης και πάλι στην καθημερινότητα των αστών και της επαναδιαπραγμάτευσης της σχέσης των αστών με τη φύση.